پارس جنوبی

خلیج فارس: مدیر کل دفتر زیست بوم‌های دریایی سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به اینکه مطالعات صورت گرفته در منطقه ساحلی پارس جنوبی حاکی از آن است که طی بازه زمانی ۲۲ ساله، مساحت سواحل تخم‌گذاری لاک‌پشت‌های دریایی پوزه عقابی ۹۲.۶ درصد کاهش داشته است، گفت: زیستگاه مطلوب آبسنگ‌های مرجانی ۴۳.۶ درصد و بستر‌های علف دریایی ۲۸.۹ درصد با کاهش همراه بوده است.

به گزارش خلیج فارس؛ محمد طالبی متین در گفتگو با مانا ادامه داد: نتایج مطالعات نشان داد که در بازه زمانی ۲۲ ساله، استحصال بیش از ۷۶۰ هکتار زمین و خشک کردن دریا، تخلیه پساب شهری و صنعتی، احداث اسکله و بارانداز، تردد شناور‌های سبک و سنگین، فعالیت‌های صیادی، احداث جاده، توسعه مراکز جمعیتی و فعالیت‌های گردشگری به عنوان مهمترین عوامل تخریب محیط زیست و تهدید کننده زیستگاه و گونه در این محدوده به شمار می‌روند.

وی خاطرنشان ساخت: نکته مثبت در این مطالعات افزایش ۳۴.۷ درصدی مساحت جنگل‌های مانگرو در محدوده ساحلی – دریایی پارس جنوبی بوده است.

خلیج فارس:کارگران پارس جنوبی از عدم تحقق وعده‌های مسئولان برای رسیدگی به مطالبات خود خبر دادند. آنها می‌گویند: هیچکدام از قول‌های داده شده محقق نشد.

به گزارش«خلیج فارس»، از جمله مهم‌ترین مطالباتِ این کارگران ایجاد کمیته‌ی طرح طبقه‌بندی مشاغل و بازنگری در طرح طبقه‌بندی مشاغل است. طرح طبقه‌بندی مشاغلِ کارگرانِ پالایشگاه‌های پارس جنوبی بعد از رایزنی‌های بسیار در زمان وزارتِ بیژن نامدار زنگنه مورد پذیرش قرار گرفت و پارس جنوبی ملزم به اجرای این طرح از اول فروردین سال ۹۹ شد. طرح اجرا شده البته مورد پذیرشِ کارگران قرار نگرفت و انجمن صنفی کارگران این پالایشگاه به دنبالِ ایجاد کمیته طبقه‌بندی مشاغل برای بازنگری در طرح برآمد.

طبق آیین‌نامه اجرایی طرح طبقه‌بندیِ مشاغل در صورت اعتراض نمایندگان کارگری به نحوه‌ی محاسبه و پرداختِ مابه‌التفاوتهای احتمالی باید کمیته طبقه‌بندی مشاغل شکل بگیرد و این کمیته هم متشکل از نماینده کارگر، کارفرما، وزارت کار و در صورتِ وجود، شرکتِ مشاوره است.

در طول این دو سال و نیم، وعده‌هایی برای بازنگری در طرح طبقه‌بندی مشاغل به کارگران و نمایندگانِ آن‌ها داده شده اما این وعده‌ها عملی نشده است.

مطالبه‌ی دیگر که از سوی کانون انجمن‌های صنفی کارگران پارس جنوبی بارها پیگیری شده، تغییر سیستم اقماریِ نیروهای اداری پشتیبانی به دو هفته کار و دو هفته استراحت است. قرار بود اوایل سال ۱۴۰۲ این مشکل نیز حل شود اما هنوز این اتفاق نیفتاده است. حل مسئله‌ی نیروهای اداری پشتیبانی در سفرِ سال ۱۴۰۱ رئیس‌جمهور به بوشهر به عنوان یکی از دستاوردهای این سفر عنوان شد، دستاوردی که هنوز به نتیجه نرسیده است.

مشکلِ رانندگان استیجاری، یکی دیگر از مشکلاتِ این کارگران است. این رانندگان حقوق ناچیزی می‌گیرند و چون قرارداد آن‌ها ذیل قانون کار به حساب نمی‌آید از بسیاری از حقوق بی‌بهره‌اند. آن‌ها ساعتهای طولانی با حقوق‌های ناچیز کار می‌کنند. در موردِ آن‌ها قول حل مسئله داده بودند، اما این مشکل نیز همچنان حل نشده باقی مانده است.

