ولادیمیر پوتین

خلیج فارس: ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه گفت که وی پیش از درگذشت آلکسی ناوالنی با مبادله این چهره سرشناس مخالفان دولت مسکو با «برخی افراد زندانی در کشورهای غربی» موافقت کرده بود.

به گزارش خلیج فارس؛ پوتین یکشنبه شب در کنفرانسی خبری در مسکو گفت: چند روز پیش از درگذشت ناوالنی، برخی از همکارانم گفتند که پیشنهاد مبادله وی با برخی افراد زندانی در کشورهای غربی مطرح شده است.

وی افزود: شاید باور نکنید اما پیش از آنکه این فرد صحبت‌هایش را تمام کند، گفتم که موافق هستم. اما متاسفانه آن اتفاق افتاد.

پوتین افزود که آزادی ناوالنی تنها یک شرط داشت و آن این بود که هرگز به روسیه بازنگردد.

منابع قضایی روسیه اعلام کردند، ناوالنی که در حال گذراندن دوران محکومیت در زندانی در منطقه یامالو-نِنِتس روسیه بود، روز جمعه ۲۷ بهمن ۱۴۰۲ بعد از یک پیاده‌روی احساس ناخوشایندی کرد و بی‌درنگ هوشیاری خود را از دست داد. کارکنان پزشکی زندان برای احیای وی وارد عمل شدند و یک تیم فوریت‌های پزشکی فراخوانده شد؛ آنها سعی کردند ناوالنی را احیا کنند، اما موفق نشدند.

اظهارات پوتین درباره ناوالنی در حالی مطرح شد که انتخابات سه روزه ریاست جمهوری روسیه، یکشنبه پایان یافت.

کمیسیون مرکزی انتخابات روسیه اعلام کرد، تاکنون ۹۵.۰۸ درصد آرا شمارش شده و پوتین توانسته است ۸۷.۳۲ درصد آرا را به خود اختصاص دهد.

دیگر نامزدهای این انتخابات یعنی نیکولای خاریتونوف از حزب کمونیست ۴.۲۸ درصد آرا، ولادیسلاو داوانکوف از حزب مردم جدید ۳.۸۵ درصد و لئونید سالوتسکی نامزد حزب لیبرال دموکراسی ۳.۱۵ درصد آرا را از آن خود کردند.

پوتین گفته که قرار است امروز دوشنبه با رقبای انتخاباتی خود دیدار کند.

دیگر محورهای سخنان پوتین

رئیس‌جمهوری روسیه در بخش دیگری از سخنان خود در این کنفرانس مطبوعاتی که در محل ستاد انتخاباتی وی برگزار شد، نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه را بیانگر اعتماد شهروندان این کشور و امید آنها خواند.

به گزارش اسپوتنیک، ولادیمیر پوتین گفت: نتایج انتخابات اعتماد شهروندان کشور و امید آنهاست که همه چیز را طبق برنامه انجام دهیم. مردم برای ایجاد شرایط و برای تحکیم سیاسی داخلی در انتخابات ریاست جمهوری مشارکت کردند.

وی در پاسخ به پرسشی درباره چالش‌های فراروی روسیه نیز گفت: باید مشکلات منطقه عملبات نظامی را حل کرده و توان دفاعی خود و نیروهای مسلح را تقویت کنیم.

پوتین همچنین درباره معرفی کابینه جدید روسیه گفت: نیازی به هیاهو نیست، دو ماه و نیم فرصت داریم، آرام فکر کنیم.

رئیس‌جمهوری روسیه در بخش دیگری از سخنان خود گفت: روسیه طرفدار مذاکرات مسالمت آمیز درباره اوکراین است، البته اگر آنها بخواهند روابط جدی ایجاد کنند.

پوتین همچنین درباره احتمال درگیری بین روسیه و ناتو اظهار داشت که همه چیز در دنیای مدرن امکان پذیر است.

وی همچنین تاکید کرد که برای دستیابی به اهداف توسعه ملی در همه زمینه ها تمام توان خود را به کار خواهد گرفت.

