رسانه

خلیج فارس:رسانه‌های صهیونیستی مدعی شدند جمهوری اسلامی ایران، علیه رژیم اشغالگر حمله سایبری انجام داده است.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایرنا؛ رسانه‌های صهیونیستی در این باره ادعا کردند که ایران با انجام حمله سایبری، رایانه‌های شهرداری شهر العاد در مرکز فلسطین اشغالی را هدف قرار داده است.

این رسانه‌ها به جزئیات بیشتر این حمله اشاره‌ای نکرده‌اند. زیرساخت‌های اصلی رژیم صهیونیستی در طول چند ماه گذشته شاهد حملات مداوم سایبری بوده است. در این مدت از سایت‌های نظامی، امنیتی و مدنی رژیم صهیونیستی تا شرکت‌های بزرگ میزبان داده این رژیم، آماج حملات سایبری قرار گرفته است.

رژیم صهیونیستی از ابتدای عملیات «طوفان الاقصی» علاوه بر حملات نظامی با حملات سایبری گسترده نیز مواجه بوده است؛ تل آویو، تلاش خود را برای ایجاد «گنبد الکترونیکی» به منظور دفع این حملات به کار بسته است. پیشتر «آویرام آتزابا» رئیس‌ بخش همکاری بین‌المللی در «اداره سایبری» رژیم صهیونیستی در این باره گفته بود: از آغاز جنگ هفت اکتبر شمار حمله‌های سایبری علیه اسرائیل افزایش یافته است.

وی این حملات سایبری را «جنگ خاموش و نامرئی» خواند و اضافه کرد: تل‌آویو از آغاز جنگ غزه با ۸۰۰ حمله بزرگ سایبری مواجه بوده است. مقاومت فلسطین به رهبری حماس در سپیده‌دم هفتم اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) عملیات غافلگیرکننده منحصربه‌فردی را با حمله به شهرک‌های صهیونیست‌نشین در نزدیکی غزه آغاز کرد و ضمن تصرف پایگاه‌های ارتش اسرائیل، ده‌ها صهیونیست را به اسارت گرفت.

پس از آغاز عملیات «طوفان الاقصی» توسط مقاومت فلسطین در هفتم اکتبر، مقامات رژیم صهیونیستی در همان روز و به گمان اینکه می‌توانند طی چند روز، گروه‌های مقاومت را نابود کنند و در نتیجه، غزه را تحت تصرف خود درآورند، اقدام به آغاز حملات هوایی شدید به مناطق مختلف این باریکه کردند.

طی این مدت بخش عمده منازل و زیرساخت‌های نوار غزه در این جنگ به شدت تخریب شد و محاصره رقت بار و بحران انسانی شدید در کنار قحطی و گرسنگی بی‌سابقه، جان ساکنان این منطقه را تهدید می‌کند اما با وجود همه این جنایت‌ها، رژیم صهیونیستی اعتراف کرده است که پس از ۳۹۴ روز جنگ، هنوز نتوانسته به اهداف خود یعنی نابود کردن جنبش حماس و بازگرداندن اسیران صهیونیست از نوار غزه برسد.

خلیج فارس: روزنامه کیهان در یادداشتی اعتراضی به برنامه «جوکرِ» احسان علیخانی حمله کرد.

این روزنامه نوشت:

«جوکر2» از ابتدای انتشار اثری حاشیه ساز بود و با عدم رعایت اصول اخلاقی در برنامه سازی و نادیده‌انگاری مرزبندی‌های اخلاقی، «عفت عمومی» را جریحه‌دار کرد.

درنتیجه شاهد شکل گیری اجماعی رسانه‌ای علیه این مجموعه و محتوای بشدت رکیک و زننده آن هستیم. بالا رفتن سطح اعتراضات مردمی در شبکه‌های اجتماعی به این برنامه، زمینه انتقادی در رسانه‌های جریان اصلی را تشدیدکرد.

نهاد ناظر پس از انتشار فصل اول «جوکر2» درباره قسمت‌هایی با حضور آقایان، بیانیه‌ای صادر و خواستار اصلاح قسمت‌های فصل اول «جوکر2» شد و با این شرط فصل دوم این مجموعه با حضور بانوان منتشر شد. اما در نهایت تعجب میزان شوخی‌های زننده و رکیک فصل سوم «جوکر2» چندین برابر شده است.

