سازمان حفاظت محیط زیست

خلیج فارس: معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه تنها ۲۴ قطعه از میش‌مرغ در ایران وجود دارد، اظهار کرد: با وجود تعداد کمی که از این گونه وجود دارد، تنوع ژنتیکی آن مناسب است و با زادآوری می‌تواند خود را احیا کند.

به گزارش خلیج فارس؛ حسن اکبری تاکید کرد: میش‌مرغ گونه‌ای است که حتی نسبت به یوزپلنگ وضعیت بدتری دارد و در خطر انقراض است. بر اساس آخرین بررسی‌هایی که طی سال جاری انجام شده تنها ۲۴ قطعه میش مرغ در ایران وجود دارد. این گونه درکل وضعیت مناسبی در دنیا ندارد اما جمعیت‌های مناسبی را در برخی همسایگان شمالی ایران دارد اما پراکنش آن در ایران خیلی کم شده است. طی سالیان گذشته این پرنده در بخش عمده‌ای از غرب کشور حضور داشت اما الان در محدوده بسیار کوچکی زیست می‌کند.

وی ادامه داد: گستره پراکنش میش‌مرغ خیلی کم و جمعیت آن بسیار محدود شده است. تنها یک زیستگاه تحت عنوان پناهگاه حیات وحش «سوتاو و حمامیان» در شهرستان بوکان در آذربایجان غربی وجود دارد که آن نیز منطقه حفاظتی دیم‌زار است و گندم‌زارهای مردم در آن قرار دارد و درغالب این مناطق کشت دیم گندم انجام می‌دهند بنابراین میش‌مرغ نیز در میان گندم‌زارهای مردم زندگی می‌کند. لکه‌های کوچکی تحت عنوان اراضی ملی بین این گندم‌زارها وجود دارد که تپه‌هایی غیرقابل کشت هستند.

آسیب برداشت مکانیکی محصولات کشاورزی به میش‌مرغ‌ها

معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست تاکید کرد: دیگر زیستگاهی برای این گونه باقی نمانده درحالی که این پرنده طی سالیان گذشته در قزوین و همدان به سمت غرب تا مغان، اردبیل، بخش‌هایی از آذربایجان شرقی و غربی، کردستان و بخش‌های عمده‌ای از غرب کشور زندگی می‌کرد اما حالا انتشار آن به بوکان و در منطقه‌ای که گندم‌زارهای مردم است محدود می‌شود چون گندم‌زارها بعد از اردیبهشت قد می‌کشند و پناه و پوشش خوبی را در سطح زمین ایجاد می‌کنند، میش مرغ‌ها درمیان این گندم‌زارها پناه‌ می‌گیرند و تخمگذاری می‌کنند. معمولا نیز ۲ یا ۳ تخم می‌گذارد و پس از جوجه شدن تخم‌ها نیز این جوجه‌ها در میان گندم‌ها تا بزرگ شدن و قدرت پرواز پیدا کردن پنهان می‌شوند.

وی افزود: فرایند پنهان شدن جوجه‌ها در گندم‌زارها مربوط به زمانی است که محصولات کشاورزی برداشت می‌شوند. در گذشته دور، برداشت گندم‌ها با دست انجام می‌شد و آسیبی به این پرنده‌ها وارد نمی‌شد، درحالی که چندین سال است برداشت گندم به‌صورت مکانیکی شده است و هنگام برداشت محصول، جوجه‌هایی که کم‌توان هستند و قدرت پرواز ندارند به وسیله «کمباین‌ها» زیر گرفته می‌شوند و از بین می‌روند. از طرفی نیز مسائلی همچون حضور سگ‌های بلاصاحب در منطقه و پسماند برای این گونه‌ مخاطره زیادی ایجاد کرده است.

معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست اضافه کرد: در زمینه محدود و کنترل کردن جمعیت سگ‌های بلاصاحب اقدامات بسیار خوبی انجام و در سال گذشته نیز تا حدودی جمعیت آن‌ها محدود شده است. برای مسئله تغییر مکان پسماند نیز مطالعات و اقدامات لازم انجام شده است که پیشرفت مناسبی در خصوص جابه‌جایی و مدیریت آن صورت گرفته است.

منبع: ایسنا

خلیج فارس: بغض گلوگیر خبر خشک‌شدن دریاچه ارومیه هنوز رهایمان نکرده بود که خبرها یکی پس از دیگری از خشکی هورالعظیم حکایت دارد. فرآیندی که هر چند مدتهاست کلید خورده اما حالا گسترش می‌یابد و تیر خلاص را به این تالاب بزرگ که به عروس تالاب‌های خوزستان شهره است، شلیک می‌کند.

