درآمد

خلیج فارس: مالک کوروش کمپانی، شرکتی که بسیاری از سلبریتی‌ها آن را تبلیغ می‌کردند، کلاهبردار از آب درآمد و اکنون متواری است.

در همین باره طی یک نظرسنجی از مخاطبان برترین‌ها سوال کردیم در کلاهبرداری اخیر از بین «عدم نظارت صحیح»، «رفتار ساده انگارانه مردم» و «نقش‌آفرینی سلبریتی‌ها» نقش کدامیک را بیشتر می‌دانید.

در تصویر زیر مشاهده می‌کنید مخاطبان نقش «عدم نظارت صحیح» را بیشتر از سایر گزینه‌ها می‌دانند، در حالی که برخی جریان‌ها سعی می‌کنند «نقش‌آفرینی سلبریتی‌ها» و «رفتار ساده انگارانه مردم» را به عنوان مقصر اول این ماجرا معرفی کنند.

کوروش کمپانی یکی از شرکت‌های فروش آیفون است که با تبلیغات بسیار از طریق اینفلوئنسرها و هنرمندان نام دار سعی کرد تا بتواند محصولات خود را به فروش برساند. این شرکت به مردم وعده می‌داد که آیفون ۳۰ تا ۴۵ میلیون تومانی را به قیمت ۲۰ میلیون تومان به مردم خواهد فروخت و اینکار را از طریق حذف واسطه‌ها و رساندن مستقیم دستگاه‌های گوشی موبایل آیفون به مردم محقق می‌کند. به این ترتیب این شرکت مبالغی را به عنوان مبلغ پیش خرید از شهروندان دریافت می‌کرد. از آنجا که قسمت‌ها مناسب به نظر می‌رسید این موضوع به سرعت در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی پخش شد و تعداد زیادی از مردم از این شرکت خرید کردند.

با اینحال به علت عدم انجام تعهدات، تعداد زیادی شکایت از سوی شهروندان در کلانتری غرب تهران صورت گرفت. این در حالی است که قراردادهای پیش خرید به گونه‌ای تنظیم شده است که در صورت تاخیر در اجرای تعهدات از سوی شرکت اتهامی متوجه شریفیان و شرکتش نباشد.

منبع: برترین‌ها

خلیج فارس: بسـیاری از مردم در مراجعه به ادارات دولتی مجبورند پرونده‌شان را در رایانه ثبـت و کد پیگیـری دریافـت کنند.

کیهان نوشت: متاسـفانه در مراجعه بـه ادارات ثبت، دفاتر خدمـات قضائـی، کلانتری‌ها و بقیه مراکز به علت پایین بودن سـرعت اینترنت و قطـع و وصل آن، وقت مفید مراجعه کنندگان هدر می‌رود. سـرعت اینترنت را لااقل برای ادارات دولتی افزایش دهند تا کار ارباب رجوع به سرعت انجام شود.

خلیج فارس: به تازگی سازمان امور مالیاتی در اطلاعیه ای اعلام کرده است: “حساب‌های بانکی غیرتجاری به صورت مستمر پایش شده و چنانچه مبالغی بابت فعالیت‌های تجاری به آن واریز شود و در اظهارنامه‌های مالیاتی ابراز نشود درآمد کتمان شده تلقی و مشمول مالیات و جرایم متعلقه خواهد شد.”

به گزارش خلیج فارس؛ همان طور که از متن اطلاعیه سازمان امور مالیاتی مشخص است، نگاه مقام ناظر به موضوع کارت به کارت‌های غیرتجاری به گونه‌ای است که با پایش و رصد آن ها، به دنبال کشف فعالیت‌های تجاری از بابت واریز وجه است. این در شرایطی است که با گشت و گذاری در سطح شهر و مراکز خرید و جا‌هایی همچون طلافروشی‌ها و آرایشگاه‌های زنانه، مشاهده می‌شود که بستر کارت به کارت آسان‌تر از رفتن به نزدیک‌ترین شعبه بانک و دستگاه‌های عابر بانک است. چراکه مدتی است که در سایه تعلل نهاد‌های ناظر در حوزه بانکی، دستگاه‌های کش لس (CashLess) یا همان دستگاه‌های خودپرداز غیر نقد از طریق شرکت‌های زیرمجموعه بانک‌ها و با تبلیغاتی از جنس کتمان اطلاعات بانکی، به صاحبان کسب و کار‌های با درآمد بالا همچون آرایشگاه‌های زنانه و طلافروشان فروخته می‌شود.

