ذهن

خلیج فارس:برخی از متخصصان تغذیه معتقدند داشتن رژیم غذایی غنی از پروتئین یکی از عوامل کلیدی در رسیدن به هدف کاهش وزن است.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایسنا؛ماهی و میگو به وعده‌های غذایی حجم می‌دهند و لوبیای سیاه در رژیم غذایی گیاهی عالی است.

همچنین توصیه‌ می‌شود به‌ جای نان سفید، سراغ کینوا و نان سبوس‌دار بروید و لبنیات را به رژیم غذایی‌تان اضافه کنید.

تخم‌ مرغ را در رژیم غذایی روزانه بگنجانید

«جن فیلنورت»، متخصص تغذیه، می‌گوید: تخم‌مرغ ماده غذایی عالی برای کاهش وزن است. بنابراین، روز خود را با تخم‌مرغ غنی از مواد مغذی آغاز کنید.

تخم‌مرغ سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی است. هر تخم‌مرغ حاوی حدود شش گرم پروتئین خوب همراه با همه اسیدهای آمینه ضروری است.

کره بادام زمینی را به رژیم غذایی اضافه کنید

کره بادام زمینی کربوهیدرات کمی دارد و می‌تواند منبع خوبی از پروتئین و چربی‌های «سالم» باشد.

«ربکا استیب»، یک متخصص تغذیه دیگر به نشریه «بیزنس اینسایدر» در این باره گفت: غذای مورد علاقه من برای کاهش وزن که پروتئین زیادی هم دارد، کره بادام زمینی است. با مصرف دو قاشق کره بادام زمینی در هر وعده، حدود هشت گرم پروتئین دریافت می‌کنید.

ماهی سالمون را به رژیم غذایی‌تان اضافه کنید

فیلنورت تاکید می‌کند: یکی از غذاهای مورد علاقه من برای کاهش وزن ماهی سالمون است. درست است که ماهی سالمون ماهی چرب محسوب می‌شود، اما مصرف چربی مناسب لزوما به‌معنای افزایش وزن نیست.

ماهی دارای اسیدهای چرب ضروری امگا ۳ است که باید در رژیم غذایی گنجاند، زیرا بدن انسان قادر به تولید آنها نیست.

از لوبیا سیاه غافل نشوید

فیلنورت با تاکید بر نقش لوبیا سیاه بر کاهش وزن گفت: پروتئین گیاهی مورد علاقه من برای کاهش وزن لوبیا سیاه است. این ماده مغذی، علاوه بر پروتئین زیاد، فیبر زیادی نیز دارد. بنابراین به رفع یبوست و نفخ کمک می‌کند که به افزایش وزن مربوط‌ می‌شوند.

گوشت‌های کم‌کالری و بدون چربی مانند سینه مرغ مصرف کنید

«سابرینا روسو» هم که کارشناس تغذیه است تاکید دارد وقتی به‌دنبال بهترین غذاهای غنی از پروتئین برای کاهش وزن هستید، مواد کم‌کالری و مرغوب را در نظر داشته باشید. اولین چیزی که به ذهن می‌رسد گوشت قرمز بدون چربی، مرغ و ماهی است. همه این‌ها منابع عالی پروتئین کامل‌ هستند که در ضمن کربوهیدرات و چربی کمی دارند.

غلات کامل را جایگزین کربوهیدرات‌های سفید کنید

دانه‌های غنی از پروتئین و غلات کامل از دیگر گزینه‌های عالی‌ هستند.

روسو می‌گوید: ماکارونی سبوس‌دار پُر پروتئین را در رژیم غذایی بگنجانید، زیرا شما را بدون دریافت کالری زیاد- که در کربوهیدرات‌های آرد سفید فراوری‌شده وجود دارد- سیر نگه می‌دارند.

همچنین برای کاهش وزن به‌جای برنج یا پاستا سراغ کینوا بروید.

«استاسی گولبن»، کارشناس تغذیه سالم به بیزنس اینسایدر گفت: این دانه‌های بدون گلوتن جایگزین خوشمزه و سالمی برای برنج یا پاستا محسوب می‌شوند. یک وعده کینوا تقریبا هشت گرم پروتئین و پنج گرم فیبر مناسب برای روده دارد.

