زمین

خلیج فارس:گفته می‌شود علیرضا بیرانوند قصد دارد دو بازیکن پرسپولیس را به تراکتور ببرد.

روزنامه ایران ورزشی نوشت: در هفته‌های اخیر تیم پرسپولیس شاهد تغییرات قابل توجهی در ترکیب خود بوده اما مدافعان میانی این تیم معمولاً کمتر زیر تیغ تغییرات گاریدو رفته‌اند. زوج خط دفاعی پرسپولیس در بازی‌های اخیر حسین کنعانی و گولسیانی بوده‌اند که مورد اعتماد سرمربی این تیم قرار گرفته‌اند آن هم در حالی که در بازی‌های اخیر ضعف خط دفاعی یکی از نکات مشهود در ترکیب پرسپولیس بوده و این تیم مقابل الشرطه و نساجی در کسب کلین‌شیت ناکام بود. بسیاری از هواداران نگران عملکرد دفاعی این دو بازیکن هستند و از خود می‌پرسند چرا مرتضی پورعلی گنجی، مدافع کلیدی و با تجربه تیم، که به تازگی از مصدومیت برگشته، در ترکیب اصلی حضور ندارد یا خیلی کم بازی می‌کند؟

براساس اطلاعات اختصاصی ما، دلایل عدم استفاده از مرتضی پورعلی‌گنجی به سبک خاص گاریدو برمی‌گردد؛ مرتضی به عنوان یک مدافع، گرایش ذاتی به بازیسازی از عقب زمین دارد و عموماً به دنبال پاس‌های دقیق و بازی‌سازی است. او به‌خوبی می‌تواند توپ را از دفاع به خط حمله منتقل کند و در این زمینه مهارت‌های بالایی دارد اما گاریدو تمایلی به بازیسازی از عقب زمین نداشته و از مدافعان تیمش می‌خواهد تا توپ‌ها بلند به سمت مهاجمان ارسال شود. این موضوع در دیدار پرسپولیس مقابل الشرطه بسیار مشهود بود و به نظر می‌رسد که برخلاف سبک رایج اسپانیایی، گاریدو ترجیح می‌دهد توپ‌ها به صورت بلند از خط دفاعی ارسال شوند.

این اختلاف در سبک بازی بین گاریدو و مرتضی باعث شده که مربی پرسپولیس از این مدافع باتجربه به عنوان یک گزینه اصلی استفاده نکند و در عوض، او تمرکز بیشتری روی بازیکنانی دارد که با فلسفه و استراتژی او سازگاری بیشتری دارند. مرتضی که در گذشته به عنوان یک مدافع بازیساز از عقب زمین عمل می‌کرد، حالا در این ساختار به حاشیه رفته و این موضوع نه‌تنها به لحاظ فنی، بلکه به لحاظ روحی نیز برای او چالش‌زا بوده است.

در این شرایط شایعاتی به گوش می‌سد مبنی بر اینکه علیرضا بیرانوند در روزهای گذشته طی تماس‌هایی با مرتضی پورعلی‌گنجی خواستار حضور او در تراکتور شده، مسئله‌ای که هواداران پرسپولیس را به شدت عصبانی کرده است.

خلیج فارس:بر اثر وقوع در حادثه‌ معدن منگنز ونارچ، یک نفر فوت و سه نفر مصدوم شدند.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایسنا؛ بر اساس اعلام سخنگوی سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری قم، ظهر امروز وقوع حادثه در معدن منگنز ونارچ به ستاد فرماندهی عملیات آتش‌نشانی شهرداری قم اعلام شد، علی‌رغم وجود محل این حادثه در خارج از محدوده خدماتی شهرداری، تیم‌های عملیات امداد و نجات به محل حادثه اعزام شدند.

بر اساس این گزارش، چهار دستگاه خودرو عملیاتی به همراه ۱۲ نفر نیروی آتش‌نشان عملیات امداد و نجات را انجام دادند.

در حال حاضر عملیات امداد و نجات به پایان رسیده و بر اساس شواهد اولیه این حادثه در عمق بیش از ۳۰۰ متری زمین به وقوع پیوسته، علت حادثه و میزان خسارات آن در دست بررسی است.