خلیج فارس:صدا و سیما به ندرت از برج عاج پایین می آید و حاضر به عذرخواهی می شود ولی حالا که لحظاتی نزول اجلال فرموده اند، بد نیست چند عذرخواهی مهم که از قلم افتاده را نیز به جای بیاورند و مرقوم بدارند.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از عصر ایران؛ در پایان یکی از برنامه های صدا و سیما، آواز یک خواننده خانم به مدت چند ثانیه پخش شده و بعد از این فاجعه (!) صدا و سیما بیانیه ای به این شرح منتشر کرده است:

“به استحضار مخاطبان گرانقدر برنامه سیمای خانواده می‌رساند در ثانیه‌های پایانی برنامه به مورخ ۲۱ مهرماه، بر اثر سهل‌انگاری و خطای فردی، بخشی از موسیقی یک فیلم سینمایی ایرانی پخش شد که در آن حدود شرعی رعایت نشده بود.

مسؤولان برنامه در بدو اتفاق متوجه این اشتباه شده و ضمن برخورد جدی با عامل این سهل‌انگاری، راه اشتباه مجدد را بستند.”

فهرستی برای عذرخواهی صداوسیما از مردم ایران

صدا و سیما به ندرت از برج عاج پایین می آید و حاضر به عذرخواهی می شود ولی حالا که لحظاتی نزول اجلال فرموده اند، بد نیست چند عذرخواهی مهم که از قلم افتاده را نیز به جای بیاورند و مرقوم بدارند:

مردم ایران!

ما عذرخواهی می کنیم که سالانه هزاران میلیارد تومان از جیب شما پول می گیریم ولی برنامه هایمان آنقدر بیهوده و نازل و مبتذل و به درد نخور است که شما مجبور می شوید مجدداً پولی به پلتفرم ها بدهید تا فیلم و سریال ببینید، یا پول اینترنت بدهید و در فضای مجازی برنامه هایتان را تماشا کنید یا خرج دیش و ماهواره کنید و در تلویزیون های آن ور آبی، برنامه های مورد علاقه تان را دنبال کنید.

ما شرمنده ایم که این طرف از شما پول می گیریم و آن طرف مجدداً شما را به خرج می اندازیم.

ما عذرخواهی می کنیم که با پول و امکانات و اعتبار شما، صدا و سیما را که باید متعلق به همه مردم ایران با هر نوع گرایشی باشد، تبدیل کرده ایم به باشگاه اختصاصی رفقای سیاسی و جناحی خودمان و شما را شنیدن و دیدن صدا و سیمایتان در صدا و سیما محروم کرده ایم.

ما عذرخواهی کنیم که صدا و سیمای ملی را به صدا و سیمای میلی تبدیل کرده ایم و هر طور که میل مان بکشد با ثروت و سرمایه شما بازی می کنیم.

ما عذرخواهی می کنیم که سال هاست دوستان کم سواد خودمان را به عنوان کارشناس به شما قالب کرده ایم و درهای صدا و سیما را به روی متخصصان و کارشناسان واقعی بسته ایم.

ما عذرخواهی می کنیم که به جای نقد و اصلاح گری، تملق و لاپوشانی را سکه رایج صدا و سیما کرده ایم.

ما عذرخواهی می کنیم که هر چه خواستیم علیه منتقدان و افراد غیر همسویمان گفتیم و روی آنتن زنده و غیرآنتن فرستادیم و اجازه دفاع و پاسخ ندادیم و حتی عذرخواهی هم نکردیم.

ما عذرخواهی می کنیم که هنرمندان و چهره ها و برنامه هایی که سرمایه های واقعی صدا و سیما بودند را حذف کردیم و ساده لوحانه فکر کردیم که می توانیم مشابه سازی کنیم و بدل ها را به جای اصل ها به مردم عرضه کنیم ولی عجب خطای احمقانه ای مرتکب شدیم و بارها!

ما عذرخواهی می کنیم که سرمایه اعتمادی که در رسانه ملی موج می زد را آتش زدیم و کار را به جایی رساندیم که ندیدن تلویزیون داخلی به یک روال و رویه و مد و وسیله مباهات تبدیل شده است.

ما عذرخواهی می کنیم که “روایت های دلبخواه”مان را به جای “واقعیت های بیرونی”، به نام “خبر” به خورد مردم دادیم و سامانه خبرهای داخلی را بی اعتبار ساختیم و مرجعیت خبری را به بیرون از مرزها منتقل کردیم.

