رژیم اسرائیل

خلیج فارس:«محمد رضا زاهدی»، از فرماندهان نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بر اثر حمله هوایی رژیم اسرائیل به ساختمان مجاور سفارت ایران در دمشق به شهادت رسید.

به گزارش «خلیج فارس» به نقل ازتسنیم، رژیم صهیونیستی غروب امروز ساختمان کنسولگری ایران در دمشق را هدف حملات هوایی قرار داد.

برخی منابع می‌گویند که بین ۵ تا ۷ نفر در این حمله به شهادت رسیده‌اند. با وجود این، هنوز هیچ آمار رسمی از خسارت و تلفات این حمله منتشر نشده است.

سردار محمدرضا زاهدی (معروف به حسن مهدوی) متولد ۱۱ آبان ۱۳۳۹ در اصفهان، در سال ۱۳۵۹ به سپاه پاسداران پیوست و در طول جنگ تحمیلی از فرماندهان میانی سپاه بود و فرماندهی تیپ ۴۴ قمر بنی‌هاشم را از ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۵ برعهده داشت.
وی در فاصله سال‌های ۱۳۶۵ تا ۱۳۷۰ فرمانده لشکر ۱۴ امام حسین (ع) بود.

سردار زاهدی در فاصله سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۷ فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران بود.

وی از ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۵ با حفظ سمت فرمانده قرارگاه ثارالله نیز شد و از سال ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۸ معاونت عملیات سپاه پاسداران را هم برعهده داشت.

سردار زاهدی از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۵ در نیروی قدس فعالیت می‌کرد و فرمانده سپاه سوریه و لبنان بود.

خلیج فارس:شورای امنیت سازمان ملل متحد، بالاخره و پس از گذشت بیش از ۵ ماه از آغاز جنگ غزه، در قطعنامه ای، خواستار برقراری آتش‌بس فوری در جنگ مذکور تا پایان ماه رمضان شده است. در این قطعنامه همچنین بر آزادسازی اسرای اسرائیلی و البته تسریع و گسترش روند امدادرسانی به مردم جنگ زده غزه نیز تاکید شده است. این قطعنامه با رای ممتنع دولت آمریکا به تصویب رسید.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو؛ در این چهارچوب، تحلیل و تفسیر‌های مختلفی در مورد این قطعنامه و ابعاد و پیامد‌های مختلف آن مطرح شده و می‌شود. جنبش حماس در بیانیه‌ای از قطعنامه آتش‌بس استقبال کرده، اما طرفِ اسرائیلی همچنان بر ادامه جنگ و به طور خاص درگیری با حماس در شهر رفح تاکید دارد.

با این همه، در تحلیل قطعنامه مهم اخیر شورای امنیت با محوریت متوقف کردن جنگ غزه، توجه به ۵ نکته ضروری به نظر می‌رسد.

۱: تشدید شکاف میان آمریکا و اسرائیل

یکی از نخستین پیام‌های قطعنامه اخیر شورای امنیت در مورد جنگ غزه و ضرورت برقراری آتش بس فوری در قالب این جنگ، آشکار شدن و تعمیق بیش از پیش شکاف‌ها میان رژیم اسرائیل و دولت آمریکا بود. اسرائیل تا حد زیادی از رای ممتنع آمریکا در رابطه با قطعنامه مذکور شوکه شد و حتی نتانیاهو به عنوان نخست وزیر اسرائیل، سفر هیاتی از این رژیم به آمریکا را لغو کرد.

به نظر می‌رسد که دولت بایدن با این اقدام خود به نوعی این پالس را به جهانیان مخابره کرده که به این درک رسیده که نتانیاهو و طیف افراطی متحد وی، نه برای اسرائیل بلکه برای خود می‌جنگند و در این مسیر، قصد دارند که آمریکا را نیز به دنبال خود بکشانند. بازی که آمریکا سعی دارد از آن دور بماند و بیش از این به اعتبار ادراکیِ بین المللی خود آسیب نزد.

