حسن محدث زاده

حسن محدث زاده | روزنامه نگار و فرهنگی

رئیس جمهور در لیست پیشنهادی کابینه خود به مجلس، علیرضا کاظمی را برای وزارت آموزش و پرورش معرفی کرده است. به این بهانه چند نکته طرح می شود:

۱- آموزش و پرورشی که حتی آمار دقیقی از دانش‌آموزان و معلمانش ندارد و با کلان مساله‌هایی همچون کیفیت آموزش، کمبود فضای آموزشی، کمبود نیروی انسانی، سازماندهی نیروی انسانی، آموزش رایگان در مدارس دولتی بدون اختصاص بودجه، دستمزد نازل کارکنان، سرگردانی تصمیم‌گیری در مورد مواجهه با مدارس غیردولتی، تیزهوشان، نمونه و… روبه رو است که حل نشده‌اند. رفت و آمد یک شخص به عنوان وزیر توفیر و توفیق خاصی ندارد مگر اینکه شخص وزیر دارای رابطه بسیار قوی با رئیس دولت باشد تا شاید بتواند گره‌ای کوچک را بگشاید که ظاهرا بین پزشکیان-کاظمی چنین علاقه و علقه‌ای وجود ندارد.

۲- هیچ وزارت‌خانه‌ای به اندازه آموزش و پرورش دارای پست‌های مدیریتی نیست حتی وزارت کشور. به طور مثال در استان بوشهر حدود ۲ هزار نفر مدیر مدرسه هستند و تقریبا حدود ۱۲۰ نفر دارای پست مدیریت یا معاونت ستادی در اداره کل یا شهرستان‌ها.

این تکثر سبب دخالت همواره نمایندگان مجلس در فرآیند عزل و نصب‌ها برای کسب رضایت هوادارانشان شده است. به همین دلیل وزیر آموزش و پرورش باید بین مجلس و وزارت‌خانه برای رتق و فتق درخواست‌های عزل و نصبی نمایندگان باشد تا از خطر استیضاح برهد.

فراموش نکنیم در ۴۵ سال گذشته این وزارتخانه، بیست وزیر را به خود دیده است. به طور مثال در هشت سال دولت روحانی کلید وزارت کشور در دست یک نفر بود اما در همین هشت سال، آموزش و پرورش سه وزیر و یک سرپرست را به خود دید. یا ایضا در دولت سیزدهم که طی سه سال، شاهد یک سرپرست و دو وزیر بودیم.

۳. بانوان حدود هفتاد درصد از بدنه کارکنان آموزش و پرورش را تشکیل می‌دهند که بسیاری از آنها دارای تجربه مدیریتی هستند. جدای مدیران مدارس، به طور مثال در حال حاضر در استان بوشهر حدود ۲۰ بانو به عنوان رئیس یا معاون اداره مشغول فعالیت هستند. آیا در بین چنین ظرفیت بزرگی یک بانوی توانمند برای تمشیت وزارت‌خانه‌ای از جنس تربیت پیدا نمی شود که باز هم یک مرد برای این مجموعه معرفی‌ و پیشنهاد شده است؟

۴. علیرضا کاظمی در دولت روحانی، معاون پرورشی و فرهنگی وزارت‌خانه‌ بود. او مدیری منظم و مقید به رعايت زمان است. سال ۹۸ در سفر بوشهر، پنج دقیقه قبل از شروع همایش، زودتر از خیلی‌ها وارد سالن شد تا همایش رأس ساعت اعلامی و بدون تاخیر شروع شود. او را مدیری پیگیر می‌دانم تا ایده‌پرداز با نگاه جامع علمی.

زمانی که معاون پرورشی وزیر بود در جلسه‌ای که با معاونان پرورشی استان‌ها در بوشهر داشت و من هم به عنوان خبرنگار در جلسه حضور داشتم، بخش عمده‌ای از وقتش را به خواندن آیات قرآنی و احادیث گذراند و جالب اینکه برخی از معاونان استان‌ها نیز همین خطابه را یادداشت می‌کردند تا در استان‌هایشان تکرار کنند.