ما عذرخواهی می کنیم که مدام خرابکاری کردیم و به جای پذیرش مسوولیت، طلب بودجه بیشتری کردیم و به جای افزایش کیفیت، شروع کردیم به پرونده سازی علیه هر آن چیزی که می توانست رقیب مان باشد، از پلتفرم های اشتراک گذاری ویدئو توسط مردم تا پلتفرم های تولید فیلم و سریال و … .

ما عذرخواهی می کنیم که هنوز که هنوز است از سرمایه دیروز می خوریم و سریال های قدیمی را که عُرضه تولید مشابه شان را نداریم، بارها و بارها به حدقه چشم مخاطبان فرو می کنیم و حد یقفی هم برای پایان تکرار گذشته ها و موعدی برای ساختن آینده نداریم.

مردم عزیز ایران!

ما خیلی بیش از این ها به شما عذرخواهی بدهکاریم. ما مستاجران خوبی در رسانه ای که باید ملی می بود، نبودیم و در خانه شما چنان رفتار کردیم که گویا ملک طلق پدری مان است و شما نه صاحبخانه که نوکر و کلفت های این خانه اید که اگر ناراضی نیستید، می توانید جمع کنید و بروید!

مردم صبور ایران!

همان طور که در فقره اخیر یعنی پخش چند ثانیه صدای خواننده زن، متوجه اشتباه شدیم و با عامل سهل انگاری برخورد کردیم و راه را بر اشتباه مجدد بستیم، اکنون نیز متوجه سال ها قصور و تقصیر بی پایان مان شده ایم و با کنار رفتن مان، راه را بر تکرار این اشتباهات می بندیم، بدان امید که “رسانه” ای که منهدم اش کردیم، ققنوس وار از میان خاکستر برخیزد و “ملی” شود.

مردم ایران!

ما بدکردیم؛ ما را ببخشید.

خلیج فارس:عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: انتشار گزارش موسسه نظرسنجی ایسپا درباره وضعیت فرهنگی ـ اجتماعی دانشجویان کشور دوباره بحث قدیمی و بی‌سرانجام شکست صدا و سیما و خروج مرجعیت رسانه‌ای از کشور را دامن زد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از برترین‌ها؛ عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: انتشار گزارش موسسه نظرسنجی ایسپا درباره وضعیت فرهنگی ـ اجتماعی دانشجویان کشور دوباره بحث قدیمی و بی‌سرانجام شکست صدا و سیما و خروج مرجعیت رسانه‌ای از کشور را دامن زد. نکته مهم ماجرا آنجا بود که این گزارش آگاهانه یا ناآگاهانه، نادرست بازتاب یافت و، چون رسانه‌های ایران به‌طور معمول کپی‌کار هستند، بدون اینکه بدانند گزارش را غلط بازتاب دادند و این بهانه‌ای شد که صدا و سیما نیز به جای پاسخگویی و پذیرش شکست خطیر خودش، به نادرستی بازتاب گزارش ایسپا پرداخت.

ماجرا این است که ایسپا، نتایج بخشی از پیمایش از دانشجویان دانشگاه‌های کشور (و نه حتی دانشگاه‌های علوم پزشکی و زیرنظر وزارت بهداشت یا دانشگاه آزاد، بلکه فقط دانشگاه‌های زیرنظر وزارت علوم) را در سایت و کانال خودشان منتشر کرده است. البته با احتیاط می‌توان گفت که رفتار سایر دانشجویان دانشگاه‌های کشور هم تفاوت چندانی با این دانشجویان ندارند، و نتایج مذکور به کل دانشجویان کشور قابل تعمیم است.

یکی از پرسش‌های این پیمایش چنین است: «بیش‌تر از چه طریقی اخبار را دنبال می‌کنید؟» فقط ۱۲.۵درصد از دانشجویان صدا و سیما، و بقیه شیوه‌های دیگری را اعلام نموده‌اند.