لبنیات کم‌چرب بخورید

روسو معتقد است محصولات لبنی کم‌چرب نیز نمونه‌هایی از مواد غذایی غنی از پروتئین‌ هستند که ممکن است برای کاهش وزن مفید باشند. او پیشنهاد می‌کند شیر، ماست یا پنیر ساده، کم‌چرب یا بدون چربی را انتخاب کنیم.

مقداری پنیر به رژیم غذایی اضافه کنید

متخصصان تغذیه همچنین می‌گوید:‌ این محصول لبنی غنی از پروتئین که هر فنجانش ۲۳ گرم پروتئین و کمتر از ۲۰۰ کالری دارد، افزودنی‌ عالی برای هر وعده غذایی است. یک فنجان پنیر خامه‌ای کم‌چرب با یک درصد چربی شیر، حدود ۲۸ گرم پروتئین دارد.

از آجیل‌ها غافل نشوید

دانه‌ها و مغزهای آجیل‌، مواد مغذی عالی برای هر نوع رژیم‌ غذایی در سبک زندگی سالم‌ هستند. بادام و پسته و بادام زمینی حاوی پروتئین زیاد و فیبر مناسب روده‌اند.

میگو هم انتخاب مناسبی است

کارشناسان همچنین یادآور می‌شوند میگو پروتئینی بسیار کم‌کالری‌ است. این ماده غذایی همچنین منبع عالی ید است که برای کمک به حفظ سلامت تیروئید و مدیریت سوخت‌وساز بدن ضروری است. بنابراین، برای رسیدن به کاهش وزن و تامین پروتئین بدن، گزینه بسیار خوبی است.

خلیج فارس: لی سون کیون، بازیگر معروف کره‌ای که در فیلم و سریال‌های بسیاری از جمله فیلم برنده‌ی اسکار «انگل» (Parasite) و سریال‌های «پاستا»، «دکتر مغز» و… ایفای نقش کرده‌بود، در سن ۴۸ سالگی درگذشت.

به گزارش خلیج فارس؛ این بازیگر که به واسطه بازی در فیلم «انگل» شهرت جهانی پیدا کرده‌بود، امروز بدن بی‌جانش در خودروی شخصی‌اش پیدا شد. بنابر وجود نشانه‌هایی، گمان می‌رود که مرگ او خودکشی بوده‌است. این بازیگر از ماه اکتبر به اتهام مصرف موادمخدر تحت بازجویی پلیس بوده‌است. نگاهی داشته‌ایم به برخی از ماندگارترین نقش‌های او.

بیوگرافی لی سون کیون

لی سون-کیون، بازیگر مشهور اهل کره‌جنوبی، از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۳ تا مشغول فعالیت بود. این بازیگر با ایفای نقش‌های ماندگارش در سراسر جهان و در ایران مورد توجه قرار داشت. جسد لی سون کیون ۴۸ ساله پس از گزارش همسرش به پلیس مبنی بر خروج او از خانه، پیدا شد.

مشهورترین سریال‌های لی سون کیون

در ادامه اطلاعاتی درباره محبوب‌ترین فیلم و سریال‌های این مرد مشهور می‌خوانید:

پاستا

احتمالا محبوبیت جهانی این بازیگر از حضورش در سریال پرطرفدار «پاستا» شروع شد. این سریال با دوبله فارسی در تلویزیون نیز پخش شد و تبدیل به یکی از پرطرفدارترین سریال‌های کره‌ای در ایران شد.

لی سون کیون در این سریال نقش یک سرآشپز بداخلاق را ایفا می‌کرد که بعد از آشنایی با یک دختر بامزه‌ی آسپز شخصیتش از این رو به آن رو می‌شود و به دوست داشتن روی می‌آورد.

شخصیت سرآشپز بعد از سال‎‌ها هنوز هم در ذهن بینندگان این سریال مانده و خبر تلخ درگذشت این بازیگر، فیلم و سریال‌بازان کره‌ای را حسابی ناراحت کرده است.

کافه پرنس

یکی از اولین سریال‌های کره‌ای که در ایران به محبوبیت زیادی رسید و موجب علاقه بیشتر ایرانی‌ها به سریال‌های کره‌ای شد، سریال «کافه پرنس» بود. لی سون کیون در این سریال نقش چویی هان سونگ را ایفا می کرد. شخصیت او در این سریال هم طرفداران زیادی داشت. یک تهیه‌کننده سخت‌گیر که رابطه عاشقانه پیچیده‌ای داشت. این سریال هم شهرت زیادی را برای لی سون کیون به ارمغان آورد.

