خلیج فارس:اغلب جملاتی مانند «زندگی خیلی کوتاه است» و «باید روز را غنیمت بشماریم» به گوشمان می‌خورد، اما به نظر می‌رسد در مقایسه با بقیه ساکنان زمین، انسانها بسیار بیشتر از سایرین در اینجا وقت دارند.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین، گفتن قطعی سخت است. مطالعه دقیق زندگی‌های زودگذر برای محققان دشوار است و تعداد زیادی از حیوانات هنوز در فهرست مطالعه قرار دارند. با این حال، احتمالا مگس‌ها یک رقیب قوی برای موجوداتی با کمترین طول عمر هستند.
این حشرات آبزی به صورت شفیره از تخم بیرون می آیند و تا دو سال در زیر آب زندگی می کنند. آنها سپس بال‌هایی را برای مراحل پایانی، یعنی مراحل سابیماگو و ایماگو چرخه زندگی خود برای جفت شدن در می‌آورند. بسیاری از مگس‌ها کمتر از ۲۴ ساعت به شکل بالدار زندگی میکنند، این در حالی است که برخی حتی ۵ دقیقه هم دوام نمی‌آورند.
بیشتر گونه‌های مگس در مرحله سابیماگو از آب به زمین و یا هوا منتقل می‌شوند و سپس در مرحله ایماگو تولید مثل میکنند. لوک ژاکوبوس، محقق و استاد زیست شناسی دانشگاه ایندیانا، دانشگاه پردو کلمبوس،گفت: «آنها در هر دو مرحله دهان یا سیستم گوارشی ندارند و در عوض از ذخایر انرژی ساخته شده در زمان شفیره بودن خود، تغذیه می کنند.»
جاکوبوس گفت:«بدون سیستم گوارشی حجیم، ماده‌ها فضای بیشتری برای تخم‌ها در داخل بدن خود دارند. من یکی از آنها را به قدری پر از تخم دیده‌ام که تخم ها حتی در داخل سر او وجود داشت. با وجود بیش از ۱۰۰۰۰ تخم در هر ماده، آنها می توانند از عمر کوتاه بزرگسالی خود استفاده موثری کنند.» مانند دیگر گونه‌های زنده سریع و جوان، این مگس‌ها به شدت شکار می‌شوند و باید تعداد زیادی بچه تولید کنند که به اندازه کافی تا بزرگسالی زنده بمانند و تولید مثل کنند.
جاکوبوس می گوید: «مگس های فسیلی باستانی تفاوت چندانی با مگس هایی که امروز می بینیم ندارند. سیستمی که آنها دارند برای آنها بسیار خوب کار می کند.»
هیث اوگدن، پروفسور زیست شناسی تکاملی در دانشگاه یوتا که تکامل مگس ها را مطالعه می کند، گفت:«این حشرات برای اولین بار حدود ۳۵۰ میلیون سال پیش ظاهر شدند. اوگدن همچنین به این نکته اشاره کرد که در این دودمان حشرات، روش بالغ شدن آنها به عنوان یک شفیره و همچنین روش تخم گذاری آنها، نوعی سرمایه‌گذاری در طول زمان بوده است که یک استراتژی واقعا خوب برای بقای آنها به شمار می رود.»
او گفت: «به نظر می‌رسد که تکامل تصمیم گرفته است که مگس ها اکثراً هر کاری را که باید از نظر جمع‌آوری مواد مغذی به عنوان شفیره انجام دهند، انجام داده و به عنوان یک بزرگسال، فقط مکانیزمی برای پرواز، تولید مثل و تخم‌گذاری داشته باشند.»
به گفته پورتال تنوع زیستی دپارتمان منابع طبیعی جورجیا، مگس‌های ماسه‌ای آمریکایی (Dolania americana) کوتاه‌ترین عمر بالغ را در میان گونه‌های ثبت‌شده دارند. نرها پس از رسیدن به سن بلوغ کمتر از یک ساعت عمر میکنند و ماده ها قبل از مرگ فقط پنج دقیقه فرصت دارند تا تولید مثل کنند. با این حال، مگس‌های ماسه‌ای آمریکایی، مدت دو سال از زندگی خود را به عنوان شفیره می‌گذرانند و سپس در یک مرحله به شدت کوتاه بالغ می شوند.
در بخش دیگری از قلمرو حیوانات اما به گفته موزه استرالیا، گوبی‌های هفت پیکر (Eviota sigillata)، تمام چرخه زندگی خود را در عرض دو ماه کامل میکنند و کوتاه ترین طول عمر را در بین مهره داران شناخته شده دارند. این ماهی سه هفته از زندگی خود را به شکل لارو در اقیانوس می‌گذراند. بر اساس مقاله ای که در سال ۲۰۰۵ در مجله Current Biology منتشر شد، آنها بعد از این مرحله به مدت یک یا دو هفته روی صخره می نشینند تا بالغ شوند، در نهایت تنها بین سه تا سه هفته و نیم به صورت یک ماهی بالغ زندگی میکنند.