واتس اپ

خلیج فارس:ساعت چهار صبح بود که احمد با حالتی عجیب از خواب بیدار شد، با اینکه قرار بود در خواب عمیقی فرو رفته باشد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از عصرایران، احمد عادت داشت از طریق گروه واتس اپی، حال مادر و برادرانش را در منطقه غزه بپرسد به رغم اینکه بار‌ها برق و اینترنت قطع می‌شد.

سایت “بی بی سی عربی” در گزارشی به شرح حال احمد، فلسطینی اهل غزه پرداخته که در لندن ساکن است، اما ناگهان از کشته شدن اعضای خانواده خود در غزه خبر دار شد. آن‌ها در حملات هوایی ارتش اسرائیل به غزه جان باختند.

دو روز پیش یک پیام از خواهرش “آیه” در گروه واتس اپی دریافت کرد. یک بمب خانه آن‌ها را ویران کرد. او در گروه نوشته بود: “در و پنجره شکست. مهمترین چیز این است که خداوند همه ما را نجات داد”.

از میان همه این کودکان در عکس بالا، فقط سه کودک نجات یافتند و بقیه کشته شدند. احمد به او پاسخ داد و گفت: مهم این است که تو در امان باشی، همه چیز قابل تعمیر و اصلاح است.

آیه و چهار فرزندش به خانه پدری در شهر “دیرالبلاح” در مرکز منطقه غزه نقل مکان کردند.

آن شب احمد در سحر از خواب بیدار شد، گروه کاملاً ساکت بود؛ به جز برخی پیام‌ها که پاک شده بودند. این خیلی غیرعادی بود.
احمد با یکی از دوستانش در غزه تماس گرفت و بعد فهمید تمام اعضای خانواده کشته شده اند.

احمد و اعضای خانواده اش – پدر و شماری از اعضای خانواده احمد در بمباران اسرائیل به غزه کشته شدند.

از آغاز جنگ اسرائیل علیه غزه، احمد و دوستانش از غزه که در لندن زندگی می‌کنند، بسیار در رنج بودند. موبایل‌ها هر روز شاهد گستردگی ویرانی و مرگ بودند و هر روز مرگ بستگان و دوستانشان را خبر می‌دادند، اما احمد هرگز تصور نمی‌کرد روزی از موبایل خود خبر مرگ همه اعضای خانواده اش را دریافت کند. خانه شان در “دیر البلح” قبل از این مورد هدف قرار نگرفته بود.

او می‌گوید: ” وقتی گروه ساکت بود فکر می‌کردم آن‌ها در شرایط بد و ترسناکی به سر می‌برند، اما در نهایت، حال شان خوب است. این چیزی بود که فکر می‌کردم”.

در حمله هوایی اسرائیل که خانه آن‌ها را با خاک یکسان کرد، ۲۱ نفر از اعضای خانواده او از جمله ۱۵ کودک، سه خواهر و پدرش کشته شدند.

احمد در کنار خواهرزاده اش “عبدالله” در سال ۲۰۱۹

لیست قربانیان طولانی است و شامل کودکان زیادی می‌شود که بزرگ‌ترین آن‌ها “اسلام” نام دارد؛ پسر خواهرش که ۱۳ سال سن داشت. وقتی کوچکتر بود خواهرش سر کار می‌رفت و مادرش از او مراقبت می‌کرد. احمد هم در غذا دادن به این کودک کمک می‌کرد.

“اسلام” آرزو داشت وقتی بزرگ شد شبیه دایی اش احمد شود. داشت انگلیسی را به طور جدی یاد می‌گرفت تا به انگلستان برود و آنجا کار کند.

