مهدی خدری
سرعت گیرهای متعدد و غیراستاندارد در جاده ساحلی بوشهر- دیر (خصوصا حدفاصل روستاهای بخش دلوار تنگستان) نه تنها غیرقابل تحمل و روی اعصاب رانندگان است، بلکه به دلیل مشکل ساز بودن برای خودروها، هزینه مالی هم برای مردم دارد.
هرچند اداره راهداری، پلیس راه یا دهیاری ها به بهانه ایمنی و کنترل سرعت خودروها خصوصا شوتی ها اقدام به ایجاد سرعت گیر می کنند، اما این اقدامات به جای آنکه ابزاری برای کنترل سرعت خودروها و پیشگیری از تصادفات باشد، برای مردم مشکل ساز شده است.
نگاهی به مسیر 50 کیلومتری چاه تلخ جنوبی تا روستای بنجو در تنگستان نشان می دهد 58 سرعت گیر اجرا شده است! در این شرایط اگر فردی بخواهد بیماری را به بیمارستان برساند، در این مسیر پر از سرعت گیر کلی از وقت طلایی رساندن بیمار به مرکز درمانی تلف می شود.
به هرحال، هرچند ایجاد سرعتگیرها در معابر عمومی باید براساس آیتم های مشخصی باشد تا شاهد گلایه مندی و نارضایتی شهروندان نباشیم، ولی انتظار می رود بجای این موانع سخت و غیراستاندارد، نظارت بر این محور از طریق دوربین های کنترل سرعت صورت بگیرد تا بیش از این سرعت گیرها روی اعصاب نباشد.