یا در سفر سال گذشته به بوشهر در قامت قائم مقام ستاد مبارزه با مواد مخدر، باز هم صحبت‌های کلی و تربیتی داشت تا علمی و فنی. در دوران سرپرستی وزارت خانه هم هر هفته به صورت غیرحضوری در جلسات شورای معاونان وزارت‌خانه‌ با استان‌ها شرکت می‌کردیم، او را مدیری قاطع و بدون رو در بایستی یافتم که به خوبی تناقضات گفتاری و آماری مدیران کل یا معاونان وزارت را کشف می‌کرد و تذکر می‌داد. البته این را هم بگویم که در هر سخنراني بارها از عبارت “حضرت آیةالله دکتر رئیسی” استفاده می‌کرد که بسیار به ذوق می‌زد هر چند این تکرارگویی یه کارش نیامد و به عنوان وزیر معرفی نشد.

۵. کاظمی بعد از سرپرستی وزارت، به ستاد مبارزه با مواد مخدر رفت تا به عنوان جانشین اسکندر مومنی خدمت کند. حالا هر دو نفر بعد از سه سال به عنوان وزیر کابینه چهاردهم به مجلس معرفی شده‌اند. مومنی به عنوان وزیر کشور و کاظمی وزارت آموزش و پرورش. اگر هر دو نفر رای بیاورند، احتمالا شاهد رابطه بسیار خوبی بین استانداران و فرمانداران با دستگاه تعلیم و تربیت باشیم، موضوعی که بارها سابقه چالش هایش را از جمله در استان بوشهر طی ادوار گذشته داشته ایم.

۶- کاظمی در دوران سرپرستی وزارت در ابتدای دولت رییسی، اولین تغییر مدیران کل آموزش وپرورش را از بوشهر استارت زد و علی موحدی را از معاونت پرورشی و فرهنگی به سمت مدیرکلی گماشت. در آن روزها مخالفان مدیرکل جدید معتقد بودند که سرپرست وزارت حق نصب به عنوان مدیرکل ندارد و فقط می‌تواند ابلاغ سرپرستی صادر کند. استدلالی که به نظر می‌رسید فاقد پشتوانه قانونی باشد.

اگر وزیر پیشنهادی بتواند رای اعتماد از پارلمان بگیرد، با توجه به رابطه خوب کاظمی و موحدی، ممکن است این بار بوشهر در ته لیست تغییرات جا خوش کند.

۷. برخی از منتقدان، کاظمی را با توجه به سابقه و عملکرد دوران معاونت، فردی می‌دانند که در صورت نشستن بر کرسی وزارت، وجه پرورشی را بر آموزشی مرجح می‌داند و بیشتر تخم مرغ‌ها را در سبد پرورشی قرار می دهد.

واقعیت این است که اولویت قرار گرفتن فعالیت‌های پرورشی بر آموزشی، ارتباطی به شخص کاظمی ندارد بلکه ساختار این وزارتخانه در طول سالیان مختلف به سمتی حرکت کرده است که اکثریت فعالیت‌های این مجموعه در حوزه پرورشی تعریف و اجرا می‌شود.

از زبان معاون پرورشی یکی از استان‌ها شنیدم که از ۵ هزار فعالیت و برنامه کلی تعریف شده در دستگاه تعلیم وتربیت، حدود ۳ هزار فعالیت در بخش پرورشی گنجانده شده و ۴۰ درصد مابقی بین معاونت‌های آموزش ابتدایی، آموزش متوسطه، تربیت‌بدنی و سلامت،  پیشتیبانی و سوادآموزی توزیع شده است. فارغ از صحت و سقم این رقم اعلامی، تجربه کاری چندین ساله من به عنوان کارشناس روابط‌عمومی اداره کل که با حدود ۲۰ معاون مستقیم در ارتباط بوده‌ام، نیز موید این ادعاست.

در چنین شرایطی هر شخصی که وزیر آموزش و پرورش باشد لاجرم موظف است که به سمت فعالیت‌های پرورشی سوق پیدا کند البته ناگفته پیداست در دوران وزارت کسی که خودش از جنس پرورشی باشد، این برنامه‌ها پررنگ تر اجرا می‌شود.

حسن محدث‌زاده

دولت جدید با شروع انتصابات توسط رییس جمهور جدید در حال شکل‌گیری است و تاکنون معاون اول، رییس دفتر، معاونان اجرایی، راهبردی و پارلمانی و مشاور عالی احکام خود را دریافت کرده‌اند تا مسعود پزشکیان را در کابینه نو یاری کنند.