خلیج فارس:حتی تصور اینکه موجودی روی زمین ۵۰۰ سال عمر دارد و بسیاری از حوادث تاریخ را از سر گذرانده، می‌تواند هر فردی را هیجان‌زده کند. حال اگر بدانید که این موجود یک کوسه است، چه حسی خواهید داشت؟

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین؛جانوری که اکنون به‌عنوان پیرترین جانور مهره‌دار جهان شناخته می‌شود، یک کوسه است که حداقل سن او ۲۷۲ و حداکثر سن او ۵۰۰ سال تخمین زده می‌شود. ژولیوس نیلسن، زیست‌شناس دریایی دانشگاه کپنهاگ، رهبری پژوهشی را بر عهده داشت که طی آن این کوسه کشف شد و رکورد پیرترین مهره‌دار که نهنگ قطبی (Bowhead whale) ۲۱۱ ساله بود را شکست.

تعیین سن کوسه‌ها

معمولاً تعیین سن اکثر ماهی‌ها با شمارش لایه‌های رشد «سنگ‌های کربنات کلسیم» موجود در گوش آن‌ها انجام می‌شود، این کار شبیه به شمارش حلقه‌های تنه درخت است. بااین‌حال، کوسه‌ها این سنگ گوش را ندارند. علاوه بر این، کوسه گرینلند فاقد سایر بافته‌ای غنی از کلسیم مناسب برای این روش تخمین‌اند. در عوض، دانشمندان از روش متفاوتی برای تعیین سن آن‌ها استفاده کردند: بررسی چشم کوسه‌ها!

عدسی چشم کوسه از پروتئین‌هایی ساخته‌شده است که در طول زمان انباشته می‌شوند. پروتئین‌های مرکز عدسی زمانی تشکیل می‌شوند که کوسه هنوز در رحم مادر در حال رشد است. با پی بردن به سن این پروتئین‌ها، دانشمندان می‌توانند سن کوسه را نیز تخمین بزنند. برای انجام این کار، دانشمندان از تاریخ‌گذاری رادیو کربن استفاده کردند. این روش سطوح کربن ۱۴ را اندازه‌گیری می‌کند، نوعی کربن که در طول زمان تجزیه می‌شود. دانشمندان با استفاده از این تکنیک بر روی پروتئین‌های مرکز هر عدسی چشم، توانستند محدوده سنی وسیعی را برای هر کوسه تخمین بزنند.

خلیج فارس: فضاپیمای مدارگرد خورشیدی(Solar Orbiter) واضح‌ترین تصویر را از سطح خورشید تا به امروز به خانه فرستاده است و نماهای تازه‌ای از ستاره ما که به خوبی مطالعه شده است را ارائه کرده است.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایسنا؛بروز چهارشنبه(۲۰ نوامبر)، آژانس فضایی اروپا(ESA) چهار تصویر جدید را که این فضاپیما در ماه مارس سال گذشته ثبت کرده بود، زمانی که تقریبا ۴۵ میلیون مایل (۷۴ میلیون کیلومتر) از خورشید فاصله داشت، به اشتراک گذاشت. این تصاویر با جزئیات از سطح پویا و دانه دانه خورشید که به عنوان فوتوسفر شناخته می‌شود، ثبت شده است.

تصویرگر قطب سنجی و لرزه‌سنجی(PHI)، یکی از شش ابزار موجود در فضاپیما، دانه‌های سطح خورشید را تصویربرداری کرد که سلول‌های بزرگ و متلاطمی از پلاسما هستند که هر کدام تقریبا ۶۲۰ مایل(۱۰۰۰ کیلومتر) را پوشانده‌اند.

این دانه‌ها توسط فرآیند همرفت ایجاد می‌شوند که طی آن پلاسمای داغ از اعماق خورشید بلند می‌شود و پلاسمای خنک‌تر فرو می‌رود و شبیه به شکل‌گیری و بالا آمدن حباب‌ها در یک دیگ آب جوش است. سلول‌ها تمام سطح خورشید به استثنای لکه‌های خورشیدی را می‌پوشانند، لکه‌های خورشیدی نواحی تیره‌تر و خنک‌تری هستند که به‌ شکل لکه‌ بر روی فتوسفر صاف ظاهر می‌شوند.