۲: تقویت اجماع بین‌المللی علیه اسرائیل

جنایات اسرائیل در نوار غزه و طرح شکایت از سوی دولت آفریقای جنوبی علیه رژیم اسرائیل به دیوان بین المللی دادگستری، تا حد زیادی سطح فشار‌های بین المللی علیه این رژیم در عرصه بین المللی، چه از سوی افکار عمومی و چه دولت‌های مختلف را افزایش داده است. با این حال، تصویب قطعنامه آتش‌بس فوری در قالب جنگ غزه و استقبال حماس از این قطعنامه، سطح فشار‌ها و انزوای بین المللی رژیم اسرائیل را به نحو قابل توجهی افزایش خواهد داد.

اکنون می‌توان انتظار داشت که فشار‌های بین المللی علیه اسرائیل به ویژه با توجه به اصرار‌های آن جهت انجام حمله زمینی به شهر رفح، به نقطه بی‌سابقه‌ای برسد. از این منظر، اکنون این اسرائیل خواهد بود که به مثابه عامل اصلی تداوم کشتار و خونریزی در نوار غزه، به ویژه از نگاه افکار عمومی بین المللی شناخته خواهد شد. موضوعی که حامل تبعات به شدت منفی برای این رژیم در ادامه راه خواهد بود.

۳: تشدید اختلافات داخلی در اراضی اشغالی

قطعنامه اخیر شورای امنیت با محوریت توقف فوری جنگ غزه، در نوع خود می‌تواند شکاف‌های سیاسی و اجتماعی در اراضی اشغالی را نیز به نحو قبال توجهی افزایش دهد. نباید از یاد ببریم که اکنون طیف‌های قابل توجهی از افکار عمومی در اراضی اشغالی، نتانیاهو و طیف افراطیون متحد وی را عامل اصلی وضعیت بحرانی کنونی اسرائیل ارزیابی می‌کنند. حال در شرایط کنونی که قطعنامه شورای امنیت نیز بر پایان فوری جنگ غزه تاکید دارد، تداوم این جنگ از سوی اسرائیل می‌تواند هزینه‌های داخلی علیه این رژیم را به نحو سرسام آوری افزایش دهد.

تنها اندکی پس از قطعنامه اخیر شورای امنیت بود که شاهد بودیم برخی وزرای کابینه نتانیاهو از سِمت خود استعفا دادند و حتی از کابینه جنگی رژیم اسرائیل نیز خارج شدند. مساله‌ای که بدون تردید حامل هزینه‌های راهبردی و قابل توجهی برای اسرائیلی‌ها است.

۴: پرهزینه شدن گزاره حمله زمینی به رفح

در روز‌های اخیر، بسیاری از دولت‌های جهان و البته رسانه‌ها و افکار عمومی بین المللی، به رژیم اشغالگر قدس هشدار داده اند که از حمله زمینی به شهر رفح خودداری کند. شهری که اکنون حداقل ۵ برابر ظرفیت و جمعیت خود، میزبان پناهجویان و آوارگان فلسطینی است و حمله ارتش اسرائیل به این شهر می‌تواند به یک فاجعه بسیار بزرگ ختم شود. حال در ضعیت کنونی که قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد تصویب شده و بر پایان فوری جنگ غزه تاکید کرده، اینکه اسرائیل بخواهد به شهر رفح حمله کند و یک کشتار بزرگ را رقم بزند، گزینه‌ای است که می‌تواند هزینه‌های راهبردی قابل توجهی را به رژیم اسرائیل تحمیل کند.