دکتر پزشکیان در مناظره‌ها مدام این نکته را یادآور می‌شد که علت‌العلل ناکامی‌های مدیریتی و مشقت‌های معشیتی مردم، حذف بدنه کارشناسی از چرخه تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری است و معتقد بود که باید به افرادی مسئولیت داد که در همان سازمان تربیت‌ یافته‌ و مراتب کمال سازمانی را طی کرده‌اند و مثال می‌زد که نمی‌توان یک باره بخشداری را در منصب استانداری گماشت.

از سویی دیگر پزشک مهربان پارلمان پس از پیروزی در رقابت‌های انتخاباتی با تشکیل شورای راهبری و‌ کمیته‌‌های مختلف و متنوع وعده داد که میانگین سنی کابینه را کاهش داده و به سمت جوانان زیر ۵۰ سال! سوق دهد.

اما احکام صادره توسط طبیب جمهور در روزهای نخستین اقامت در پاستور چندان قرابتی با گفته‌ها و وعده‌های وی ندارد.

وی ابتدا عارف ۷۳ ساله که از نظر قانونی نمی‌تواند در انتخابات بعدی نامزد ریاست جمهوری شود را به عنوان معاون اول برگزید. سپس محسن حاجی میرزایی ۶۵ ساله که حتی نتوانست رتبه‌بندی معلمان را در دوران وزارت به سرانجام برساند، در مقام رییس دفتر گماشت.

معاون اجرایی را به یک چشم پزشک ۶۵ ساله محول کرده است که نهایت کنش مدیریتی وی، معاونت وزارت بهداشت در ۲ دهه قبل بوده است و به قول اقای عبدالعلی زاده، در همه این سال‌ها دنبال زندگی‌اش رفته بود و دور از قیل و قال حاکمیتی بوده است.

اطرافیان دکتر پزشکیان برای راضی کردن مخاطبان برای این انتصاب ناامیدکننده، یک کلیپ چند دقیقه‌ای رو کرده‌اند که فلانی در اعتراضات سال ۱۴۰۱ حرف‌های متفاوتی زده است. مگر خوب حرف زدن یا حرف خوب زدن، دلیلی بر صلاحیت اجرایی است؟

اوج هنرنمایی انتصابات اخیر رییس جمهور، برگزیدن یک پزشک۶۴ ساله از تبریز بدون یک روز سابقه کار در پارلمان به عنوان معاون امور مجلس است. حتماً انتخاب دبیری نماد تخصص گرایی و رشد منطقی و علمی درون سازمانی است! که بر دل رییس جمهور نشسته است.

هر چند نگارنده، توانمندی و لیاقت محمدجواد ظریف را در سطح ریاست جمهوری می‌داند اما وقتی این شخصیت دوست داشتنی در ایام تبلیغات بارها تصریح می‌کند که در دولت آینده مسئولیتی نمی‌‌پذیرد، چرا باید برای او حکم صادر شود؟ لااقل بگذارید یک بار هم به حرف‌هایتان اعتماد کنیم و باور کنیم که کنش‌هایتان نه برای خودتان بلکه برای ایران بوده است.

آقای پزشکیان، این قرار ما نبود که خودکارتان برای امضا احکام کسانی بچرخد که در دهه هفتم و هشتم عمرشان می‌زیند و یا بی‌ربط بر صندلی ‌ای بنشینند. اگر این بهارتان است، چگونه به نکویی سال دولت‌تان دل خوش کنیم؟

حسن محدث زاده

پتروشیمی جم سه شنبه سومین هفته مهرماه میزبان نشستی با عنوان” آیین امضا تفاهم‌نامه پروژه‌های عمرانی سال ۱۴۰۲ شورای راهبردی منطقه پارس” با راهبری سازمان منطقه ویژه پارس و حضور پررنگ حجت‌الاسلام احمدی نماینده مجلس بود که غیبت فرمانداران شهرستان‌های جنوبی استان به عنوان یکی از طرفین اصلی امضا، سندهای از پیش چاپ شده را بی امضاء، به درون کشوهای مدیران سازمان منطقه ویژه فرستاد. راقم این سطور، ۳ فرضیه و گزاره را برای این نشست ابتر و چرایی غیبت دسته جمعی فرمانداران که به احتمال زیاد با هماهنگی استانداری انجام شده؛ در ذهن متصور است:

