محمد مایلی کهن

خلیج فارس:محمد مایلی‌کهن سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال ایران درباره سالی که پشت سر گذاشت گفت: در هر سالی هم اتفاقات خوب داریم و هم بد و نمی‌شود گفت سالی کاملا خوب و یا بد را داشتیم. در سال ۱۴۰۲ حوادثی را دیدیم که دل هر انسانی را به در می‌آورد. ما در سال ۱۴۰۲ شاهد سیل سیستان و بلوچستان بودیم که حتی ورزش را تحت تاثیر خود قرار داد. بدتر از همه اینکه ما می‌شنیدیم که می‌گفتند خانه و زندگی این مردم را آب برده است، اما وقتی اتفاقات را دقیق‌تر مرور می‌کردیم می‌دیدیم که این بندگان خدا چیزی نداشتند که آب ببرد. آن‌ها خانه‌های آنچنانی نداشتند. وقتی در این کشور ما این همه ثروت و منابع داریم چرا نباید این بندگان خدا بهره‌مند شوند؟

وی در ادامه درباره حال ورزش ایران در سال گذشته گفت: حال ورزش شبیه همه سال‌های قبل بود. نه خیلی خوب و نه خیلی بد. ما در کشتی و بخصوص فرنگی وضعیت مان خوب بود. یا مثلا درخشش آقای هادی چوپان اتفاق بزرگی بود. کاری که او کرد راحت نبود. شاید عده‌ای بگویند این اصلا ورزش نیست، ولی کار سختی بود. یا برد جوانان ما برابر برزیل در جام جهانی اتفاق بزرگی بود. همین بردمان در جام ملت‌ها مقابل ژاپن خیلی خوب بود. درست است که در مجموع به نتیجه نرسیدیم.

وی درباره این موضوع که برخی دولتمردان معتقدند پیشرفت اقتصادی وجود داشته است گفت: طبعا باید پیشرفت در سفره مردم خودش را نشان دهد. شاید این افراد اطراف خودشان را می‌بینند. طیف گسترده‌ای از مردم وضع اقتصادی خوبی ندارند. اگر آینده نگری نکنیم وضع بدتر خواهد بود. تا امروز آینده نگری نداشته ایم.

مایلی کهن درباره وضعیت فوتبال ایران گفت: ما از نظر استعداد بی نظیر هستیم، اما از نظر ساخت و ساز خیلی عقبیم. ما برای تجهیز یک ورزشگاه آزادی چقدر مشکل داریم. مدتهاست که می‌گویند مشغول تعمیر این ورزشگاه هستیم، اما هنوز اتفاق خاصی رخ نداده است. تازه این ورزشگاه در ویترین قرار دارد و همه آن را تماشا می‌کنند، خیلی از ورزشگاه‌ها هستند که مردم از وضعیت آن‌ها خبری ندارند؛ مخصوصا در شهرستان ها. من یک نمونه را در همین بندرانزلی فیلم گرفتم و برای آقایان فرستادم. سالن زنده یاد ربیعی که چندین سال است درهای آن بسته شده است و خطرناک هم است. من به مدیرکل قبلی و وزیر ورزش هم گفتم، اما اتفاقی نیفتاد. زمان آقای سجادی برای ایشان فیلم آن را فرستادم.

وی درباره وضعیت دو باشگاه استقلال و پرسپولیس و بحث واگذاری آن‌ها گفت: اصلا این‌ها واگذار شوند چه می‌شود؟ الان می‌بینید وضعیت قراردادها بد نیست که خیلی هم خوب است، اما اغلب دوستان می‌نالند. وای به حال اینکه دست بخش خصوصی باشد. خواهید دید چه اتفاقاتی خواهد افتاد. الان که خصوصی نیستند آقایان می‌گویند پول نداریم، وای به روزی که واگذار شوند. حداقل الان راحت‌تر به این‌ها پول تزریق می‌شود.

