خلیج فارس:کامیابی راهبرد رئیس‌جمهور عزیز و محبوب برای ایجاد وفاق در نظام سیاسی آغازی بسیار ارزشمند است.
خلیج فارس:همه وزرای پیشنهادی پزشکیان برای دولت چهاردهم موفق به کسب رای از مجلس شورای اسلامی شدند که این مسئله با واکنش چهره‌های سیاسی همراه بود.
خلیج فارس: مجلس شورای اسلامی در جلسه امروز خود، به تمام وزرای پیشنهادی رئیس جمهور پزشکیان رأی اعتماد داد. نکات اولیه زیر، در این باره قابل تامل است:
۱ – مجلس شورای اسلامی نشان داد که پیام مهم انتخابات ۱۵ تیر را دریافته است و دستکم تا کنون، همانند رئیس جمهور، وفاق ملی را یگانه راه خروج کشور از بن بست می داند. اگر پیام انتخابات اخیر در همه عرصه ها جدی گرفته شود، گشایش در کار کشور، امری در دسترس خواهد بود.
۲ – رئیس جمهور نیز باید قدردان مجلس باشد که در همین ابتدای کار دولتش، مانع تراشی نکرد و به همه وزرای پیشنهادی رأی داد.
مردم ایران به معنای واقعی کلمه از منازعات سیاسی خسته و دلزده اند و وضعیت ایران نیز به گونه نیست که تاب دعواهای بیشتر داشته باشد. امید که در دوران جدید شاهد تعامل دولت و مجلس بر مبنای وفاق ملی برای نجات میهن باشیم.
3 – انصاف باید داد که محمدباقر قالیباف، در شکل گیری این وفاق در مجلس، نقش بسیار مثبتی ایفا کرد. عملکرد او در مهار تندروها نیز ستودنی بود.
4 – این که عده ای در مخالفت با برخی گزینه ها صحبت کنند، امری است عادی ولی در این چند روز، شاهد آن بودیم که برخی افراطیون برای رأی نیاوردن برخی وزرا، مرزهای اخلاق را هم زیر پا له کردند: از توزیع شب نامه و تفتیش عقاید تا بیان دروغ های تکراری و پخش فیلم تقطیع شده و… اما زمستان رفت و روسیاهی به زغال ماند.
5 – برغم این که مجلس دوازدهم اصولگراست ولی آرای امروز نشان داد جریان پایداری، فقط سر و صدا و هیاهو دارد و فاقد وزنی اثر گذار در مناسبات پارلمانی است. نمایندگان نیز تحت تاثیر جوسازی های آنان قرار نگرفتند که موید آن است که ماهیت این جریان برای اکثر نماینده ها مشخص است و آنها نیز از تندروی اینان، برای آینده ایران و نظام و مردم، نگران اند.
تمام ایران دوستان بدانند که تا تندروها در تمام عرصه ها منزوی نشوند، این کشور روی آرامش نخواهد دید، از تندروهای برانداز گرفته تا یقه بسته ها محاسن داری که دم از انقلاب می زنند.
6 – برخی وزرا در حالی رأی آوردند که از مواضع اصولی خود برای تصدی پست وزارت، دست برنکشیدند و حریت به خرج دادند. ظفرقندی و میدری، مصداق بارز این وزرا هستند که برای کسب چند رأی، دروغ نگفتند و ریا نکردند. این که انسان های صادقی بر مسند وزارت بنشینند، بسیار مهم و ارزشمند است.
7 – امروز یک رکورد نیز شکست و عزیز نصیرزاده با ۲۸۱ رای وزیر دفاع شد. این بالاترین رأی به یک وزیر در تاریخ پارلمانی ایران است و حاوی پیامی به طرف های خارجی منازعات منطقه ای درباره حمایت تمام عیار از توان نظامی کشور است.
8 – کابینه پزشکیان، نه دقیقاً ترکیبی است که اصلاح طلبان می خواستند و نه مجموعه مطلوب اصولگرایان است. این کابینه برآیندی است از همه مناسبات واقعی سیاسی در ایران امروز که دال مرکزی آن، تعامل برای نجات ایران است. این چیزی است که پزشکیان بدان تاکید داشته و از مردم خواسته منتظر کارکردها باشند و بر اساس نتایج دولت او را قضاوت کنند. بنابراین، با صبوری، عملکرد خود پزشکیان، معاونان و وزرایش را تحت نظر می گیریم و عملکردها و خروجی ها را قضاوت می کنیم.
