سجاد بهزادی
به تازگی رئیس جمهور در آیین تکریم و معارفه وزرای سابق و فعلی کشور، با صراحت اعلام کرد “در این دولت کسانی که بدون دلیل موجه بالا رفتهاند پایین میآیند و کسانی که به ناحق پایین رفتهاند، بالا کشیده خواهند شد.”
سخن رئیس جمهور دقیق و بر اساس همان شعار عدالت خواهی ایام تبلیغات انتخاباتی اش بیان شده است؛ اما کلام اصلی اینکه؛ شاخص بالا و پایین ماندن فرمانداران دولت چهاردهم چیست؟ مثلا مردم و افکار عمومی چگونه بدانند که فرماندارشان با تمرکز بر توانمندی در این جایگاه قرار دارد یا اینکه بدون دلیل موجه و با رانت و لابی همچنان بر مسند قدرت هست و باید به قول رئیس جمهور پایین کشیده شوند.
سیدعلی هاشمی، فرماندار جم به تازگی و در بحبوبه انتقال قدرت در دولت و آغاز به کار دولت چهاردهم، به فکر تیم سازی افتاده و دوستان و یاران نزدیک تر را فراخوان کرده است. یکی تصویر فرماندار را بزرگ در صفحه نخست نشریه چاپ می کند و دیگری پیشنهاد می دهد برای ماندن ایشان، طومار و امضاء جمع آوری شود.
اما نویسنده این نوشتار خیلی ساده به فرماندار جم توصیه می کند اندکی آرام باشد. تقلای ماندن در دولتی که به نظر می رسد رویکرد تازه ای در عمل و اندیشه دارد دو راه بیش تر ندارد.
یک: اگر یک فرد با سفارش و لابی در لایه هایی از قدرت، فرماندار شده و عملکرد موفقی نداشته است، “بدون دلیل موجه ای بالا رفته و باید پایین بیاید.” عده ای بر این باور هستند فرماندار جم، اگر فرد شایسته ای بود در همان عسلویه می ماند و در دقیقه نود و هفته های آخر دولت سابق جابجا نمی شد.
دو: سوابق پیشین فرماندار جم نشان داده ایشان به رفتارهای نمایشی و تبلیغات محیطی علاقه فراوانی دارد؛ اما در نهایت مردم و حامیان دولت چهاردهم در شهرستان باید عملکرد وی و دیگر مسئولان را مورد سنجش قرار دهند. عده ای هم بر این باور هستند جناب فرماندار فرد شایسته ای است و باید “بالا کشیده شود.” اگر نظر بر توانمندی فرماندار دولت شهید رئیسی در شهرستان جم وعسلویه باشد، پس چه بهتر که بالاتر کشیده شود و ایشان را برای استاندار شدن آماده کنند.
فرماندار جم در که در دولت های نهم تا سیزدهم در سمت های معاون فرماندار، فرماندار و مدیرکل استانی فعالیت داشته، اکنون در آستانه بازنشستگی قرار دارد. می گویند ایشان مدرک دکتری دارد. من اگر جای او بودم از دوستانم در دانشگاه بهره می بردم و باقیمانده عمر را به تدریس مشغول می شدم.
مملکت ملک طلق کسی نیست. اجازه دهیم طرحی نو در افتد شاید اندکی از نابسامانی ها در جامعه کاسته شود و امیدها به جای نگرانی ها بنشیند.
در این زمینه