سازوکار کش لس‌ها به گونه‌ای است که شخص دارنده کارت بانکی با در اختیار داشتن اطلاعات کارت مقصد، می‌تواند مبلغ خرید را کارت به کارت کند. صاحبان کسب و کار‌هایی که از این دستگاه‌ها در محل کار خود استفاده می‌کنند از مخفی ماندن اطلاعات تراکنش‌ها از چشم سازمان امور مالیاتی می‌گویند. موضوعی که به نظر می‌رسد حقیقت دارد و باید از سوی بانک مرکزی و نظام بانکی با جدیت بررسی و دنبال شود.

پیش‌تر یکی از مخاطبان از تجربه خود در یک آرایشگاه زنانه در شرق تهران گفته بود و اظهار داشت: مسئول مالی این آرایشگاه بدون اینکه به بنده اطلاع دهد، اقدام به کارت به کارت از طریق دستگاه کش لس موجود در آرایشگاه کرد؛ کش لسی که اتفاقا متعلق به موسسه اعتباری نور (به تازگی در بانک ملی ادغام شد) بود و در واکنش به اعتراض بنده به عنوان صاحب کارت بانکی نیز با عصبانیت گفت: شما باید پول ما را بدهید و روش آن مهم نیست؛ اگر هم می‌خواهید بروید و به سازمان مالیاتی هم بگویید! بررسی‌ها نشان می‌دهد در چنین فضای کسب و کاری با درآمد‌های بالا، استفاده از یک کارت بانکی به عنوان مقصد مد نظر نیست و کارت‌های بانکی کارکنان آرایشگاه در اختیار مدیر و صاحب کسب و کار است.

مسلما باید با پدیده کش لس‌ها برخورد جدی صورت بگیرد؛ دستگاهی که حتی در فضای مجازی نیز به فروش می‌رسد و اساس تبلیغ آن برای کسب و کار‌ها این است که با استفاده از دستگاه کش لس، رصد مالیاتی امکان پذیر نیست؛ در نتیجه با همین تبلیغات، قیمت‌های مختلفی در حدود ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان برای فروش این دستگاه‌ها تعیین کرده اند. دستگاهی که بررسی‌ها نشان می‌دهد، قیمت واقعی آن برای فروش حدود ۱۰ میلیون تومان باید باشد، اما بازار گرمی شرکت‌های بانکی در سکوت بانک ها، باعث قیمت‌های بیشتر شده است؛ بنابراین همان طور که در ابتدا اشاره شد، هشدار نسبت به تبعات کارت به کارت از منظر سازمان امور مالیاتی، اقدام مناسبی است، اما از آن مهم‌تر مقابله با بستر‌های غیرقانونی است که اجازه کارت به کارت را فراهم کرده است. بهتر است در خصوص چرایی تداوم فعالیت کش لس‌ها و پدیده کارت به کارت با این دستگاه‌ها در بسیاری از مرکز خرید، پایش و رصد ریشه‌ای از سوی سازمان امور مالیاتی در دستور کار قرار بگیرد. همچنین نهاد ناظر با حضور در مرکز یاد شده در این گزارش، به مقابله با شکل گیری پدیده کارت به کارت کسب و کار‌های با درآمد نجومی و میلیاردی بپردازد.

نمی‌توان انتظار داشت که سازمان امور مالیاتی، از حقوق بگیران با درآمد ثابت، پیش از واریز حقوقشان، مالیات بگیرد، اما برای جمع کردن بساط تخلف کسب و کار‌هایی نظیر آرایشگاه‌های زنانه با درآمد‌های چند صد میلیونی کاری انجام ندهد و به هشدار‌های مالیاتی بسنده کند. باید در این مسیر و در راستای عدالت مالیاتی، بستر‌های فرار مالیاتی ریشه کن شود تا نگاه مردم نسبت به سیاست‌های مالیات ستانی، مثبت و خوش بینانه شود.