این دولت، آخرین امید ملت ایران برای رهایی از وضعیت نابهنجار کنونی ایران است که به تعبیر رهبری، پیروزی اش پیروزی همه ماست. و حتماً شکستش شکستی همگانی است. باید دید کدام اشخاص و جریان ها برای پیروزی و کدام شان برای شکست آن که شکست نظام و ایران است تلاش می کنند. کسانی که دنبال کشف نفوذی ها هستند، اگر در همین یک عرصه تمرکز کنند، به نتایج جالب و ای بسا شگفت انگیزی می رسند.
منبع: عصرایران
در این زمینه
خلیج فارس:غلامرضا شریعی عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی گفت: ما به خانم صادق‌مالواجرد اعتماد می‌کنیم و او را فرد شایسته‌ای برای وزارت بزرگ راه و شهرسازی می‌دانیم.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایرنا، وی تأکید کرد: خوشبختانه در آخرین جلسه کمیسیون عمران مجلس، اکثریت اعضای این کمیسیون به وزیر پیشنهادی راه و شهرسازی رای مثبت دادند.
شریعتی با بیان اینکه جز برای ریاست جمهوری منع دیگری برای استفاده از ظرفیت و توانمندی زنان کشور وجود ندارد افزود: خانم صادق‌مالواجرد کارکشته وزارت راه و شهرسازی هستند و سال‌ها در این وزارتخانه فعالیت کرده‌اند.
وی تأکید کرد: وزیر پیشنهادی راه و شهرسازی به لحاظ مدیریتی توان بالایی دارد و تحصیلاتش نیز مرتبط با حوزه فعالیت وزارت راه و شهرسازی است. اگر ما به فردی با چنین سابقه‌ای اعتماد نکنیم، به چه کسی می‌خواهیم اعتماد کنیم؟
عضو کمیسیون عمران مجلس گفت: کسانی که با خانم صادق‌مالواجرد مخالف بودند نگرانی‌هایی داشتند که برطرف شد و امیدواریم سایرین هم به او اعتماد کنند. خانم صادق‌مالواجرد در جایگاه وزارت، رفتار تخصصی و مدیریتی مناسبی خواهد داشت.
خلیج فارس: همانند دوره های گذشته، باز هم در معرفی وزیران پیشنهادی و معاونان دولت جدید، بوشهر هیچ نماینده ای نداشت.
به گزارش خلیج فارس؛ بر کسی پوشیده نیست که اعضای هیئت وزیران و معاونان رئیس‌جمهور، اگرچه عملکردشان ملی است، ولی باتوجه به جایگاه، ظرفیت حقوقی و همچنین شناخت دقیق تری که از مسائل استان زادگاه خود دارند، امکان بیشتری برای پیگیری مشکلات استانی شان هم دارند.
با این وجود، هرچند در کمیته های بررسی گزینه های وزارت در دولت مسعود پزشکیان، بعضا نام برخی هم استانی ها برای برخی وزارتخانه ها به میان می آمد، اما باز هم برای بوشهر در بر همان پاشنه چرخید و سهم این استان از وزیران پیشنهادی صفر بود.
در اینفوگرافی زیر به پراکنش استانی وزرای پیشنهادی پرداخته شده است:
در این زمینه
مصطفی ارجمند | فعال رسانه ای
معرفی وزرای پیشنهادی پزشکیان موجی از انتقادات را به همراه داشت؛ تندترین واکنش را هم ظریف داشت: «استعفاء»
اما در پاسخ به نقدها چند نکته لازم به ذکر است:
1. اگر به عقب بازگردم و همین کابینه را تصور کنم باز هم تصمیمم برای کنش گری همانی است که بوده!
2. برای ورودم به این کارزار سخت، نه ترسیم کابینه پزشکیان بود و نه انتظار برای شق القمر از سوی او، که برایم روشن بود قرار نیست آنچه رویای من و بسیاری چون من در عرصه سیاست داخل و خارج است محقق شود!
