اینک که نماینده دشتستان، به پشتوانه اختیارات قانونی خود به عنوان نماینده مردم در مجلس، شجاعت به خرج داده و در پی مطالبات گسترده مردم در قبال اقدام و بی توجهی وزارت نفت نسبت به موضوع درمان، سلامت و حفظ جان کل اهالی استان بوشهر و شاغلان و ساکنان مناطق محل استقرار نفت، گاز و پتروشیمی، با عنوان رئیس مجمع نمایندگان استان بوشهر، آقای اوجی وزیر نفت را به صحن علنی مجلس احضار کرده و از وی سؤال نموده و خواسته تا چرایی عدم احداث بیمارستان در استان بوشهر و اقدام به کلنگ زنی بیمارستان ۲۰۰ تختخوابی در شیراز را پاسخ دهد، خیلی مهم و ضروری است تا ۳ نماینده دیگر کنونی در مجلس و ۲ منتخب جدید، نماینده مردم در مجلس خبرگان، استاندار، رسانه ها، تشکل های مردمی و مدنی، وجدان های بیدار، همه شخصیت های ذی‌نفوذ و صاحب نظر با هم متحد، همدل و همصدا شوند و بدون مسامحه و با قاطعیت و با پشتوانه مردم، نگذارند وزیر نفت با جواب معمولی و توجیه بلاوجه و یا وعده سر خرمن، از کنار این سؤال مهم و مطالبه فراگیر مردم سراسر استان بوشهر، عبور کند.
مقامات ارشد، صاحب منصبان، نمایندگان، کاندیداهای انتخابات مجلس دوازدهم و مجلس خبرگان و… همگی در ۱۱ اسفند و قبل از آن، برای افزایش سطح مشارکت مردم در انتخابات و یا جلب آراء آنان، برای پیگیری مطالبات، بیان راه حل مشکلات و نقد عملکرد دولت ها و مجالس قبل، از یکدیگر سبقت می گرفتند و مکرر وعده دفاع از حقوق استان و منافع مردم را می دادند.
بنابراین حالا بهترین زمان و مجال مناسبی است تا یکبار هم که شده وزیر نفت، دولت و مجلس، نسبت به حقوق مسلم و مطالبات طبیعی و مغفول مانده مردم، متذکر و متوجه شوند.
اگر جواب وزیر نفت، جز پذیرش واقعیت و خواسته بحق مردم استان بوشهر مبنی بر متعهد شدن کلنگ احداث قریب الوقوع بیمارستان ۲۰۰ تختخوابی وزارت نفت در استان بوشهر (علی القاعده در یکی از ۴ شهرستان جنوبی) باشد، نباید قانع شد.
این موضوع مهم را میتوان به نوعی یک آزمون و ملاک سنجش مردم از اقتدار، همدلی، همصدایی و اتحاد مسئولان استان به پشتوانه مردم دانست.
دکتر ابراهیم شفیعی*
از طرف دیگر، با تاخیر در پرداخت پرسنلی و پزشکان و سایر کادر درمان و نارضایتی شدید حاصل از این موضوع، رابطه کادر درمان و بیماران را با تنش و حتی درگیری مواجه کرده، به نحوی که پزشکان به علت ناچیز بودن پرداخت ها که آن هم با تاخیر بسیار زیاد (بیش از یکسال) صورت می گیرد، مجبور می شوند علیرغم میل باطنی، حق الزحمه خود را از بیماران مطالبه نمایند که از این موضوع، هم بیماران و هم خود کادر درمان شدیداً ناراضی می باشند.
