خلیج فارس: دیده شدن یک پرنده که احتمال داده میشد سال‌ها قبل منقرض شده خبرساز شد.
این پرنده یک گونه کبوتر مردابی mars pigeon است که تصویرش توسط محققان، با دوربین تله‌ای در گینه‌پاپوآ که تصور میشد از سال ۱۸۸۲ میلادی یعنی ۱۴۲ سال منقرض شده، ثبت شده است.
منبع:خبرآنلاین
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرادید؛ اخیرا در ماموریتی تحقیقاتی به جنگل‌های اندونزی که به رهبری محققان دانشگاه آکسفورد انجام شد، چهار کلیپ سه ثانیه‌ای از اکیدنه یا مورچه‌خورک نوک دراز آتنبرو ضبط شده است.
مورچه‌خورک‌های خاردار نوک‌تیز را فسیل‌های زنده می‌نامند چون تصور می‌شود حدود ۲۰۰ میلیون سال پیش، در عصر دایناسورها، ظاهر شدند.
تا کنون تنها مدرکی که نشان میداد این گونه خاص (Zaglossus attenboroughi) وجود دارد، یک نمونه مرده از این حیوان در موزه بود.
دکتر جیمز کِمپتون درباره لحظه‌ای که اکیدنه یا مورچه‌خورک آتنبرو را شناسایی کرده، به بی‌بی‌سی نیوز گفته است: «من در پوست خودم نمی‌گنجیدم. کل تیم همین احساس را داشتند. شوخی نمی‌کنم وقتی می‌گویم تصویر او درست در آخرین کارت حافظه و درست در آخرین دوربین ما و درست در آخرین روز ماموریت ما ثبت شد.»
دکتر کمپتون با سر دیوید آتنبرو (مستندساز نامدار حیات وحش) درباره این کشف دوباره مکاتبه داشته و او نیز بسیار از شنیدن این خبر خوشحال شده است.
دکتر کمپتون، بیولوژیست دانشگاه آکسفورد یک تیم چندملیتی را در سفر به گستره‌های کشف‌نشده‌ی کوه‌های سیکلوپ در ۲۰۰۰ متری بالای سطح دریا رهبری کرده است.
نمونه مرده مورچه‌خورک در موزه
در این سفر، علاوه بر کشف مورچه‌خورک آتنبروی گمشده، گونه‌های جدیدی از حشرات و قورباغه‌ها هم کشف شد و جمعیت‌های سالمی از کانگوروهای درختی و پرندگان بهشتی نیز مشاهده شد.
غیر از پلاتیپوس نوک‌اردکی، مورچه‌خورک تنها پستاندار تخم‌گذار است. از چهار گونه مورچه‌خورک، سه گونه نوک دراز دارند و گونه آتنبرو و غربی به شدت در معرض خطر انقراض هستند.
در سفرهای قبلی به کوه‌های سیکلوپس، نشانه‌هایی کشف شده بود، از جمله آثار بجامانده از فشار نوک مورچه‌خورک که نشان میداد آنجا بوده است. اما امکان دسترسی به دورافتاده‌ترین نقاط در این کوه‌ها برای دست‌یابی به مدرک وجود نداشت و این به آن معناست که دست‌کم در این ۶۲ سال اخیر، تنها مدرکی که نشان میداد مورچه‌خورک آتنبرو زنده است، نمونه‌ای بود که در موزه تاریخ طبیعی هلند تحت حفاظت شدید امنیتی بود.
اهمیت نمونه موجود در موزه تنها در سال ۱۹۹۸ مشخص شد، زمانی که اشعه‌ایکس نشان داد این نمونه نه متعلق به بچه مورچه‌خورک بلکه متعلق به یک مورچه‌خورک بالغ و منقرض است. آن زمان بود که نام سر دیوید آتنبرو را روی آن گذاشتند.
برای رسیدن به بلندترین ارتفاعات کوه سیکلوپس، جایی که مورچه‌خورک‌ها پیدا شدند، محققان باید از لبه‌های باریک پوشیده از خزه و ریشه درختان بالا می‌رفتند، آن هم در آب و هوایی که اکثراً بارانی بود. دو بار در این صعودها، زمین‌لرزه رخ داد.
وقتی مححقان به مرتفع‌ترین بخش‌های کوه رسیدند، دریافتند مملو از گونه‌هایی است که برای علم ناشناخته هستند.
این تیم با روستاهای محلی همکاری نزدیک داشته و متقاعد شده که مکان‌هایی وجود دارد که امکان رسیدن به آن‌ها وجود ندارد و مکان‌هایی هم بوده که آن‌ها با سکوت از آن‌ها گذشتند.
تصویر ضبط شدۀ مورچه‌خورکی که تصور میشد منقرض شده است
دکتر کمپتون امیدوارست کشف دوباره مورچه‌خورک و گونه‌های جدید دیگر منجر به جدی گرفتن مسئله‌ی حفاظت از کوه سیکلوپس شود.
مورچه‌خورک آتنبرو به رغم این که به شدت در معرض خطر است، هنوز در اندونزی جزو گونه‌های حفاظت‌شده نیست و دانشمندان نمی‌دانند جمعیت آن‌ها چقدر است یا چقدر تاب خواهند آورد.
با توجه به این که بخش زیادی از آن جنگل‌های بارانی هنوز کشف نشده است، ممکن است گونه‌های کشف‌نشده زیادی آنجا باشند. مورچه‌خورک نوک‌دراز آتنبرو نمادی از آن چیزی است که ما باید از آن محافظت کنیم.
