رمان‌نویس

خلیج فارس:پس از انتشار عکس و مطالبی درباره انتقال بانو گلی ترقی، نویسنده معروف ایرانی به آسایشگاه سالمندانی در فرانسه، فرهاد داریوش پسر ارشد گلی ترقی در این مورد توضیحاتی ارائه داد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از اعتماد، فرهاد داریوش گفت: متاسفانه درباره انتقال مادرم به آسایشگاه سالمندان، عده‌ای بدون اینکه از اصل موضوع با خبر باشند، بنده را مقصر جلوه داده اند که این گونه نیست.

وی افزود:هر کشوری دارای قوانین خاصی است که باید به آن تن داد.

در کشور فرانسه و طبق قانون، اگر فرزندان نتوانند از والدین خود مراقبت کنند، دولت موظف به مراقبت از آنان است. اتفاقی که برای ما افتاد نیز در همین چارچوب است.

داریوش توضیح داد: درک می‌کنم که گاهی انتقال والدین از کار افتاده یا بیمار به آسایشگاه، می‌تواند راه حل مناسبی باشد، اما به طور کلی از خانه سالمندان متنفرم. همان طور که والدین ما در دوران نوزادی و ناتوانی از ما مراقبت کردند، وظیفه ماست که در زمان پیری و ناتوانی از آنان مراقبت کنیم.

او گفت:باور کنید که هرگز مادرم را در این شرایط قرار نداده ام. من بشدت او را دوست دارم. هر روز می‌جنگم برای بهتر کردن زندگی و برگرداندن او به ایران، همان طور که خودش می‌خواهد.

فرزند گلی ترقی در پایان بیان کرد:از قضاوت‌های زودهنگام برخی ناآگاه که مرا مقصر دانستند، دلگیر هستم، اما گلایه‌ای ندارم. تقریبا هر روز به دیدن مادرم می‌روم و پیام‌هایی که از طریق من برای او ارسال می‌شود را به اطلاع اش می‌رسانم.

گلی ترقی ۱۷ مهرِ ۱۳۱۸ در تهران به دنیا آمد. پدرش لطف‌الله ترقی مدیر مجلهٔ ترقی بود. گلی ترقی در شمیران به مدرسه و سپس دبیرستان انوشیروان دادگر رفت.

پس از به پایان رساندن سیکل اول دبیرستان به آمریکا رفت. ۶ سال در آمریکا زندگی کرد و در رشته فلسفه فارغ‌التحصیل شد. از آنجا که زندگی در آمریکا را دوست نداشت، به ایران برگشت. پس از بازگشت، به داستان‌نویسی روی آورد.

گلی ترقی با هژیر داریوش، سینماگر و منتقد معروف ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد.

او ۹سال نیز در دانشکده هنر‌های زیبای دانشگاه تهران به تدریس در رشته شناخت اساطیر و نماد‌های آغازین پرداخت.

«درخت گلابی»، «بی‌تا»، «بزرگ بانوی روح من»، «اتوبوس شمیران» و «خانه‌ای در آسمان» از داستان‌های معروف این نویسنده هستند که سال هاست در فرانسه زندگی می‌کند.

داستان‌های «بی‌تا» و «درخت گلابی» گلی ترقی توسط هژیر داریوش و داریوش مهرجویی به فیلم تبدیل شدند.

خلیج فارس:هرکسی تعبیر خودش را از خانه دارد. فارغ از این که «خانه» برای هر کس چه معنایی دارد، اما یک وجه مشترک وجود دارد: خانه جایی است که باید به ساکنانش احساس امنیت بدهد. بسیاری از افراد می‌دانند چه خانه‌ای را دوست دارند و آن را در ذهنشان تصور کرده‌اند. اما این معمار است که می‌تواند خانه‌های رویایی آن‌ها را به واقعیت تبدیل کند.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرادید، استودیوی معماری ۱۰۰ A Associates تجربیاتش را حین طراحی «خانه یک رمان‌نویس» به اشتراک گذاشته است. همانطور که از نامش پیداست، این اقامتگاه یک رمان‌نویس است. این شرکت نیز مانند دیگر شرکت‌های معماری، هدفش تبدیل خانه رویایی مشتری به واقعیت بود. در این پروژه، معمار ناچار بود در زمینی به مساحت ۲۹.۸ مترمربع در انتهای یک خیابان باریک کار کند که اطراف آن را ساختمان‌هایی احاطه کرده بودند که احتمالاً داستان‌های پرماجرایی داشتند.