به گزارش خلیج فارس؛ اما آنچه در این خبر بیشتر مایه تاسف است، اینکه خشکی نه به جبر روزگار و کم بارشی و هزار دلیل ریز و درشت دیگر-که می‌توانند هر کدام عوامل پررنگی باشد- که به طمع نفت، دامان این منطقه را گرفته است.

حضور شرکت‌‌های نفتی برای استخراج نفت از بستر این تالاب هر چند خبر جدیدی نیست و پیشتر نیز به واسطه استخراج نفت از دو حلقه چاه، بخش‌هایی از این تالاب خشک شده بود، اما، چند ماهی است که این حضور به بهانه حفر ۲۰ حلقه چاه جدید در فاز اول و ۱۲ حلقه چاه دیگر در فاز دوم پررنگ‌تر شده است.

سازمان محیط زیست اگرچه هنوز اجازه حفر چاه‌های جدید را نداده و این استخراج را منوط به شرط و شروطی کرده، اما گزارش‌‌ها نشان می‌دهد حقابه این تالاب به اشکال مختلف آب می‌رود و زمینه‌‌های خشک شدن آن هر روز بیش از روز قبل فراهم می‌شود. خشکی که به نظر برخی از فعالان محیط زیست، تعمدی و در اثر تبانی‌‌هایی برای گسیل نکردن حقابه به این تالاب رخ داده و به نابودی قریب‌الوقوع آن خواهد انجامید.

مقصران خشکی روزافزون تالاب

در حالی که تحریم‌‌های مختلف سبب شده؛ نفت ایران به سختی و با قیمتی بسیار کمتر از ارزش واقعی آن به فروش برود که تکاپو برای یافتن میادین نفتی جدید و اقدام برای استخراج از آن با شدت هر چه تمام‌تر ادامه دارد. حتی اگر این استخراج به قیمت آسیب هر چه بیشتر به محیط زیست آسیب‌دیده کشور باشد.

تالاب هورالعظیم مهمترین تالاب نه تنها در ایران که به جرات می‌توان گفت در خاورمیانه و آسیای جنوب‌غربی است. وسعت این تالاب یک میلیون هکتار بوده که در یک توافق اعلام نشده و خاموش بین دولت ایران و عراق از قبل از انقلاب تلاش شد، محدود شود تا بتوانند اکتشافات نفتی داشته باشند.

حقابه هورالعظیم به اشکال مختلف آب می‌رود و زمینه‌‌های خشک شدن آن هر روز بیش از روز قبل فراهم می‌شود. خشکی که به نظر برخی از فعالان محیط زیست، تعمدی و در اثر تبانی‌‌هایی با هدف توسعه میادین نفتی رخ داده و به نابودی قریب‌الوقوع آن خواهد انجامید

در حالی سد کرخه بخشی از گناه خشکی این تالاب را به گردن دارد که در سال‌های اخیر بخش بزرگی از تالاب در سمت ایران و عراق به روش‌‌هایی چون عدم تخصیص حقابه، خشک شد تا استخراج، هزینه کمتری برای شرکت‌‌های نفتی به دنبال داشته باشد.

وسعت این تالاب در سمت ایران گرچه در روزگاری حدود ۴۰۰ هزار هکتار بود، اما حالا به ۵ حوضچه محدود شده با وسعتی کمتر از 100 هزار هکتار در معرض خاموشی است. در سمت عراق نیز وضعیت بهتر از این نیست و این تالاب از ۶۰۰ هزار هکتار به حدود ۳00 هزار هکتار آب رفته است. به گفته کارشناسان؛ تالاب هورالعظیم در مجموع به حدود ۵ میلیارد متر مکعب آب به عنوان حقابه از سمت ایران و عراق نیاز دارد تا بتواند دوام کند. میزانی که ایران باید حدود ۱.۵ میلیارد متر مکعبش را از محل کرخه و عراق مابقی را از محل دجله و فرات بپردازد.

در حالی صدام اولین کلنگ نابودی هورالعظیم را بر زمین زد که پس از او دولت ترکیه با ساخت سدهای متعدد در بالادست، عملا حقابه ورودی تالاب را کاهش داد. اما ماجرا در ایران هم بهتر از دو کشور همسایه نبود و کشاورزی بی حساب و کتاب در اراضی ایران سهم حقابه را برای این تالاب محدودتر از همیشه کرد.

وقتی وزارت نفت وارد میدان شد

اما همه این اقدامات در کنار، تصمیم وزارت نفت در سال ۱۳۸۹مبنی بر خشکاندن بخش مهمی از تالاب هورالعظیم آثار بسیار مخرب بر این تالاب گذاشت. به طوری که امروز این تالاب بیشتر از همیشه به نابودی نزدیک شده است.