3. در کشور درهم تنیده‌ی ایران که ده ها نهاد و دستگاه موازی و کنترلگر وجود دارد قطعا رسیدن به همه‌ی آنچه دوست داریم محال است اما دولت ها، نقشی مهم در توسعه اجتماعی سیاسی فرهنگی و اقتصادی دارند؛ همانقدر که دولت جلیلی می توانست توسعه را به قهقرا ببرد.
پس با انتخاب پزشکیان، همچنان پیروزیم حتی اگر در کابینه اش آدم امنیتی، نظامی یا اصولگرای قالیبافی هم باشد. همین که تفکر متحجرانه و خالص سازانه ندارد یعنی گامی به سمت تحقق بیشتر جمهوریت برداشته ایم.
4. کابینه‌ی پزشکیان هر چه باشد و هر که باشد و بر سبیل هر قبض و بسطی که معرفی شده باشند، ناگزیرند با نگاه دولت حرکت کنند؛ تضمین اینکه در چارچوب نگاه دولت تصمیم بگیرند و عمل کنند خود ماییم. می توانیم بیرون از گود بنشینیم به سبک ترسوها فحش دهیم یا نقشی فعال انتخاب کنیم و همچنان ستاد پزشکیان برای مقابله با انحراف باشیم.
5. بپذیریم و پذیرفته اند که ما بیشتریم و آنها که خواهان پسرفت ایران اند اندکند؛ حتی اگر دولت جلیلی هم بر سر کار باشد ما قرار نیست نظاره گر باشیم چه رسد که حالا دولت پزشکیان است و اصلا ما مدعیان صف اولیم و کدام وزیری، استانداری، مدیر کلی به خود اجازه می دهد در را بر پاشنه‌ی گذشته بچرخاند!
6. مروز جریان های شکست خورده، با وجود شوک و بهت ناشی از انتخاب پزشکیان، قافیه را نباخته و گعده ها می گیرند که مانند گذشته پخمه ها را بر نخبه ها برتری دهند؛ وقتی آنها چنین می کنند ما چرا خود را از پیش باخته فرض کنیم آنهم به صرف اینکه چند وزیر پیشنهادی چنگی به دل مان نمی زند!
7. تجربه ثابت کرده با نام وزیر و گفتار متناسب با جایگاه پیشینش نمی توان او را قضاوت کرد؛ نمونه اش آذری جهرمی که هنگام معرفی اش در دولت روحانی، سابقه‌ی امنیتی اش چه بلواها نساخت و امروز یکی از ستون های خیمه‌ی مطالبه گری است.
آدم ها، نه در خوبی و بدی صفر و صد تعریف می شوند و نه جامدند که گذشت زمان، آنها را تغییر ندهد؛ همه‌ی ما هم همینیم؛ بارها به باورهای مان پشت کرده ایم، به باوری دیگر رسیده ایم، از فلانی بریده ایم، به بهمانی رو آورده ایم و همچنان تغییر خواهیم کرد.
آنان که تغییر را نمی پذیرند و جمود فکری دارند قطعا توسط جامعه حذف می شوند؛ یا حذف نرم مثل انتخابات یا حذف سخت مثل جنگ و …
باید مجال داد و به مسعود ایران فرصتی بیشتر تا از دل تضارب آرا، راهی میانه و ایران دوستانه بسازد.
8. پزشکیان نمادی از مدارای ایرانی است؛ همان که در مراسم تنفیذ گفت: «با دوستان مروت، با دشمنان مدارا»
ایران در پس این سال های تلخ پر از توهم «فقط ما بلدیم» به رییس جمهوری رسیده که می گوید همه باید باشند، تنها خط قرمز این دولت هم باید همانان باشد که گوش های شان را بسته و مغزهای شان را تعطیل کرده و لب و دهن می جنبانند و گمان می کنند آسمان باز شده و اینان نظرکرده‌ی خدایند.
شاید با دولت پزشکیان دوباره یاد گرفتیم ما ملت ایرانیم و حذف هیچ گروه و باور و عقیده و مرامی در پهنه‌ی این سرزمین، ممکن نیست.