تالا ۹ ساله و نور ۱۰ ساله هم همراه با اسلام در بمباران خانه کشته شدند. علاوه بر خواهرانشان دیما و نسما که فقط دو ساله بودند. آن‌ها هم قربانی شدند.
عبدالله ۶ ساله هم در این بمباران کشته شد. آخرین باری که احمد او را دید از طریق تماس ویدیویی بود.
احمد در محل کارش در لندن پاداش دریافت کرد و به خواهرانش وعده کمک مالی خوبی داد.
احمد گفت: “آن‌ها (اعضای خانواده اش) تصمیم گرفتند به ساحل غزه بروند، ویلایی در آنجا اجاره کنند و با هم جشن بگیرند و غذا بخورند.

عبدالله ۶ ساله خواهرزاده احمد در بمباران اسرائیل کشته شد

بچه‌ها از ویلای ساحلی به او زنگ زدند و باهم بر سر حرف زدن، رقابت می‌کردند. حالا ۱۵ نفر از آن‌ها کشته شده اند.
یک روز پس از حمله اسرائیل، احمد تصویری از هر یک از اعضای کشته شده خانواده خود از جمله عمر ۳ ساله منتشر کرد. سپس خواهرش با او تماس گرفت و گفت عمر زنده است. احمد می‌گوید: “این شادترین لحظه زندگی من بود”.

هنگام حمله هوایی اسرائیل، عمر ۳ ساله با پدر و مادرش، شیما و محمد، در رختخواب بود. محمد کشته شد، اما شیما و عمر به طور معجزه آسایی زنده ماندند.
“ملک” دختر ۱۱ ساله هم زنده از زیر آوار خانه بیرون کشیده شد هرچند بدنش دچار سوختگی‌های شدیدی شد.

ملک (دختر در عکس) زنده از زیرآوار نجات داده شد، اما چند روز بعد به دلیل شدت سوختگی‌ها درگذشت

خبرنگار بی بی سی در لندن در ادامه نوشت: وقتی احمد را دیدم، او فیلمی از ملک را نشانم داد در حالی که در بیمارستان تحت درمان بود. تمام بدنش با بانداژ پوشانده شده بود. ابتدا فکر کردم پسر است، چون موهایش کوتاه بود، اما او توضیح داد موهایش قبل از حمله بلند بود، ولی در بمباران، موهایش سوخت.

پدر ملک در زمان یورش اسرائیل در خانه نبود، اما همسر و دو فرزندش آنجا بودند. وقتی احمد از او می‌پرسد حالت چطور است، پاسخ می‌دهد: جسمی بدون روح.

پس از دو روز قطع ارتباطات در غزه، احمد توانست دوباره با خانواده اش ارتباط برقرار کند و از مرگ ملک در بیمارستان مطلع شود. با کمبود تجهیزات پزشکی، حفظ جان مردم و نجات مجروحان دشوار می‌شود.

حمله هوایی اسرائیل، یوسف ۴ ساله را در غزه کشت

پدر ملک می‌گوید: «من هر روز ۱۰۰ بار می‌مردم، ملک رنج زیادی می‌کشید.»

قبل از قطع ارتباطات در غزه، احمد می‌دانست که خانه یکی از عموهایش نیز بمباران شده، اما متوجه نشد قربانیان کیستند.

بسیاری در غزه بستگان خود را در غزه از دست دادند و خانواده‌هایی کامل از بین رفتند. برخی خانواده‌ها ۲۰ نفر از اعضای خانواده خود را از دست دادند. برخی هم ۴۴ نفر.

خبرنگار بی بی سی اضافه کرد: “یارا شریف” معمار فلسطینی ساکن لندن، تصاویری از خانواده عمه‌اش و خانه شان را که در بمباران اسرائیل ویران شده، برای من فرستاد و گفت: این یک خانه فوق‌العاده بود. یک قصر باشکوه با بالکن‌ها و حیاط‌های بزرگ و یک باغ بزرگ در پشت.

فاطمه ۵ ساله و انس ۳ ساله در حیاط خانه شان در غزه قبل از اینکه در حمله هوایی اسرائیل به خانه شان، کشته شوند

وی افزود: این خانه یک خانه خانوادگی بود. فرزندان عمه بالای آن چند آپارتمان برای خود ساختند. سنتی که به این معنی بود نسل‌های مختلف خانواده در خانه زندگی می‌کنند، اما همه این‌ها پاک شد.