منبع: تابناک

خلیج فارس: او کالی سی نام دارد. ۴۳ ساله است و شغل اش مارگیری می‌باشد. با همسرش آلاملو ۳۸ ساله یک سگ، چهار خرگوش و یک خدنگ (مونگوس) زندگی می‌کند. دو دخترشان سیندو ۲۲ ساله و ساندیا ۲۱ ساله در طول تعطیلات با آنان زندگی می‌کنند.

به گزارش خلیج فارس؛ آنان در یک خانه تک اتاقه ۱۱ متر مربعی در چنگالپتو در ایالت تامیل نادو در حدود ۵۰ کیلومتری چنای در شرق هندوستان زندگی می‌کنند. خانه آنان دارای لوازم آشپزخانه در یک طرف و یک قسمت نشیمن است که در شب به عنوان اتاق خواب مورد استفاده قرار می‌گیرد. آنان یک واحد حمام مستقل و یک اتاق مهمان کوچک در پشت خانه خود دارند.

دختران آنان در هنگام ملاقات شان در آنجا اقامت دارند. درآمد ماهانه این خانوار ۱۹ هزار روپیه (۲۲۸ دلار) در ماه است که البته کالی آن را به عنوان کارمند قراردادی انجمن تعاونی صنعتی مارگیران به صورت ماهانه و صرفا برای هفت ماه از سال دریافت می‌کند. علاوه بر این، او ماهانه حدود ۴۸۰۰ روپیه (۵۷ دلار) به عنوان کمیسیون (پرداخت به ازای هر مار شکار شده) از انجمن تعاونی دریافت می‌کند که کار استخراج زهر مار را انجام می‌دهد.

در طول فصل تولید مثل مار (از آوریل تا آگوست) که دولت شکار مار‌ها را ممنوع اعلام می‌کند کالی مشاعل عجیبی در حوزه کشاورزی و ماهیگیری دارد و از ۷۰۰۰ روپیه تا ۱۰۰۰۰ روپیه (۸۴.۲۷ دلار تا ۱۲۰.۳۸ دلار) در ماه درآمد کسب می‌کند.

کالی مانند سربازی که زخم‌های نبرد خود را با غرور بر تن دارد مجموعه چشمگیر آثار و کبودی‌های ناشی از مارگزیدگی خود را به نمایش می‌گذارد. هر زخم داستانی برای گفتن دارد از افعی راسل که تکه‌ای از انگشت او را گاز گرفت و برای همیشه آسیب دید تا مار کبرا که پس از انداختن در کیسه به عقب برگشت و با نیش زدن کالی باعث شد او به کما برود. حرفه او یعنی گرفتن مار یکی از خطرناک‌ترین حرفه‌های جهان است. برای چندین نسل متمادی قبیله اجدادی کالی یعنی ایرولا به خاطر مهارت‌های شان در شکار مار مشهور بودند. آنان از طریق فروش پوست مار امرار معاش می‌کردند. با این وجود، پس از تصویب قانون حفاظت از حیات وحش هند در سال ۱۹۷۲ به نظر می‌رسید که مردانی مانند چوکالینگام پدر کالی تنها راه امرار معاش خود را از دست دادند.

خوشبختانه حامیان محیط زیست راهی برای استفاده از دانش سنتی مارگیر‌ها در مورد مار‌ها برای هدف دیگری پیدا کردند: تولید پادزهر. اعضای قبیله ایرولا اکنون از مهارت‌های ردیابی عالی خود برای گرفتن مار‌ها و استخراج سم بدون آسیب رساندن به خزندگان استفاده می‌کنند. کالی می‌گوید:”سپس مار‌ها توسط اداره جنگلبانی به طبیعت رها می‌شوند”.

