عادل فردوسی پور

خلیج فارس: رویکردی که در سال‌های گذشته به‌خصوص در زمان دولت و مجلس گذشته به‌وفور در قبال مسئولان دولتی به‌ویژه دستگاه دیپلماسی استفاده می‌شد. اما با روی کارآمدن مجلس یازدهم و دولت سیزدهم که به جهت تفکر و گرایش سیاسی همگرایی کامل و جامعی با این رسانه‌ها داشتند نوک پیکان این هجمه و تخریب‌ها از دولت و مجلس به سمت چهره‌های سیاسی، اجتماعی، هنرمندان و چهره‌های محبوب رسانه‌ای چرخید. چه اینکه با هر کنشی از سوی این چهره‌ها رسانه‌های دلواپس به تخریب و تخطئه آن‌ها پرداخته‌اند. تفاوتی هم نمی‌کند که این رویکرد در قبال برخی چهره‌های ورزشی صورت گیرد یا یک چهره هنری مورد تخریب قرار گیرد. بلکه برای دلواپسان مهم این است که هیچ‌کسی بر خلاف موازین و منویات آن‌ها رفتار نکند.

روزنامه آرمان ملی نوشت: بر همین اساس نیز اگر برنامه یا چهره‌ای در جامعه به محبوبیت دست پیدا کند تلاش می‌کنند تا به هر نحوی که شده او را مورد هدف قرار دهند، تخریب کنند و با فرافکنی کارکرد او را زیر سوال ببرند. در حالی که نگاهی به شرایط جامعه و نوع نگرش مردم به مسائل مختلف به وضوح نشان می‌دهد که نگاه مردم به تندروها، دلواپسان و مواضع اعلامی‌شان چگونه است و در خصوص چهره‌های محبوب و برنامه‌هایی که همواره با مردم پیش رفته‌اند و سخن مردم را در اولویت قرار داده‌اند چیست.

نکته اینجاست که تندرو‌ها و رسانه‌هایشان حتی شأنیتی برای تکثر آرا و عقاید در جامعه قائل نیستند، چند صدایی را برنمی‌تابند و صرفا درصدد تخریب صدای مخالف و منتقد هستند. نمونه واضح این مساله را می‌توان در نوع مواجهه آن‌ها با چهره‌های رسانه‌ای که به هر دلیلی با تلویزیون قطع همکاری کرده‌اند دید. چهره‌هایی مثل عادل فردوسی‌پور، رضا رشیدپور، مزدک میرزایی، فرزاد حسنی، مهران مدیری، رامبد جوان و احسان علیخانی که هر کدام برای صداوسیما وزنه‌ای محسوب می‌شدند، اما با رویکرد‌های این سازمان راهی جز جدایی نیافتند. با این حال نوع برخورد رسانه‌های تندرو با این افراد نیز مملو از تخریب و هجمه بوده و هر از چندی به انحای مختلف آن‌ها را گزیده‌اند. چه اینکه چندی پیش نیز وقتی صحبت از بازگشت رضا رشیدپور و محمدرضا گلزار به میان آمد این رسانه‌ها داد و قال کرده و با فشار مدیران صداو سیما را منصرف کردند.

عادل فردوسی‌پور که همیشه در صدر حواشی ورزش ایران قرار داشت، این روزها مجبور است تا دست‌به‌دامن هر سلبریتی بشود تا با حضور در برنامه فوتبال ۳۶۰، مرهمی بر غم فراموش‌شدن او باشد.

او که پیش‌تر در فروردین‌ماه سال جاری و در جریان مصاحبه با علیرضا جهان‌بخش به تفتیش عقاید و بازجویی از او پرداخته بود، حالا سعی می‌کند سلبریتی‌های مشهور در هر حوزه را به برنامه خود بیاورد و از آنها به‌عنوان وسیله‌ای برای احیای شهرت خود استفاده کند و البته در این مسیر تفاوت ندارد آن فرد ارتباطی به فوتبال داشته باشد یا نه!

