خلیج فارس:جمعی از وزرای سابق امور خارجه، صبح امروز (۲۲ آبان ۱۴۰۳) با حضور در نهاد ریاست جمهوری در نشست مشورتی در حوزه سیاست خارجی، با دکتر مسعود پزشکیان دیدار و گفتگو کردند.
خلیج فارس: رئیسجمهور در جلسه دولت، یکشنبه ٢٠ آبان: «اگر از همه نیروها که صادقانه میخواهند به کشور خدمت کنند، استفاده کنیم و اگر همه با هم باشیم، اقتدار پیدا میکنیم و هیچ قدرتی نمیتواند به ما ضربه بزند».
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از روزنامه شرق،این جملات را دیگر همه ایرانیان از حفظ دارند زیرا این مضمون از زمان ظهور جراح قلب در فضای انتخابات تا اکنون که صد روز از ریاستجمهوری او میگذرد، پیوسته ورد زبان او بوده است. اما معلوم نیست اثرات عملی چنین رویکردی که اسم آن را وفاق گذاشتهاند، کجا و چگونه میتوان ارزیابی کرد. کدامیک از وعدههای او تاکنون محقق شده و این صدروزه را او و دولتش چگونه سپری کردهاند.
آیا معرفی اکثر وزرا آنهم وزرای کلیدی کابینه خارج از روال پرطمطراق و پرهیاهو و پرحاشیه کارگروهها و شورای بهاصطلاح راهبردی را باید به حساب این با هم بودنها و وفاق مدنظر رئیسجمهور گذاشت؟آیا سپردن حداقل شش استان کشور را به کسانی که نهتنها به او رأی ندادهاند، بلکه تا آخرین لحظه علیه او فعال بودند، باید از مصادیق این وفاق دانست و از نشانههای استفاده از نیروهایی دانست که میخواهند صادقانه به کشور خدمت کنند؟ و اینکه کوچکترین حرکتی و حتی کلامی را که نشانه تلطیف و کاهش فضای امنیتی سنگین حاکم بر کشور بهویژه استانهای بزرگ باشد، هنوز دیده نشده، باید به حساب وحدت و همدلی همه نیروها گذاشت؟
آیا این را که تا به حال درباره رفع فیلتر از فضای مجازی جز کلیبافی و وعدههای مبهم از سوی مسئولان مربوطه و توصیه به صبر چیزی دیده نشده است، باید حاصل پایبندی رئیسجمهور به وفاق دانست یا این را که هنوز بحث FATF بهندرت آنهم با احتیاط مطرح میشود و هیچ نشانهای حتی از طرح جدی و مجدد آن دیده نمیشود، باید از ثمرات وفاق ارزیابی کرد؟
این را که هنوز کمترین قدمی برای اصلاح سیاستهای بینالملل و در نتیجه کاهش تحریمها برداشته نشده، باید از دستاوردهای با هم بودن دانست ؟و آیا میتوان اطمینان داشت که بهاینترتیب هیچ قدرتی نمیتواند ضربهای به ما بزند؟
این را که کمترین تغییری حتی در ادبیات نه رئیسجمهور و نه وزیر خارجه و نه هیچکدام از دولتمردان درباره مسائل منطقه و اروپا و غرب پیش نیامده که هیچ، بلکه با وجود کوبیدن بر طبل جنگ در صداوسیما و اغلب تریبونهای رسمی در برخی موارد ادبیات وزیر خارجه ما از ادبیات برخی امامان جمعه هم شدیدتر و غلیظتر است، باید به حساب نظریه وفاق رئیسجمهور گذاشت؟ و این را که سخنگوی خوشگوی دولت برخی اقدامات معمول و مرسوم مثل افزایش دستمزد اضافهکاری پرستاران را بهعنوان موفقیتهای دولت و تحت عنوان دستاورد مطرح میکند، باید نتیجه همین وفاق دانست؟
بله، همه اینها از ثمرات وفاق است، اما نه وفاق رئیسجمهور با دیگران یعنی مجلس، اصولگراها و همه دیگرانی که در انتخابات به غیر او رأی دادند، بلکه وفاق پرمنت و از سر لطف همه آنها با رئیسجمهور که اجازه میدهند رئیسجمهور حداکثر دو یا سه وزیر را به انتخاب خودش به مجلس معرفی کند. رئیسجمهور و برخی وزرا اجازه داشته باشند درباره رفع فیلتر و FATF گاهبهگاه حرف بزنند و خیلی کمرنگ و محتاطانه مردم را همچنان امیدوار نگه دارند و وزارت کشور اجازه داشته باشد از چند چهره غیراصولگرا هم برای تصدی استانداریها استفاده کند که یکجا و با هم سروصدای اعتراض حامیان و رأیدهندگان پزشکیان بلند نشود، تا جایی که حتی وفاق تبدیل به یک پدیده کمی شده و گفته شود تعداد استانداران اصولگرا و اصلاحطلب الحمدلله برابر است.