9. همچنان می توانیم بنشینیم و به ترکیب کابینه ای که باب میل مان نیست فحش دهیم اما یادمان نرود همین کابینه هم با انتخاب آن دیگری، رویایی بیش نبود و الان نه برای کابینه که برای خیلی چیزهای کوچک تر می جنگیدیم و حتی مجال نقدی اندک را هم نداشتیم.
تجربه نقدپذیری دولت روحانی و دولت کوتاه پس از آن پیش روی مان است و نگران بودم روزی دوباره به آن دچار شویم که خوب می دانید که چگونه با تمام وجود تفاوت شان را لمس کرده ام.
خلیج فارس:محمد جواد روح طی یادداشتی در روزنامه هم میهن نوشت: انگار تشتی آب سرد بر روی آنان ریخته باشند. انتظارشان بسیار بود و آنچه حاصل شد، بسیار اندک. پرسش اصلی این است که بسیاری از انتظارات نادرست بود؛ یا آنچه حاصل آمده است و متناسب با آن انتظار نمی‌نماید، باید به چالش کشید؟ به نظر می‌رسد هر دو سوی این معادله، نیازمند تجدیدنظر و نقد است.
ازیک‌سو، می‌توان و لازم است مسعود پزشکیان را بابت تعدادی از گزینه‌های پیشنهادی‌اش به نقد کشید و یا دستکم از او خواست چنان که وعده داده بود، به‌صراحت با حامیان و رای‌دهندگان سخن گوید و توضیح دهد این گزینه‌های نامتناسب با انتظارات از کجا و چگونه آمده‌اند و منطق رئیس‌جمهور برای پذیرش آنان چه بوده است؟ صراحتاً، گزینه‌های پیشنهادی وزارتخانه‌های اطلاعات، کشور، آموزش‌وپرورش و ورزش و جوانان از جمله مصادیق این مطالبه است.
گرچه ممکن است موارد و ملاحظات درباره برخی از این گزینه‌ها قابل‌درک یا قابل‌تصور باشد، اما وعده پزشکیان که صداقت و سخن گفتن با مردم بود، اقتضا می‌کند بگوید که چگونه این افراد به او تحمیل شده‌اند و چرا گزینه‌های مدنظر شورای راهبری در این وزارتخانه‌ها، کنار گذاشته شده‌اند؟ اما درعین‌حال، سکه کابینه چهاردهم روی دیگری هم دارد.
روی دیگر سکه و نیمه‌پر لیوان این است که حدود ۶۰درصد وزرای پیشنهادی برآمده از سازوکار نسبتاً شفاف و دموکراتیکی است که این‌بار با مشارکت گسترده نخبگان سیاسی و فرهنگی و کارشناسان و متخصصان حوزه‌های مختلف شکل گرفت و اغلب گزینه‌های معرفی‌شده خروجی این مکانیزم و سازوکار هستند. اینکه صرفاً وزرای تحمیلی و چهره‌های همسو با اصولگرایان را پررنگ کنیم و بر اساس آن، کلیت کابینه و شخص رئیس‌جمهور را زیر سوال ببریم؛ رویکردی منطقی و منصفانه نیست.
ضمن آنکه ترکیب وزرای پیشنهادی مبتنی بر سخن کلیدی پزشکیان در مناظره‌ها و مصاحبه‌های ایام انتخابات است که تاکید داشت اصل برای او شایسته‌سالاری و تخصص افراد است، نه هم‌جناحی و هم‌گروه بودن آنان. از این زاویه، برخی چهره‌های اصولگرای کابینه مانند عباس علی‌آبادی که دارای تجربه مدیریت و سابقه فعالیت نسبتاً طولانی در حوزه تخصصی خود هستند و از نظر سیاسی نیز مواضع تند و تهاجمی علیه خواست و مطالبات مردم نداشته‌اند، نسبتاً قابل‌پذیرش هستند.
درباره گزینه‌های سوال‌برانگیز نیز، بیش از هرچیز باید روشن شود نسبت آنان با شعارها و رویکردهای اعلامی پزشکیان چیست؟ آیا تضمینی وجود دارد که حضور آنان در دولت، برآمده از نوعی وفاق برای روند اداره کشور باشد و نه صرفاً توافقی برای عبور کابینه از گلوگاه مجلس و فراتر از آن، تحمیل؟ اگر گزاره دوم باشد و تحت پوشش وفاق، وزرایی متکی بر تحمیل برکشیده شده باشند؛ این آغاز روند و روالی است کاملاً در تعارض با وفاق.