آقای من

سریال «آقای من» با بازی لی سون کیون و آیو، یکی از مشهورترین سریال‌های کره‌ای سال‌های اخیر بوده است. لی سون کیون در این سریال نقش پارک دونگ هون ظاهر شد و بازی جذاب او شدیدا مورد تحسین مخاطبان قرار گرفت. این سریال از 2018 تاکنون محبوبیت خودش را حفظ کرده و معمولا به‌عنوان یکی از بهترین سریال‌های کره‌ای معرفی می‌شود. طرفداران این سریال بعد از خبر درگذشت این بازیگر مشهور شدیدا شوکه شدند.

خاطرات یک دادستان

لی سون کیون در نقش لی سون وونگ، در کنار جونگ ریو وون بازی‌های درخشانی را در سریال «خاطرات یک دادستان» ارائه داده و مخاطبان زیادی را به تماشای این کیدراما واداشتند. این سریال در ۱۶ قسمت و در سال ۲۰۱۹ میلادی تولید شد.
انگل

این بازیگر در فیلم «انگل» به کارگردانی بونگ جون هو، نقش آقای پارک، مرد پولداری را ایفا می‌کرد که افراد خانواده‌ی کیم را در خانه‌اش استخدام می‌کند. اتفاقاتی در پی روابط خانواده کیم و پارک پیش می‌آید که داستان جذاب این فیلم را رقم می‌زند.

برخی گفتند که این عکس به زعم آن‌ها بی‌حجاب از فروغ، چه نسبتی با برخوردهای سال گذشته با معترضانی داشت که به مرگ مهسا امینی اعتراض داشتند؟ در حالی که پوشش ظاهری مهسا امینی، از این شاعر معروف کاملتر بود؛ پس این استاندارد دوگانه چرا؟ البته سخنگوی شورای شهر به میدان آمد تا قضیه را جمع کند که:«عکس با حجاب پیدا نشد، عکس با کلاه گذاشتند.» جالب این‌که نادعلی، اشاره کرده «حالا فروغ در دوره‌ای زندگی می‌کرده که اصلا این بحث‌ها نبوده و حالا یک عکس با کلاه هم گذاشته‌ایم دیگر.»

حالا یک عکسی جابه‌جا شده دیگر!

اما نادعلی، درباره اشتباه جابه‌جایی عکس سهراب سپهری هم، گفت که: «در خصوص انتشار اشتباه عکس مرحوم سهراب سپهری آن هم با انتشار عکس بازیگر نقش وی یک اشتباه معمولی و آن‌چنان هم پرت نبوده است.» او گفته نباید وقتی سازمانی مثل زیباسازی دارد کار می‌کند، ایرادهای بی‌خود گرفت.

و اما بعد، درباره ماجرای زخمی شدن شش نوجوان هم چنین گفته: «۶ نفر از نوجوانان از بالن‌های تبلیغاتی در منطقه ۲۱ آسیب دیدند؛ این بالن‌ها در نقاطی که کارگاه عمرانی برقرار بود وجود داشت و کار خلاقانه‌ای بود تا مردم بدانند خدمت‌رسانی به آن‌ها در حال انجام است. جنس گاز این بالن‌ها اشتعال‌پذیر بوده و باید ایمنی را درنظر می‌گرفتند؛ بچه‌ها از لای فنس‌ها وارد شده و چون گاز آن‌ها کم شده بود، وقتی پایین آمده گازش دچار اشتعال شده و بچه‌ها را مصدوم کرده است.» البته کاش که همه موارد را به همین راحتی حل و فصل می‌کردند و دست‌کم به ایرادات دیگران چنین متمرکز نمی‌شدند.

شاعری به نام سعید حدادیان

البته ایراد دیگری که خیلی سر و صدا کرد، حضور یک مداح معروف، یعنی حدادیان، در این تابلوها بود. اما چرا؟ اگر خاطرتان مانده باشد او در دانشگاه تهران است و زمانی هم مدعی شده بود که در کلاس‌های استاد شفیعی کدکنی حضور داشته و …؛ ادعایی که البته توسط پیج منتسب به کدکنی، تکذیب شد.