و بهاینترتیب اولین صد روز گذشت…
خلیج فارس:رئیس جمهور با تأکید بر اینکه برای نجات کشور از مشکلات پیشرو راهی جز این نداریم که همه دست به دست هم دهیم، گفت: بنده به مردم قول میدهم که در این مسیر صادقانه با آنها سخن بگویم و به آنان اطمینان میدهم که همانگونه که تاکنون هیچگاه دروغ نگفتهایم، پس از این نیز هرگز از من دروغ نخواهند شنید.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایسنا، مسعود پزشکیان شامگاه یکشنبه در دیدار جمعی از اقتصاددانان با بیان اینکه در حال تلاش هستیم تا با ترمیم سرمایه اجتماعی و رفع ناترازیها در داخل و کاهش تنشها در عرصه بینالمللی در راستای بهبود وضعیت اقتصادی کشور و معیشت مردم قدمهای موثری برداریم، تصریح کرد: این جلسه را تشکیل دادیم تا ارزیابی شما از وضعیت و پیشنهاداتتان برای رفع مشکلات را مورد بررسی قرار دهیم.
رئیس جمهور افزود: در مدت سپری شده از آغاز به کار دولت چهاردهم، دیپلماسی را در سطح گستردهای از منطقه تا دیگر نقاط جهان به کار گرفتهایم و بنده و وزیر امور خارجه دیدارها و نشستهای پرشماری داشتهایم که آثار آن نیز قابل مشاهده است. در جریان حمله اخیر رژیم صهیونیستی به جمهوری اسلامی ایران، کشورهای عربی منطقه یکپارچه این حمله را محکوم کردند و علاوه بر آن امروز فضای مثبتی بر روابط و همکاریهای منطقهای ما حاکم است.
پزشکیان اظهار کرد: بنده هم در جریان رقابتهای انتخاباتی و هم از زمان انتخاب از سوی مردم همواره تاکید داشتهام که ما به دنبال درگیری و جنگ نیستیم و تمرکز ما معطوف به توسعه کشورمان است، اما رژیم صهیونیستی از همان نخستین روز آغاز به کار رسمی بنده با ترور شهید هنیه در برنامههای ما اخلال ایجاد کرد.
رئیس جمهور در ادامه سخنانش با اشاره به اینکه در عرصه داخلی تلاش کردیم در راستای شعار وفاق، با نهایت هماهنگی میان ارکان نظام کارها را به پیش ببریم، گفت: جلسات منظم و مستمری با سران قوای دیگر دارم و در سطوح دیگر نیز تلاش کردهایم همواره بالاترین سطح هماهنگی را داشته باشیم. در این مدت مقام معظم رهبری نیز حمایت بسیار خوب و موثری از ما داشتهاند و اگر این حمایتها نبود خیلی از اقدامات مثل انتصابات مسئولان عالی اجرایی از میان زنان و افراد اهل اقلیتهای مذهبی و مدیران بومی در استانها ممکن نمیشد. همه این اقدامات در راستای ترمیم اعتماد عمومی و ارتقای سرمایه اجتماعی انجام شده است.