۳۱ مردادماه، پژمان جمشیدی مهمان برنامه عادل فردوسی‌پور بود و حالا پس از گذشت بیش از یک‌ماهه، تهیه‌کننده فوتبال ۳۶۰، از مصاحبه خود با همایون شجریان رونمایی کرده است. انتخابی که حتی صدای مخاطبین این برنامه را هم درآورد و یکی از مخاطبین در بخش نظرات نوشته است: «والا نمی دونم چی بگم این برنامه ورزشی یا خوانندگی؟ این برنامه ورزشی هست نه اینکه بری با دوستاتون جمع بشید و برنامه بسازید که چی الان شجریان به کدوم رشته ورزشی ربط داره نکنه خوانندگی هم ورزشه و ما نمیدونیم؟»

انتخاب شجریان برای مصاحبه هرچند شاید در نگاه اول بسیار عجیب باشد؛ اما پرده از حقیقتی تلخ برداشته است. عادل فردوسی‌پور که گمان می‌کرد با بازگشت به عرصه برنامه‌سازی برای فوتبال ایران، گوی سبقت را از برنامه فوتبال برتر خواهد دزدید، حالا با آمار نصب ۵۰۰ هزارنفری اپلیکیشن پس از دو سال و بازخوردهای اندک در فضای مجازی دست‌وپنجه نرم می‌کند. اتفاقی که باعث شده است عادل فردوسی‌پور یک روز در قامت یک بازجو، کاپیتان تیم ملی را روبه‌روی خود بنشاند و روز دیگر یک چهره هنری را به برنامه خود دعوت کند تا شاید آمار مخاطبین برنامه کمی افزایش پیدا کند.

حالا و پس از دعوت همایون شجریان به برنامه فوتبال ۳۶۰ دیگر هیچ‌چیز از عادل فردوسی‌پور عجیب نیست و شاید او یک روز اجرای برنامه کودک یا مراسم عروسی را نیز در برنامه کاری خود قرار دهد تا بتواند بیشتر دیده شود.

منبع: برترین ها

به گزارش خلیج فارس؛ حامد آهنگی (تی‌ان‌تی)، سیامک انصاری (جوکر)، فریدون جیرانی (سینما ۲۵)، ایرج طهماسب (مهمونی)، محمدرضا علیمردانی (ناتو)، عادل فردوسی‌پور (فوتبال ۳۶۰) و محسن کیایی (صداتو). شب گذشته در مراسم اختتامیه جشن حافظ، عادل فردوسی‌پور به عنوان برترین چهره تلویزیونی سال معرفی شد و جایزه خود را از آذر معماریان همسر علی معلم و فرزند او، امید معلم که برگزارکننده جشن حافظ هستند، دریافت کرد و سپس در بخش اهدای جایزه بهترین کارگردانی سریال تلویزبونی، فردوسی‌پور جایزه این بخش را به جمشید محمودی بابت ساخت سریال پوست شیر اهدا کرد.

عادل فردوسی‌پور بعد از دریافت جایزه خود در میان تشویق شدید حاضران در سالن هتل اسپیناس پالاس، در صحبت‌های خود در واکنش به موفقیت تازه خود در جشن حافظ گفت: «جایزه بردن همیشه لذتبخش است من همیشه در این سال‌ها جایزه برده‌ام، اما لطف این جایزه چیز دیگری است. پس از گذراندن ۵ سال که همه در‌ها به رویم بسته شد و سخن‌هایی که شنیدم، خوشحالم که کنار مردم و در ایران ماندم و لطف مردم را با تک‌تک سلول‌هایم احساس کردم. با کمک همکارانم، فوتبال ۳۶۰ را از صفر شروع کردیم و در عرض کمتر از یکسال خوب دیده شد».

منبع: فوتبال 360

خلیج فارس: صداوسیما همچنان روز‌های دشواری را سپری می‌کند. عمده این دشواری‌ها مربوط به ریزش مخاطب در بخش‌ها و شبکه‌های گوناگون است. حتی تغییر در مدیریت این سازمان هم بحران شکل‌گرفته را آرام نکرده است. اگرچه پیش از این، نگرانی‌ها فقط مربوط به شبکه‌های ماهواره‌ای بود حالا، اما مسئولان صداوسیما، خاصه تلویزیونی‌ها، هراس جدیدی از رشد و پیشرفت شبکه‌های خانگی دارند.