تصویر زیر نقشه جدیدی از میدان‌های مغناطیسی خورشید است. این تصویر نشان می‌دهد که میدان‌های مغناطیسی در مناطق لکه‌های خورشیدی قوی و متمرکز هستند و توضیح اینکه چرا لکه‌های خورشیدی سردتر از محیط اطراف خود هستند کمک می‌کند. علت این است که میدان‌های مغناطیسی شدید در آنجا، همرفت طبیعی پلاسما را محدود و ماده را مجبور می‌کنند تا در عوض از میدان مغناطیسی پیروی کند. در نتیجه از رسیدن مقداری گرما به سطح جلوگیری می‌شود و باعث می‌شود لکه‌های خورشیدی سردتر از سایر نقاط سطح خورشید باشند.

دانیل مولر(Daniel Müller)، دانشمند پروژه این مدارگرد خورشیدی، می‌گوید: میدان مغناطیسی خورشید برای درک ماهیت دینامیکی ستاره خانه ما از کوچکترین تا بزرگترین مقیاس‌ها اهمیت دارد.

نقشه جدید دیگری به نام تاکوگرام، سرعت و جهت حرکت مواد روی سطح خورشید را نشان می‌دهد. در تصویر زیر، مناطق آبی به سمت مدارگرد خورشیدی در حال حرکت هستند در حالی که مناطق قرمز در حال دور شدن هستند و چرخش خورشید را حول محور خود به تصویر می‌کشند. میدان‌های مغناطیسی را می‌توان در حال شکستن سطح در مناطق لکه‌های خورشیدی مشاهده کرد.

باد خورشیدی از اتمسفر بیرونی خورشید یعنی تاج، که در ماه مارس گذشته نیز توسط ابزار تصویرگر فرابنفش شدید(EUI) در مدارگرد خورشیدی تصویربرداری شد، می‌گریزد. در تصویر زیر خطوط میدان مغناطیسی را می‌توان دید که از سطح خورشید بیرون زده‌اند.

تکه‌های پلاسما در امتداد این خطوط از خورشید بیرون می‌زند و اغلب لکه‌های خورشیدی مجاور را به هم متصل می‌کند. این حلقه‌های پلاسما به طور معمول به فضا پرتاب می‌شوند و باد خورشیدی باردار را تشکیل می‌دهند که می‌تواند نمایش‌های درخشان شفق قطبی را در زمین، مریخ و سایر سیارات ایجاد کند.

بر اساس ردیاب فضاپیمایی که توسط آژانس فضایی اروپا اداره می‌شود، مدارگرد خورشیدی در حال حاضر حدود ۷۵ میلیون مایل(۱۲۰ میلیون کیلومتر) از خورشید فاصله دارد که درست فراتر از مدار زهره است. این فضاپیما با همکاری کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا، به تازگی سرنخ‌های تازه‌ای از یک معمای دیرینه در مورد چگونگی گرم شدن باد خورشیدی و شتاب گرفتن آن تا سرعت‌های باورنکردنی در فضا ارائه کرده است.

تابستان امسال، مدارگرد خورشیدی از داخل مدار عطارد، با یافتن ردپای منحصربه‌فرد در جریان‌های باد خورشیدی که معمولا با گذشت زمان و رسیدن به زمین از بین می‌روند، به هدف کلیدی ردیابی بادهای خورشیدی به سمت منبع خود در خورشید دست یافت.

جدیدترین تصاویر ثبت شده از ۲۵ تصویر تشکیل شده‌اند که در یک بازه زمانی تقریبا چهار ساعته ثبت شده‌اند. نزدیکی کاوشگر به خورشید به این معنی بود که هر تصویر تنها بخش کوچکی از قرص خورشید را پوشش می‌داد، بنابراین فضاپیما باید کج می‌شد و می‌چرخید تا زمانی که کل خورشید تصویربرداری شود. سپس تصاویر برای دستیابی به یک تصویر کلی ۸۰۰۰ پیکسلی به هم متصل شدند.

این کاوشگر در سال ۲۰۲۰ در یک ماموریت مشترک اروپا و ناسا برای جمع‌آوری نماهایی که پیش از این هرگز از قطب‌های خورشید دیده نشده بود، پرتاب شد.