خوابگاه‌های این کارگران و درخواست برای بهبود امکاناتِ رفاهی، یکی دیگر از مطالباتِ کارگران پارس جنوبی است که این مطالبه نیز محقق نشده و کارگران در خوابگاه‌های قدیمی با امکانات بسیار ناچیز ساعاتِ استراحتِ خود را می‌گذرانند.

کارگران پارس جنوبی، سال گذشته برای محقق شدنِ این مطالبات در پالایشگاه‌های مختلف تجمعاتی برگزار کردند.

خلیج فارس: خبر می رسد در تصمیمات جدید شهرستان دیّر از دریافت عوارض آلایندگی پارس جنوبی حذف گردیده، در عوض سه شهرستان استان های همجوار اضافه شده است.

به گزارش خلیج فارس؛ عوارض آلایندگی صنایع استان از دی ماه 1400 پرداخت نشده، دلیل آن هم ابهامات حقوقی پیرامون آئین نامه توزیع اعتبارات عنوان شد.

اما به تازگی رییس کل دادگستری بوشهر از حل مشکل پرداخت این عوارض خبر داده و گفته: «تاکنون پرداخت هزار میلیارد تومان عوارض آلایندگی قطعی شده، 19 هزار میلیارد تومان تا 8 اردیبهشت و 19 هزار میلیارد تومان دیگر تا اواخر تیرماه در مرحله تجدیدنظر قطعی خواهد شد و سپس مراحل اجرا و وصول طی در دستور کار قرار می گیرد که می تواند کمک زیادی به اعتبارات عمران شهری و روستایی استان کند.»

شهرستان دیّر حذف شد؛ پارسیان، لامرد و مّهر اضافه

خبر می رسد در تصمیمات جدید که براساس کارشناسی سازمان محیط زیست کشور بوده، پرداخت عوارض آلایندگی در استان بوشهر به سه شهرستان عسلویه، کنگان و جم محدود شده، درحالی که قبلا سایر شهرستان های استان از آن برخوردار بودند.

از طرفی شهرستان های پارسیان (هرمزگان) و لامرد و مهر (فارس) هر کدام 11.5 درصد از عوارض آلایندگی برخوردار شده اند.

حذف شده بزرگ عوارض آلایندگی در استان، شهرستان دیّر می باشد که در در میان سایر شهرستان های حذف شده نزدیک ترین فاصله را به پارس جنوبی دارد.

از طرفی شهرستان های لامرد و مهر که پشت کوهها قرار دارند از عوارض آلایندگیپارس جنوبی بهره مند شده اند، درحالی که طی سنوات قبل ادعای بهره مندی آنها از عوارض آلایندگی با علامت سوال های کارشناسی مواجه گردیده و در رسانه ها نیز منتشر شد.

انتقاد رییس شورای شهر بوشهر

رییس شورای شهر بوشهر نسبت به محروم شدن مرکز استان از عوارض آلایندگی پارس جنوبی انتقاد کرد.

وحید نیک روش در حاشیه نشست خبری مجمع معاونان شهرسازی شهرداری ها و روسای کمیسیون های شهرسازی شوراهای شهر مراکز استان ها گفت: بخشی از خدمات و پشتیبانی های صنایع جنوب استان در بوشهر رقم می خورد، اما مرکز استان نادیده گرفته شده، در عوض شهرستان هایی که میان آنها و پارس جنوبی کوه قرار دارد و مشخص نیست چگونه از آلایندگی ها متاثر می شوند، از این عوارض سهم می برند.

نیک روش خواستار پیگیری نمایندگان فعلی و منتخبین آینده استان در مجلس پیرامون این موضوع شد و اظهار داشت: ارقام دو ساله عوارض آلایندگی مبالغ بالایی می شود که امکان هزینه کرد اصولی آن فقط در سه شهرستان استان نیست و باید دامنه بهره مندی آن برای سایر شهرستان های استان درنظر گرفته شود تا شاهد توسعه متوازن و اصولی باشیم.

