خلیج فارس: سریال «دفتر یادداشت» به کارگردانی کیارش اسدی‌زاده با نقش‌آفرینی رضا عطاران، در قیاس با دیگر سریال‌های شبکه نمایش خانگی، شروعی متفاوت را برای مخاطبانش رقم زد.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو، همین چند روز پیش در گزارشی به بازخوانی نکات مرتبط با قسمت نخست سریال «هفت» پرداختیم و نوشتیم که کیارش اسدی‌زاده پس از تجربه موفق «کرگدن» سراغ این سریال درام و جنایی رفته است، حالا همزمان سریال متفاوت دیگری از همین کارگردان جوان در کنداکتور پخش پلتفرم فیلم‌نت قرار گرفته است.
«دفتر یادداشت» از نظر لحن روایت هیچ شباهی به «کرگدن» و «هفت» ندارد و اگر بخواهیم وجه اشتراکی میان این سه تجربه اسدی‌زاده در عرصه سریال‌سازی پیدا کنیم باید سراغ پس‌زمینه «جنایی» هر سه روایت برویم.
سریال «دفتر یادداشت» از همان تیتراژ ابتدایی و با بهره‌گیری از المان غیرمنتظره «انگشت بریده»، مخاطب خود را شگفت‌زده کرد و باید دید این نگاه و ایده‌های غیرمنتظره چقدر می‌تواند مخاطب را با این سریال متفاوت همراه کند.
آنچه در گزارش پیش رو می‌خوانید، روایت «فرارو» از قسمت ابتدایی این سریال جدید شبکه نمایش خانگی است.
درباره قصه «دفتر یادداشت»؛ واقعا من کارآگاه بودم؟
آنچه تا اینجا روایت «دفتر یادداشت» را جذاب کرده، کاراکتر اصلی آن یعنی ایرج با بازی رضا عطاران است. براساس شناسنامه‌ای که در قسمت اول برای این کاراکتر ارائه شد، او سابق بر این کارآگاهی توانمند بوده و حالا در سن بالا، گرفتار نوعی آلزایمر و فراموشی شده است.
ایرج، چیز‌های کوچک را خیلی زود فراموش می‌کند، اما همچنان ذهنی خلاق و فعال در زمینه حل معما‌های پیچیده کارآگاهی دارد. او حالا در معرض درگذشت خواهرش قرار گرفته و در پایان قسمت اول، دچار این تردید می‌شود که خواهرش به مرگ طبیعی نمرده است؛ او قصد دارد این معما را حل کند.
حمید دوست نزدیک ایرج است که حسن معجونی ایفاگر نقش آن است. او در تمام این سال‌ها در کنار ایرج بوده و تلاش دارد در مقاطع ابتلای او به فراموشی، روابط با دیگران و دنیای اطرافش را مدیریت کند.
اما نکته مهم وجه تسمیه سریال است. «دفتر یادداشت» در واقع یادگاری است که خواهر ایرج برایش به یادگار گذاشته و از او خواسته تا همه چیز را در آن یادداشت کند و جلوی فراموشی‌اش را بگیرد. تنها توصیه خواهرانه‌اش هم این است: «با خانم‌ها محترمانه رفتار کن.» این توصیه‌ای است که در همان قسمت ابتدایی می‌توان حدس‌هایی درباره دلیلش زد. ایرج واقعا در ارتباط با زنان اطرافش چالش‌های جدی دارد!
درباره کارگردانی «دفتر یادداشت»؛ می‌خواهم متفاوت باشم!
کیارش اسدی‌زاده به معنای واقعی این روز‌ها در حال قدرت‌نمایی در شبکه خانگی است. پخش همزمان دو سریال «هفت» و «دفتر یادداشت» در دو دنیای کاملا متفاوت، اتفاق ویژه‌ای است که حالا مخاطبان را با توانمندی‌های این کارگردان جوان در دو مدیوم متفاوت مواجه کرده است.
اسدی‌زاده که فعالیت حرفه‌ای خود در سینما را با فیلم‌های اجتماعی همچون «گس» و «شکاف» آغاز کرد، آرام‌آرام به سمت جنسی از سینمای معمایی حرکت کرد که اوج آن را در اولین سریال خود یعنی «کرگدن» به نمایش گذاشت.
حالا او دو سریال را در دو فضای متفاوت، اما با یک وجه اشتراک کارگردانی کرده است؛ هم ملودرام «هفت» و هم کمدی «دفتر یادداشت» قصه‌ای جنایی دارند و از این منظر می‌توان شاهد روایتی پرکشش در هر دو بود.
آنچه کارگردانی کیارش اسدی‌زاده در «دفتر یادداشت» را خاص‌تر کرده هم تلاش او برای رسیدن به یک لحن متفاوت است؛ او از کلیشه‌ها فاصله گرفته و شیطنت‌ها و بلندپروازی‌های متعدد در کارگردانی همین تک قسمت ابتدایی از او شاهد بودیم.
درباره بازیگران «دفتر یادداشت»؛ سایه سنگین عطاران
رضا عطاران تا به امروز بازیگر پرکاری در شبکه نمایش خانگی نبوده است و جز حضور نه‌چندان موفقی که در فصل سوم «قلب یخی» تجربه کرده بود، دیگر در این حوزه فعالیتی نداشت. به همین دلیل بازگشت او در قامت نقش اصلی یک سریال حتما اتفاقی ویژه برای طرفدارانش محسوب می‌شود.
به استناد آنچه در قسمت اول سریال دیدیم هم مشخص است که قرار است این بار با یک «رضا عطاران» کاملا متفاوت مواجه شویم که ایفای نقش یک کاراکتر خاص را برعهده دارد.
در کنار عطاران هم حضور حسن معجونی به‌شدت در سریال درخشان بود و احتمالا در ادامه قرار است شاهد ظهور یک زوج کمدی تازه باشیم.
مینا ساداتی دیگر بازیگر سریال است که در همین قسمت ابتدایی وارد داستان شده و سکانس‌های دونفره‌اش با حسن معجونی و رضا عطاران، جزو سکانس‌های بامزه قسمت اول بود.
سوگل خلیق هم هر چند در یک سکانس و به اندازه چند دقیقه در قسمت اول ایفای نقش داشت، اما باید اعتراف کرد یکی از خنده‌دارترین سکانس‌های این قسمت مواجهه کاراکتر نازنین با بازی خلیق و کاراکتر ایرج با بازی رضا عطاران بود! احتمالا این سریال تبدیل به تجربه‌ای متفاوت در کارنامه این بازیگر جوان خواهد شد.
