سیدحسن نصرالله

مصطفی ارجمند

تحولات منطقه و به ویژه جنایات رژیم صهیونیستی طی روزهای اخیر و نحوه واکنش ایران به این اقدامات، محل بحث های فراوانی شده است.

برخی معتقدند ماجرای طوفان الاقصی، برنامه ریزی اطلاعاتی اسراییل با تکیه بر نفوذ و… بوده تا به این بهانه، بتواند به بزرگترین تسویه حساب با مخالفانش بپردازد، یا برنامه ریزی صهیونیست ها نبوده و شرایط پیش آمده را برای مظلوم نمایی و تغییر موازنه قدرت در منطقه فراهم دیده است.

از این رو معتقدند با فرض صحت هر کدام از این دو مورد، بعید نیست هدف نهایی اسراییل، وارد کردن ایران به ماجرا باشد تا بتواند با بسیج حامیانش، حلقه محوری و واسط محور مقاومت را وارد جنگی خطرناک، با تبعات نامعلوم کند.

بر همین اساس، می گویند ایران نباید در این دام گرفتار شود، به خصوص اینکه سازمان های اطلاعاتی غربی، حتما بر اشتباه محاسباتی ایران برای رسیدن به هدف غایی، حساب ویژه باز کرده اند.

برخی دیگر از جمله تندروهای تلویزیون و اعضای جبهه پایداری، عدم اقدام ایران را انفعال و تقویت موضع اسراییل می دانند و معتقدند ایران باید وارد درگیری سخت با اسراییل شود!

برخی از همین تندروها به دولت پزشکیان حمله کرده و می گویند اگر جلیلی بود اسراییل چنین اقداماتی انجام نمی داد!

البته تندروها فراموش کرده اند:

اول: اقدامات دیوانه وار اسراییل از ۷ اکتبری آغاز شد که دولت متبوع شان بر سر کار بود و یار غارشان هم، دولت سایه اش را داشت. چرا با قتل عام بیش از ۴۰ هزار زن و کودک و پیر و جوان غزه، یادشان نیامد باید با اسراییل مواجهه سخت کنند؟!

دوم: تصمیم گیری در خصوص نوع مواجهه با اسراییل و هر کشور دیگری با رهبر انقلاب است.
در قانون اساسی هم «فرماندهی نیروهای مسلح و اعلان جنگ و صلح و بسیج نیروها» در زمره‌ی وظایف و اختیارات رهبر ذکر شده است.
بدیهی است که در جمهوری اسلامی، هیچ کس به اندازه رهبر انقلاب، به مسائل کلان اشراف و احاطه اطلاعاتی ندارد و قطعا تصمیم ایشان مبتنی بر بررسی همه‌ی جوانب است که البته احساسات و عواطف رقیق و هیجانات و تالمات روحی در آن دخیل نخواهد بود.

سوم: مملکت داری خاله بازی نیست که بر اساس توهمات و تمایلات اخلاقی منهای منطق اداره شود.
اسراییل وحشیانه حمله می کند و قساوت قلب را به توان بی نهایت ارئه کرده، اما همه‌ی این جنایات را دقیق، حساب شده، مبتنی بر سیاست انجام می دهد و تا جایی برنامه محور پیش می رود که حتی گروگان هایش نزد حماس را هم تلفات جانبی تلقی کرده است!

از این رو، ایران قرار نیست خواب آشفته‌ی اسراییل را تعبیر کند و چنین هم نخواهد شد.

خلیج فارس: حزب الله لبنان در بیانیه ای رسمی، شهادت نصرالله را اعلام کرد.

به گزارش خلیج فارس؛ ارتش اسرائیل دیشب (جمعه شب) در حمله هوایی گسترده و شدید به ضاحیه (حومه جنوبی بیروت)،‌ سیدحسن نصرالله را مورد هدف قرار داد.

بعد از این حمله، گمانه زنی ها و خبرهای ضدونقیض درباره وضعیت نصرالله منتشر شد. یک روز بعد یعنی ظهر امروز شنبه،‌ ابتدا ارتش اسرائیل اعلام کرد که نصرالله را به شهادت رسانده است.

بعد از آن هم حزب الله لبنان در بیانیه ای رسمی،‌ شهادت نصرالله را تایید کرد.

پیش از این، ارتش اسرائیل اعلام کرد در حمله به ضاحیه برای ترور نصرالله، جنگنده‌ها حدود 85 بمب سنگرشکن را که هر یک به وزن یک تن مواد منفجره داشتند، شلیک کردند.

سیدحسن نصرالله 64 ساله، از 32 سال قبل تاکنون رهبری حزب الله لبنان را برعهده داشت.

شهادت معاون سپاه در کنار نصرالله 

سردار سرتیپ پاسدار عباس نیلفروشان نماینده سپاه قدس در لبنان نیز در حمله اسرائیل به بیروت در کنار شهید سید حسن‌ نصرالله به شهادت رسید.

مروری بر زندگی دبیرکل شهید 

حسن نصرالله دبیرکل شهید حزب‌الله، تحصیلات دینی خود را در شهر‌های نجف، قم و بعلبک دنبال کرد. او ابتدا یکی از اعضای جنبش امل اسلامی لبنان بود. در جوانی و در حالی که گروه‌های چپ در لبنان و جنوب بسیار فعال بودند، در البازوریه واقع در نزدیکی صور در جنوب لبنان، نماینده جنبش امل شد. این جایگاه محلی، به عنوان اولین مسئولیت او در یک جنبش سیاسی ذکر می‌شود. او در مسجد صدر شهر صور با یک روحانی مدرس علوم دینی به نام سیدمحمد الغروی آشنا شد و با کمک او برای ادامه تحصیلات حوزوی به نجف رفت.