در این زمینه

حجت عبداللهی‌پور

زمانی که دخل و تصرف صنایع نفت و گاز برای رسیدن به ذخایر نفتی و گازی در جنوب استان بوشهر تازه آغاز شده بود، مردمان این منطقه مجذوب «توسعه» و «آبادانی»، در پندار خود تصور می‌کردند سهم قابل‌توجهی از این خوان نعمت و ثروت خواهند داشت، ولی با آغاز فعالیت پتروشیمی‌ها و پالایشگاه‌ها سهم‌شان از این داشته‌ها بیشتر آسمانی دوده‌گرفته و سیاه و آلودگی‌های کشنده و مضر شد. هر چه امتیاز و نعمت بود به از ما بهتران غیربومی و مدیران پروازی و مشاوران نظرکرده و مؤسسات غیربومی رسید تا جوانان و نخبگان و هنرمندان و ورزشکاران بومی!

البته به‌دور از انصاف است اگر گفته شود سهم بومیان از خوان صنعت صفر بوده اما هر چه بوده تنها درصد معدودی است که در مقایسه با امتیازها و اعتباراتی که به دلالان و مؤسسات و هنرمندان غیربومی سالانه داده شده، بسیار ناچیز و حقیرانه است. بدون‌تردید یکی از حوزه‌های پر بریز و بپاش صنایع مستقر در عسلویه، حوزه فرهنگ و هنر است که متأسفانه با وجود همه سخت‌گیری‌ها و کنترل بودجه‌های فرهنگی اما همین حداقل بودجه هم عمدتاً به جیب دلالان و مؤسسات فرهنگی غیربومی سرازیر می‌شود تا هنرمندان و مؤسسات فرهنگی هنری بومی.

خوشبختانه در سال‌های اخیر با روی کارآمدن و منصوب شدن نیروهای کارآزموده و باتجربه بومی در روابط‌عمومی بعضی از پتروشیمی‌ها و شرکت‌های صنعتی تا حدودی نگاه‌ها به سمت هنرمندان و مؤسسات فرهنگی‌هنری بومی چرخید و از ظرفیت هنری استان در ویژه‌برنامه‌ها و جشن‌های صنایع فوق بهره گرفته شد ولی این توجه فقط از سوی اندکی از پتروشیمی‌ها دیده می‌شود و بیشتر پتروشیمی‌ها و صنایع مستقر در جنوب استان همچنان برای فعالیت‌های فرهنگی و هنری و آموزشی خود با دلالان و مؤسسات فرهنگی تهران و غیربومی همکاری دارند. آنها با نادیده‌انگاری مسئولیت‌های اجتماعی که در برابر جوامع محلی این منطقه دارند، بودجه فرهنگی صنعت را به جیب مدیران فرهنگی و هنرمندان غیربومی سرازیر می‌کنند.

قسمت دردناک ماجرا این‌جاست که برخی از این دلالان و مؤسسات فرهنگی غیربومی به سفارش برخی از چهره‌های سیاسی به پتروشیمی‌ها تحمیل شده‌اند، این در حالی است که در استان بوشهر هنرمندان حرفه‌ای و مؤسسات فرهنگی هنری باتجربه‌ای وجود دارد که مورد غفلت تعمدی صنایع نفت و گاز واقع شده‌اند و برخی از چهره‌ها بانفوذ استان هم به‌جای حمایت از آن‌ها و الزام پتروشیمی‌ها به استفاده از ظرفیت فرهنگی هنری استان در مناسبت‌ها و ویژه‌برنامه‌‌ها خود، به تحمیل آقازاده‌های غیربومی و مؤسسات فرهنگی تهران اهتمام می‌ورزند.

بدون‌تردید این اجحاف است و هنرمندان و مؤسسات فرهنگی هنری بومی حق‌شان نیست که این‌گونه در بین بده و بستان‌های سیاسیون و دلالان فرهنگی غیربومی نادیده گرفته شوند.

متأسفانه دلالان و مؤسسات غیربومی با همکاری برخی از روابط عمومی‌های که اغلب غیربومی هستند یا به اعتبار هنر بومی عقیده‌ای ندارند، چنان بر پول نفت و گاز چنبره زده‌اند که اگر برنامه‌ای را بدون هماهنگی با آن‌ها به مؤسسه یا گروه‌های هنری بومی بدهند، معترض می‌شوند و متولیان برنامه را تحت فشار می‌گذارند.