روزنامه شرق نوشت: استقبال زیاد مخاطب ایرانی از پلتفرم‌های اینترنتی که در مقایسه با تلویزیون، فضای بازتری را تجربه می‌کنند، باعث شده تا تلویزیون در حال باختن به همین شبکه‌های اینترنتی هم باشد. اگرچه هر روز خبری می‌رسد که همین پلتفرم‌ها هم باید از نهاد‌های وابسته به صداوسیما، مجوز لازم برای شروع و تداوم کار را بگیرند. فارغ از حوزه‌های مختلف، بحث درباره جذب مخاطب برای برنامه‌های ورزشی هم برای صداوسیما تبدیل به چالشی جدید شده است. برنامه‌های ورزشی که از دیرباز در صدر فهرست برنامه‌های پربیننده قرار داشت، با اعمال سیاست‌هایی که بی‌شباهت به خودزنی نبود، افت محسوسی داشته و این نوع برنامه‌ها هم دیگر برای مخاطب جذابیت چندانی ندارند. فارغ از این موارد، کناره‌گیری چهره‌های محبوب، قدیمی و مستعد صداوسیما از این سازمان و تلویزیون هم در افت کیفی برنامه‌های ورزشی بی‌تأثیر نیست.

عادل فردوسی‌پور مهم‌ترین مجری، گزارشگر و مفسر ورزشی است که قید همکاری با تلویزیون را به صورت داوطلبانه زد. او که با برنامه «۹۰» قریب به دو دهه، در فهرست برنامه‌های پرمخاطب یکه‌تازی می‌کرد و جوایز مردمی و سازمانی را یکی پس از دیگری درو می‌کرد با بی‌مهری مدیران جدید شبکه سه، روبه‌رو شد تا دیگر برنامه‌ای به اسم ۹۰ و مجری‌–‌گزارشگری به اسم عادل فردوسی‌پور در این فرمت وجود نداشته باشد. برنامه جایگزین ۹۰ که به گمان مسئولان امر می‌توانست خیلی سریع جای عادل و تیمش را بگیرد، توفیق چندانی پیدا نکرد و حتی با وجود هزینه زیاد و وقت کافی، این تیم نتوانسته رونقی که ۹۰ به شبکه سه و در کل تلویزیون بخشیده بود تکرار کند.

اگرچه مسئولان تصمیم‌گیر با عادل فردوسی‌پور سر ناسازگاری گذاشتند، ولی عادل که پیش‌تر خودش را «فرزند صداوسیما» خوانده بود، به همکاری‌اش با تلویزیون در قالب برنامه فوتبال ۱۲۰ ادامه داد. او در این برنامه که مخاطبان خاص خودش را داشت به بررسی، تحلیل متن و حاشیه فوتبال خارجی پرداخت تا اینکه بالاخره بعد از چندین سال تهیه‌کنندگی این برنامه، تصمیم بزرگ را گرفت. این بار عادل به صورت رسمی اعلام کرد دیگر علاقه‌ای به ساخت برنامه برای تلویزیون ندارد. او و تیمش از این قاب جدا شدند تا سازوکاری مشابه بر بستر اینترنت شکل دهند. خروج عادل از تلویزیون، آن هم به صورت کاملا داوطلبانه، زنگ هشدار را به صورت جدی‌تر برای مسئولان امر به صدا درآورد که ممکن است این سیر ادامه‌دار باشد.