نکته قابل تامل اینکه برخی دولت‌های غربی نظیر آمریکا و فرانسه در روز‌های اخیر هشدار‌های صریحی را به تل‌آویو داده اند و تاکید کرده اند که حمله به رفح به معنای واقعی کلمه دست زدن به یک جنایت جنگی خواهد بود و قوانین مرتبط با این حوزه علیه اسرائیل اجرایی خواهد شد. مساله‌ای که سطح محذورات و چالش‌ها را برای اسرائیل و رژیم مستقر در اراضی اشغالی به نحو قابل توجهی افزایش داده است.

۵: شکست نتانیاهو و متحدان وی در قدرت

در نهایت باید گفت که قطعنامه اخیر شورای امنیت با محوریت پایان دادن به جنگ غزه در شرایطی تصویب شده که عملا راه و مسیری را ایجاد می‌کند که به نفع مقاومت فلسطین است. این قطعنامه می‌تواند فضای تنفس خوبی را برای مقاومت فلسطین ایجاد کند و در عین حال، حامل این پیام برای رژیم اسرائیل است که نمی‌تواند دستورکار‌های تعیین شده برای خود در قالب جنگ غزه را عملیاتی و اجرا کند.

گزاره‌ای که چیزی جز شکست را برای این رژیم تداعی نمی‌کند. هم نتانیاهو و هم متحدان افراطی وی تاکنون بار‌ها بار‌ها از ضرورت شکست دادن و نابودی کامل حماس در قالب جنگ غزه سخن گفته اند. این در حالی است که حماس به تازگی اقدام به شلیک موشک به سمت اراضی اشغالی کرده و البته که هسته‌های این جنبش در دیگر بخش‌های نوار غزه نیز همچنان سالم و فعال هستند.

در کنار همه این ها، اینطور به نظر می‌رسد که طرف‌های بین المللی نیز به خوبی به این درک راهبردی رسیده‌اند که حماس اساسا یک موجودیت فیزیکی نیست که بتوان آن را نابودکرد. بلکه برعکس این جنبش را بایستی یک ایده دانست که نابودی آن تنها با نابودی کلیت ملت فلسطین محقق می‌شود.

گزاره‌ای که به هیج عنوان از شانسی جهت تحقق برخوردار نیست و اساسا به همین دلیل هم است که اقدامات اسرائیل در قالب جنگ غزه با محوریت نابودسازی حماس نیز صرفا تلاش‌هایی بیهوده را به ذهن متبادر می‌کنند. از این رو، با توجه به سنگین شدن کفه ترازوی مخالفان تداوم جنگ غزه به نسبت موافقان ادامه آن، انتظار می‌رود که در ادامه راه، هم نتانیاهو و هم افراطیون دست راستیِ متحد او در قدرت، با چالش‌های جدی و عدیده‌ای رو به رو شوند.

اهمیت این شکست نیز زمانی بیش از پیش آشکار می‌شود که توجه داشته باشیم نتانیاهو سال‌های سال با برَند خودساخته “آقای امنیت” در صحنه سیاسی اراضی اشغالی کنشگری داشته و همواره بر آن بوده تا خود را به مثابه ناجی امنیتی ساکنان فلسطین اشغالی معرفی کند.

این در حالی است که در دوره نخست وزیری او بود که ساکنان فلسطین اشغالی بدترین دوران امنیتی خود را تجربه کردند.

خلیج فارس:حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه که در رأس هیأتی و در نخستین مقصد سفرش به منطقه وارد بیروت شد عصر امروز (جمعه) ۲۰ بهمن ماه در بدو ورود در فرودگاه گفت که رژیم اسرائیل به دنبال آن است که به همراه خود آمریکا را نیز در باتلاق جنگ در خاورمیانه گرفتار و غرق کند.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فارس، وی همچنین تصریح کرد که امروز آمریکا باید حمایت از رژیم نسل کش و کودک‌کش اسرائیل را فورا متوقف کند.