منبع: خبرگزاری ایرنا

خلیج فارس: در جریان دیدار ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه با شماری از برندگان رقابت «رهبران مدیریت ملی روسیه» پوتین به یکی از زنان شرکت‌کننده در این نشست گفت:‌ «آیا کسی به تو گفته بود لباس نظامی خیلی به تو می‌آید؟»

این خانم در پاسخ به شوخی پوتین گفت:‌ «عجله‌ای برای عوض کردنش ندارم.» به گزارش سایت نهاد ریاست‌ جمهوری روسیه، مراسم اهدای جایزه به ۱۰۲ مدیر پیروز در این رقابت‌، سه‌شنبه ۲۲ اسفند، در کاخ کرملین برگزار شد.

منبع: فرارو

خلیج فارس: مرگبارترین تک تیرانداز زن اوکراین معتقد است که ولادیمیر پوتین توسط خودی ها ترور خواهد شد.

به گزارش خلیج فارس؛ اولنا بیلوزرسکا، ۴۴ ساله، پس از انتشار فیلم وحشتناکی که او را در حال کشتن دو سرباز روسی نشان می داد، به قهرمان ملی اوکراین تبدیل شد.

اولنا که یک روزنامه‌نگار سابق از کیف بود، حرفه نظامی خود را به عنوان یک تک تیرانداز داوطلب در سال ۲۰۱۴ آغاز کرد و سپس در سال ۲۰۱۸ به عنوان افسر به ارتش ملحق شد و به مدت دو سال به عنوان فرمانده در دونباس خدمت کرد.

او در سال ۲۰۲۰ از ارتش خارج شد اما وقتی پوتین ۷۰ ساله در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ به اوکراین حمله کرد، اولنا بلافاصله به خط مقدم بازگشت.

او اکنون در یگان ویژه آرتان اوکراین خدمت می کند ماموریت هایی را در مبارزه با نیروهای روسیه رهبری می کند.

او معتقد است که پوتین قبل از محاکمه در دادگاه های بین المللی از دنیا خواهد رفت.

وی که با سان گفتگو می کرد در پیش بینی عجیبی گفت: «وقتی نخبگان روسی متوجه می‌شوند که حکومت پوتین برای آنها بی‌سود است، او توسط اطرافیان خود مسموم یا کشته می‌شود. البته اگر می توانستم او را می کشتم اما بعید به نظر می رسد که چنین فرصتی به دست بیاورم.»

این تک تیرانداز اوکراینی افزود: اگر پوتین موفق به فتح اوکراین شود، قربانیان بعدی او مولداوی، لهستان، کشورهای بالتیک و فنلاند خواهند بود.

منبع: خبرآنلاین

خلیج فارس: مهرداد خدیر در هم میهن نوشت: به فوریت و سرعت مشخص نمی‌شود مرگ «الکسی ناوالنی» مهم‌ترین منتقد و مخالف ولادیمیر پوتین در زندان (اردوگاهی در بالاتر از مدار قطب شمال) طبیعی بوده یا آن را هم باید یک قتل سیاسی دیگر در روسیه دانست؛ هرچند تبعید به آن سرزمین هم مجازاتی سنگین بود.

به گزارش خلیج فارس؛ در این‌گونه موارد البته جدای این پرسش که مرگ طبیعی بوده یا قتلی رخ داده دو مورد دیگر هم به ذهن متبادر می‌شود: نخست اینکه با فرض طبیعی بودن آیا اهمالی در قبال سلامت زندانی شکل نگرفته (به سهو یا به عمد) و دیگر اینکه اگر به زندان نمی‌افتاد تا چه اندازه احتمال داشت این اتفاق روی دهد؟ قابل پیش‌بینی است که حکومت روسیه – که بعد از تجاوز به اوکراین و تقابل علنی با غرب و اعمال تحریم‌ها توتالیترتر و امنیتی‌تر هم شده- این مرگ را طبیعی اعلام کند و حتی مدارک پزشکی هم ارائه دهد و مثلاً استناد کند به اینکه بعد از پیاده‌روی این اتفاق افتاده نه در زندان درحالی‌که ما می‌دانیم کل آن اردوگاه و از جمله منطقه‌ای که در آن پیاده‌روی می‌کرده، حکم زندان را دارد.

