سیدصادق حسینی
پس از اعلام نامزدهای نهایی ریاست جمهوری چهاردهم، مسعود پزشکیان به نامزد اصلی اصلاح طلبان و بخش ناراضی جامعه در انتخابات ناخواسته‌ی 8 تیرماه تبدیل شده است.
اما مهمترین چالش پزشکیان رقابت با سعید جلیلی و محمدباقر قالیباف به عنوان نامزدهای جریان اصولگرای انقلابی نیست؛ بلکه رقیب اصلی مسعود پزشکیان، مشارکت مردم در انتخابات است.
او باید مردمی را که در ۳ انتخابات گذشته با عدم مشارکت شان پایین ترین نصاب ها را رقم زدند، دعوت به مشارکت در انتخابات کند.
همان مردمی که در انتخابات مجلس ۹۸ بیش از ۵۷درصد، در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ بیش از ۵۱ درصد و در انتخابات ۱۴۰۲، بیش از ۵۹ درصدشان با صندوق رای قهر و اینگونه نظرشان را اعلام کردند.
مسعود پزشکیان در انتخابات ناخواسته ۱۴۰۳ باید هم با بانیان وضع موجود رقابت کند و هم با عدم مشارکت مردم و این کار سختی است.
او باید هم با نقد «بانیان وضع موجود» بگوید تداوم مدیریت شعاری و دستاوردهای نمایشی چه بر سر کشور آورده و هم بگوید نیامدن ۵۹ درصد مردم به پای صندوق خواست گروه اقلیت است که نتیجه مدیریتشان کوچک شدن سفره و توهین و تحقیر در خیابان است.
همان ها که با چند ده هزار رای در مجلس، دنبال جریمه میلیونی حجاب هستند. همان ها که طرح هایشان حقوق و منافع مردم را نادیده می گیرد و از تورم هم مالیات می گیرند. همان ها که نمی گذارند کرامت و منزلت و آزادی مردم تامین شود. همان هایی که نگذاشتند برجام احیا شود: همان هایی که بانیان وضع موجود هستند.
از این رو، پزشکیان باید با رقیب اصلی که مشارکت است مقابله کند و خصوصا جوانان را به صندوق آشتی دهد، جلیلی و قالیباف و زاکانی و آن درمانگر ۳ روزه بورس را به خودشان واگذارد.