وزیر امور خارچه همچنین گفت: بعد از گذشت چهار ماه از نسل‌کشی و تجاوزات رژیم صهیوینستی به غزه و کرانه باختری فلسطین، امروز شاهدیم که تل‌آویو به هیچ یک از اهداف اعلام شده خود نائل نیامد. آنچه شاهد آن هستیم به لطف و مدد الهی و با قدرت مقاومت فلسطین و لبنان و منطقه حاصل شد. رهبران مقاومت در فلسطین و لبنان هم در عرصه عمل و میدانی و هم در عرصه سیاست با درایت و خردمندی عمل کردند. امروز شاهد هستیم که مقاومت پیروز فلسطین طرح سیاسی را به نام حماس روی میز قرار داده است.

امیرعبداللهیان همچنین عنوان کرد: به آمریکا به صراحت گفتیم که در نسل کشی علیه غزه و جنایت علیه کرانه باختری از صهیونیست‌ها حمایت نکنند.

رئیس دستگاه دیپلماسی ادامه داد: با صدای بلند از ابتدای بحران غزه اعلام کردیم که جنگ راه‌حل نیست.

امیرعبداللهیان همچنین گفت که ادامه حمایت آمریکا از رژیم صهیونیستی و نتانیاهو نتیجه‌ای جز شکست قطعی به همراه نخواهد داشت

وزیر امور خارجه عنوان کرد که حزب‌الله و مقاومت لبنان با درایت و خردمندی و شجاعانه نقش بازدارنده و تاثیرگذار خود را ایفا کرد. به همه شهدای مقاومت فلسطین، مقاومت منطقه و به ویژه مقاومت لبنان درود می‌فرستیم. درود‌های گرم و صمیمانه دولت و ملت ایران را به ارتش، دولت، مقاومت و مردم عزیز لبنان ابلاغ می‌کنیم.

وی گفت که جمهوری اسلامی ایران به حمایت‌های قوی خود از مقاومت و از لبنان ادامه خواهد داد. ما امنیت لبنان را امنیت ایران و امنیت منطقه می‌دانیم.

امیرعبداللهیان در این سفر که سومین سفر او به بیروت در چهار ماه گذشته و بعد از عملیات طوفان الاقصی و همچنین حملات صهیونیست‌ها به غزه است، قرار است با مقامات عالیرتبه لبنان دیدار و درباره اوضاع منطقه و تحولات غزه به گفتگو بپردازد. براساس اعلام رسانه‌ها وزیر خارجه در ادامه سفرش به منطقه به سوریه و قطر هم خواهد رفت.

خلیج فارس:تنش و درگیری ها میان جنبش مقاومت فلسطین(حماس) و رژیم اشغالگر قدس، پس از اجرای موفقیت‌آمیز عملیات طوفان اقصی و تحمیل خسارات و تلفات بی سابقه به اسرائیل، به اوج خود رسیده است. در شرایط کنونی، رژیم اسرائیل، کرانه باختری را که شاهد درگیری های پراکنده نظامی با نیروهای اسرائیلی بوده، منطقه بسته نظامی اعلام کرده و البته که نوار غزه نیز در محاصره کامل زمینی، هوایی، و دریایی قرار دارد و جریان آب، برق، گاز آن قطع شده و ورود مواد غذایی به آن نیز به کل مختل شده است.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو؛ معادله ای که سبب شده تا حتی برخی از ناظران و تحلیلگران از احتمال وقوع فاجعه انسانی در نوار غزه، در سایه بمباران سنگین هوایی و پهپادی، و حملات موشکی اسرائیل به منطقه مذکور و البته طرح گمانه‌زنی های مختلف مبنی بر قریب الوقوع بودن حمله زمینی ارتش اسرائیل به نوار غزه سخن بگویند. در این شرایط، بسیاری از ملت های عربی و جریان های سیاسی و رسانه ای آن ها، همبستگی قابل توجهی را با مقاومت فلسطین و مردم نوار غزه نشان داده اند. در این راستا، شاهد حضور صدها لبنانی و یا اردنی در جوار مرزهای مشترک با اراضی اشغالی و تلاش های آن ها برای ورود به فلسطین اشغالی بوده ایم.