برخی فعالان محیط زیست مدعیند، وزارت نفت از آن زمان اجازه آبگیری حوضچه‌های ۳ و ۴ و ۵ تالاب هورالعظیم را نمی‌دهد و تنها آبی که وارد این محدوده می‌شود؛ زهاب نیشکر است که در تابستان‌ها و پس از تبخیر، منتهی به انباشت نمک روی سطح بستر تالاب می‌شود. حوضچه‌‌هایی که در بستر آنها میدان نفتی سپهر شناسایی شده و ایران مترصد حفر 32 حلقه چاه نفت در آن است.

بغض گلوگیر خبر خشک‌شدن دریاچه ارومیه هنوز رهایمان نکرده بود که خبرها یکی پس از دیگری از خشکی هورالعظیم حکایت دارد. فرآیندی که هر چند مدتهاست کلید خورده اما حالا گسترش می‌یابد. آنچه در این خبر بیشتر مایه تاسف است، اینکه خشکی نه به جبر روزگار و کم بارشی و هزار دلیل ریز و درشت دیگر؛ که به طمع نفت، دامان این منطقه را گرفته است

این در حالی بود به اعتقاد کارشناسان این حفاری می‌توانست با هزینه و خساراتی بسیار کمتر از آنچه امروز شاهد آن هستیم صورت بگیرد، به طوری که به جای استخراج عمودی نفت، از طریق حفاری افقی و همچنین ایجاد تاسیسات نفتی در خارج از تالاب انجام و خسارات وارده به تالاب در حداقل ممکن قرار می‌گرفت.

حتی شرکت‌های ژاپنی در مطالعات میدان‌های نفتی آزادگان جنوبی و شمالی، حداقل تعداد چاه و کار در محیط آبی را پیشنهاد کردند و هرگونه احداث تاسیسات را نیز خارج از تالاب درنظر گرفته بودند.

تیر ۱۴۰۰، احمد لاهیجان‌زاده معاون محیط زیست دریایی و تالاب‌های سازمان حفاظت محیط زیست گفته بود: «ژاپنی‌ها حاضر بودند برای استخراج نفت در حوزه‌های آزادگان و یادآوران با تکنولوژی سطح بالا، همانند استخراج در دریا از این حوزه‌ها بهره‌بردای کنند، اما چینی‌ها حاضر به انجام این کار نشدند و به خاطر ارزان‌تر شدن پروژه پیشنهاد خشک شدن هور را دادند که متاسفانه شورای عالی امنیت ملی هم آن را می‌پذیرد».

‌ اسفند سال ۹۴ نیز معاون محیط طبیعی اداره‌ کل حفاظت محیط زیست خوزستان گفت که «پیمانکاران شرکت نفت ۷۰ درصد تالاب را تخریب کرده‌اند، برای این که به تاسیسات نفتی آسیب نرسد و مخازن ۳، ۴ و ۵ تالاب برای فعالیت میدان‌های نفتی خشک نگه داشته شد و اجازه ورود آب به این قسمت‌ها داده نشد».

حتی دریغ کردن آب از این تالاب تا حدی پیش رفت که در سیل سال ۱۳۹۸ که می‌شد آن را برای احیای تالاب هورالعظیم بهره‌برداری کرد، این آب به زمین‌‌های کشاورزی و خانه‌‌های مردم و حتی بخش عراقی تالاب هدایت شد تا به دایک‌ها و دکل‌های نفتی آسیبی نرساند.

مجوزی داده نمی‌شود، اما …

در شرایطی وضعیت تالاب هر روز به سمت خشکی بیشتر پیش می‌رود که اجرای فاز توسعه میدان نفتی سپهر به روش فعلی مد نظر وزارت نفت یعنی، حفاری عمودی و بر اساس گزارش سایت دیده‌بان ایران؛ به خشک کردن حداقل ۱۸ هکتار از تالاب هورالعظیم نیاز دارد؛ تالابی که همین حالا بر اثر فعالیت‌های نفتی گسترده در چهار میدان نفتی اطراف آن و البته عدم تامین کافی حقابه توسط وزارت نیرو با مشکلات زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کند و حالا وزارت نفت به‌دنبال خشک کردن بخش‌هایی از آن است که در ورودی رودخانه کرخه قرار دارند و خشک کردن این بخش‌ها می‌تواند در بلندمدت به نابودی کل تالاب منجر شود.