رئیس جمهور در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه توزیع یارانهها به شکل فعلی یک نوع بیعدالتی است، اظهار کرد: برنامههایی برای رسیدگی به مهمترین مشکلات از جمله ناترازیها در عرصههای مختلف مثل انرژی و پول در حال تدوین هستند و تلاش داریم در نشستهایی با صاحبنظران عرصههای مختلف به این برنامهها غنا و قوت بیشتری ببخشیم.
پزشکیان با بیان اینکه باور عمیق داریم که در فضای دعوا و مجادله، هر چه بیشتر تلاش کنیم برآیند عمل ما بیشتر به صفر نزدیک خواهد شد، افزود: به دنبال آن هستیم تا با گسترده کردن چتر وفاق از همه ظرفیتها برای رفع مشکلات کشور بهره بگیریم و از شما نیز میخواهم که با تمام وجود و توان خود به ما برای حل مشکلات کمک کنید.
رئیس جمهور با تاکید بر اینکه چارهای جز اصلاح ساختارها و روندها نداریم، اصلیترین و اساسیترین ملاحظه دولت در این مسیر را پرهیز از وارد کردن شوک به جامعه و حمایت از اقشار آسیبپذیر برای جلوگیری از اعمال فشار به آنها در این روند عنوان و تصریح کرد: موفقیت در این مسیر در گرو ایجاد نگاه و زبان مشترک است؛ دولت در این راستا برگزاری نشستهایی را با صاحبنظران آغاز کرده که جلسه با جامعهشناسان و اقتصاددانان در این راستا بوده و با صاحبنظران سایر عرصهها نیز نشستهای منظم، مستمری و تخصصی خواهیم داشت.
پزشکیان ایجاد شفافیت در لایحه بودجه را از جمله اقدامات دولت برای اصلاح روندها و مقدمه اصلاح ساختارها برشمرد و گفت: عدهای تصور کردند که دولت بودجه برخی بخشها را افزایش داده، در حالی که ما فقط ردیفها و اعتبارات بودجهای را شفاف کردیم.
رئیس جمهور با تاکید بر اینکه برای نجات کشور از مشکلات پیشرو و تسریع مسیر پیشرفت راهی جز این نداریم که همه دست به دست هم دهیم و از همه ظرفیتها بهره بگیریم، خاطرنشان کرد: بنده به مردم قول میدهم که در این مسیر صادقانه با آنها سخن بگویم و به آنان اطمینان میدهم که همانگونه که تاکنون هیچگاه دروغ نگفتهایم، پس از این نیز هرگز از من دروغ نخواهند شنید. بنده به دنبال آن نیستم کارهایی انجام دهم که برای دوره بعدی ریاست جمهوری رای جمع کنم، لذا با آرامش و انگیزه بالا به دنبال انجام کار درست هستم.
پیش از سخنان رئیس جمهور ۱۲ تن از اساتید و اقتصاددانان حاضر در جلسه به تشریح دیدگاهها و نظرات خود درباره وضعیت فعلی اقتصاد کشور، ضرورت، راهکارها و لوازم اصلاحات اقتصادی پرداختند.
خلیج فارس:احمدزیدآبادی طی یادداشتی در روزنامه هم میهن نوشت: در صد روزگی دولت مسعود پزشکیان به کارنامۀ او نمیتوان نمرۀ درخشانی داد اما نمرۀ مردودی هم نمیگیرد. در این صد روز او کوشیده تا ماشین دولت از «لاین وسط» خیلی منحرف نشود، اما ماشینها وقتی در لاین وسط به مانعی برخورد میکنند، برای عبور از مانع باید وارد لاین سبقت شوند وگرنه جا میمانند و یا به لاین کندرو کشیده میشوند.
ارسطو «حد وسط» را مطلوبترین نقطه میداند، اما در امور بشری گاه حد وسطی وجود ندارد، مثل حاملگی و گاه حد وسط اصلاً راه نجات نیست، مثل شنا یا رانندگی یا طبابت که مهارت بالا میخواهد و مهارت نصفه نیمهاش، جان آدمیان را به خطر میاندازد. در آموزههای قرآنی به جای «حد وسط»ِ ارسطویی، «نقطۀ تعادل» یا «نقطۀ میزان» به معنای نقطۀ مطلوب توصیه شده است.