بر این مبنا، آنچه می‌توان در نگاه نخست درباره کابینه پیشنهادی گفت این است که بخش عمده وزرای پیشنهادی و نیز معاونان منصوب رئیس‌جمهور قابل‌قبول و متناسب با رویکرد گفتمانی و مطالبات کلیدی رای‌دهندگان هستند. مطالباتی که در جهت رفع تحریم‌های اقتصادی و گشایش نسبی شرایط اجتماعی و اقتصادی طرح شد و ترکیب کابینه نیز در این جهت، قابل‌قبول و دارای توان و تجربه لازم است.
اما در مورد بخش دیگر کابینه، راهکاری جز رفع ابهام و تبیین روند انتخاب آنان از سوی پزشکیان و چگونگی ابراز پایبندی و عملکرد آنان در قالب رویکرد کلان دولت نیست. اگر این ابهام‌زدایی صورت نگیرد، تصویر نیمه‌پر لیوان نیز گل‌آلود می‌شود و موج انتظارات و ناامیدی، به‌سرعت بازخواهد گشت.
اما درعین‌حال، از منظری انتقادی نیز نوع مواجهه بخشی از کنشگران وفعالان سیاسی حامی دولت با کابینه پیشنهادی قابل‌تأمل است که بار دیگر نشانه‌های تکرار چرخه امید و انتظار از یک کنش سیاسی و سپس ناامیدی شتابان و در پیش گرفتن انفعال را با خود دارد. اینکه بار دیگر و پس از چندین و چند بار تجربه سیاسی، این نکته فراموش شود که خواست و انتظار از یک انتخابات در ساختار موجود و در توازن قوای واقعی و نیروهای پیداوپنهان مؤثر در مناسبات قدرت، تاثیری محدود و تدریجی خواهد داشت؛ نشانه بارز ضعف فرهنگ سیاسی و ناتوانی نخبگان و کنشگران از انباشت تجربه است. گرمی کردن با یک مویز و سردی کردن با یک غوره، راه سیاست‌ورزی نیست.
ضمن نقد گزینه‌ها، کلیت راه و روند را نباید فراموش کرد؛ همچنان که درختان نباید مانع دیدن جنگل شوند. مسئله اصلی انتخاباتی که گذشت، توقف یا کند کردن روند خالص‌سازی بود که نه‌فقط حضور منتقدان و نیروهای سیاسی و مدنی در قدرت را منتفی کرده بود، بلکه زندگی عادی بخش زیادی از ایرانیان را نیز به مخاطره انداخته بود.
سنجش پزشکیان و دولت او، باید بر اساس میزان تاثیری که در توقف و کند کردن روند خالص‌سازی برجای می‌گذارد، صورت گیرد و انتظارات رای‌دهندگان و کنشگران نیز متناسب با آن تعریف شود. این مسیری است که ماشین دولت جدید باید آن را بپیماید، مسافران آن مسئله ثانوی و فرعی است.
خلیج فارس:نکات قابل توجهی در مورد فرزانه صادق وجود دارد که قابل توجه است.
روزنامه اعتماد نوشت: به جز جنسیت و سن فرزانه صادق مالواجرد، مرداد ماه سال گذشته نام او در رسانه‌ها تکرار می‌شد. مردادماه گذشته خبری در رسانه‌ها منتشر شد مبنی بر اینکه صادق مالواجرد از سمت معاونت معماری و شهرسازی وزارت راه و شهرسازی برکنار شده و برای او سمت مشاور زده شده است. بر اساس گزارش‌ها چند ماه قبل از برکناری وی از معاونت شهرسازی و معماری ویدیویی درباره جمعیت شهر تهران و سند آمایش سرزمین به تیتر رسانه‌ها تبدیل شده بود. علاوه بر این نامه‌هایی از صادق مالواجرد در رسانه‌ها درز کرد که در آنها تخلفات گسترده زاکانی در کمیسیون ماده ۵ مطرح شده بود؛ موضوعی که برخی رسانه‌ها آن را موجب برکناری وی از سمت معاونت شهرسازی و معماری می‌دانند. با این وجود برخی منابع خبری نیز می‌گویند صادق مالواجرد به دلیل بازنشستگی از سمت معاونت کنار رفته و برای او حکم مشاور مهرداد بذرپاش، وزیر وقت راه و شهرسازی زده شده است.