در حالی که بخشی از دانشگاهیان کشور از حقوق طبیعی خود در تدریس و تحقیق محروم شده‌اند، سئوال این است که چرا امثال او باید در دانشگاه باشند و حتی تدریس کنند؟ البته حدادیان، شاعر هم هست و به همین دلیل، بیتی از او را در یکی از بیلبوردها گذاشته‌اند.

از عقیق تا بیلبورد

البته حضور حدادیان، چندان بی‌ربط هم نبود. وقتی که رئیس زیباسازی تهران، خودش یکی از فعالان عرصه هیأت‌های مذهبی بوده و کار اطلاع‌رسانی درباره آن‌ها را در یک درگاه معروف به نام عقیق بر عهده داشته، طبیعی است که باید حدادیان را، شاعری بالاتر از بسیاری از شاعران زنده و غیرزنده ایرانی بداند. نباید فراموش کرد که اساسا حضور این فرد در چنین کسوتی، خود محل بحث‌های زیادی قرار گرفت؛ چرا که به غیر از جنبه‌ها و تجربه‌های ژورنالیستی در عرصه مذهبی، تجربه دیگری در این حوزه نداشت.

حساسیت اضافه؟

البته حاشیه‌های زیباسازی، چندان جدید نبوده و نیست. همین چند روز پیش، عنوان رژیم حرامزاده صهیونیستی، حسابی محل بحث قرار گرفت. نه به این مفهوم که چرا به اسرائیل که رژیمی نامشروع است، چنین نسبتی داده شده؛ از این بابت که اگر بچه‌ای در ماشینی، از والدین خود معنای حرامزاده را بپرسد، چطور به او باید توضیح بدهند؟

البته برخی کاربران این میزان حساسیت را، اضافه و افراطی دانستند. اما وقتی که والدین و خانواده‌های امروزی، درباره تربیت جنسی و بلوغ فرزندان خود، نه آموزش لازم را دیده‌اند و نه می‌دانند که چطور باید آن‌ها را با چنین مفاهیمی آشنا کرد، چنین تابلوهایی چه محلی از اعراب می‌تواند داشته باشد؟

حاشیه‌های اطراف سفارتخانه

بخشی دیگر از دردسرهایی که زیباسازی تهران ایجاد کرده، پیرامون سفارت انگلیس اتفاق افتاده است. این کشور به رغم تنش‌های دیپلماتیک از گذشته‌های دور تا امروز با کشور ما؛‌ به هر حال در ایران سفارتخانه دارد و همه چیز رسمی است، چطور یکی از نهادهای رسمی مملکت، می‌تواند در اطراف این سفارتخانه، چنین اقداماتی انجام دهد؟

اقدام اخیر، نصب تندیس قحطی ایران در زمان جنگ جهانی بوده است؛ که گفته می‌شود انگلیسی‌ها در آن نقش مهمی داشته و چند میلیون ایرانی به کام مرگ فرو رفتند و از گرسنگی مردند. زیباسازی برای این‌که به یاد انگلیسی‌ها بیاورد چه خباثتی کرده‌اند، تندیس قحطی را نزدیک سفارتخانه نصب کرده. در حالی که گفته می‌شود این تندیس، مربوط به قتل عام ارامنه توسط عثمانی‌ها بوده؛ یک گاف بزرگ دیگر.

کدام ننگ؟ کدام رنگ؟

تقابل زیباسازی و سفارت انگلیس، البته سابقه‌دار بوده. اگر خاطرتان مانده باشد شعارنویسی‌هایی روی در و دیوار این سفارتخانه توسط نیروهای خودسر صورت گرفت. سفیر انگلیس هم در اقدامی نمادین، با رنگ و فرچه و …، شروع به پاک کردن این شعارها کرد. ظاهرا چند تن دیگر از سفرای کشورهای اروپایی هم حضور داشتند تا بازدیدی از این وضعیت داشته باشند. و آن وقت زیباسازی شهرداری انقلابی تهران چه کرد؟ بنرهایی در چهار طرف ساختمان آن‌ها نصب کرد که ننگ را با رنگ نمی‌شود پاک کرد!