نقطۀ تعادل یا میزان همان نقطۀ «عدل» است. چنانکه در کتاب آمده است: «وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ. أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ» (آسمان را برافراشت و تعادل و اندازه را وضع کرد. مبادا از اندازه و تعادل درگذرید.) و یا «الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ» (همان که تو را آفرید و بیاراست و تعادل داد.)
بنابراین، فضلیت و مطلوبیت، نقطۀ تعادل و توازن است و این نقطه منطبق با عدل و عدالت است. «وفاق» که دکتر پزشکیان آن را به عنوان شعار دولت خود برگزیده است، به لحاظ روشی یعنی شناسایی و معرفی نقطۀ موزون و عادلانه در هر امر و متقاعد کردن دیگران به مطلوبیت و فضیلت آن و جلب همکاری و همراهی آنان در آن جهت است. بنابراین، به لحاظ روشی، وفاق شعار بسیار خوبی است اما به لحاظ عملی و اجرایی نباید آن را به میل به حد وسط و میانه در هر امری تقلیل داد، زیرا حد تعادل همیشه حد وسط و میانه نیست، همانطور که شناگری حد وسطِ مهارت در این حرفه و یا ناآشنایی با آن به حساب نمیآید.
سیاستهای موزون و عادلانه، امر ناشناختهای در کشور ما نیستند، اما مشکل، حرکت عملی به سمت آنها بوده است. برخی محافل اصولاً با سیاستهای متعادل و منصفانه میانهای ندارند و آن را مخلّ منافع شخصی و باندی خود میبینند. وفاق به معنای تسلیم شدن در برابر تعریف نادرست و منفعت نامشروع آنها نیست بلکه، متقاعد کردن آنان به پذیرش سیاست متوازن است.
در عالم عمل، البته بسیاری اوقات، تیغِ حقیقت و استدلالِ منطقی نمیبُرد و سیاستمدار به اجبار و برای حفظ مصلحتی عمومی، چارهای جز تن دادن به سطحی از منطق زور غلبه ناپذیر ندارد! این موضوع اما باید «موردی» و مشخص باشد و تبدیل به قاعده و رویه نشود وگرنه عدالت هرگز روی تحقق پیدا نمیکند.
به نظرم دکتر پزشکیان در تشکیل کابینه و انتخاب استانداران از موازین وفاق به معنی درست کلمه، چندان عدول نکرده است. انتخاب برخی استانداران از جناح رقیب، چنانچه آنها خود را متعهد و ملزم به رعایت سیاستهای دولت کرده باشند، از قضا نوعی موفقیت در جهت به کارگیری شیوه و روش وفاق است، اما اگر مقامهای منصوب چنین تعهدی را نپذیرفته باشند و بخواهند ساز مخصوص خود را بنوازند، انتصاب آنها طبعاً گامی ضد وفاق است.
از این مسائل که بگذریم، دولت آقای پزشکیان در دو حوزۀ حجاب اجباری و رفع انسداد اینترنت، بازی را وا نگذاشته است. بنابراین، احتمال موفقیت او در این دو زمینه وجود دارد. در زمینۀ ایجاد توازن در سیاست خارجی و رفع تحریمها و بهبود شرایط اقتصادی کشور، آقای پزشکیان تا این لحظه با بدبیاری بیسابقهای روبهرو شده است.
دولت بدون آنکه خود، تمایلی داشته باشد با تشدید جنگ در منطقه و باز شدن پای ایران به آن روبهرو شده است. این وضعیت از یک طرف، بهبود روابط خارجی کشور را با موانع بزرگی روبهرو کرده و از طرف دیگر افزایش مشکلات معیشتی مردم و بنگاههای تولیدی و اقتصادی را به دنبال داشته است.
