خلیج فارس: در شرایطی چهارمین سفر استانی رییس دولت چهاردهم به مقصد بوشهر خواهد بود که اگر بخواهیم خواسته های اصلی اهالی استان بوشهر را بیان کنیم، باید یک کلام گفت «همان همیشگی»!به گزارش خلیج فارس؛ بوشهر به اندازه ای که برای میهن سخاوت به خرج داده، شاهد خساست دولت ها بوده، طوری که در برابر هزاران میلیارد درآمدزایی این استان برای خزانه، خود کمترین بهره از این درآمدها نداشته است.موید این وضعیت، سابقه تاریخی پروژه های زیرساختی استان بوشهر است که یکی پس از دیگری لنگ می زند و سال هاست به عنوان مطالبه محوری بوشهری ها از مسئولان تکرار می شود.
راه آهنی که در ایستگاه بی پولی متوقف است
با گذشت دو دهه از استارت پروژه راه آهن در استان، همچنان وضعیت این پروژه در ایستگاه بی پولی متوقف می باشد. درحالی که طی این مدت، 4 مرکز استان به خط آهن سراسری متصل شده و البته یکی از منابع تامین اعتبار آن از همین صنایع نفت و گاز استان بوشهر بوده، ولی در بوشهر، شنیدن سوت قطار آرزو شده است.
در زمان انتقال دولت سیزدهم به چهاردهم، چند کارگاه این پروژه نیمه فعال و بعضا تعطیل شد و اخیرا هم برخی نمایندگان بوشهر و فارس خبر داده اند که اعتبار این پروژه از صندوق توسعه ملی که با مجوز رهبری اختصاص یافته بود، توسط سازمان مدیریت به پروژه دیگری جابجا شده است.
مردم بوشهر انتظار دارند وقتی پروژه های ریلی در سایر استان ها با گوشه چشم درآمدهای حاصل از همین استان به نتیجه می رسد، این استان هم بیش از این از منابع عمومی برای تکمیل راه آهن برخوردار باشد، چرا که رسیدن قطار به بوشهر که نزدیک ترین بندر تا مرکز کشور می باشد، توجیه اقتصادی لازم را با خود دارد.
از آزاد راهی که در حد وعده ماند تا جاده هایی که سرعت لاک پشتی دارد
پروژه آزادراه بوشهر- شیراز سه دولت به خود دیده، اما همچنان در حد وعده مانده است. با وجود تاکید رییس دولت سیزدهم مبنی بر ادامه آزادراه اصفهان- شیراز به سمت بوشهر و نشست هایی در مرکز که منجر به تعیین سهم هرکدام از مشارکت کنندگان پروژه (شامل وزارت دفاع، وزارت راه و شستا) شد، اما هنوز برای آزادراه میخی روی زمین کوبیده نشده است.
وضعیت برخی پروژه های راهسازی درون استان هم به کندی پیش می رود و در بین دولت ها جابجا می شود، نظیر ناقص ماندن پروژه چهاربانده شدن محور دالکی- کنارتخته، بزرگراه بوشهر- دیر، محور اهرم- برازجان، خروجی دوم بوشهر، کنارگذر آبپخش و… که علاوه بر ناتمام ماندن کریدور ساحلی جنوب کشور، منجر به بروز حوادث تلخ جاده ای برای کاربران جاده ای شده است.
تنها مرکز استان دارای نوبت بندی آب
شوخی تلخی است که مدعی طولانی ترین مرز با خلیج فارس باشی و همزمان تنها مرکز استانی که گرفتار نوبت بندی آب است.
مرحوم رئیسی در سفر خود به بوشهر در اسفند 1401 در سخنرانی اش در شهر بوشهر اعلام کرد «از امروز نوبت بندی آب در بوشهر به پایان رسید»، اما شوربختانه این وعده عملی نشد؛ حتی نوبت بندی آب در زمستان هم ادامه یافته و وضعیت نامناسب تر شده است.
مهمترین اقدام در این حوزه، رفع تحریم ها برای سرعت بخشیدن به واردات تجهیزات خارجی پروژه های آبشیرین کن و پیگیری تعهدات سرمایه گذاران این حوزه، شتاب گرفتن تکمیل سدهای بزرگ و البته تکمیل طرح های در دست اجرا برای افزایش بهره روی آب کشاورزی می باشد.
مردمی که برای درمان سرگردان استان همجوار هستند
بوشهر همچنان پایین ترین سرانه تخت های بیمارستانی کشور را دارد و از نظر پزشکان متخصص و تجهیزات موردنیاز هم فقر تاریخی دارد، موضوعی که باعث شده بسیاری از بیماران برای درمان خود راهی استان فارس شوند.
