حسین مرادی
از 26 مهر تا دوم آبان در تقویم رسمی کشور به نام هفته تربیت بدنی و ورزش ثبت شده است. دلیل نامگذاری این هفته و مشخصا 26 مهرماه به نام روز تربیت بدنی و ورزش قطعا آشنایی اقشار مختلف جامعه با اهمیت ورزش، فواید و اثرات آن در زندگی فردی و اجتماعی و توسعه و ترویج ورزش در خانه و خانواده همگرایی جامعه به ورزش های همگانی می باشد.
متاسفانه آنچه پیداست هفته تربیت بدنی هنوز نتوانسته نام خود را همانند سایر هفته های نام گذاری شده به خاطر مناسبت های موضوعی مربوطه، برای مخاطبین و مردم جا بیندازد و بدرخشد. مهمترین دلیل آن نیز ضعف در سیستم ورزش و اهالی ورزش است. به طوری که هنوز از بالاترین سطح ورزش یعنی وزارت متبوع، عزمی محکم برای اعتلای ورزش در این هفته و بسیج کلیه امکانات رسانه ای برای ترویج و اشاعه ورزش و تربیت بدنی نیست.
هنوز نتوانسته ایم ضرورت ورزش و تحرک برای کسب نشاط اجتماعی و از طرفی فواید ورزش در پیشگیری های قبل از درمان امراض مختلف با ارائه یک بسته متنوع تبلیغی و ورزشی برای مردم تنیین کنیم.
اهمیت ورزش در سبک زندگی
در حالیکه اگر تا کنون پیرامون اهمیت ورزش برای سلامتی سخن به میان می آمد سبک زندگی کنونی آحاد جامعه از استراحت و نحوه اشتغال گرفته تا تغذیه، ورزش را به بخش لازم و واجب زندگی مبدل می کرد.
ورزش به عنوان یک عنصر اساسی در حفظ سلامت جسمی و روانی افراد شناخته میشود. فعالیت بدنی منظم میتواند به کاهش استرس، بهبود روحیه و افزایش کیفیت زندگی کمک کند. همچنین، ورزش به عنوان یک ابزار مؤثر در پیشگیری از بیماریها و افزایش طول عمر محسوب میشود. با توجه به شیوع بیماریهای غیرواگیر، ترویج فرهنگ ورزش در جامعه ضروری است.
در کنار همه فعالیت ها و برنامه ریزی های صورت گرفته در حوزه ورزش، توجه و برنامه ریزی به موارد ذیل می تواند با تبدیل ورزش به بخش مهمی از برنامه ریزی خانواده ها، ضمن کمک به حفظ سلامتی جامعه در قالب ورزش همگانی از دستاوردها و افتخارات ورزش قهرمانی نیز بی نصیب نمانیم:
1- اولویت اصلی در برنامه ریزهای کلان مدیران ورزش می بایست توجه و اهمیت به ورزش همگانی باشد. متاسفانه برنامه منظمی در مسیر توجه جدی به توسعه ورزش در خانه و خانواده با محوریت مادران و دختران (به عنوان ارکان مهم ورزش همگانی) دیده نمی شود. با برنامه ریزی دقیق و منظم در آموزش و پرورش و از طرفی توجه ویزه جهت ارزان کردن و در دسترس کردن فعالیت های ورزشی در جامعه، می توان ضمن حفظ سلامتی جامعه زمینه استعدادیابی و کشف استعدادهای ورزشی را فراهم نمود.
هم افزایی و همگرایی و برنامه ریزی یکپارچه جهت ورزش در شورای عالی ورزش استان
شورای عالی ورزش در هر استان به عنوان نهاد ناظر و سیاستگذار در زمینه توسعه ورزش عمل میکند. این شورا میتواند با تدوین برنامههای جامع و حمایت از فعالیتهای ورزشی، زیرساختهای لازم را برای گسترش ورزش فراهم کند.
توجه به نیازهای جامعه و تشویق به مشارکت عمومی در برنامههای ورزشی از جمله وظایف این شورا است. متاسفانه فعالیتهای گلخانه در تصمیم گیری و برنامه ریزی باعث شده بدون توجه به شاخص های تاثیر گذار، اعتبارات و بودجه های اندک فعلی نیز بهینه مصرف نگردد.
به طور مثال در استان بوشهر در مناطق جنوبی با بهره گیری از اعتبارات حوزه مسولیت های اجتماعی صنایع نفت و گاز، زیر ساخت هایی مانند سالن ورزشی یا استادیوم چندین برابر ظرفیت منطقه وجود دارد درحالی که در سایر مناطق استان حداقل های لازم نیز وجود ندارد. اگر شورای عالی ورزش استان به طور منظم با حضور کارشناسان تشکیل شود ضمن نیاز سنجی و توجه به پتاسیل های هر منطقه اعتبارات ورزش بصورت بهینه استفاده خواهد شد.
اهمیت به پژوهشی در ورزش
تحقیقات علمی در حوزه ورزش میتواند به شناسایی الگوهای مؤثر تمرین، بهینهسازی برنامههای ورزشی و ارزیابی تأثیرات ورزش بر سلامتی کمک کند.
استفاده از ظرفیت دانشگاهها و مراکز پژوهشی در کنار تعامل با نهادهای ورزشی می تواند جهت دهی مناسبی به استفاده از ظرفیت ها و پتاسیل ها هر منطقه دهد و از طرفی نتایج تحقیقات و پزوهش ها می بایست به طور عملی در برنامهها و سیاستهای ورزشی به کار گرفته شود.
بنابراین:
هفته تربیت بدنی فرصتی طلایی برای یادآوری اهمیت ورزش و فعالیتهای بدنی در زندگی است. شورای عالی ورزش استان می بایست در جهت ایجاد همکاریهای مؤثر بین نهادهای دولتی، خصوصی و آموزشی قدم برداشته و تبلیغ و آگاهیبخشی درباره فواید ورزش و تأثیر آن بر سلامت عمومی باید در اولویتهای مسئولین قرار گیرد.
توجه به زیرساختها و به کار گیری نتایج فعالیتهای پژوهشی در سیاست گزاری ها، میتواند ضمن توسعه فرهنگ ورزش و بهبود کیفیت زندگی، به کمک استعدادیابی مدون و علمی زمینه استفاده از نتایج ورزش قهرمانی را نیز برای جامعه به دنبال داشته باشد.