از آنجا که داوری منصفانه نسبت به کارنامۀ اجرایی مدیران و سیاستمداران تابعی از نسبت بین امکانات و محدودیتهای آنان است، واقعیت این است که دولت پزشکیان در همین ابتدای کار، علاوه بر محدودیتهای داخلی با محدودیتهای بیشمار خارجی هم روبهرو شده است. او در جایگاه رئیسجمهور که وظایف بسیاری بر عهده دارد اما ابزارهای اندکی در اختیار دارد، به تنهایی از پس بحرانهای پیش رو بر نخواهد آمد، اما جهتِ روند بحرانها و راههای متصور برای حل و کنترل آنها در سطح منطقه، میتواند به کمک او آید و یا کلاً دولتش را از حیز انتفاع ساقط کند.
منبع:فرارو
خلیج فارس:بهرغم تاکید ایران بر برگزاری نشست اضطراری سران سازمان همکاری اسلامی درخصوص فلسطین و دعوت از جمهوری اسلامی برای مشارکت در این اجلاسیه در ریاض، مسعود پزشکیان به عربستان نرفت. متغیرهای داخلی، دوجانبه و منطقهای درخصوص دلایل اینعدم حضور قابل ذکر است.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از دنیای اقتصاد، درست یکسال پیش در ۲۱ آبان ۱۴۰۲ سیدابراهیم رئیسی رئیسجمهور فقید ایران با حضور در ریاض برای نشست اضطراری و مشترک سازمان همکاری اسلامی و اتحادیه عرب درخصوص فلسطین با محمد بنسلمان ولیعهد سعودی دیدار کرد تا اولین رئیسجمهور ایران لقب بگیرد که پس از بیش از یک دهه روابط پرفراز و نشیب میان تهران و ریاض به پادشاهی عربستان سفر میکند.
اما امروز دوشنبه ۲۱ آبان ۱۴۰۳ خبری از سفر مسعود پزشکیان رئیسجمهور ایران به ریاض برای شرکت در همان اجلاسیه درخصوص مساله فلسطین نیست و محمدرضا عارف معاون اول رئیسجمهور ریاست هیات ایرانی را بر عهده دارد. عراقچی نیز روز یکشنبه در نشست وزرای خارجه عضو حضور پیدا نکرد و کاظم غریبآبادی معاون بینالملل وزارت خارجه در این اجلاس شرکت کرد.
باوجود اصرار و تاکید ایران بر برگزاری این اجلاسیه مهم که نزدیک به ۵۷ کشور عربی و اسلامی را گرد هم میآورد، چرا مسعود پزشکیان که وعده داده بود اگر امکانی فراهم شود به ریاض سفر میکند، در این نشست که فرصت دیدار با مقامات شرکتکننده از جمله ولیعهد عربستان آنهم چند روز پس از بازگشت دوباره ترامپ را فراهم کرده بود، استفاده نکرد و آن را به آینده دوردست با عدمقطعیتهای فراوان موکول کرد؟
آیا این مساله ناشی از کشمکشهای سیاسی و جناحی بهویژه درخصوص پرونده عربستان است یا نه فراتر از آن به تعارفات دیپلماتیک میان تهران و ریاض درخصوص اینکه چه کسی ابتدا به پایتخت دیگری سفر کند مربوط میشود؟ یا به سطح سران مشارکت کننده در این اجلاس ارتباط دارد یا در وجه چهارم تهران ملاحظات جدیتری دارد که به مساله فلسطین و نگاه متفاوت تهران و ریاض به آینده منازعه اعراب و اسرائیل بازمیگردد؟
بهنظر میرسد بهرغم مقاومت برخی جناحها، گروهها و اشخاص درخصوص مدل توسعه روابط ایران و عربستان که از همان زمان احیای روابط دیپلماتیک در اسفند ۱۴۰۱ مدعیان قدرتمندی داشت که لحظهای زمان را برای متوقف کردن این رابطه نوپا از دست ندادهاند، اما عدممشارکت ایران در سطح عالی در چنین نشست مهمی به مسائل دیگری مربوط میشود که نقش تعیینکنندهتری در چشمانداز سیاسی خاورمیانه دارد.