انتظار می رود در راستای عدالتی که شعار دکتر پزشکیان در تبلیغات انتخاباتی بوده، تکمیل پروژه های بیمارستانی استان سرعت بگیرد و در کنار آن، راهکارهای چند وجهی برای جذب و ماندگاری پزشکان متخصص هم مورد توجه باشد.
از شروع منطقه آزاد تا توسعه آبزیان و تعیین تکلیف ته لنجی
در حوزه اقتصادی، با توجه به نقش دریا در معیشت مردم استان بوشهر، می توان تعیین تکلیف ته لنجی با اولویت سودمندی استان (بجای آنکه بوشهری ها صرفا پادوی دانه درشت های مرکزنشین باشند) را یک خواسته مهم دانست. متاسفانه هر دولتی روی کار آمده، درخصوص ته لنجی که مشاغل و بازارهای زیادی در استان به آن وابسته است، سیاست «شل کن- سفت کن» در پیش گرفته و به حواشی آن بی توجهی شده است.
توسعه سایت های پرورش آبزیان و شروع به کار منطقه آزاد بوشهر دیگر خواسته مرتبط به ظرفیت های اقتصادی استان می باشد؛ منطقه آزادی که با گذشت 4 سال از تصویب آن، هنوز بدون مدیرعامل، هیات مدیره و دفتر تعطیل می باشد.
نیروهای انسانی بوشهر هم دیده شوند
بدون شک اصلی ترین سرمایه هر منطقه ای از جمله بوشهر، نیروی انسانی آن است که البته همواره نادیده گرفته شده، طوری که به تنها استان کشور می باشد که هیچ وزیری در کابینه دولت ها نداشته است.
استانی که قطب انرژی کشور خوانده می شود، باید با ذره بین به دنبال مدیر بومی در صنایع نفت و گاز بود. درعوص داماد سی و چندساله فلان چهره مطرح نظامی در این مجموعه ها در راس کار نشسته اند.
قطعا در دولت پزشکیان باید این رویه تغییر کند و با توجه به اینکه در اغلب پتروشیمی و پالایشگاههای مستقر در پارس جنوبی، سهامدار اصلی دولت می باشد، شایسته است ساز و کاری حرفه ای و قاعده مند برای بر کشیدن نیروهای توانمند بومی پیش بینی شود تا شاهد رشد و ارتقای ظرفیت انسانی استان در این بخش باشیم.
تقویت این مهم می تواند یکی از پیش زمینه های تسهیل در زمینه اشتغال نیروهای بومی استان در صنایع نفت و گاز باشد.
ورزش، گرفتار تبعیض
ورزش بوشهر از رونق افتاده است. آن از فوتبالش که مدعی هستیم توپ فوتبال برای اولین بار در کشور اینجا به زمین خورده و امروز 3 ملی پوش فیکس در تیم ملی دارد، اما در لیگ برتر نماینده ای نداشته و تیم هایش در لیگ های پایین تر حضورشان بیشتر جنبه سرگرمی دارد تا تلاش برای صعود.
سایر رشته های ورزشی استان هم حال شان بهتر از فوتبال نیست. نشان به آن نشان که در آخرین دوره المپیک و پارلمپیک نماینده ای از استان نداشتیم که طی دو دهه اخیر بی سابقه بود.
ورزشی های این استان خصوصا جوانان با این علامت سوال بزرگ مواجه اند که چرا در سایر استان ها، صنایع حمایت موثر و درخشانی از ورزش حرفه ای دارند و حتی هلدینگ خلیج فارس که بخش عمده درآمدزایی اش از پتروشیمی های تحت مالکیت در عسلویه می باشد، متولی باشگاه استقلال تهران شده، اما درصد ناچیزی از این حمایت ها برای ورزش و ورزشکاران بوشهر دیده نمی شود.
در لیگ برتری که فقط 3 باشگاه آن را می توان خصوصی دانست، همه هنر صنایع نفت و گاز و پتروشیمی و… برای حمایت از ورزش استان در یک تیم فوتبال پارس جنوبی جم (که فقط برای مسابقاتش در استان حضور دارد) و یک تیم فوتبال ساحلی پارس جنوبی خلاصه می شود.
مردم استان و ورزشکاران توقع دارند نقش آفرینی مجموعه های درآمدزا در حمایت از ورزش خصوصا فوتبال، مشابه سایر استان های دیگر باشد و به این تبعیض آزاردهنده پایان داده شود.
امید می رود در پایان سفر پزشکیان و جمعی از وزرا به استان بوشهر شاهد تحقق حداکثری خواسته های استان باشیم.
در این زمینه