معمار می‌دانست این پروژه با توجه به محیط پیرامونی‌اش، چالش‌برانگیز خواهد بود. اما این چالش مانع آن‌ها نشد. معمار این سازه می‌گوید: «تصمیم گرفتیم این پروژه را محض لذت آن شروع کنیم. چالش جدید همیشه ما را هیجان‌زده می‌کند، اما باید واقعیت‌ها را هم در نظر بگیریم.»

مشتری خانه رویایی‌اش را به آن‌ها نشان داده بود. آن‌ها باید راهی برای تحقق بخشیدن به رویای مشتری پیدا می‌کردند و در عین حال، ایده‌ها و تخصص‌شان را برای طراحی مکانی که مشتری در آن احساس راحتی کند، به کار می‌بردند. معمار و کارفرما بسیار گفتگو کردند و مشکلات زیادی را با هم پشت سر گذاشتند.

مشتری به شدت درگیر این پروژه بود، چون این خانۀ داستان اوست. به گفته معمار، مشتری نامه‌ای طولانی برای آن‌ها ارسال کرد که شامل افکار و تمایل شخصی او نسبت به این خانه میشد. این نامه به آن‌ها یادآوری می‌کرد که او یک رمان‌نویس است.

معمار می‌گوید: «او خودش را کودکی با شخصیتی پیچیده و پیرو عشق و سرشار از کنجکاوی، اما دقیق در نگرش، عاطفی و حساس و همچنین ژرف‌نگر و پیگیر، اما بسیار خجالتی و دارای دغدغه‌های فراوان معرفی کرد. او از ما می‌خواست قلعه‌ای بسازیم که بتواند خود واقعی‌اش را در آن پنهان کند.»

این توضیحات الهام‌بخش سازندگان شد تا قلعه کوچکی طراحی کنند که از از او در برابر فضای بیرون محافظت کند. معمار این خواسته مشتری مبنی بر این که خانه را به مکانی تبدیل کند تا ذهن و بدن خسته او را آرام کند، برآورده کرد.

این قلعه کوچک با بافت خشن و محکم و فرمت عمودی تعریف شده است. نما دارای رنگ‌های افسانه‌ای در هماهنگی با ساختمان‌ها است. معمار توضیح می‌دهد که انتخاب رنگ‌ها به شخصیت و روحیه مشتری شباهت دارد: «یک بزرگسال در ظاهر، اما یک کودک در درون.»

این قلعه چهار طبقه دارد و هر طبقه کمی بیش از ۹.۹ متر مربع است. ۱۰۰ A Associates ساختمان را طوری طراحی کرده که با وجود حداقل عملکرد، همچنان کارایی داشته باشد.

معمار قصد داشت حتی از یک فضای کوچک استفاده کند و آن را طوری طراحی کند که غیرطبیعی نباشد. آن‌ها از پنجره فقط به عنوان ابزاری برای گسترش دادن به فضا استفاده نکردند. ویژگی فضا حاکی از تقسیم و چیدمان نور مورد نیاز برای ایجاد آرامش است. این فضا به مشتری اجازه می‌دهد در هر مکانی، مخفی یا دیده شود.

طبقه چهارم اتاق غذاخوری است که او بیشتر وقت خود را آنجا می‌گذراند و یک فضای کاری است که می‌تواند در آن تمرکز کند. این فضا به او اجازه می‌دهد سکوت، آرامش و حتی احساسی ماورای واقعیت را از طریق نور پنجره سقفی احساس کند.