صادق مالواجرد به چهره منتقد سیاست‌های علیرضا زاکانی در وزارت راه و شهرسازی معروف است. او در ۱۵ تیرماه سال ۱۴۰۱ در نامهای به علیرضا زاکانی، شهردار تهران نوشته بود: «برابر مقررات طرح تفصیلی تهران، مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری، هرگونه پیشنهاد در مورد ضوابط خاص احداث بنا در محدوده بافت فرسوده شهر تهران پس از تصویب کمیسیون ماده ۵ باید به تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری برسد. لذا هر گونه اقدام اجرایی بر اساس مصوبه کمیسیون ماده ۵ تا قبل از تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری فاقد وجهه قانونی بوده و مسوولیت تبعات آن به عهده شهرداری خواهد بود.» صادق مالواجرد به جز این نامه‌ها بارها در مصاحبه‌های خود نیز به صراحت سیاست شهرداری تهران در زمینه صدور پروانه‌های جدید و دیگر سیاست‌ها را به چالش کشیده بود.
او پیش از انتشار این نامه‌ها در تیرماه سال ۱۴۰۰در جلسه مشترک با مسوولان پاکدشت که در محل فرمانداری این شهرستان برگزار شد با اشاره به اینکه مشکلات حوزه راه و شهرسازی اشتغالزایی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد، گفته بود: «شهرستان‌های استان تهران با وجود قرابت به پایتخت در حوزه شهرسازی در وضعیت نامطلوبی قرار دارد.»
بر این اساس به نظر می‌رسد ممکن است برخی در مجلس اصولگرای دوازدهم هم با موضوع تصدی وزارت راه توسط یک زن مخالف باشند و هم لابی علیرضا زاکانی به دنبال تسویه‌حساب با او.
خلیج فارس: اعلام فهرست نهایی نامزدهای وزارت دولت پزشکیان با واکنش‌های متفاوتی مواجه شد و اظهارنظر بسیاری از فعالان حوزه فضای مجازی و چهره‌های سیاسی را به دنبال داشت. به نظر می‌رسد بسیاری از اصلاح‌طلبان و حامیان تاثیرگذار مسعود پزشکیان با انتشار فهرست نامزدها سرخورده شده‌اند و نامهای اعلام شده مخالفت و انتقاد بسیاری را در این جبهه برانگیخته است.
منتقدان پزشکیان می‌گویند او با وعده تغییر و اصلاح وضع موجود به میدان آمده و رای مردم را با شعار راستگویی و ایستادگی در برابر فشارها کسب کرده است. فهرست نامزدهای وزارت دولت نشان می‌دهد که اغلب انتخاب‌ها از میان اعتدالیون، نزدیکان به چهره‌های قدرتمند و به تعبیری سهمیه این چهره‌ها و حتی از میان تندروها و افراطیون ضد پزشکیان انتخاب شده است.
دیدن نام احمد دنیامالی حامی شناخته شده قالیباف که در انتخابات علیه پزشکیان فعالیت می‌کرد به عنوان نامزد وزارت ورزش، یا اسکندر مومنی با سابقه پررنگ اصولگرایی، مثال‌هایی از این دست‌اند. وزیری که قبلا به شدت از طرح نور و گشت ارشاد حمایت کرده و وزرایی که نظراتی کاملا متفاوت با وعده‌های پزشکیان دارند، این تصور را پدید آورده که او هم مثل روسای جمهور قبل در مقابل فشارها و سهم‌خواهی‌ها تسلیم شده یا اساسا با تشکیل یک دولت «مقبول»، تصمیم گرفته کار خود را محافظه‌کارانه و بدون حاشیه پیش ببرد. شیوه‌ای که باید دید چقدر از توقعات و مطالبات عمومی را محقق خواهد کرد.