هرچند مسئولان سازمان حفاظت محیط‌زیست هنوز هیچ مجوزی برای اجرای طرح توسعه میدان سهراب صادر نکرده‌اند و تاکید دارند که پیش از اجرای هر پروژه نفتی جدیدی در محدوده هورالعظیم، باید مطالعات ارزیابی توان اکولوژیک تالاب انجام شود، اما در سال‌های قبل مجوز محیط‌زیستی حفر ۲ حلقه چاه در قالب ایجاد ۲ محوطه سرچاهی (پَد) در این میدان نفتی داده شده و در حال حاضر، مجری طرح توسعه میدان نفتی سهراب که یک شرکت خصوصی است که زیر نظر وزارت نفت فعالیت می‌کند، برای حفر ۲۰ حلقه چاه جدید در فاز اول و ۱۲ حلقه چاه دیگر در فاز دوم درخواست مجوز کرده است.

به اعتقاد کارشناسان با وجود مقاومت‌های سازمان حفاظت محیط زیست در برابر توسعه میدان نفتی سهراب در محدوده هورالعظیم، به نظر می‌رسد با توجه به سوابق اجرایی پروژه‌های نفتی و غیرنفتی که به‌نحوی به مجموعه‌‌ها و نهادهای قدرتمندی مرتبطند، عملیات حفر چاه و بهره‌برداری با وجود تخریب بیشتر تالاب ادامه یابد.

منبع: توسعه ایرانی

خلیج فارس:مجتبی ذوالجودی؛ معاون محیط زیست دریایی و تالاب‌های سازمان حفاظت محیط زیست در رابطه با علت کم‌بارشی‌های اخیر در کشور اظهار کرد: علت اصلی به موقعیت جغرافیایی کشور ما برمی‌گردد؛ ایران در منطقه خشک و نیمه‌خشک جهان قرار دارد و اگر میانگین بلندمدت بارندگی را نگاه کنید، می‌بینید که جزو کشور‌هایی هستیم که بارندگی کمی دارند و حتی نسبت به کشور‌های همسایه‌مان نیز بارندگی کمی داریم.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از تسنیم، وی ادامه داد: لذا به نظر من علت اصلی به موقعیت جغرافیایی کشور ما برمی‌گردد. پیش‌بینی شرایط بارش‌ها بسیار مهم است و در این خصوص عزیزان ما در سازمان هواشناسی باید تقویت شوند تا بتوانند به بهترین شکل کار خود را انجام دهند.

معاون محیط دریایی و تالاب‌های سازمان حفاظت محیط زیست در رابطه با مقایسه شرایط بارش‌های ترکیه و ایران گفت: اگر میانگین بارش‌ها را نگاه کنیم، می‌بینیم که ترکیه همیشه شرایط بارندگی خوبی داشته است و سامانه‌های جوی که به منطقه ورود پیدا می‌کنند، معمولاً به سمت ترکیه می‌روند.

ذوالجودی در پاسخ به این سؤال که آیا هارپ در رقم خوردن کم‌بارشی‌های ایران دخیل بوده است، گفت: مطالعاتی در سطح دنیا در این خصوص انجام می‌شود، اما برای تأیید شدن آن‌ها زود است. جمهوری اسلامی ایران هم مطالعاتی را در خصوص بارورسازی ابر‌ها و کنترل کردن عناصر طبیعی داشته است، اما به هرحال موضوعاتی مانند هارپ این‌ها ادعا‌هایی هستند که باید روی آن‌ها مطالعه کنیم تا بتوانیم بگوییم که آیا واقعاً تأثیر گذاشته بوده است یا خیر.

وی افزود: کشور آمریکا جزو کشور‌های مدعی در این موضوعات است، اما می‌بیند که در کشور خودش در بسیاری از سال‌ها خشکسالی و خشک شدن دریاچه‌ها و تالاب‌ها را داشته است. اگر موضوع هارپ و کنترل بارندگی حقیقت داشت، حتماً این کشور‌ها برای مسائل و مشکلات محیط زیستی و خشکسالی خودشان از آن استفاده می‌کردند.

معاون محیط دریایی و تالاب‌های سازمان حفاظت محیط زیست تأکید کرد: بسیاری از این کشور‌ها ادعا می‌کنند که از طریق یونیزاسیون در شرایط عادی نیز می‌توانند بارندگی ایجاد کنند. این درحالی است که در بسیاری از این کشور‌ها مرتباً آتش‌سوزی جنگل اتفاق می‌افتد و برای کنترل کردن آتش‌سوزی نهایت کاری که انجام می‌دهند، آب‌پاشی است و دیده نشده از سیستم‌هایی که ادعای آن را دارند، استفاده کنند.

ذوالجودی خاطرنشان کرد: استفاده از سیستم هارپ در حد فرضیه است و نیاز داریم در این رابطه بیشتر مطالعات کنیم که در این راستا همکاران دانشگاهی ما مطالعات را دنبال می‌کنند و سازمان‌های مسئول نیز باید دنبال‌کننده مطالعات دانشگاه‌ها باشند تا در این زمینه به جمع‌بندی خوب برسیم.