پدر کالی در راه اندازی انجمن تعاونی صنعتی مارگیران ایرولا در تامیل نادو نقش اساسی داشت. کالی جوان پدرش را قهرمانی می‌دید که هر روز برای نجات جان غریبه‌های بی شماری با مرگ دست و پنجه نرم می‌کرد. در واقع، مارگزیدگی هم چنان یکی از دلایل نگرانی برای هندوستان معاصر است. نتیجه مطالعه‌ای انجام شده دز سال ۲۰۲۰ میلادی نشان داد که سالانه ۵۸ هزار هندی بر اثر نیش مار جان شان را از دست می‌دهند. کالی می‌گوید:” در دوران کودکی پدرم را با هیبت تماشا می‌کردم که به راحتی با مار‌های خطرناک مواجه می‌شد. من نیز مسیر حرکت مار‌ها را دنبال می‌کردم و حتی گرفتن برخی از مار‌های غیر سمی را تمرین کردم”.

از بخت بد کالی جوان سال او در یکی از فرارهایش از درس و مدرسه توسط پدرش گرفتار شد. چوکالینگام به عنوان تنبیه فرار از مدرسه کالی را به درختی بست و پای او را با آهن داغ سوزاند. با این وجود، کالی آخرین قد زدن با پدرش را به یاد می‌آورد زمانی که پدرش به او گفت:” این به تو بستگی دارد که مسیر آینده خود را انتخاب کنی. ”

پیروی از راه پدر

اندکی بعد زمانی که کالی تنها هفت سال سن داشت چوکالینگام به دلیل بیماری درگذشت. کالی علیرغم احتیاط پدرش به شدت معتقد بود که مار گرفتن خواسته اوست. او مدرسه را ترک کرد تا به مادرش بپیوندد تا با شکار مار به انجمن تعاونی کمک کند. از گوش دادن به صدا‌های جغد که نشان دهنده حضور مار‌ها است و ردیابی پوست مار‌های ریخته شده تا توانایی گرفتن مار‌ها به طور مستقیم از لانه‌های شان او همه چیز را از بزرگان جامعه خود آموخت. کالی در ۱۸ سالگی مجوز دولتی خود را برای کار در اداره جنگلبانی به عنوان مارگیر دریافت کرد.

کالی شش روز در هفته مشغول به کار است و به شغل خود افتخار می‌کند. او می‌گوید:”من می‌خواهم باور کنم هر بار که زندگی خود را به خطر می‌اندازم شخص دیگری نجات پیدا می‌کند”. وقتی از کالی پرسیده می‌شود که آیا به جای یافتن راه آسان تری برای پول درآوردن در مورد دنبال کردن کار اجدادی خود پشیمان است یا خیر سرش را تکان می‌دهد. او می‌گوید:” من زمانی که کودک بودم صرفا دو وعده غذایی در روز می‌خوردم، اما اکنون حتی با این شغل موقت دولتی می‌توانم سه وعده غذایی مناسب بخورم. من از آن چه داریم راضی هستم”.

کالی در ۲۲ سالگی راه خود را از همسر اولش جدا کرد و با آلاملو ازدواج کرد که همسر اول اش را به دلیل بیماری از دست داده بود. او مسئولیت دو دختر کالی را بر عهده گرفت و آنان را مانند فرزندان خود بزرگ کرد. کالی و آلاملو در خانه خود از خرگوش ها، سگی به نام مانی و هم چنین از پرندگان و حیوانات زخمی که در بازدید‌های میدانی خود برای گرفتن مار پیدا می‌کنند مراقبت می‌کنند. کالی با اشاره به یک خدنگ کوچک که در اطراف خانه شان در حال حرکت است می‌گوید:”این خدنگ کوچک مادرش را از دست داده بود. تا زمانی که مستقل شود از او مراقبت خواهیم کرد”.

موتورسیکلت اسکوتر که کالی در ماه سپتامبر خریداری کرد یکی از با ارزش‌ترین دارایی‌های او محسوب می‌شود. او می‌گوید این وسیله نقلیه نقل و انتقال اش به محل کار را بسیار آسان‌تر از سوار شدن به اتوبوس ساخته است. او با آموختن نحوه تعمیر اسکوتر‌های موتوری پول زیادی برای تعمیر و نگهداری خرج نمی‌کند، اما برای رفت و آمد روزانه ۲۶ کیلومتر هر ماه ۶۰۰۰ روپیه (۷۲.۲۳ دلار) را صرف سوخت می‌کند. اگر او با اتوبوس به مناطق مختلف سفر کند تا مار‌ها را بگیرد هزینه آن حداقل ۱۰۰ روپیه (۱.۲۰ دلار) در هر سفر است و باید به طور متوسط روزانه سه سفر انجام دهد.