نصرالله تحصیلاتش را در نجف نزد سیدعباس موسوی و آیت‌الله صدر ادامه داد و در سال ۱۹۷۸ مقدمات را به پایان رساند. در این دوران در کشور عراق تحولات سیاسی و امنیتی فراگیر شده‌بود. در این تحولات طلاب علوم دینی حوزه نجف همواره تحت تعقیب بودند. طلبه‌های لبنانی نیز در این دوران با اتهامات مختلفی از جمله همکاری با حزب الدعوه عراق، همکاری با جنبش امل در لبنان و یا ارتباط با حزب بعث حاکم بر سوریه مواجه بودند.

نصرالله به دلیل فشار‌های موجود در عراق به لبنان برگشت و در حوزه علمیه بعلبک مشغول به تحصیل و تدریس شد. در کنار تحصیلات حوزوی، سید از آموزش‌های نظامی غافل نماند و دوره‌های مختلف چریکی را پشت‌سر گذاشت. سیدحسن به دلیل توانایی در مدیریت و فرماندهی، به عنوان نماینده جنبش امل در دره بقاع منصوب شد.

در سال ۱۹۸۲ با آغاز اشغال لبنان، جنبش امل به ۲ جریان تقسیم شد، جریان اول به رهبری نبیه بری، خواهان قرارگرفتن نیرو‌های جنبش در کنار جبهه نجات ملی بود و جریان دوم که سیدعباس موسوی و سیدحسن نصرالله آن را رهبری می‌کردند، خواستار حفظ نیرو‌های شیعی و سازماندهی آنها برای رویارویی با اشغالگران اسرائیلی بود.

نصرالله در این زمان به سمت معاون اجرایی حزب مشغول به کار شد. پس از آن برای ادامه تحصیلات حوزوی راهی قم شد و پس از مدتی به دلیل اختلافات تنش‌زای جنبش امل و حزب‌الله دوباره به لبنان برگشت. در پی شهادت سید عباس موسوی، او از سال ۱۹۹۲ از سوی شورای تصمیم‌گیری حزب‌الله به عنوان دبیرکل انتخاب شد.

مهم‌ترین وقایع دوران سیدحسن نصرالله

سید مقاومت در ۳۲ سالی که دبیرکلی حزب‌الله را بر عهده داشت، با وقایع تلخ و شیرین زیادی روبرو شد. سال ۱۹۹۷ فرزند ارشدش هادی در جریان عملیاتی در اسرائیل به شهادت رسید و پیکرش یک سال بعد در جریان یک مبادله به لبنان بازگشت. سال ۲۰۰۰ جنوب لبنان آزاد شد و اسرائیل از این منطقه عقب‌نشینی کرد. سال ۲۰۰۶ جنگ ۳۳ روزه لبنان رخ داد. سال ۲۰۰۸ دوست قدیمی و دست راست سیدحسن نصرالله، عماد مغنیه به عنوان فرمانده شاخه نظامی حزب‌الله در دمشق توسط اسرائیل ترور شد.

از سال ۲۰۱۱ بحران در سوریه آغاز شد و با فراگیر شدن مساله تروریسم تفکیری و ظهور مجدد القاعده و تولد داعش، نیرو‌های حزب‌الله نیز در این جنگ حضور داشتند و همچنین آموزش نیرو‌های مقاومت در کشور‌های دیگر را نیز بر عهده می‌گرفتند. سال ۲۰۱۶ نیز مصطفی بدرالدین معروف به سید ذوالفقار که جایگزین عماد مغنیه شده بود، در سوریه به شهادت رسید. در دوران دبیرکلی سیدحسن نصرالله، نقش سیاسی حزب‌الله در لبنان نیز افزایش پیدا کرد. درگیری‌های حزب‌الله با اسرائیل پس از ۷ اکتبر و آغاز کشتار غیرنظامیان افزایش پیدا کرد و طی روز‌های گذشته و پس از موج ترور‌های اسرائیل، بار دیگر اوج گرفت.

چه کسی جایگزین نصرالله خواهد شد؟

علی فیاض نماینده سابق پارلمان لبنان و از اعضای ارشد حزب‌الله، سال ۱۳۸۹ در گفتگویی که با خبرگزاری حوزه انجام داد، سازوکار انتخاب دبیرکل را اینگونه توصیف کرد: «چند سالی است که دبیر کل توسط یک شورا انتخاب می‌شود که خود این شورا از طرف اعضای مجالس (شوراهای) حزب و مسئولین حزب، اعم از مسئولین درجه دوم و سوم، انتخاب می‌شود.» مشخص نیست که همین سازوکار همچنان وجود دارد یا نه.

شخص سیدحسن نصرالله در سال ۱۹۹۲ و پس از ترور سیدعباس موسوی توسط شورای تصمیم‌گیری حزب‌الله به این عنوان انتخاب شد. این سازوکار الان هر چه باشد، احتمالاً انتخاب دبیرکل با مشورت و کسب نظر از تهران انجام می‌شود.

به نظر می‌رسد که شیخ نعیم قاسم قائم‌مقام دبیرکل حزب‌الله و از چهره‌های قدیمی جریان سیاسی شیعه در لبنان، یا سید هاشم صفی‌الدین معاون اجرایی حزب و از چهره‌های قدیمی مقاومت که برآوردها خبر از زنده بودن او می‌دهند، گزینه‌های جایگزینی سیدحسن نصرالله باشند.