خلیج فارس: لاک‌پشت «Peltocephalus maturin» بین ۴۰۰۰۰ تا ۹۰۰۰ سال قدمت دارد و از آمازون برزیل می‌آید. این گونه با طول پوسته حدود ۱۸۰ سانتیمتر، یکی از بزرگ‌ترین لاک‌پشت‌های آب شیرین شناخته‌شده در جهان است. این خزنده زره‌پوش از نام لاک‌پشت غول‌پیکر «ماتورین» نامگذاری شد؛ شخصیتی خیالی که توسط نویسنده پرفروش استیون کینگ خلق شده است.
به گزارش خلیج فارس؛ لاک‌پشت لاک نرم (Chitra chitra) با حداکثر طول پوسته ۱۴۰ سانتیمتر، همراه با لاک پشت رودخانه‌ای آمریکای جنوبی با طول تقریباً ۱۱۰ سانتیمتر (Podocnemis expansa) یکی از بزرگ‌ترین لاک‌پشت‌های آب شیرین زنده امروزی هستند. از جانوران گذشته، دانشمندان فقط چند لاک‌پشت را شناسایی کرده بودند که در آب‌های شیرین زندگی می‌کردند و طول پوسته‌شان بیش از ۱۵۰ سانتیمتر بود. چنین جانوران بزرگی مربوط به دوران میوسن، دوره‌ای حدود ۲۳ تا ۵ میلیون سال پیش شناخته شده‌اند.
محققان اکنون یکی از این خزندگان غول‌پیکر را از اواخر دوره پلیستوسن، در حدود ۴۰۰۰۰ تا ۹۰۰۰ سال پیش کشف کرده‌اند و آن را به عنوان یک گونه جدید توصیف کرده‌اند. بقایای فسیلی بخشی از فک پایین لاک پشت توسط معدنچیان طلا در معدن «Taquaras» در پورتو ولهو، برزیل یافت شد.
بر اساس ویژگی‌های مختلف، تیم تحقیقاتی رابطه نزدیکی با لاک‌پشت سر بزرگ آمازون مدرن (Peltocephalus dumerilianus) را برای این فسیل پیش‌بینی می‌کنند و رژیم غذایی همه چیزخوار را برای آن فرض می‌کند. یکی از محققان با اشاره به اندازه بسیار بزرگ لاک پشت، می‌گوید: «این بسیار تعجب آور است، زیرا لاک پشت‌های آب شیرین بر خلاف اقوام زمینی و دریایی خود به ندرت چنین اشکال غول پیکری دارند و جوان‌ترین فسیل‌های غول پیکری که تا به امروز شناخته شده‌اند از ذخایر دوران میوسن می‌آیند.»
یافته جدید جوان‌ترین رخداد شناخته‌شده لاک‌پشت‌های غول‌پیکر آب شیرین است و نشان دهنده همزیستی Peltocephalus بالغ با ساکنان اولیه یعنی اولین انسان‌ها در منطقه آمازون است. مردم در منطقه آمازون حدود ۱۲۶۰۰ سال پیش ساکن شدند. ما همچنین می‌دانیم که لاک پشت‌های بزرگ از زمان پارینه سنگی تحت رژیم غذایی انسان‌ها بوده‌اند.
اینکه آیا لاک پشت‌های آب شیرین که به دلیل چابکی شکار آن‌ها دشوارتر است هم در اوایل توسط انسان خورده می‌شدند و اینکه آیا Peltocephalus انقراض این جانور هم همچون مگافون آمریکای جنوبی قربانی گسترش انسان شده است، هنوز مشخص نیست. در واقع برای پاسخ دادن به این سوالات ما به داده‌های بیشتری از نهشته‌های پلیستوسن پسین و هولوسن اولیه حوضه آمازون نیاز داریم.
منبع: خبرآنلاین