کالی می‌گوید:”ما هر ماه نزدیک به ۳۰۰۰ روپیه (۳۶.۱۱ دلار]) برای خرید مواد غذایی خرج می‌کنیم و حدود ۵۰۰ روپیه (۶.۰۲ دلار) در هفته برای سبزیجات و تخم‌مرغ خرج می‌کنیم”. او ابراز تاسف می‌کند که افزایش قیمت اقلام ضروری مانند گوجه فرنگی و پیاز اغلب هزینه‌های آنان را افزایش می‌دهد. او می‌گوید:”وقتی قیمت گوجه فرنگی به ۱۰۰ روپیه (۱.۲۰ دلار) (به ازای هر کیلوگرم) رسید ما به سادگی استفاده از آن را در رژیم غذایی روزانه خود متوقف کردیم.

من اکنون به طور مستقیم از مزرعه‌ای نزدیک خانه خود خرید می‌کنم تا مقداری پول پس انداز کنم. حداقل می‌دانم که تازه است”. به دلیل افزایش قیمت‌ها آلاملو می‌ترسد که رویاهایش برای خرید ماشین لباسشویی تحقق پیدا نکند. او در حال حاضر باید کار‌های کمرشکن شستشوی لباس‌های اعضای خانواده را با دست انجام دهد.

شیر یکی از اقلام اساسی زندگی کالی و یک هزینه دائمی برای او می‌باشد. او روزانه حدود ۴۴ روپیه یا ۵۳ سنت برای خرید ۱ لیتر شیر هزینه می‌کند.

خانواده به طور منظم ماهی و گوشت می‌خورند، اما او می‌گوید در فصل جفت گیری مار‌ها برای پس انداز پول به ماهی‌ها و موش‌هایی که صید می‌کند تکیه می‌کنند. او می‌گوید:”من صرفا بین ماه‌های آوریل و آگوست ماهی می‌گیرم زمانی که درآمد منظمی نداریم. در غیر این صورت ماهی را از بازار محلی می‌خریم”.

کالی می‌گوید یکی از چیز‌هایی که در ماه‌های اخیر مجبور شده نادیده بگیرد چرا که هزینه زیادی برای او به بار می‌آورد نخریدن ترقه آتش بازی برای جشن دیوالی بود. او در پاسخ به این پرسش که با ارزش‌ترین هزینه صرف شده اش در ماه‌های اخیر چه بوده می‌گوید:” خرید گوشت برای تمام خانواده برای شام دیوالی”. او در توصیه‌ای برای مقابله با شرایط دشوار اقتصادی می‌گوید:”اسراف نکنید. ما همیشه هر چیزی که از ناهار باقی مانده برای شام می‌خوریم یا آن را به فرنی برای روز بعد تبدیل می‌کنیم و صرف برای اقلام ضروری پول خرج می‌کنیم”.

او می‌گوید بزرگترین نگرانی مالی اش آن است که نتواند برای جشن ازدواج دختر دوم اش به اندازه کافی پول پس انداز کند. او می‌گوید:”هر وقت مقداری پول نقد اضافی به دست می‌آوریم برای همسر و دختران ام زیورآلات ساخته شده از طلا می‌خرم و این به ما در مواقع ضروری کمک کرده است. ما می‌توانیم آن‌ها را گرو بگذاریم یا در صورت اضطرار بفروشیم. در غیر این صورت به عنوان یک سرمایه گذاری‌ای که رشد می‌کند باقی می‌ماند. با این وجود، با افزایش دو برابری قیمت طلا در چهار سال گذشته شاید دیگر خرید طلا برای مان آسان نباشد”.

منبع: فرارو

خلیج فارس: شرکت هواپیماسازی بوئینگ سال ۲۰۲۴ را بسیار ناامیدکننده آغاز کرده است.