چرا می‌خواهند به هر  شکلی دیده شوند؟

درمورد نصب بیلبوردهای سطح شهر این پرسش‌ها مطرح است که این همه اصرار برای حضور در ملأ عام و در صدر خبرها بودن، از کجا ناشی می‌شود؟ مگر زیباسازی و شهرداری کارهای مهمتری ندارند؟ مگر نمی‌بینند که مردم در مترو و بی‌آر‌تی چطور به جان هم می‌افتند و وضعیت ترافیک و نظافت و … شهر چگونه است؟ آیا مردم راضی‌اند که هزینه عوارض و… که به شهرداری می‌دهند، صرف چنین کارهایی شود؟

اما این همه اصرار برای حضور در ملأ عام و در صدر خبرها بودن، از کجا ناشی می‌شود؟ مگر زیباسازی و شهرداری کارهای مهمتری ندارند؟ مگر نمی‌بینند که مردم در مترو و بی‌آر‌تی چطور به جان هم می‌افتند و وضعیت ترافیک و نظافت و … شهر چگونه است؟ آیا مردم راضی‌اند که هزینه عوارض و  … که به شهرداری می‌دهند، صرف چنین کارهایی شود؟ این در حالی است که حتی اگر ویکی‌پدیا را سرچ کنید، وظیفه زیباسازی را، بهسازی و حفظ هویت محیط شهری تعیین شده است؛ آن هم در جهت ارتقای کیفیت زیست شهری. به واقع زیباسازی، قرار است که حتی مفاهیم انتزاعی و فرهنگی را، در کالبد فیزیکال شهر زنده و بازسازی کند؛ آن‌هم به دستور زبان معماری و معماری شهری. این‌که کار زیباسازی شده است نصب بنرها و بیلبوردهایی که محل بحث‌های زیادی هم قرار می‌گیرد، چه محلی از اعراب دارد؟

یک پوشش بزرگ بر ضعف‌های مدیریتی

حقیقت امر آن است که همه چیز از یک ضعف مدیریتی بزرگ برمی‌خیزد. وقتی شما در عرصه مدیریت، ترازویی برای سنجش موفقیت افراد نداشته باشید، اولین چیزی که به ذهن آن‌ها می‌رسد، آن است که کار پر سر و صدا کنند.

نویسنده زمانی که در دهه هشتاد و نود با برنامه‌های صداوسیما همکاری داشت، به عینه مشاهده می‌کرد که تهیه‌کننده‌ها چه تلاشی برای دیده شدن کارشان در رسانه‌ها داشتند. اما چرا؟ چون این بازخوردها را برای مدیران بالادستی خودشان فاکتور می‌کردند تا بگویند که کار ما چقدر موفق بوده است؛ در حالی که طبیعی بود موفقیت کار در حوزه صداوسیما، به میزان بیننده و استقبال منتقدان و … بازمی‌گردد؛ نه به نقدها و دیده‌شدن‌های زورکی در رسانه‌ها.

ساخت دستاوردهای مصنوعی 

حالا ماجرای زیباسازی شهر تهران هم چنین است. آن‌ها می‌‌خواهند که توی چشم شهروندان باشند و به شدت دیده شوند. این برای آن‌ها، می‌تواند نوعی رزومه موفق و دستاورد موفق تلقی شود؛ چرا که نه؟ نتیجه چنین کاری، انتخاب رئیس سازمان زیباسازی تهران، به عنوان مدیر برتر شهرداری بوده است. یک مدیر تازه‌کار و بی‌کارنامه، مگر دیگر چه می‌خواهد؟ آن‌هم مدیری که وقتی وارد سازمان عریض و طویلی چون زیباسازی شده بود، اساسا درکی از بزرگی و ماهیت پروژه‌های عظیم این بخش نداشت؛ و صرفا به واسطه سابقه رسانه‌ای خود، دنبال کارهای رسانه‌ای بود؛ کارهایی رسانه‌ای که در مقایسه با آن پروژه‌های عظیم زیباسازی، به چشم نمی‌آمد و یک شوخی بیشتر نبود. ظاهرا که شهرداری، عرصه تاخت و تاز چنین افراد و مدیرانی قرار گرفته است؛ و آن‌چه در ظواهر شهر می‌بینیم،‌ از جمله در همین بیلبوردها، تنها نوک این کوه یخی است؛ کوهی یخی که شامل برنامه‌هایی چون مهمانی‌ها و بدرقه‌های کیلومتری و پر سر و صدا و بنرهای بحث‌برانگیز و … بوده و هست….