نخست اینکه، انگیزه نمایندگان دولت برای عدم شرکت در نشست می‌تواند به شیخ موسی و انتخابات خط و ربط داشته باشد. خرداد ماه سال جاری محمدرضا غلامرضا معاون سیاسی وقت وزارت کشور در بخشنامه‌ای از فرمانداران، بخشداران و معاونان فرمانداران خواست تا برای پیشگیری از هرگونه سوء‌برداشت، نسبت به عدم همراهی نمایندگان در موضوعات و جلسات شائبه‌دار، حساسیت و دقت لازم را داشته باشند. این ماده در بخشنامه معاون سیاسی که ظاهری معقول دارد، به مذاق مجلس نشینان خوش نیامد و دست به اعتراض زدند تا وزارت کشور، این بند را از بخشنامه قیچی کند.

اما این مهم هم کارگر نیفتاد و بهارستانی‌ها به کمتر از برافتادن غلامرضا راضی نشدند و بر این خواسته خود تا رفتن به پای استیضاح وزیر پیش رفتند اما وحیدی برای جستن و گریختن از قلم سرخ نمایندگان، بر حکم معاونش، خط عزل بنویسد.

با وجود لغو این ماده در بخشنامه و عزل معاون سابق، اما ظاهراً وزارت کشوری‌ها می‌خواهند به بخشنامه‌ای که دیگر وجود ندارد، پایبند باشند و در جلسه‌ای که به زعم آن‌ها “شائبه‌دار”است، حضور نیابند تا زهر چشم از شیخ موسایی بگیرند که کلامی در حمایت از معاون معزول نگفت و حتی شاید (با تاکید می‌گویم شاید) برای استیضاح نیز امضا کرده باشد.

از سویی دیگر، این غیبت نشان می‌دهد که حنای احمدی برای دولتی‌ها، به زیبایی و پررنگی سابق نیست و محتمل است گمان‎برند که شیخ پا به سن گذاشته، مشمول “خالص سازی” انتخابات شده و برای تشکیل مجلسی انقلابی‌تر، از چشم تشکل‌های اصولگرایی می‌افتد تا چشمان او، کرسی‌های مجلس دوازدهم را نبیند. به این دلیل ترجیح دادند در جلسه‌ای که به نام نماینده فعلی و نامزد ناکام مجلس آینده است، ننشینند و عکس یادگاری نگیرند و از او عبور کنند.

گزاره و انگیزه دوم غبیت فرمانداران که امیدوارم فرضیه اشتباه این نویسنده باشد، به خود مساله مسئولیت‌های اجتماعی برمی‌گردد.

در یک دهه اخیر، همواره بر سر اعتبارات قطره چکانی نشت کرده از تاسیسات گاز و پتروشیمی مستقر در منطقه پارس جنوبی، بین مسئولان استان در سطوح مختلف، دعوا، مرافعه و مناقشه و مجادله بوده است. هنوز گلایه‌ها و اعتراض صریح و تند نمایندگان بوشهر و دشتستان بر نماینده جنوب استان بر سر آنچه آن را تمامیت خواهی شیخ موسی برای جذب همه اعتبارات مسئولیت اجتماعی برای حوزه‌ انتخابیه‌اش می‌دانند، را فراموش نکرده‌ایم. نمایندگان حوزه‌ شمالی استان در حالی که کیلومترها از صنایع پارس جنوبی دورند و از آسیب‌ها و لطمه‌های آن در امان‌اند، اما معتقدند حوزه‌های انتخابیه آنها نیز باید از اعتبارات مسئولیت‌های اجتماعی قدر و سهمی ببرد. بی‌تردید وقتی این نمایندگان، گلایه‌ها را عمومی‌ می‌کنند در ورای پرده نیز دو صد چندان در کوشش‌اند که بر خلاف سال‌های پیشین، اعتبارات به طور استانی تقسیم شود نه منطقه‌ای، بیم آن دارم که استانداری بوشهر، فرمانداران جنوب استان را با همین استدلال معیوب، از رفتن به نشست منع کرده باشد که اگر چنین گزاره‌ای صحیح باشد، هر ۴ فرماندار بومی، دست به خطایی راهبردی و نابخشودنی زده‌اند که آثار آن تا همیشه دامان‌شان را خواهد گرفت.