به گزارش خلیج فارس؛ در ابتدا که قطعه‌ی بزرگی از جت بوئینگ ۷۳۷ مکس خطوط هوایی آلاسکا حین پرواز جدا شد، اداره‌ی هوانوردی فدرال آمریکا در واکنش به این موضوع به زمین‌گیرشدن بیش از ۱۷۰ فروند هواپیمای بوئینگ دستور داد که موجب شد بررسی‌های دقیق‌تری درباره‌ی نحوه‌ی ساخت هواپیماهای این شرکت انجام شود.

اکنون هواپیمای بوئینگ باردیگر خبرساز شده است. براساس گزارش رویترز، روز شنبه بوئینگ مدل ۸۰۰-۷۳۷ در آسمان ژاپن پس از اینکه خدمه‌ی پرواز در اواسط سفر شکافی در لایه‌ی چهارمِ پنجره‌ی کابین خلبان پیدا کردند، به فرود اضطراری مجبور شد.

هواپیما که ۵۹ نفر مسافر و خدمه‌ی پروازی ۶ نفره آن را همراهی می‌کردند، متعلق به شرکت هواپیمایی شرکت آل نیپون ایرویز (ANA) و مقصد آن شهر تویاما در ژاپن بود. خوشبختانه هیچ حادثه‌ای متوجه این پرواز نشده است.

یکی از سخن‌گویان هواپیمائی ANA به رویترز گفت: «خوشبختانه این تَرَک در اندازه‌ای نبود که بر کنترل یا هدایت پرواز تأثیر بگذارد.»

حادثه‌ی جدید درمقایسه‌با پرواز بوئینگ ۷۳۷ مکس خطوط هوایی آلاسکا در ۵ ژانویه (۱۵ دی) که درِ هواپیما به‌کلی از جا درآمد و باعث هجوم هوا به داخل کابین و افت فشار شد، بی‌خطر محسوب می‌شود.

پرواز آسمان ژاپن نگرانی‌هایی را درباره‌ی ایمنی جت‌های بوئینگ ۷۳۷ مکس برانگیخته است؛ چراکه این مدل تابه‌امروز دو سقوط مرگ‌بار را تجربه کرده‌ است. نگرانی‌ها درباره‌ی نحوه‌ی ساخت هواپیماهای بوئینگ مسئله‌ی جدیدی نیست و همواره مسئولین را نگران کرده است.

منبع:خبرآنلاین

خلیج فارس: عضو هیات رئیسه اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران گفت که در ۲۰ سال گذشته متوسط جذب سرمایه خارجی در ایران دو میلیارد دلار در سال بوده و در سال ۱۰ میلیارد دلار فرار سرمایه داریم.

به گزارش خلیج فارس؛ مسعود دانشمند، عضو هیات رئیسه اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران، با بیان اینکه یکی از شاخص‌هایی که صندوق بین‌المللی پول و سازمان ملل آن را درنظر می‌گیرند، درآمد سرانه است، اظهار کرد: در حوزه منا (خاورمیانه و شمال افریقا) درآمد سرانه قطر، ۸۲ هزار دلار، امارات ۵۱ هزار دلار و … تا می‌رسیم به عراق ۶۰۰۰ دلار، لیبی ۶۰۰۰ دلار و ایران ۵۰۰۰ دلار است و تنها کشور‌هایی که از ایران عقب‌ترند مراکش و مصر با ۴۰۰۰ دلار هستند. درآمد سرانه کشور‌ها نشان می‌دهد کشور‌های نفت‌خیز حوزه خلیج فارس به جز ایران و عراق درآمدی بالای ۲۰ هزار دلار سرانه دارند.

وی افزود: شاخص بعدی تولید ناخالص داخلی است. سوییس اولین کشور با ۸۰ هزار دلار برای هر نفر، بعد در لیست پایین‌تر به قطر می‌رسیم با ۶۰ هزار دلار، بعد از آن آمریکا با ۵۹ هزار دلار، کانادا با ۴۵ هزار دلار، کویت با ۲۷ هزار دلار، ترکیه با ۱۰ هزار دلار و در نهایت ایران در ردیف ۹۵ ام با ۵۰۰۰ دلار قرار دارد. البته ما کشور ثروتمندی هستیم، اما بلد نیستیم از ثروت‌هایمان استفاده کنیم.

