خلیج فارس:«حتما که همه نباید در بالای تهران ساکن باشند. جوانان می‌توانند در روستا‌های اطراف تهران با رهن و اجاره پایین زندگی کنند و صبح با اتوبوس و مترو به سر کارشان بیایند.»
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از رویداد۲۴، این بخشی از اظهارات حسن نوروزی نماینده رباط کریم در مصاحبه با رویداد۲۴ است که واکنش‌های زیادی را در پی داشت. او در پاسخ به کسانی که شرایط اقتصادی را برای ازدواج نامناسب خوانده بودند، گفته بود «اینکه مشکلات اقتصادی و به ویژه نداشتن خانه بهانه‌ای برای ازدواج نکردن است گمراهی و انحراف است. ازدواج نکردن ریشه در تبلیغات دشمنان داد و ربطی به مشکلات اقتصادی ندارد.»
پرویز پرستویی در واکنش به حسن نورزی نوشته «جناب حجت الاسلام حاج حسن نوروزی نماینده محترم رباط کریم فرمایش فرمودید: نداشتن خانه بهانه‌ای برای ازدواج کردن است! جوانان در اطراف تهران خانه اجاره کنند و صبح با مترو سرکار بروند! چه جالب! چرا تا به حال به فکر کسی نرسیده بود که به همین راحتی می‌شود ازدواج کرد درود بر شما که مشکل به این بزرگی را حل کردید. من یک پیشنهاد دارم قدم اول را خودتان بردارید. خانه و حقوق‌تان را بدهید به چند جوان و خودتان در اطراف تهران زندگی کنید و با مترو تردد کنید. بسیار هم کار خداپسندانه‌ای است. شما نماینده منطقه رباط‌کریم هستید که اطراف تهران هم هست و اکثرا هم با وسیله نقلیه عمومی تردد می‌کنند کافی است یک آمار سرانگشتی بگیرید که آیا درآمدشان پاسخگوی زندگی و معیشتشان هست؟ بعید می‌دانم! بهتر نیست شما که در مجلس تشریف دارید ترتیبی اتخاذ فرمایید تا پول بلوکه‌شده‌ای که آزاد شده صرف هزینه ازدواج و مسکن جوانان و دیگر مشکلات مردم بشود تا گره‌ای از گره‌ها باز شود؟ و امید را در دل جوانان این مملکت روشن کند؟»
«مهرداد خدیر» روزنامه‌نگار در بخش از یادداشتش در وبسایت عصرایران نوشته است «جوانی که سال‌هاست در خانه پدری در مثلا امیرآباد یا گیشا و خیلی هم نه شمال شهر زندگی می‌کند دست دختر مورد علاقه خود را بگیرد و ببرد روستای اطراف تهران؟ روزی چند ساعت در راه باشد؟ افراد بر اساس خاستگاه خانوادگی یا سطح تحصیلات و البته درآمد منطقه محل زندگی پس از ازدواج را انتخاب می‌کنند. با تورم چند سال اخیر این معادله به هم ریخته است. پدر مثلا در سال ۵۰ در استخدام وزارت دارایی بوده و خانه‌ای در مرکز شهر دارند و حالا بازنشسته شده. جوان که نمی‌تواند ناگهان به اطراف تهران برود.»
کاربران توئیتر نیز به این اظهارنظر عجیب واکنش نشان داده‌اند؛ یکی نوشته «از نماینده حداقلی! انتظار بیشتر نمی‌رود. اینا معیشت مردم رو به گروگان گرفته‌اند!» دیگری نوشته «مردم به آقای نوروزی می‌گویند پول نداریم نان بخوریم، آقای نوروزی می‌گوید خوب بیسکوئیت بخورید» کاربر دیگری نوشته «حرف زدن که بلد نیستید… حرف نزدن هم بلد نیستید؟»
عمده واکنش‌ها، انتقاد‌ها به حسن نوروزی بود. رویداد۲۴ برای آنکه نظر نوروزی را نسبت به انتقادات جویا شود، بار دیگر با او صحبت کرده است. پاسخ نوروزی به انتقادات را در ادامه بخوانید:
رباط کریم عینِ تجریش است؛ آنجا هم آب و برق، گاز و تلفن و آسفالت دارد
* حرف من این است که یک جوان پول دارد و در تجریش با ماهی ۱۵ میلیون زندگی می‌کند. کس دیگری پول کمتری دارد می‌رود و در اسلامشهر، پرند، ورامین و … با ماهی ۸ ملیون اجاره زندگی می‌کند. یک کسی هم در ماه هفت میلیون ۸۰۰ هزار تومان حقوق می‌گیرد و می‌رود در روستای حسن‌آباد رباط‌کریم زندگی می‌کند. موضوع این است، امروز مناطق حاشیه‌ای هیچ فرقی با شهر ندارد. یعنی حکیم‌آباد یا شهرآباد رباط کریم یا بهارستان عینِ تجریش است و آب، برق، گاز، تلفن و آسفالت دارند.