«مدیران دو باشگاه بخصوص درویش مدیرعامل پرسپولیس بارها مدعی شده اند که دولت یک ریال هم به استقلال و پرسپولیس نمی‌دهد» وی در پاسخ به این موضوع به «اطلاعات آنلاین» گفت: از این صحبت‌ها زیاد می‌شود. یعنی آقای درویش از اعتبارات خودش هزینه پرسپولیس را می‌دهد؟ پس ماشاالله وضع مالی خوبی دارد! اگر چاه نفت هم داشته باشند خشک می‌شود. یکسری مربیان و بازیکنان را می‌آوردند که چندش آور است. یک ماه هستند و قهر می‌کنند و با گردن کلفتی پول شان را می‌گیرند. اینجا معلوم نیست که چه کسی باید پاسخگو باشد. تا حالا ندیدیم یک نفر از مدیران این باشگاه‌ها را مواخذه کنند.

پیشکسوت فوتبال درباره عملکرد فنی سرمربیان دو تیم استقلال و پرسپولیس در سالی که گذشت اظهار داشت: عملکرد آن‌ها هم مثل سال‌های قبل بوده است. یحیی که دوران خیلی خوبی داشت. به قول معروف دوران طلایی داشت. نکونام هم که هنوز کارش تمام نشده است. از طرفی من دیده ام درباره آقای مورایس سرمربی سپاهان هم زیاد صحبت می‌شود. به نظرم از نظر شخصیتی به دل می‌نشیند، اما چند بازی پشت سر هم باخت؛ آنهم با آنهمه خرید و ستاره. تا امروز کسی به ایشان گفته بالای چشمت ابروست؟ تازه در رسانه‌ها به عنوان یکی از ۴ مربی برتر سال معرفی اش می‌کنند! ببخشید، آقای محرم نویدکیا گناهش چه بود؟ چون ایرانی بود روی او مانور نشد؟ مگر در همین سپاهان و با کمترین امکانات بد نتیجه گرفت؟

وی درباره موضوع پر دامنه اختلافاتش با امیر قلعه نویی و این سوال که چه زمانی این جدال به پایان می‌رسد گفت: از چه نظری تمام شود؟ بنده حرف‌هایی که زده ام را کتمان نمی‌کنم و روی آن‌ها ایستاده ام.

مایلی کهن با اشاره به اینکه در دادگاه پیش رو شرکت می‌کند یا خیر گفت: حتما شرکت می‌کنم. در دادگاه قبلی هم حاضر شدم، اما چون از شمال می‌آمدم در ترافیک گیر کردم و دیرتر در دادگاه حاضر شدم و تاریخ دادگاه را تغییر دادند.

سرمربی اسبق تیم ملی درباره این ادعای وکیل قلعه نویی که گفته از مایلی کهن آدرس مشخصی وجود نداشته است گفت: این هم از همان حرف‌ها است. همه می‌دانند که خانه من در تهران کجاست. از خیلی‌ها بپرسید سریع آدرس من را می‌گویند. در شمال هم که مشخص است کجا زندگی می‌کنم. شاید من فراری بودم و خودم خبر ندارم.

وی در پایان در پاسخ به این سوال که فکر می‌کند سرانجام این پرونده چه شود، گفت: نهایتا بنده می‌روم زندان. مثل دفعه قبل. شما یک جایی باید پای اصول خود بایستی. شما دیدید که در طول جام ملت‌ها حرفی بزنم؟ اما آیا تیم ما در این دوره عملکرد خوبی داشت؟ ما از یکسری بازیکنان استفاده کردیم که بعد از جام فوتبال ملی را کنار گذاشتند. ما فوتبالیست نداشتیم؟ ما دنیایی از استعداد داریم. میانگین سنی تیم ما را دیدید. من نباید حرف بزنم؟ تا دل تان بخواهد در این دوره پول بود. بیشتر از بازیکنان همراه می‌دیدید. همراهانی که عکس شان است. حتی با لباس فرم عکس گرفته بودند. ضمنا چند تا دستیار و همکار باید کنار ایشان باشند؟ این‌ها را می‌گویم. بعضی‌ها شاید طی چند وقت اخیر که سکوت مرا دیده اند اینگونه برداشت کرده اند که ترسیده ام. نه بابا، من روی همان اصول خودم ایستاده ام و از چیزی هم نمی‌ترسم.

منبع: اطلاعات