همچنین باز قابل پیش‌بینی است که مخالفان از آن به مثابه یک قتل سیاسی یاد کنند و مجامع حقوق بشری خواستار تشکیل کمیته‌های حقیقت‌یاب شوند کما اینکه طی همین ساعات بعد از انتشار خبر چنین بوده است. این مرگ، اما اگر هم قتل سیاسی نباشد باز به اعتبار مرگ سیاستمدار مخالف در زندان – اردوگاهی در قطب شمال که با دوران استالین متناسب‌تر است- یادآور قتل‌های سیاسی در روسیۀ امروز یا مرگ‌های مشکوکی است که از آن‌ها به‌عنوان قتل یاد شده ولو حکومت کنونی روسیه و قبلی‌ها انکار کرده باشند و به این بهانه به دو نکته و هر دو در تابستان همین امسال می‌توان اشاره کرد:

نخست: پنجم تیر امسال یکی از نشست‌های «عصر دوشنبه‌های مجله بخارا» به انتشار کتاب «فرمان قتل؛ قتل‌های سیاسی در روسیۀ امروز» نوشته «ایمی نایت» اختصاص داشت که با ترجمۀ خانم زینب کاظم‌خواه به پارسی برگردانده شده است. کتاب «فرمان قتل» ما را به پشت صحنۀ پر از جُرم و جنایتِ عرصۀ سیاست در روسیه می‌بَرَد و پرده از راز قتل‌هایی برمی‌دارد که حکومت روسیه طراحی کرده بود و روایتی از شیوه‌های حذف و سرکوب و وحشت‌آفرینیِ یک حکومت استبدادی مدرن به دست می‌دهد و می‌کوشد از معما‌های جنایاتی واقعی در دنیای سیاست راز‌گشایی کند.

نایت در کتاب «فرمان قتل» دربارۀ روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی و سیاست‌مداران دموکراسی‌خواهِ منتقدی نوشته که به باور او به فرمان کرملین و با طراحی و توطئه دستگاه امنیتی به قتل رسیده‌اند و نیز به قتل‌های دیگری می‌پردازد که آن‌ها را هم مرتبط با کرملین می‌داند. «فرمان قتل» همچنین روایتی مستند و گاه تکان‌دهنده از پیشینه‌ای است از هم‌دستی جنایت و سیاست در روسیه و جنایت‌های سیاسی در این سرزمین از دوران تزار‌ها تا عصر استالین و حالا در دوران پوتین انگار تلفیقی از هر دو را شاهدیم.

درست در همان روز‌ها و در تیرماه ۱۴۰۲ جهان از خبر شورش ۲۴ ساعته‌ای درون ارتش روسیه و علیه فرماندهی در مسکو هم شوکه شد و این انتظار شکل گرفت که اندکی بعدتر سناریوی حذف رهبر شورشیان گروه واگنر هم اجرا شود.

دیری نپایید و دو ماه بعد و در ۵ شهریور این انتظار برآورده شد و موضوع دوم قابل یادآوری به بهانة مرگ الکسی ناوالنی همین نکته است.

وقتی خبر رسید جت شخصیِ «یوگنی پریگوژین» رئیس گروه واگنر سقوط کرده روزنامة گاردین نوشت: روش نوینی به لیست بلندبالای ترور‌های کرملین افزوده شد و تیتر تندی هم بر پیشانی مطلب نشست: «۲۰ سال قساوت» با این تیتر فرعی: «پوتین چگونه مخالفان خود را ساکت می‌کند؟»

آن گزارش شروعی کوبنده داشت: «از لباس زیرِ آغشته به نوویچوک و چای پولونیوم تا ترور مخالف با چکاندن ماشه، کشتار و حذف منتقدان و مبارزان هربار به شکلی متفاوت رخ داده است. داستان مخالفت هر چه که بوده، در خلال حکم‌رانیِ ۲۳ سالة ولادیمیر پوتین، منتقدان کرملین، روزنامه‌نگاران و جاسوسان فراری به دلیل سرکشی و مخالفت با حکومت با رفتار‌های بی‌رحمانه‌ای از این دست مواجه شده‌اند.»

هرچند کرملین این اتهام را رد کرد (چندان که اتهام قتل الکسی ناوالنی را هم رد خواهد کرد)، اما بد نیست یاد‌آوری کنیم در آن گزارش چند نوع قتل سیاسی به حکومت روسیه نسبت داده شد و از جمله به مسموم‌سازی و به‌صورت مشخص به همین مورد ناوالنی که مسموم شد، اما زنده ماند و تبعید شد و نوشتند:

«این روش که به فوریت و بی‌امکان شناسایی صورت می‌پذیرد به قاتل اجازه می‌دهد از صحنه بگریزد. مرگ الکساندر لیتویننکو که در سال ۲۰۰۶ در لندن درگذشت مثالی برای این فقره بود: مرگ بر اثر مسمومیت با پولونیوم.»