اولین ملاحظه ایران میتواند در ارتباط با بیاثر بودن نتایج ملموس برگزاری چنین اجلاسی باشد که در عمل به صدور یک بیانیه غیرالزامآور و کلی بسنده کرده و در نهایت حل معضل کنونی را به راهحل دو دولتی ارجاع میدهد. مسیری که ریاض و بسیاری از کشورهای عربی و اسلامی از سالها پیش حداقل از زمان طرح ملک عبدالله در سال ۲۰۰۲ آن را روی میز قرار داده و در طول این سالها و بهرغم محقق نشدن تشکیل کشور مستقل فلسطینی با اسرائیل رابطه دیپلماتیک برقرار کردهاند.
آنچه این گزاره را تصدیق میکند، میزبانی ریاض از نشست هفته گذشته ائتلاف بینالمللی راهحل دو دولتی بود که نمایندگان نزدیک به ۹۰ کشور از جمله اروپا، چین و روسیه در آن حضور داشتند. نشستی که به معنای تایید نقش و جایگاه عربستان در ابتکارات سیاسی برای مساله فلسطین و در عین حال تاییدیهای بر قرار داشتن یا قرار گرفتن عربستان در مسیر عادیسازی روابط با اسرائیل بهویژه پس از انتخاب مجدد ترامپ است.
این دو گزاره به خوبی اختلاف دیدگاه سیاسی بین ایران و عربستان درخصوص چشمانداز مساله فلسطین را بازتاب میدهد. در حالی که ایران بر برگزاری رفراندوم با حضور تمامی ساکنان فلسطین اشغالی تاکید میکند و همزمان آن را با ملاحظات نظامی و امنیتی خود درخصوص مبارزه با اسرائیل ترکیب میکند، ریاض بر راهحل دو دولتی بدون خصومت نظامی و اینکه اسرائیل بخشی از پروژه ادغام خاورمیانه جدید است، تاکید میکند. با این حال و بهرغم ملاحظات سیاسی و امنیت ملی جمهوری اسلامی که بازتابدهنده ادراک و فهم تصمیمگیرندگان از منابع تهدید است که قابل اغماض و چشمپوشی نیست، اما نفس حضور در این مدل اجلاسیهها نباید به معنای تایید تصمیمات و رویههای آن تلقی شود.
به عنوان نمونه در شرایطی که تغییرات آب و هوایی به یک واقعیت مهم بینالمللی تبدیل شده و آثار مخرب آن امروزه بسیاری از کشورها را در برگرفته است، اما به دلیل حضور رئیس اسرائیل در این گردهمایی بینالمللی، مقامی از جمهوری اسلامی در آن شرکت نمیکند. در حالی که هر ناظری میداند که صرف حضور، مثلا حضور رئیسجمهور ایران در این نشستها نه به منزله تایید کشتار و جنایات اسرائیل است و نه به معنای شناسایی آن. مگر در نشستهای مجمع عمومی و شورای امنیت سازمان ملل نماینده جمهوری اسلامی همزمان با حضور نماینده اسرائیل در جلسات شرکت نمیکند؟ آیا این موجب شده تا جمهوری اسلامی از رویکرد و ملاحظات خود عقبنشینی کند؟
بنابراین ورای این نگاه حداقلی، ایران باید از فرصت مشارکت در روندهای منطقهای و بینالمللی استفاده کرده و اتفاقا دیدگاه خود را با قدرت بیان کند. اینکه ما بدون حضور در ترتیبات منطقهای و بینالمللی ولو غیرعادلانه و مبهم بخواهیم به تنهایی نگاه خود را پیش ببریم، نه منطقی است و نه در شرایط درهمتنیده منطقهای و بینالمللی، مبتنی بر ملاحظات استراتژیک است. حداقل مزیت حضور پزشکیان در ریاض این بود که در حاشیه اجلاس سران میتوانست ملاحظات ایران درخصوص پیمان دفاعی محتمل عربستان و آمریکا را که در دوره ترامپ دوباره روی میز قرار گرفته با صراحت بیشتری به ولیعهد سعودی منعکس سازد.