گزاره سوم ممکن است به دعوای درون خانوادگی نفتی‌ها مرتبط باشد. در ماه‌های اخیر، سازمان منطقه ویژه پارس، با این ادله که خود باید راهبر و ناظر همه فعالیت‌ها منطقه ویژه باشد، دبیرخانه شورای راهبردی پتروشیمی‌ها را از شرکت عملیات غیرصنعتی پازارگاد گرفته و تحت مدیریت خود را در آورده است.

این تصمیم با اعتراض برخی پتروشیمی‌ها روبرو شده و اختلاف و حفره بین پتروشیمی‌ها و سازمان منطقه را عمیق‌تر از گذشته کرده است.

فرمانداران که سال گذشته، تفاهم‌نامه‌ها را با “شورای راهبردی پتروشیمی‌ها”، امضا کرده‌ بودند اما امسال می‌بایست پای قرار و قرارداد “شورای راهبردی منطقه پارس” می‌نشستند. شاید فرمانداران با دو دو تا کردن، ترجیح داده‌اند در این دعوا، طرف پتروشیمی‌ها را بگیرند که اگر چنین باشد، نشان می‌دهد سازمان منطقه ویژه که روزگاری برای خود سروری و سرداری منطقه می‌کرد امروز به شیر بی یال و دمی تبدیل شده که کسی حتی برای تفاهم نامه‌هایش هم نیز تره خرد نمی‌کند و بازی را پتروشیمی‌ها واگذار کرده است.

مخلص کلام؛ تا زمانی که فرمانداران کلامی نگویند و رمزی نگشایند تا بدانیم که چرا در مجلسی که قرار بود برای منطقه اعتباری بیافریند، غیبت کردند، ما هم محکوم به گمانه سازی و ‌ذهن خوانی هستیم.

پایگاه اطلاع رسانی «خلیج فارس» در راستای طرح دیدگاههای مختلف، از انتشار یادداشت های دیگر استقبال می کند.

خلیج فارس: نخستین رویداد رسانه‌ای جنوب استان بوشهر با معرفی برترین‌ها در بخش‌های مختلف به کار خود پایان داد.‌‌‌‌

به گزارش خلیج فارس؛ آئین اختتامیه این رویداد رسانه با حضور معاون سیاسی امنیتی استاندار، مدیرکل ارشاد استان، رییس خانه مطبوعات کشور و استان، امام جمعه و فرماندار شهرستان و استقبال پرشور فعالان رسانه ای استان بوشهر در سالن شهید خاتمی شهرستان جم برگزار شد.

در این رویداد رسانه ای، کارگاههای با حضور اساتید مجرب رسانه ای کشور (یونس شکرخواه پدر روزنامه نگاری آنلاین، مهرداد خدیر و رضا غبیشاوی از اعضای شورای سردبیری سایت عصرایران) برای علاقه مندان برگزار شد.

در حاشیه آئین اختتامیه، با پخش کلیپ زیبایی، از 25 سال تلاش خستگی ناپذیر روزنامه نگاری علی هوشمند سردبیر روزنامه پیام عسلویه تقدیر شد. اتفاقی که باعث شد حاضران برای دقایقی علی هوشمند را تشویق کنند.

عباس اعتمادی پور مدیرمسئول سایت آوای بوشهر که به همراه اداره ارشاد شهرستان جم و خانه مطبوعات متولی برگزاری این رویداد رسانه ای بوده، در سخنانی از همکاری مسئولان شهرستانی و نیز مشارکت پتروشیمی های منطقه و پالایشگاه گاز فجر جم در این رویداد تقدیر کرد.

رییس خانه مطبوعات استان و کشور نیز گرانی کاغذ و چاپ را مشکل رسانه‌های مکتوب استان بوشهر دانست و بیان کرد: تعدادی از نشریه‌های مکتوب استان بوشهر به سبب برخی مشکلات از جمله کمبود و گرانی کاغذ و چاپ تعطیل شدند.

مازیار هوشمند از افزایش رسانه‌های حوزه فضای مجازی و الکترونیکی استان بوشهر خبر داد و افزود: در راستای فعالیت فضای رسانه‌ای جدید، نو مجوزها در حوزه رسانه‌های برخط و الکترونیک در استان بوشهر آغاز به کار کرد و عده‌ای به جمع فعالان رسانه‌ای استان بوشهر پیوستند.

مدیرعامل خانه مطبوعات و رسانه‌های کشور اضافه کرد: امید می‌رود با حمایت صنعت و مسئولان رسانه‌های متوقف شده و راکد استان بوشهر احیا شوند.