چراکه اندکی قبل‌تر خود به خبرنگاران گفته بود اگرچه اتحاد شوروی فروپاشیده، اما سرویس امنیت فدرال روسیه (اف‌اس‌بی) هنوز در حال کار با آزمایشگاه‌های مربوط به سموم آن دوران است و تحقیقات در بریتانیا نیز احتمال قتل با مسمومیت را جدی دانست.

۱۰ سال بعد سرگی اسکریپال- جاسوس دوجانبة بریتانیا -، اما از مسمومیت با عامل شیمیاییِ اعصاب موسوم به نوویچوک جان سالم به در برد.

نکتة قابل توجه در قبال این ترور، اما این بود که کمی پس از سوء‌قصد به اسکریپال که او را نکشت پوتین این جاسوس دوجانبه را خائن و به‌دردنخور لقب داد و در مصاحبه‌ای جداگانه اظهار داشت که «می‌تواند هر چیزی را ببخشاید جز خیانت.»

در‌بارة الکسی ناوالنی هم گفته شد در مرداد ۱۳۹۹ خورشیدی در خلال پرواز از سیبری به مسکو بدحال و کمی بعد نیز برای معالجه به آلمان منتقل شد. پزشکان آلمانی دریافتند ناوالنی با «نوویچوک» مسموم شده است. بهبود یافت، اما به روسیه بازگشت.

در تحقیقاتی که تارنمای بلینگ‌کت انجام داد دست‌کم ۸ فرمان بَرِ سرویس امنیتی روسیه شناسایی شدند که ظاهراً در مسمومیت ناوالنی دخالت داشته‌اند. (یکی از عواملی که گفته می‌شود در مسمومیت ناوالنی دخالت داشته، در تماس تلفنی با رهبر مخالفان به نقش خود در این توطئه اعتراف کرد).

داستان، اما به مسموم‌سازی محدود نبود و روش‌های دیگر هم از این قرار برشمرده شد: یکی قتل به ضرب گلوله و دیگری با ظاهر خودکشی و در این قِسم مشهورترین مورد آن مرگ بوریس برزوفسکی – رقیب پوتین- بود؛ جنازه حلق‌آویزشدة او را در حمام خانه‌اش در منطقة آسکوت انگلستان یافتند درحالی‌که اندکی بعد از روی کار آمدن پوتین در سال ۲۰۰۰ به بریتانیا تبعید شده بود. تصاویر کالبدشکافی نشان داد برزوفسکی خود را نکشته است.

دربارة هیچ‌یک از این موارد البته نمی‌توان با قاطعیت نظر داد، ولی وقتی موارد متعددی وجود دارد ظن بیشتر می‌شود و سیاست در آن سامان با جنایت قرین در نظر می‌آید.

هرچند مخالفان این نظریه می‌توانند بگویند چرا پوتین باید دست به چنین اقدامی بزند درحالی‌که توجه به روسیه و اوکراین مانند گذشته نیست و در آستانة انتخابات ترسیم چنین تصویری از روسیه به سود او تمام نمی‌شود.

در اصل مرگ او البته تردیدی نیست و اینکه حالا الکسی ناوالنی مرده و اصرار بر اینکه بعد از پیاده‌روی بوده شک‌ها را مرتفع نمی‌کند چراکه سه سال قبل هم او را مسموم کرده بودند و وقتی یک زندانی سیاسی با این درجه از اشتهار بین‌المللی در زندان/اردوگاه چشم از جهان می‌بندد نخستین احتمالی که به ذهن متبادر می‌شود همین است که طبیعی نبوده ولو طبیعی بوده باشد و کافی است کتاب «فرمان قتل» را خوانده باشید تا هم به این نتیجه برسید و هم برخی ادعا‌ها و توضیحات و توجیهات را پیشاپیش حدس بزنید.