عادل در شرایطی بی‌خیال تلویزیون شد که پس از برچیده‌شدن برنامه «۹۰» شایعات مختلفی از‌جمله اینکه ممنوع‌التصویر است و مجوز گزارش‌کردن را هم به دست نمی‌آورد درباره‌اش مطرح شد. شایعاتی که البته به صورت نهایی مورد تأیید قرار نگرفت. مشکل عادل، علی فروغی و مجموعه مدیریتی‌اش در شبکه سه بود؛ چراکه یکی، دو بار هم از او خواسته شده بود برای گزارش بازی‌های تیم ملی در جام جهانی خودش را آماده کند که این مورد با پاسخ منفی این مجری محبوب روبه‌رو شده بود.

شاید عادل فردوسی‌پور بزرگ‌ترین مجری-‌گزارشگری باشد که بی‌خیال همکاری با تلویزیون شده، ولی در این بخش تنها نیست. رضا جاودانی، مجری باسابقه برنامه‌های ورزشی که او هم کارش را از سال ۱۳۷۶ در صداوسیما شروع کرده بود، یکی، دو ماه قبل بدون اعلام قبلی، قید همکاری با تلویزیون را زد. جاودانی که یکی از دوستان عادل فردوسی‌پور هم محسوب می‌شود، سال‌ها مجری برنامه «گزارش ورزشی» بود که به پخش زنده بازی‌های خارجی اختصاص داشت. او در چندین برنامه غیبت داشت تا اینکه بالاخره شایعه قطع همکاری‌اش با تلویزیون را به صورت رسمی در گفت‌وگوی کوتاهی که با ورزش سه داشت، اعلام کرد. او گفت: «قطع همکاری خودم را با شبکه سوم سیما و به‌کلی با تلویزیون اعلام کرده‌ام. ترجیح می‌دهم در شرایط فعلی با صداوسیما همکاری نکنم».

جاودانی از آن دست مجریانی است که با وجود سابقه زیاد در تلویزیون، یکباره قید همکاری با این سازمان را زد تا جایگزین دیگری برایش در شبکه سه و برنامه گزارش ورزشی پیدا شود. او پیش‌تر فاش کرده بود در مأموریت‌های خارجی مشترک با عادل فردوسی‌پور، پیشنهادات بسیاری برای مهاجرت به همراه دستمزد هنگفت به دست عادل می‌رسید که در صدم ثانیه آن‌ها را رد می‌کرد. جاودانی که با بخش حقوقی فدراسیون فوتبال ایران هم همکاری می‌کند، پس از آن جملات کوتاه، توضیح بیشتری برای دلیل جدایی ناگهانی‌اش از تلویزیون مطرح نکرده است.

به غیر از این دو مجری سرشناس، یکی از گزارشگران خوش‌آتیه فوتبال هم که با صدای دلنشینش این امید را به وجود آورده بود که عادل فردوسی‌پور جدیدی در تلویزیون متولد شده است، به ناگاه قید همکاری با صداوسیما را زد. بحث درباره فرشاد محمدی‌مرام، گزارشگر نسل جدید فوتبال در تلویزیون است. او از میان برنامه‌های استعدادیابی صداوسیما کشف شد، ولی خیلی سریع با صدای خوب و اطلاعات به‌روز خودش را در دل علاقه‌مندان به فوتبال جا کرد. فرشاد البته هرگز علاقه‌ای به گزارش بازی‌های لیگ ایران نشان نداد و یکسره بازی‌های خارجی را گزارش کرد.

فرشاد محمدی‌مرام در توضیح اینکه چرا قید همکاری با تلویزیون را زده جزئیات زیادی به زبان نیاورده است. او با انتشار یک استوری روی این نکته تأکید کرد که «تصمیم گرفتم دیگر با صداوسیما کار نکنم». البته که او ظاهرا برنامه‌ای دیگر برای گزارشگری دارد، چون آن‌طور که در ادامه دلایلش درباره جدایی از تلویزیون نوشته، از این موضوع پرده برداشته که به‌زودی همکاری‌اش را با یکی از شبکه‌های اینترنتی برای گزارش بازی‌های فوتبال شروع می‌کند.

واضح است که این سه مورد جدایی داوطلبانه فقط مربوط به جدایی‌هایی است که این اواخر در بین مجریان و گزارشگران ورزشی رخ داده، چون پیش از هم سابقه داشته که مجریانی دیگر قید همکاری با تلویزیون را بزنند.

