خلیج فارس: روند تعیین استانداران دولت چهاردهم به کندی پیش می رود، طوری که تاکنون فقط 15 استاندار مشخص شده است.
به گزارش خلیج فارس؛ با گذشت 2.5 ماه از استقرار وزرای دولت جدید، همچنان نیمی از استان ها در انتظار مشخص شدن استانداران هستند که یکی از آنها بوشهر می باشد.
طولانی شدن روند تعیین استاندار، جدا از اینکه ساختار مدیریتی بوشهر را در بلاتکلیفی، بی تحرکی و در یک کلام تعلیق قرار داده، باعث مطرح شدن گزینه های عجیب و غریبی برای استانداری هم شده است.
گزینه هایی که سابقه روشن فکری نداشته و ردپایی از توانمندی و کارآمدی در کارنامه شان دیده نمی شود. شگفتی اینکه حتی در زادگاه خودشان هم برای استانداری شان اقبالی وجود ندارد؛ ولی برای ساختمان سرخ خیابان سنگی بوشهر زنبیل گذاشته اند و لابی های گسترده ای را پشت سر خود می بییند.
اتفاقا مروری بر 19 استاندار منصوب پس از انقلاب در بوشهر هم موید این مهم است که به جز یکی، دو استاندار غیر بومی، غالب آنها نه چهره توانمند اجرایی و نه صاحب نفوذ در مرکز برای پیشبرد پروژه های مهم استان بوده اند. شاید دقیق تر بتوان گفت عمده این استانداران، بوشهر را سکوی پرش خود کردند و آورده ای برای استان نداشتند.
درحالی که استانداران بومی – حتی ضعیف ترین آنها- مشکلات استان را فراتر از وظیفه و مأموریت اداری و سازمانی کوتاه مدت، یک دغدغه شخصی مادام‌العمر می داند و با دلسوزی و حساسیت بیشتری پیگیری می کند.
ضمن اینکه استاندار بومی به جهت آشنایی و شناخت کامل با افراد و مسائل منطقه، بسیار بهتر می‌توانند بدون اتلاف وقت مشکلات استان را دنبال نمایند.
از این رو، چالش های ریز و درشت استان بوشهر نیازمند انتخاب یک «بومی مقبول و توانمند» در جایگاه استانداری است، گزینه ای که در میان فرزندان کارآزموده و برومند این استان که دارای تجربه، کارنامه و پایبندی به گفتمان وفاق دولت چهاردهم باشند، قابل دسترس خواهد بود و می تواند سرمایه اجتماعی دولت و امید بوشهری ها را ارتقا ببخشد.
امید که دولت پزشکیان گوش شنوایی برای دغدغه بوشهری ها داشته باشد.
در این زمینه