خلیج فارس: از آنا پوتینا به عنوان جانشین بالقوه ولادیمیر پوتین یاد می‌شود، او جدیدا در کانون توجهات قرار گرفته و قابلیت‌ها و نفوذ بالای او می‌تواند سکوی پرتابی برای به دست گرفتن سکان رهبری روسیه به عنوان یک زن باشد.

به گزارش خلیج فارس؛ مدتی است که در عرصه سیاسی روسیه، نام یک زن بر سر زبان‌ها افتاده است. آنا پوتینا (سیویلیوا) متولد ۱۹۷۲ دختر عموی اول ولادیمیر پوتین است که از او به عنوان یکی از گزینه‌های جدی جانشینی مرد شماره یک کرملین یاد می‌شود. او سطح بالایی از شایستگی را در تجارت زغال سنگ روسیه نشان داده است. او خوش بیان و کاریزماتیک است که برای نخبگان نزدیک به پوتین نادر است. به عنوان رئیس بنیاد مدافعان میهن (DFF) روابط مستحکمی با نخبگان نظامی و منطقه‌ای ایجاد کرده است. او در این بنیاد با انبوه جانبازان بازگشته از جنگ و خانواده‌های داغدار آن‌ها سر و کار دارد. آنا از رفتار بد با کهنه سربازان افغانستان و چچن به عنوان انگیزه اصلی برای تأسیس بنیاد مدافعان میهن یاد کرده و اینکه پوتین این وظیفه را به آنا سپرده تعجب آور نیست.

آنا پوتینا در نوجوانی از سمت راست نفر اول با لباس راه راه

نشنال اینترست در تحلیلی درباره او می‌نویسد: آنا پوتینا کاری را انجام می‌دهد که دیگر نخبگان پوتین نمی‌توانند انجام دهند؛ او در حال ایجاد طیف گسترده‌ای از پیوند‌های مشتری مدارانه در تمام سطوح جامعه روسیه است. او با سفر به سراسر کشور برای ساخت مراکز جانبازان، جلسات خود را با نخبگان منطقه‌ای به نمایش می‌گذارد. در مجموع، سازمان کهنه سربازان آنا پوتینا یک سکوی پرش سیاسی قدرتمند برای او فراهم می‌کند. آنا پوتینا می‌تواند روی شبکه خاندان پوتین هم حساب کند. برای او فرقی ندارد که روانپزشک باشد یا رئیس شرکت زغال سنگ، چرا که وظایفش را به درستی انجام می‌دهد.

علیرغم محدود کردن همه زیردستان خود، به نظر می‌رسد ولادیمیر، آنا پوتینا را به تنها شخصیتی تبدیل کرده است که اجازه دارد نفوذ خود را در عرصه‌های گسترده‌ای از سیاست، اقتصاد و فرهنگ گسترش دهد. این چیزی است که شانس جانشینی او را قانع کننده می‌کند. اگرچه آنا به طور فزاینده‌ای در روسیه شناخته شده، اما تقریباً در خارج از روسیه فردی ناشناخته است. دو سال قبل از اینکه پوتین رئیس جمهور شود، او نیز در روسیه کمتر شناخته شده بود و در خارج از کشور کاملاً ناشناخته بود. بی تجربگی لزوماً مانعی جدی نیست.

ناگفته نماند که در دهه اول حکومت پوتین، آنا در پشت صحنه ماند و هرگز به میدان نیامد. برادرش میخائیل بسیار قابل توجه‌تر بود که تا سال ۱۹۹۹ که پوتین نخست وزیر شد به عنوان یک پزشک عادی کار می‌کرد.

سپس کار میخائیل گرفت؛ او در بخش مالی وزارت بهداشت روسیه مشغول به کار شد و در سال ۲۰۰۴ برای کار در گازپروم رفت و در سال ۲۰۱۸ به سمت معاون رئیس هیئت مدیره رسید. در آن زمان، گازپروم توسط دیمیتری مدودف و الکسی میلر، زیردستان سابق پوتین در دفتر شهردار سن پترزبورگ، اداره می‌شد.

آنا پوتینا در کنار همسرش سرگئی سیلویوف که فرماندار کمروو است

با این حال، قوانین مافیا مستلزم کنترل خانواده حتی بر مورد اعتمادترین افراد است، بنابراین پوتین نظارت بر شرکت را به بستگان خود سپرد. برای رهبری روسیه، نفت و گاز طبیعی به عنوان دو منبع درآمد افسانه‌ای در نظر گرفته می‌شوند که با گذشت زمان فقط افزایش می‌یابند. بنابراین، این حوزه‌های حساس، فقط به افراد وفادار به پوتین یعنی اعضای خانواده داده شد.