البته در تعدادی از شرکت‌ها و پتروشیمی‌ها با درایت مدیران روابط عمومی که از نیروهای بومی هستند، در دو سال اخیر، دست برخی از این دلالان از برنامه‌های فرهنگی کوتاه شده و گروه‌های هنری و مؤسسات فرهنگی مستعد استان مورد توجه قرار گرفته‌اند. این شرکت‌ها با رعایت عدالت و نگاه برابر در برگزاری مراسم و جشن‌ها از ظرفیت هنری استانی و ملی بهره می‌گیرند.

همین امر باعث شده که هنرمندان بوشهری با انگیزه بیشتری به تولید محتوا و برنامه‌سازی برای جشن‌های شرکت‌ها بپردازند و کارکنان و کارگران صنایع نیز از هنر بومی جنوبی که از اصالت و غنای زیادی برخوردار است، بیشتر لذت ببرند.

انتظار می‌رود استاندار بوشهر همان‌گونه که اخیراً مصوبۀ ممنوعیت اسکان کارکنان صنعت در دو شهر عسلویه و نخل تقی را به سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس ابلاغ کرده است، مصوبه‌ای هم در راستای کوتاه شدن دست دلالان و مؤسسات آقازاده‌ها و غیربومی‌ها از بودجه‌های فرهنگی و پول‌های بادآورده صنعت صادر کند تا هنرمندان و مؤسسات فرهنگی بومی این‎‌گونه در شرکت‌ها و پتروشیمی‌ها بی‌کس و غریب نباشند.

فرهنگ و هنر بوشهر با همۀ کارکرد و تاریخ و محتوا و شهرتی که دارد اما با مقاومت برخی از روابط‌عمومی‌ها که از قدرت و نفوذ بالایی در تصمیم‌گیری‌های شرکت متبوع خود برخوردارند، همواره روبه‌روست و اغلب این شرکت‌ها در فراخوان‌های خود یا دعوت از گروه‌های هنری، طوری پیش می‌روند که هنرمندان و مؤسسات نظرکرده خود برنده شود و در این کار چه سری نهفته است؟ الله اعلم.

به‌هر روی، می‌طلبد که در برنامه‌سازی‌های فرهنگی و اعیاد و جشن‌ها، هنرمندان و گروه‌های هنری و مؤسسات به‌ویژه آن‌هایی که در چهار شهرستان جنوبی با حداقل‌ها در حال تولید آثار باکیفیت و متناسب با نیاز فرهنگی منطقه جنوب هستند، از سوی روابط‌عمومی‌های بانفوذ و مدعی بیشتر مورد توجه قرار بگیرند و سکان اجرای برنامه‌های فرهنگی هنری صنایع به آن‌ها سپرده شود؛ چراکه این شرکت‌ها و پتروشیمی‌ها طبق مسئولیت‌های اجتماعی که در برابر جوامع محلی و پیرامونی خود دارند، موظفند در ازای آلودگی‌ها و بیماری‎هایی که به جان اهالی شهرستان‌های چهارگانه جنوب استان انداخته‌اند، خدمات و امتیازاتی خاص به آن‌ها ارائه دهند.

به‌نظر می‌رسد، وقت آن رسیده است که با نظارت مدیران ارشد استان، تزریق پول‌های صنعت به جیب دلالان و بده و بستان‌های پس‌ِپرده روابط عمومی‌ها با مؤسسات غیربومی و سفارش‌شده متوقف شود و این بودجه‌ها به گروه‌های هنری و حوزه فرهنگ و هنر استان اختصاص بیابد که به‌شدت به این اعتبار برای بقای خود در شرایط اقتصادی فعلی محتاج است.

بدون تردید توسعه فرهنگی و تحرک هنر بومی در جامعه امروزی در گروی حمایت و اعتماد صنعت است. بنابراین بایستی شرکت‌های فوق به مسئولیت‌های اجتماعی خود عمل کرده و از ظرفیت هنر بومی و مؤسسات فرهنگی هنری استان در برنامه‌های مناسبتی و فرهنگی خود از این پس استفاده کنند و بیش از این حق هنرمندان جنوبی را نادیده نگیرند.