اکبر پورات، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار بوشهر با اشاره به مشکلات خبرنگاران افزود: قرار است یک تیم تخصصی برای حل مشکلات جامعه خبرنگاری از جمله اشتغال، بیمه و مسکن تشکیل شود.

عبدالرحیم افروغ، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان بوشهر با بیان اینکه امید بخشی رسالت مجموعه‌ای است که با افکار مخاطب سروکار دارد و می‌تواند با یک تیتر، عکس و زاویه نگاه ذهن جامعه را درگیر کند، گفت: رسانه جای نخبگان و محفل کسانی است که باید تیزهوشانه با سرعت عمل بالاتر، تبیین دقیق‌تر و با خودسازی متعالی نسبت به دیگر افراد جامعه، حاضر در صحنه باشند.

حجت‌الاسلام محمد محمدی امام جمعه جم نیز در این مراسم گفت: خبرنگاران واقعی اهل دانش، تجزیه و تحلیل هستند و قلم خود را معامله نمی‌کنند و بازوی مدیران برای مطالبه گری محسوب می شوند.

گفتنی است پس از اعلام برندگان این رویداد رسانه ای، از پوستر دوره دوم نیز رونمایی شد قرار است سال آینده به صورت استانی برگزار شود.

برندگان نخستین رویداد رسانه ای جنوب استان بوشهر

بخش صنعت نفت و گاز:

گزارش: سعید رضایی با گزارش دردسر‌های انتشار بوی از در پارس جنوبی از خبرگزاری مهر رتبه اول، مژده پاینده با گزارش مشعل‌ها در عسلویه همچنان می‌سوزند و می‌سوزانند در رتبه دوم، حجت عبداللهی‌پور با گزارش مظلومیت نخبه‌های بوشهری در صنایع نفت و گاز در رتبه سوم.

یادداشت: حسن محدث‌زاده با یادداشت دعوای مسئولانه برای مسئولیت اجتماعی پارس از سایت خلیج فارس در رتبه اول، حسین دهقان‌زاده با یادداشت تولد صنعت یا معلولیت جامعه دوم از روزنامه پیام عسلویه، حسین لاری با یادداشت نفت در ایفای مسئولیت‌های اجتماعی در عسلویه مردود شده از عسلویه آنلاین در رتبه سوم.

تیتر: مژده پاینده از روزنامه بامداد جنوب با “پاچه دومین دارنده گاز جهان را گاز می‌گیرد” در رتبه اول، مهرداد جشنی پور از ایرنا با “دیگی که برای استان بوشهر نمی‌جوشد” در رتبه دوم. این رشته رتبه سوم نداشت.

عکس: محمد صالحی نیا رتبه اول را کسب کرد. در این بخش هیات داوران سایر آثار این بخش را شایسته دریافت رتبه‌های دوم و سوم ندانست.

بخش عمومی:

یادداشت: مقام اول به سیف‌الله حسنی‌پور با “نگاهی به یکی از پیرترین طرح‌های استان بوشهر” از سایت آینه جم، حجت عبداللهی‌پور با “گریز صنعت از توسعه در منطقه جنوب استان” از پیام عسلویه در رتبه دوم و حیدر احمدی با “فرهنگ توسعه‌ای حلقه مفقوده در توسعه استان بوشهر” از پیام عسلویه در رتبه سوم.

تیتر: حدیث شاکرراد با “بهار کشاورزان آبدانی در پاییز” از خبرگزاری مهر در رتبه اول، یزدان شهیدزاده “با سبقت از سایپا شاید آخرین فرصت حضور رزاقی در اتوبان آزادگان” از سایت آوای بوشهر در رتبه دوم و علی‌اکبر قیصری با “بهشت استان بوشهر خشکید” از خبرگزاری مهر سوم.

گزارش: حدیث شاکرراد با “بهار کشاورزان آبدانی در پاییز” از خبرگزاری مهر در رتبه اول، مهرداد جشنی پور با “به بهشت سرمایه‌گذاری ایران خوش آمدید” از خبرگزاری ایرنا دررتبه دوم و مصطفی صفایی با “واگذاری اردوگاه‌های دانش‌آموزی کنگان تحت هر شرایطی غیرقانونی است” از هفته نامه ثلاث رتبه سوم.