در بازتاب خبری گزارش قید دانشجویان حذف و نتایج به کل جمعیت ایران تعمیم داده می‌شود و رسانه‌های ایران که دچار ضعف مفرط حقیقت‌جویی هستند، آن را بازتاب می‌دهند. برای اینکه بدانیم وضعیت ما در مقایسه با رسانه‌های معتبر جهان چگونه است، کافی است بگویم، هنگامی که حتی نویسنده معتبر و شناخته شده‌ای برای نشریات معتبر مقاله و یادداشت می‌نویسد، بخشی در آن نشریه هست که اگر داده‌ای در مقاله وجود دارد آن را راستی‌آزمایی می‌کند و منبع آن را از نویسنده می‌پرسد، و تا اطمینان از صحت آن پیدا نکند، آن را منتشر نمی‌کند.

ولی در اینجا که سایت و کانال ایسپا در اختیار است، آگاهانه یا از روی ناآگاهی (که این دومی خطرناک‌تر است) نتایج بخشی از دانشجویان کشور به کل مردم تعمیم داده می‌شود! این وضع محصول بی‌اعتباری نظام رسانه‌ای در داخل کشور است و اتفاقا یکی از علل آن بی‌اعتمادی به رسانه ملی است که اخبار و مطالب عجیب و راستی‌آزمایی نشده را منتشر می‌کند. با این حال مسوولان صدا و سیما فوری واکنش نشان دادند و مدعی شدند که:

«انتشار این گزارش بهانه‌ای شد تا برخی از سایت‌ها و کانال‌ها بدون اشاره به کل این نظرسنجی و با تحریف بخش‌هایی از آن، رسانه ملی را زیر سوال ببرند… چند روز قبل از اجرای این نظرسنجی دانشجویی، ایسپا در یک نظرسنجی از عموم مردم (نه یک قشر خاص مثل دانشجویان) «میزان مخاطب رسانه ملی را حدود ۷۰ درصد اعلام کرد.» ولی هیچ کدام از این سایت‌ها و کانال‌هایی که امروز به نتایج نظرسنجی ایسپا برای هجمه به رسانه ملی استناد می‌کنند، حاضر نشدند کوچک‌ترین اشاره‌ای به این یافته داشته باشند! برای مخاطبان فهیم رسانه‌ها مبرهن است که چنین فعالیت‌هایی نه علمی است و نه اخلاقی. البته کاهش مخاطب تلویزیون در رقابت با فضای مجازی امری جهانی بوده و موضوع جدیدی نیست اما این جنس فعالیت‌ها به بهانه نقد مدیریت رسانه ملی مسبوق به سابقه نیست و بیانگر نیات خاص منتشرکنندگان این تحریفات است. کار رسانه‌ای صداقت و انصاف می‌خواهد و گرنه نتیجه می‌شود فریب افکار عمومی. »

این ادعا ناشی از نوعی کژفهمی از ماجرا است. پیمایش‌های دیگر نشان می‌دهد که فقط ۴۰ درصد مردم اخبار را از طریق صدا و سیما پیگیری می‌کنند و نه ۷۰ درصد، چرا نویسنده این پاسخ توجه نکرده که پرسش درباره میزان مخاطب با پیگیری خبری فرق دارد؟

مردم، فوتبال ایران و اروپا را هم از تلویزیون می‌بینند و جزو آن ۷۰ درصد مخاطبان محسوب می‌شوند ولی پیگیری خبری از صدا و سیما خیلی کمتر است. حتی در همین ۴۰ درصد پیگیری هم سهم مردان، جوانان، تحصیلکرده‌ها و ساکنان شهرهای بزرگ خیلی کمتر است.

رسانه ملی چرا توجه نمی‌کند که دانشجویان کشور فقط ۱۲.۵ درصد پیگیر خبری این رسانه هستند؟ آیا همین شکاف برای شکست سیاست خبری آن‌ها کفایت نمی‌کند؟ بله آنان که آن خبر را مخدوش منعکس کردند صداقت و انصاف و شاید هم سواد رسانه‌ای نداشتند. ولی آیا از این نوع اخبار و بازتاب دادن‌های خبری درصدا و سیما وجود ندارد؟

رطب خورده، منع رطب کی کند؟ سازمان صدا و سیما چند مشکل اساسی دارد. مشکل آن‌ها این رقم ۴۰ درصد نیست. زیرا ممکن است که ما از طریق دیگر کسب خبر کنیم، ولی خبر کسب شده تولید صدا و سیما باشد. اساسا اخباری که در کشور دنبال می‌شود به ندرت تولید صدا و سیما است. در واقع این رسانه در تولید اخبار معتبر و مورد پذیرش مردم که راستی‌آزمایی نیز شده باشد، شکست خورده است. معمولا اخبار مورد توجه افکار عمومی، اخباری است که در مغایرت با اخبار رسمی این رسانه شکل می‌گیرند.