خلیج فارس: چند روز پیش مدیر مسئول کیهان در نوشتاری خطاب به پزشکیان به او دستور داد، چون رئیس جمهور اسرائیل در اجلاس باکو حضور دارد، شما نباید شرکت کنید! گویا این توصیه دستوری جدی شده است و سفر رئیس جمهور به باکو منتفی شده است.
حسین شریعتمداری نوشته بود:
* برخی از خبرها حکایت از آن دارند که قرار است آقای پزشکیان در رأس هیئتی در این اجلاس شرکت کنند! اگر این خبر که غربگرایان داخلی به شدت روی آن اصرار میورزند، صحت داشته باشد، جناب پزشکیان به دام و تله خطرناکی پای نهاده و خسارتهای سنگینی را به جمهوری اسلامی ایران و شخصیت خود تحمیل خواهند کرد!
رئیسجمهور در اجلاس باکو شرکت نمیکند!
حالا روزنامه فرهیختگان خبر داده است که مسعود پزشکیان قرار نیست برای شرکت در اجلاس «کاپ ۲۹» به باکو برود. پس از بحثهای زیادی که در زمینه حضور رئیسجمهور در این اجلاس شکل گرفت و فشارهایی که افرادی خارج از وزارت خارجه به پزشکیان وارد کردند تا در اجلاس کاپ ۲۹ شرکت کند، تصمیم نهایی گرفته شد و به گفته یکی از اعضای شورای اطلاعرسانی دولت، مسعود پزشکیان در این اجلاس شرکت نخواهد کرد.
این تصمیم از دو جهت درست است. اول اینکه بسیاری از رهبران کشورهای مطرح جهان قرار نیست در این اجلاس که به میزبانی باکو برگزار میشود، شرکت کنند. و دومین دلیل که باعث توجیه عدم حضور پزشکیان در اجلاس کاپ ۲۹ میشود، حضور سران رژیم اسرائیل در این اجلاس است. گفته میشود «اسحاق هرتزوگ» رئیس رژیم اسرائیل هم قرار است در رأس هیاتی در این اجلاس شرکت کند.
خلیج فارس:حشمتالله فلاحتپیشه، رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در توئیتی به پزشکیان توصیه کرد فرصت حضور در جمع سران جهان در باکو را از دست ندهد.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از برترینها؛ حشمتالله فلاحتپیشه، رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در توئیتی به پزشکیان توصیه کرد فرصت حضور در جمع سران جهان در باکو را از دست ندهد: «نرفتن پزشکیان به آذربایجان “خود تحریمی” است. خواست مردم ایران تنشزدایی است.به جای تنظیم لحن دولت با ادبیات کاسبان تنش و تحریم، از فرصت اجتماع سران دنیا در باکو استفاده کنید. “جهان زیست” حجتیه با دنیای ایرانیان متفاوت است.»
بیستونهمین کنفرانس کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد درباره تغییرات اقلیمی «کاپ ۲۹» ۲۱ آبان تا دوم آذر در شهر باکو جمهوری آذربایجان برگزار میشود.
در روزهای اخیر فشارهای سنگینی برای تحریم این اجلاس توسط برخی گروهها و رسانهها به دولت وارد شده است.
خلیج فارس: یک فعال سیاسی اصلاح طلب با اشاره به وعده های پزشکیان برای رفع تحریم ها نوشت: انتخابات آمریکا این فرصت را ایجاد کرده است.
فیض الله عرب سرخی، فعال سیاسی اصلاح طلب، در شبکه اجتماعی ایکس خطاب به پزشکیان نوشت: جناب آقای رئیس جمهور رفع تحریم ها که جزء وعده های اصلی شما بوده است بدون مذاکره مستقیم جدی و رو در رو با آمریکا امکان پذیر نیست. انتخابات آمریکا این فرصت را ایجاد کرده است.
منبع:فرارو