آنا نمونه‌ای از یک زن قوی و مستقل است که می‌داند چگونه منابع خود را تخصیص دهد و به اهداف خود برسد. او به خاطر سهمش در صنعت معدن و صادرات رو به رشد زغال سنگ و … طبیعی، بانوی کوزباس نامیده می‌شود. او به همراه همسرش توانست شرکتی را که در دوران «پرسترویکا» در شرف نابودی بود نجات دهد. آن‌ها آن را به یک شرکت بسیار موفق تبدیل کردند.

پایگاه اینوستیگیتور درباره او اینگونه می‌نویسد: سلاح‌های پوتین دونباس را ویران کرد، سیاست‌های پوتین معدنچیان اوکراینی را از کار و هرگونه چشم انداز محروم کرد. شرکت دخترعموی پوتین از این فرصت استفاده کرد، معدنچیان را به بیابان تایگا برد و اکنون با کار آن‌ها زغال سنگ را به طلا تبدیل می‌کند و امپراتوری تجاری غیررسمی پوتین را غنی می‌کند.

حضور فعال آنا پوتینا در عرصه سیاست

آنا پوتینا نقش مهمی در حمایت از جانبازان بازگشته از جنگ و خانواده‌های آن‌ها دارد تا بتواند روحیه آن‌ها را همچنان حفظ کند. او به طور مرتب با آن‌ها دیدار می‌کند و در مراسم مختلف شرکت می‌کند. تصویر زیر یکی از این مراسم است که از ۱۴ تا ۱۷ ژانویه از ۸۹ منطقه مختلف روسیه افراد آسیب دیده از جنگ را جمع می‌کند.

یا در این مراسم که با یکی از سربازان بازگشته از جنگ از منطقه کورسک دیدار می‌کند. فردی که مأموریت کمک به خانواده‌های قربانیان جنگ را بر عهده دارد.

اینجا جلسه‌ای که آنا پوتینا برای کمک به سربازان بازگشته از جنگ تصمیم گیری می‌کند و برنامه‌های بازتوانی و رویداد‌های ورزشی برای آنان تعیین می‌شود.

یا مثلا این تصویر که دختر عموی پوتین در حال دیدار با همسران مقامات عالی رتبه روسیه از جمله سفرا است.

یا این تصویر که او در حال دیدار با مقامات آژانس بایگانی فدرال، آرشیو دولتی فدراسیون روسیه است تا تفاهم نامه بین بنیاد مدافعان میهن با آرشیو دولتی فدراسیون روسیه را به منظور حفظ یاد و خاطره سربازان در جنگ امضا کند. او معتقد است افرادی که از منافع سرزمین مادری خود دفاع می‌کنند نباید فراموش شوند.

یا این مراسم که امضای تفاهم نامه با آکادمی تخصصی هنر‌های روسیه است که پروژه‌های مشترکی را در مورد موضوعات آموزش میهن پرستانه کودکان و نوجوانان، انجام رویداد‌های فرهنگی و برنامه‌های آموزشی توسعه می‌دهد.

تصویر دیگر نیز مربوط به دیدار او با رئیس شورای فدراسیون یعنی والنتینا ماتوینکو است تا مسائل مربوط به معالجه جانبازان، توانبخشی و آموزش آن‌ها را پیگیری کند.

این تصویر نیز مربوط به حضور او در کلیسای جامع مسیح است که در آن نشانی از سمت این کلیسا به او اهدا می‌شود.

این‌ها تنها گوشه‌ای کوچک از فعالیت‌های آنا پوتینا در عرصه سیاسی روسیه است. هرچقدر که او مرموز و جایگاهش رو به رشد باشد علاقه او به زیورآلات گران قیمت قابل انکار نیست. شاید اگر می‌دانست نصب سنجاق سینه طلا در امضای توافق نامه همکاری با گروه معنوی مسلمانان فدراسیون روسیه جنجال برانگیز می‌شود از آن استفاده نمی‌کرد. جواهر ارزشمندی که قیمت آن تا ۴۹۰هزار روبل تخمین زده می‌شود.

منبع: خبرآنلاین