دانشمند با بیان اینکه شاخص بعدی بدهی خارجی سرانه است که در مورد ایران این عدد پایین بوده، گفت: خیلی خوشحال نباشیم که بدهی‌هایمان کم است. این یعنی ما زندگی کارمندی داریم و هیچ نوع سرمایه‌گذاری و حرکت رو به آینده‌ای نداریم. هر چه در می‌آوریم را می‌خوریم و می‌پوشیم و تمام می‌کنیم. کشور‌هایی که بدهکارند، توانسته‌اند از منابع جهان استفاده کنند. در ۲۰ سال گذشته متوسط جذب سرمایه خارجی در ایران دو میلیارد دلار در سال بوده و در سال ۱۰ میلیارد دلار فرار سرمایه داریم.

منبع: ایسنا

خلیج فارس: پس از پیشنهاد فرمانده فراجا برای افزایش مبلغ جرایم رانندگی، رئیس پلیس راهور فراجا اعلام کرد پیشنهاد مطرح‌شده در مورد رقم جدید جرایم رانندگی، افزایش به طور میانگین حدود ۳ برابری این مبالغ است.

به گزارش خلیج فارس؛ اوایل آذرماه امسال بود که سردار احمدرضا رادان، فرمانده فراجا در جریان بازدید از مقر پلیس راهنمایی و رانندگی فراجا بر ضرورت افزایش مبلغ جرائم رانندگی تاکید کرد. او در توضیح چرایی این پیشنهاد نیز گفته بود:‌ «متاسفانه ارتکاب تخلف رانندگی، منجر به وقوع ۸۰ درصد تصادفات شده است. جرائم رانندگی باید بازدارندگی داشته باشد، یعنی طوری باشد که فرد متخلف اصلا مرتکب آن نشود. در حال حاضر اما مبلغ جرایم تخلفات رانندگی بازدارنده نیست و باید افزایش پیدا کند. این نکته را هم باید مورد توجه قرار دهیم که افزایش نرخ جرایم رانندگی ربطی به تورم ندارد و گرانی و … ندارد. یک راننده اصلا نباید تخلف کند و کسی هم که تخلفی مرتکب نشده که نباید جریمه سنگین پرداخت کند. در واقع خاصیت بازدارندگی جرائم در همین جاست.»

رادان گفته بود:‌ «شما ببینید در بسیاری از کشورهای جهان دنیا برای یک تخلف ساده چندین برابر عدد و رقم تخلف در ایران جریمه در نظر گرفته شده است، اما در کشورما مبلغ جرایم رانندگی بسیار پایین است و تلاشی هم برای افزایش آن نشده است. اکثریت رانندگان ما به قوانین و مقررات رانندگی احترام می‌گذارند و بخش زیادی از تصادفات مربوط به تخلفات تنها شش تا هفت درصد از رانندگان است. در واقع تخلف این افراد به دیگران نیز آسیب می‌زند، خب چرا باید هزینه تخلف برای این افراد پایین باشد؟ به همین دلیل است که از دولت تقاضا داریم تا اقدامات لازم در راستای بالا بردن هزینه تخلفات و مبلغ جرائم رانندگی انجام دهد. از نظر ما افزایش جریمه‌های رانندگی حتماً تأثیر مستقیمی بر کاهش تصادفات فوتی و جانباختگان تصادفات خواهد داشت.»

افزایش ۳ برابر مبلغ جرائم رانندگی

به دنبال طرح این پیشنهاد، سردار سید کمال هادیانفر، رئیس پلیس راهور فراجا، جزئیاتی از پیشنهاد مطرح شده برای افزایش جرائم رانندگی را اعلام کرد. او با تاکید بر اینکه مبلغ جرائم ربطی به پلیس ندارد، گفت: برابر قوانین و مقررات هر سه سال باید چهار دستگاه شامل پلیس، وزارت دادگستری، وزارت کشور و وزارت راه در بحث جرائم تصمیم گیری کرده و در مبالغ آن بازنگری کنند. با این وجود پلیس راهور در سال‌های گذشته به دلیل وضعیت اقتصادی حاکم بر کشور و عواملی مانند شیوع کرونا و … پیشنهادی به دولت نداد.