در کنار این ها، معادله موسوم به توافق عادی سازی روابط اسرئیل با کشورهای عربی-اسلامی نیز تا حد زیادی تعلیق شده و به طور خاص عربستان سعودی که بسیاری از قریب الوقوع بودنِ امضای توافق عادی سازی روابط میان آن و اسرائیل سخن می گفتند، به طور رسمی اعلام کرده که کلیه مذاکرات مرتبط با این مساله را در تمامی سطوح تعلیق کرده است. در این میان، دولت مصر در یک حرکت قالب تامل، “گذرگاه رفح” که تنها نقطه ارتباط نوار غزه با جهان خارج، ورای نظارتِ اسرائیل است را به روی مردم این منطقه بسته و به جای ورودی در این منطقه، از موانع بزرگ بتنی جهت انسداد گذرگاه مذکور استفاده کرده است.

این در حالی است که مصری ها در سال های گذشته همواره یکی از طرف های اصلی بوده اند که در میانجی گری با حماس و یا جهاد اسلامی، نقشی قابل توحه در برقراری آتش بس میان اسرائیل و مقاومت فسلطین بازی کرده‌اند و البته که جدای از این مساله، مصر یک کشور عربی است و نوعی حس مشترک عربی را با نوار غزه و مردم فلسطین دارد و طبیعتا باید منافع آن ها را بیش از اسرائیل مد نظر داشته باشد. با این حال، یک سوال عمده و محوری می شود: چرا دولت مصر اقدام به مسدودسازی کامل گذرگاه رفح کرده است؟

به نظر می رسد جهت پاسخ به این پرسش، به طور خاص می توان به دو مولفه عمده و محوری اشاره کرد.

1: دولت مصر و فرصت‌سازی از بحران در نوار غزه

در ماه ها و سال های گذشته، هشدارهای فراوانی در مورد بحران اقتصادی فراگیر مصر گفته و مطرح شده است. کشوری که به دلیل وقوع بحران هایی نظیر پاندمی کرونا و همچنین جنگ اوکراین، با افزایش قابل توجه میزان بدهی‌های خود به رقم بیش از 400 میلیارد دلار رو به رو بوده و البته که “عبدالفتاح السیسی” رئیس جمهور مصر نیز در فرصت های مختلف و به ویژه در قالب مجامع بین المللی، تاکید داشته که جامعه بین المللی باید هر چه سریعتر اعطای کمک های گسترده اقتصادی به مردم مصر را در دستورکار داشته باشد و الا امکان وقوع فجایع قابل توجه در این کشور، همزمان با انفجار بحران های اقتصادی وجود دارد.

در این راستا، اینطور به نظر می رسد که عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر و دولت این کشور، بحران جاری در نوار غزه را فرصتی قابل توجه برای خود و اقتصاد مصر می بینند تا شاید بتوانند از آن منافعی را برای کشورشان جلب کنند. در این رابطه کافی است توجه داشته باشیم که سال گذشته با اعطای وامی به مبلغ 3 میلیارد دلار به دولت مصر از سوی صندوق بین الللی پول موافقت شد که البته نهاد مذکور، بخشی از این پول را به دلیل عدم‌اطمینان از این مساله که دولت مصر بتواند بدهی های خود را بازپرداخت کند، به مصر تحویل نداده است.

از این رو، به احتمال زیاد دولت مصر در جریان رایزنی های خود با طرف های غربی و به ویژه دولت آمریکا، وعده‌هایی را از آن ها مبنی بر دریافت و جذب هر چه بیشتر وام ها و کمک های اقتصادی خارجی دریافت کرده است. معادله ای که برای اقتصاد مصر بسیار ضروری و واجب است و همانطور که پیشتر نیز گفته شد، وضعیت اقتصادی مصر به قدری وخیم است که پیش از جنگ اخیر غزه نیز بسیاری از ناظران و تحلیلگران، شرایط در این کشور را به یک بمب ساعتی تشبیه کرده بودند که هر زمان بیم انفجار آن می رود.