در حمله اسرائیل که خانه عمه یارا را تخریب کرد ۲۰ نفر کشته شدند. ۱۰ نفر آن‌ها کودک بودند.

جنازه‌ها از زیرآوار بیرون کشیده شدند و صرفا به اعداد و ارقام در گزارش‌های وزارت بهداشت در غزه تبدیل شدند. یارا نسخه‌ای از این گزارش و آمار کشته شدگان غزه را برای من فرستاد.

برای یارا کسی باقی نماد جز دو نفر از نزدیکانش. او درخواست کرد نام آن‌ها را نگوید. او از شایعه‌هایی می‌ترسد که می‌گویند آن‌هایی که با رسانه‌ها صحبت می‌کنند به هدفی برای حملات تبدیل می‌شوند.

فرزندان خانواده در مکان‌های مختلفی در منطقه غزه زندگی می‌کنند. به همین دلیل نمی‌توانند در مراسم تشییع و دفن کشته‌ها به شکل مناسبی حاضر شوند. یارا پیامی از یکی از نزدیکانش دریافت کرد که می‌گفت: جنازه محمد و مادرم همچنان زیر آوار هستند. همچنین جنازه دو نفر از کودکان.

عبد الرحمن و برادر دوقلویش عمر

در منطقه غزه، سوخت کافی برای کار دستگاه‌های حفاری وجود ندارد تا بتوان افراد زنده مانده را از زیر آوار بیرون کشید یا جنازه‌ها را از زیرآوار خارج کرد.

احمد با بررسی فهرست وزارت بهداشت در غزه درباره کشته شدگان گفت تنها نام ۱۲ نفر از کشته شدگان خانواده اش را دیده است، اما نام ۹ نفر دیگر وجود ندارد، زیرا جنازه آن‌ها هنوز از زیرآور بیرون کشیده نشده است.

در هفته گذشته، خواهر بزرگترش که در خانه جداگانه‌ای زندگی می‌کند به محل آوار و خرابه خانه پدری اش رفت و به برادرش گفت نتوانسته زیاد در محل باقی بماند، زیرا نمی‌توانست بوی جنازه‌های زیرآوار را تحمل کند.

تلفن‌ها در غزه قطع شده اند به همین دلیل احمد نتوانسته با هیچ کدام از خواهرانش در این منطقه صحبت کند. او نمی‌داند چه اتفاقی برای آن‌ها رخ داده است. احمد بسیار غمگین است.
در میان کشته شدگان، کوچکترین برادر احمد، محمود بود که در یکی از انجمن‌های غیردولتی فعالیت می‌کرد.

إسلام و عبد الله و رغد و سارة

محمود از استرالیا بورسیه تحصیلی دریافت کرده بود. یک هفته بعد از شروع جنگ به احمد گفت که نمی‌خواهد به استرالیا برود، زیرا از تعامل غرب با مسئله فلسطین و حملات و بمباران مستمر غزه خشمگین است.
محمود در توییتر نوشته بود: قلبم بیش از این تحمل نمی‌کند. ما در معرض قتل عام هستیم.
یک هفته بعد او هم کشته شد.

احمد درباره پدرش هم گفت او بیشترین محبت را به اعضای خانواده داشت. به سختی برای آسایش و زندگی راحتی خانواده اش تلاش کرد؛ برای ساخت خانه و تحصیل فرزندانش بسیار زحمت کشید. پدرش فکر می‌کرد تنها راه حل مشکل، ایجاد یک کشور واحد شامل فلسطینی‌ها و یهودیان است تا هر دو در صلح در کنار هم زندگی کنند. اما احمد وقتی به نجات یافتگان اندک شمار از نسل بعدی خانواده از حملات هوایی اسرائیل نگاه می‌کرد با خود این سوال را مطرح کرد پدرم اگر این وضعیت را می‌دید چه فکر می‌کرد؟