وی ادامه داد: این موضوع سبب شد تا کمیسیون اصل ۹۰ از پلیس و دستگاه‌های دیگر در این خصوص مطالبه کند، در همین راستا نیز جلسات مربوط به آن با حضور دستگاه‌های مختلف برگزار و پیشنهاداتی مطرح شد. کلیات بحث بر سر این موضوع بود که مبلغ فعلی جرائم حدود شش برابر شود که پلیس راهور با آن مخالفت کرد و با پیشنهاد پلیس بنا بر این شد که مبلغ جرائم رانندگی به طور میانگین حدود ۳.۱ برابر افزایش پیدا کند. همچنین اینطور شد که رقم جرائم برای سراسر کشور باشد و دیگر شهر و روستا و شهرهای کوچک و بزرگ و … دارای تغییر نباشند.

هادیانفر با بیان اینکه این موضوع در کمیسیون قضایی دولت با ریاست وزیر دادگستری نیز مورد بحث قرار گرفت، گفت: در نهایت در این جلسه این موضوع تصویب شد و به هیات دولت رفت و به محض تصویب برای اجرا ابلاغ خواهد شد.

جریمه تخلفات حادثه‌ساز بیشتر از میانگین افزایش پیدا می‌کند

رئیس پلیس راهور فراجا درباره اینکه آیا مبلغ تمام جرائم رانندگی ۳.۱ برابر خواهد شد یا خیر به ایسنا گفت: این افزایش به‌طور میانگین و درمورد کلیات است. طبیعتا در مورد تخلفات حادثه‌ساز ممکن است میزان افزایش بیشتر باشد و در مورد برخی دیگر از تخلفات نیز میزان افزایش کمتر باشد.

وی همچنین بار دیگر تاکید کرد که برابر ماده ۱۱۸ قانون برنامه ششم توسعه، رقم جرائم محل درآمد و در واقع عایدی برای پلیس نداشت. در این ماده صراحتا تاکید شده که دستگاه‌هایی که جریمه کنند، امکان برداشت ندارند. برابر قانون مبالغی از این رقم جرائم به وزارت کشور و وزارت راه داده می‌شود تا با استفاده از آن برای اصلاح نقاط حادثه‌خیز ترافیکی، توسعه دوربین‌ها و تجهیزات و … اقدام شود. همچنین رقمی هم در اختیار صندوق تامین توسعه خسارات بدنی قرار خواهد گرفت.

هادیانفر درباره اینکه افزایش رقم جرائم رانندگی چه زمانی اجرا خواهد شد، اظهارکرد: این‌ موارد در اختیار دولت محترم است. هیات دولت باید موضوع را تصویب و ابلاغ کند و هر زمان که این اتفاق بیفتد پلیس راهور مکلف است که آن را اجرا کند.

رئیس پلیس راهور فراجا همچنین درباره اینکه آیا کد جریمه جدیدی نیز به جرائم رانندگی اضافه شده یا خیر گفت: هیچ کد جدیدی به جرائم رانندگی اضافه نشده است.

منبع: ایسنا

خلیج فارس: فود بلاگرها چند سالی است که اینستاگرام را قرق کرده‌اند اما مدتی است شیوه معرف غذا تغییر کرده است.

به گزارش خلیج فارس؛ یکی از مدل‌های فود بلاگری که معروف شده معرفی غذا پشت فرمان خودرو است. این نوع معرفی غذا در اینستاگرام را اصطلاحا فود ماشینی می‌گویند. فود بلاگرهای خودرویی درآمد باورنکردنی بابت معرفی هر رستوران یا کافی شاپ دارند.

فود ماشینی‌ها بابت هر پست و استوری معرفی حدود ۱.۵ الی ۲.۵ میلیون تومان دریافت می‌کنند. نکته جالب توجه اینجاست که فودماشینی‌ها پول غذا را هم پرداخت نمی‌کنند.

منبع: برترین ها