* الان اگر مردم بهارستان یا رباط کریم ۲ میلیون نفر هستند، همه‌شان از اول سکنهِ بهارستان و رباط کریم بودند؟ حتماً نه. بیشترشان تهرانی‌هایی هستند که به دلیل گرانی اجاره‌ها محل زندگی‌شان را جابجا کرده‌اند. یا خانه ارزان خریده یا در خانه ارزان مستاجر شده‌اند و هر روز صبح با تاکسی یا اتوبوس یا ان‌شاءالله از چند روز دیگر از پرند و ان‌شاءالله یکسال دیگر از اسلامشهر با مترو به سر کارشان در تهران می‌آیند.
من هم اول زندگی نرفتم در سالاریه قم زندگی کنم، بعد از سی سال خانه خریدم
* من هم اول زندگی نرفتم در سالاریه قم زندگی کنم. چون شهریه‌ام کم بود، زندگی را در حاشیه قم شروع کردم و بعد از بیست سی سال پولدار شدم و خانه‌ای خریدم. اگر نگوییم در همه استان‌ها، در اکثر استان‌ها مخصوصاً تهران بین روستا و شهر هیچ فرقی نیست. مثلاً حکیم آباد رباط کریم، نسبت به شهر رباط‌کریم حدود ۱۲ کیلومتر نزدیک‌تر به تهران است. یا مثلاً حسین‌آباد اسلامشهر از طریق اتوبان قم نسبت به اسلام شهر ۵ کیلومتر به تهران نزدیک‌تر است. ضمن اینکه اسمشان روستا است و آب، برق، گاز و تلفن دارند و امنیت هم به قدری کافی حاکم است.
لزومی ندارد جوانی که در سن بیست سالگی ازدواج کرده، زندگی‌اش را در تجریش شروع کند
* لزومی ندارد جوانی که در سن بیست و چند سالگی ازدواج کرده است، زندگی‌اش را در تجریش شروع کند. اگر فرض بگیریم این جوان کارمند شرکتی باشد، طبیعتا نباید بگوید، چون می‌خواهم در تجریش باشم، تشکیل زندگی نمی‌دهم. چه اشکالی دارد در روستایی در حاشیه تهران ساکن شود؟ یا در روستا‌های ورامین که خانه‌های‌شان به مراتب ارزان‌تر از خانه‌های تهران هستند. کار به جایی رسیده است که الحمدالله اکثر روستا‌ها آب، برق و گاز دارند و مردم می‌توانند به راحتی استفاده کنند.
* پدر بنده قبل از انقلاب گله دار بود، اما من نتوانستم اول زندگی به پول پدرم در منطقه بالای قم خانه تهیه کنم و در جنوب شهر خانه اجاره کرده و زندگی‌ام را شروع کردم. بعد از ۱۰ سال کم‌کم خانه بهتری اجاره کردم و بعد از ۲۰ سال وقتی قاضی شدن وام گرفته و خانه خریدم.
* بله، گرانی و مشکل وجود دارد. اما برنامه‌ریزی و دقت می‌تواند ما را رشد بدهد. به همین دلیل به راحتی می‌توان از آریاشهر به فیروز بهرام رفت و زندگی کرد. به هرحال باید از کم شروع و رشد کرد و بالا آمد. همه مردم جهان و همه مردم ایران قبل و بعد از انقلاب به این شکل زندگی کرده‌اند. یعنی همه آن‌هایی که الان در سعادت‌آباد و در تجریش هستند، اول زندگی خانه نداشتند و کم‌کم با معامله، قناعت و دقت توانستند خانه‌دار شوند. مسئله این است که جوانان باید با زندگی ساده تفاهم کنند.