اما یکی از مهمترین واکنش‌ها به فهرست پزشکیان به مالک شریعتی نماینده تهران و چهره نزدیک به سعید جلیلی تعلق داشت. مالک شریعتی، عضو جبهه پایداری که بدون تردید در فراکسیون مخالفان پزشکیان در مجلس نقش موثری خواهد داشت، با گفتن این که «حداقل ۴ وزیر پیشنهادی پزشکیان رای اعتماد نمی‌گیرند» زنگ‌ها را به صدا درآورد.
این که پایداریچی‌های مجلس قصد کشدن ترمز دولت را دارند بر کسی پوشیده نیست. با وجود سفارش‌های مصلحانه مبنی بر لزوم همکاری با دولت، مطمئنا در جلسات رای اعتماد به وزرا شاهد مخالفت‌های سنگین و حملات تند این جریان به نامزدهای پزشکیان خواهیم بود. اما چهار نماینده مورد اشاره مالک شریعتی که بیشترین مانع را پیش رو دارند چه کسانی هستند؟
1-عبدالناصر همتی. منتقد جدی دولت رییسی مطمئنا یکی از اهداف مشخص جریان تندروی مجلس است و از حالا معلوم است که از دیدن نام او در فهرست به خشم آمده‌اند و همه نیروی خود را برای ناکام کردنش به کار خواهند برد.
2- فرزانه صادق مالواجرد. نامزد وزارت راه یکی از چهره‌های شاخص شهرسازی ایران است که به نوگرایی و توسعه توجه جدی دارد. زن بودن او و این که قرابتی با جبهه اصولگرایی و پایداری ندارد، مطمئنا او را در لیست سیاه مخالفان پزشکیان خواهد گذاشت.
3- محمدرضا ظفرقندی. دکتر ظفرقندی در میان کشمکش بسیار و البته ناباورانه به عنوان نامزد وزارت بهداشت معرفی شده است. کسی که در بدنه وزارت و صنف پزشکی کشور اعتبار و محبوبیت بسیاری دارد اما به عنوان چهره¬ای با تمایلات اصلاح‌طلبی روشن، قطعا مطلوب حامیان جلیلی نخواهد بود.
4-احمد میدری. معاون اسبق وزارت کار و نامزد امروز این وزارتخانه بی‌تردید با حملات سنگینی مواجه خواهد شد. او با وجود کارنامه قابل دفاعی که در دوران حضور در وزارتخانه دارد، به دلیل تفکرات توسعه‌گرایانه و احتمال پاکسازی وزارت کار از شبکه سیاسی ساخته شده در دولت قبل، کار سختی برای گرفتن رای از مجلس خواهد داشت.
در میان دیگر چهره‌ها ستار هاشمی و عباس صالحی امیری به دلیل حضور در دولت روحانی و شناخته شدن به عنوان چهره‌های تکنوکرات سایه سنگین مخالفت را بالای سر خود احساس می‌کنند. برای اغلب دیگر نامزدها رای موافق از حالا قابل پیش‌بینی است.
وزرای تکرار شده دولت رییسی، دنیا مالی نزدیک به قالیباف، چهره‌های اصولگرایی مثل مومنی و سیمایی و حتی عراقچی که احتمالا می‌توانست وزیر امورخارجه قالیباف هم باشد، قاعدتا کارت سفید عبور از مانع مجلس را خواهند گرفت. عباس صالحی هم به عنوان نماینده رهبری در روزنامه اطلاعات چهره‌ای میانه‌روست که دنبال تغییر و باز کردن فضای فرهنگی کشور نخواهد رفت و خطری از سوی او احساس نمی‌شود. او هم وزیری است که احتمالا به آسودگی از تونل ترسناک رای‌گیری عبور خواهد کرد.
خلیج فارس:صبح امروز مسعود پزشکیان لیست کابینه پیشنهادی خود را تقدیم مجلس کرد.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از برترین ها؛آذری جهرمی در واکنش به لیست پیشنهادی دولت نوشت: موفقیت دولت، موفقیت ملّت است؛ انتقادهای زود هنگام و بیانیه‌های تضعیف کننده موضع رئیس جمهور در پی معرفی کابینه؛ شلیک به پای خود است. یار شاطر باشیم نه بار خاطر؛ وقت برای انتقاد زیاد است!
پست های جدیدتر