هنگامی که می‌گوییم صدا و سیما فاقد مرجعیت رسانه‌ای است یعنی چه؟ مرجعیت خبری و رسانه‌ای، یعنی اینکه مردم برای اخبار تولیدی این رسانه چقدر اعتبار قایل هستند؟ در پیمایش ارزش‌ها و نگرش‌های سال گذشته، ۵۸ درصد مردم به صدا و سیما اعتماد کم و خیلی کم داشته‌اند. فقط ۲۷درصد اعتماد زیاد و خیلی زیاد ابراز داشته‌اند. بی‌اعتمادی دو برابر اعتماد بوده است. این اعتماد در مردان، در جوانان، و در افراد با تحصیلات دانشگاهی خیلی کمتر، در شاغلین کمتر، و بر عکس در زنان خانه‌دار بیشتر است. در مراکز استان کمتر و در روستاها بیشتر است. در تهران نیز خیلی کمتر است.

در واقع برحسب تمام متغیرهایی که معرف اثرگذاری و اهمیت کیفی است وضعیت اعتماد به این رسانه بسیار بدتر است. مثلا در استان تهران نسبت اعتماد به بی‌اعتمادی به صدا و سیما حدود ۴ به یک است، و اگر این را برای شهر تهران به دست آوریم، احتمالا از نسبت ۵ یا ۶ به یک هم فراتر می‌رود. پیگیری خبری هم همین‌گونه است. در همین پیمایش هم می‌توان گفت که پیگیری خبری از طریق صدا و سیما در افراد بالای ۵۰سال و افراد با تحصیلات کمتر دو برابر جوانان و تحصیلکرده‌ها است. کلا صدا و سیما از عرصه رسانه مدرن خارج شده است.

البته اعتماد به سایر رسانه‌ها نیز بهتر از اعتماد به صدا و سیما نیست، شاید هم بدتر باشد ولی این دو را نباید مقایسه کرد. صدا و سیما رسانه رسمی کشور است. مثل این است که بگوییم اعتماد مردم ما نسبت به مسوولان کشور به همان میزان اعتماد نسبت به بیگانگان است و فرقی ندارد و طبیعی است. صدا و سیما باید هم در کمیت و کیفیت و هم در اعتماد سرآمد باشد. اگر مردم به مشکلی درباره اعتبار خبر برخوردند، به آن ارجاع دهند. تقریبا هیچ موردی نیست که چنین شود، بلکه عکس آن وجود دارد.

ماجرا هم روشن است، چون سیاست خبری این رسانه، «روایت‌محور» و نه «حقیقت‌محور» است. خود دست‌اندرکاران آنجا هم بعید است که به شنیدن اخبار خودشان بسنده کنند، مساله این است که در مواردی هم که خبر درستی می‌دهند، به دلیل روایت محور بودن، شنوندگان آن را نمی‌پذیرند و به حساب روایت نادرست غالب می‌گذارند. انکار این وضعیت صدا و سیما از سوی دست‌اندرکاران آن بدترین خبری است که می‌توان شنید. در واقع دیگر نباید انتظار داشت که تغییری در درون این رسانه رخ دهد. صدا و سیما به دلیل پیشه کردن روایت‌محوری بیشترین ظلم را به اخباری می‌کند که واقعیت دارند، ولی از نظر مخاطبان بی‌طرف پذیرفته نمی‌شوند.

خلیج فارس:مصطفی کواکبیان دبیرکل حزب مردم سالاری، در بخشی از گفتگویی که از صدا و سیما پخش شد، گفت: مرجعیت رسانه‌ای که برخی از دوستان گفتند حقیقتا فقط بحث مطبوعات نیست، یک بخشی هم بحث تلویزیون‌های اینترنتی است که همه آن‌ها بدون استثنا در اختیار دستگاه‌های دولتی است.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین، وی افزود: ما، چون خودمان اقدام کردیم به نتیجه نرسیدیم. اگر قرار است مرجعیت واقعی رسانه ایجاد شود باید از انحصار صدا و سیما در بیاید و گونه‌ای باشد که اصحاب رسانه بتوانند حرف هایشان را بگویند.

خلیج فارس:نشست مسعود پزشکیان با اهالی رسانه امروز برگزار شد.