البته که به تازگی نیز شاهد سفر آنتونی بلینکن وزیر خارجه آمریکا به مصر به عنوان آخرین مقصد وی در جریان سفر به کشورهای عربی منطقه بوده ایم. سفری که بسیاری از تحلیلگران، هدف اصلی آن را معطوف به درگیریهای جاری در نوار غزه و کنشگری فعالِ واشینگتن جهت اخذ تعهدات لازم از قاهره مبنی بر مسدودسازی کامل جریان‌های کمک به حماس از مبدا مصر ارزیابی کرده اند. بدون تردید دولت مصر نیز چانه زنی های خاص خود جهت اخذ امتیاز از طرف آمریکایی به ویژه در حوزه اقتصادی را انجام داده است. در این میان باید توجه داشته باشیم که کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس نیز به صورت سنتی کمک های مالی فراوانی را به مصر انجام می‌دهند.

در این چهارچوب، درگیری های جاری در نوار غزه که در نوع خود حاکی از تقویتِ قابل توجه دست منطقه ای محور مقاومت است، تهدیدی جدی برای این دسته از کشورها(دولت های عرب حاشیه خلیج فارس) به شمار می رود و به نظر می رسد که مصر برنامه‌ریزی‌های گسترده ای را با محوریت استفاده از این وضعیت جهت دریافت کمک های مالی از این دسته از کشورهای ثروتمند منطقه، در دستورکار قرار داده است.

دولت هایی که حداقل در ماه های گذشته، رویکردهای سخت گیرانه‌ای را در زمینه اعطای کمک مالی به دولت مصر در پیش گرفتند و البته که روابط قاهره با آن ها نیز تا حد زیادی همراه با تنش همراه بوده است. حال جنگ غزه، یک فرصت طلایی را برای مصر جهت امتیازگیری از این دسته از دولت ها فراهم کرده است.

2: دولت مصر و معمای تکنوکرات های وابسته

بایستی توجه داشت که عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور کنونی مصر و تیم سیاسی و نظامی حامی وی در قدرت، با یک کودتا علیه محمد مرسی رئیس جمهور سابق مصر در اوایل دهه 2010 میلادی، قدرت را در این کشور به دست گرفتند. کودتایی که با همکاری گسترده سیاسی و اطلاعاتی دولت آمریکا و مجمموعه کشورهای غربی صورت گرفت و تا حد زیادی معطوف به این مساله بود که مبادا جریان های اسلام گرا نظیر اخوان المسلمین بتوانند قدرت و حکومت را در مصر قبضه کنند.

در این شرایط، عملا تیمی از نظامیان و تکنوکرات ها در مصر روی کار آمده اند که وابستگی های شدید و گسترده‌ای را به جهان غرب دارند و اینکه تصور کنیم از میدان و فضای مانور مستقلی برخوردار هستند، چندان واقع‌بینانه نیست. اهمیت این موضوع به قدری جدی است که به نظر نمی رسد بتوان دولت کنونی مصر و رئیس‌جمهور آن را بدون پیوندهای پیدا و پنهان با جهان غرب، همچنان در قدرت تصور کرد.

از این رو، رفتار اخیر دولت مصر در مسدودسازی کامل گذرگاه رفح با موانع بتنی هم، صرفا یک جلوه و نمود بیرونیِ عادی از پیوندها و اتحاد این دولت با جبهه مخالف با مقامت فلسطین بوده است. به بیان ساده تر، اگر دولت مصر با درخواست های اسرائیل و آمریکا و مجموعه جهان غرب از خود همراهی نکند، تردیدی نیست که سناریوهای چندان مثبتی انتظار آن را نخواهند کشید.