خلیج فارس:وزیر کشور دوره اصلاحات با اشاره به اینکه مقوله حجاب مسأله اصلی دولت جمهوری اسلامی شده، تأکید کرد: من متأسفم از اینکه تمام همّ و غمّ بخش‌های مختلفی از جامعه ما این مسأله شده و این مسأله یک مسأله اصلی شده و سایر مسائلی که اصلی هستند، فرعی شده است.
به گزارش «خلیج فارس» به نقل از جماران؛ حجت‌الاسلام و المسلمین سید عبدالواحد موسوی لاری، وزیر کشور دولت اصلاحات، در گفتگویی به بیان نکاتی درباره لایحه حجاب و عفاف، انتشار سند محرمانه وزیر کشور، ورود دستگاه‌های امنیتی به مسئله حجاب و … پرداخته است. مشروح این گفتگو را در ادامه می‌خوانید.
مقوله حجاب مسأله اصلی دولت جمهوری اسلامی شده در حالی که اگرچه همه متدینین و معتقدین به اسلام راجع به نوعی حجاب نظر مثبت دارند، اما روی چگونگی حجاب ممکن است نظرات متفاوت باشد.
اگر فرض بگیریم قانون هست و ما بر اساس قانون عمل می‌کنیم، آیا روش‌هایی که تا حالا به کار گرفته‌ایم جواب مثبت داده است؟ اگر جواب مثبت داده بود که این بگیر و ببند‌های فزاینده لازم نبود و این نوع برخورد‌ها نبود. پس معلوم است که این روش جواب نمی‌دهد و همه هم گفته‌اند با این روش‌ها نمی‌شود جامعه را با حجاب کرد و خانم‌ها حجاب را بپذیرند.
آقای وزیر کشور معتقد به این هست که باید در رابطه با مقوله حجاب سختگیری کرد. اما آیا چنین تکلیفی بر عهده وزارت کشور و دستگاه‌های مسئول هست که یک عده‌ای در مترو تحت عنوان «حجاب‌بان» شکل بدهند و آن‌ها مأموریت و مسئولیت داشته باشند که تذکر بدهند، نصیحت کنند و یا برخورد کنند؟ معلوم است که نیست. یعنی چه ضرورتی دارد که این کار را انجام بدهند؟!
ما در حوزه اجتماعی و سیاسی واژه‌هایی مثل «عوامل خودسر»، «آتش به اختیار» و امثال این‌ها زیاد داشته‌ایم. این حجاب‌بان‌ها یا به یک مرکز، اداره و نهادی مرتبط هستند و آن نهاد باید رسما بگوید من این کار را کرده‌ام و مسئولیتش را هم بر عهده می‌گیرم؛ یا اینکه این‌ها به هیچ جایی مربوط نمی‌شوند و خودسر و خودجوش هستند و یا هر عنوان دیگری برای آن می‌گذارید.
بالأخره وزارت کشور، شورای امنیت کشور و نیرو‌های تحت امر وزارت کشور که مسئولیت تأمین امنیت مردم را بر عهده دارند، با زبان لیّن و خوب به این افراد بگویند تشکیلاتی که شما راه انداخته‌اید برای جامعه مفید نیست، مردم را ناراضی و فاصله بین مردم و حکومت را دو چندان می‌کند. اگر مأموریتی ندارند به این‌ها بگویند دیگر نیایید.
مگر اماکن در اختیار اداره اماکن فرماندهی انتظامی نیست؟! مگر مترو متعلق به شهرداری نیست؟! شهرداری می‌تواند بگوید خانم‌های محترم بی حجاب به مترو نیایید. اینکه دوربین بگذارند و از دختر‌های مردم عکس بگیرند، ایجاد وحشت کنند و داخل ون بیاندازند، واقعا روش‌هایی نیست که جواب بدهد.
ما تجربه برخورد‌های در حوزه اجتماعی را داریم و نتیجه‌اش را هم داریم که هرچه این مسأله تشدید شده نتیجه عکس داده است. یا من شنیده‌ام و نمی‌دانم چقدر راست است، تعداد زیادی ماشینی که متهم هستند خانم بی حجاب داخل آن سوار بوده را در جایی نگه می‌دارند و چه گرفتاری‌هایی برای خودشان و مردم درست کرده‌اند؟
صف طولانی افرادی که ماشین‌شان را از آنجا بیاورند. این‌ها چیزی نیست که برای حکومت مقبولیت و محبوبیت بیاورد و یا واقعا جزء موضوعاتی باشد که وظیفه حکومت تلقی شود.
باید حتما بزرگان نظام توجه کنند که شرط اول امر به معروف و نهی از منکر «تأثیرگذاری» است. وقتی احتمال تأثیرگذاری نمی‌دهید و تا حالا اثر منفی داشته چرا ادامه می‌دهید؟ این حرف اول و آخر من است که هر جایی می‌خواهید تحت عنوان امر به معروف و نهی از منکر اقدامی انجام بدهید، همه رساله‌های عملیه می‌گویند شرط اولش این است که احتمال تأثیرگذاری بدهید. وقتی احتمال تأثیر نمی‌دهید، چرا به این مسائل می‌پردازید و برای خودتان و جامعه مشکل به وجود می‌آورید؟
متأسفانه یک مسیر غلط است. یعنی این همه گرفتاری در جامعه ما هست و فقر، مشکلات معیشتی و بعضی از نارسایی‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی مثل سرقت و خیلی کار‌های دیگر هست. مسائل عدیده‌ای هست که در کنار آن‌ها موضوع پوشش دختران و زنان موضوع دسته چندم می‌شود.
یعنی خیلی‌ها این را قبول ندارند که جزء حوزه اختیارات یا مأموریتهای حکومت باشد، اما بر فرض که بگوییم حکومت باید به این مسائل هم بپردازد، مملکت ما آنقدر گرفتاری دارد که این مسأله جزء مسائل دست چندم می‌شود. من متأسفم از اینکه تمام همّ و غمّ بخش‌های مختلفی از جامعه ما این مسأله شده و این مسأله یک مسأله اصلی شده و سایر مسائلی که اصلی هستند، فرعی شده است.