به گزارش خلیج فارس؛ پس از اتمام فصل پیش، فردوسی‌پور رسما خبر از پایان تولید فوتبال ۱۲۰ توسط تیمش را داد و او دیگر همکاری خاصی با صداوسیما ندارد. بنابر خبر‌های رسیده پوریا خسروی، تهیه‌کننده جدید این برنامه شبکه ورزش خواهد بود و او برای اجرای این برنامه، حافظ کاظم‌زاده، مجری برنامه ورزشگاه را انتخاب کرده است.

باید ببینیم که این تیم جدید چه کیفیتی را به نمایش خواهند گذاشت.

منبع: ورزش سه

خلیج فارس:روزنامه اعتماد نوشت: با اینکه همگان می‌بینیم همین عربستان چطور با برخی تغییرات مدیریتی و تغییر نگاه به مسائل روز دنیا به پیشرفت و توسعه خود، سرعت بسیار خوبی داده است، اما همچنان هستند برخی مدیران ما که فقط دنده عقب می‌روند! انگار نه انگار که در طول یک‌سال گذشته مردم در مورد لزوم برخی تغییرات اعتراض کرده و سختی کشیده‌اند!

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو؛یکی از اصلی‌ترین لوازم و ابزار‌های توسعه هر کشوری، رسانه‌ها هستند که باید در مواجهه با مسائل، ناهنجاری‌ها و معضلات؛ صادقانه و حرفه‌ای برخورد کنند و ایراد‌ها و نقص‌ها را نشان دهند و برجسته‌سازی کنند.در جریان بازی پرسپولیس مقابل النصر وقتی پای مهدی ترابی در چاله‌های ورزشگاه آزادی گیر کرد و پیچید، متاسفانه گزارشگر بازی اصلا در مورد کیفیت افتضاح چمن و زمین مسابقه «یک کلمه» هم به زبان نیاورد! ما از مجریان و گزارشگران فعلی صداو‌سیما توقع نداریم مثل عادل جسور و شجاع باشند و در حین گزارش از خجالت مدیران کم‌کار و بی‌سواد درآیند، اما واقعا سکوت کردن در مقابل چیزی که کاملا توی ذوق می‌زند و سوژه تمام شبکه‌های رسانه‌ای شده، آدم را نگران و ناامید می‌کند!

خدای ناکرده ما توقع نداریم گزارشگر بازی به مسائل کلان و سیاسی ورود کند، اما واقعا یک کلمه هم در مورد کیفیت فاجعه‌بار چمن آزادی حرف نزدن، هنر می‌خواهد. این تنها باعث می‌شود تصور کنیم در پیرامون ما تعداد مدیرانی که دنده عقب می‌روند، خیلی بیشتر از این‌ها هستند! در مقابل، دیدیم گزارشگر سعودی حرف‌هایش را با ادبیات خاصی می‌زند و ایران و ایرانی را تحقیر می‌کند و مدیران صدا و سیمای ما هم خودشان را به کوچه علی‌چپ می‌زنند!

مسوولان رسانه‌ها بدانند دیگر هیچ چیزی را نمی‌توان اینچنین ماست‌مالی کرد تا مردم از واقعیت‌های روشن بی‌خبر باشند! دیگر آن روزگار و آن دوران در این دنیای کوچک تمام شده و فقط ندانم‌کاری برخی مسوولان، باعث خسارت بیشتر و افزایش هزینه‌ها به ایران عزیز می‌شود. اما اگر عادل فردوسی‌پور گزارشگر این بازی بود، چه اتفاقی می‌افتاد؟! عادل فقط با چند کلمه و کمی طنز و خنده کاری می‌کرد، از وزیر ورزش گرفته تا مدیران تجهیز و نگهداری ورزشگاه آزادی و … سینه‌خیز به سمت استودیو ۹۰ بروند و خودشان را برای دفاع از عملکرد و حیثیت خود آماده کنند! اما حالا انگار نه انگار که اتفاقی افتاده!