خلیج فارس:تصویری از نفیسه روشن در کنسرت محسن ابراهیم‌زاده پربازدید شده است.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از برترین‌ها؛ تصویری از نفیسه روشن در کنسرت محسن ابراهیم‌زاده پربازدید شده است. تیپ متفاوت این بازیگر تلویزیون در کنسرت توجه کاربران فضای مجازی را به خود جلب کرد.
نفیسه روشن (زاده ۱۳ اردیبهشت ۱۳۶۱) بازیگر، تلویزیون و ایران است. فعالیت حرفه‌ای او با بازی در مجموعه‌ی روزهای به‌یادماندنی شروع شد که در سال ۱۳۸۲ به نمایش درآمد، اما با بازی در مجموعه تلویزیونی اغما به شهرت رسید.
خلیج فارس:بازیگر «مری پاپینز» در پاسخ به این پرسش که آیا ترامپ می‌تواند آمریکا را «دوباره عالی» کند یا نه می‌گوید: «خوشبختانه زنده نیستم که چهار سال آینده را ببینم.»
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از سی نما؛ دیک ون دایک در آستانه ۹۹ سالگی می‌گوید: خوشبختانه دوره جدید ریاست جمهوری ترامپ را نمی‌بینم.
دیک ون دایک» بازیگر کهنه‌کار آمریکایی که ماه آینده ۹۹ ساله می‌شود به شوخی می‌گوید ترجیح می‌دهد بمیرد و دوره جدید ریاست جمهوری «دونالد ترامپ» را نبیند.
ون دایک در حالی این ادعا را مطرح می‌کند که بسیاری از سلبریتی‌های هالیوود برای مهاجرت از آمریکا برنامه‌ریزی می‌کنند و برخی از شبکه اجتماعی ایکس که متعلق به «ایلان ماسک» به عنوان یکی از حامیان کلیدی ترامپ است خارج شده‌اند.
بازیگر «مری پاپینز» در پاسخ به این پرسش که آیا ترامپ می‌تواند آمریکا را «دوباره عالی» کند یا نه می‌گوید: «خوشبختانه زنده نیستم که چهار سال آینده را ببینم.»
وقتی از ون دایک پرسیده می‌شود که آیا برای آمریکا آینده روشنی تصور می‌کند یا نه می‌گوید: «امیدوارم حق با شما باشد.» پس از این پاسخ همسر او می‌گوید: «ای بابا.»
ون دایک پیش از انتخابات ۲۰۲۴ در اینستاگرام از «کامالا هریس» حمایت کرد و فضای سیاسی امروز آمریکا را به جنبش‌های حقوق مدنی دهه ۱۹۶۰ تشبیه کرد. او بخشی از سخنرانی خود در تاریخ ۳۱ مه ۱۹۶۴ در کنار «مارتین لوتر کینگ جونیور» را دوباره خواند.
بسیاری از سلبریتی‌هایی که از هریس حمایت کرده بودند پس از پیروزی ترامپ واکنشی نشان ندادند.
خلیج فارس:روزنامه هفت صبح: عنوان ثروتمند ترین بازیگر فعلی سینمای ایران چند مدعی بزرگ دارد.
محمدرضا گلزار
مطمئنا اولین مدعی محمدرضا گلزار است. بازیگر 47 ساله که بچه محله اندیشه عباس آباد تهران بود و نمودهای ثروتش در آپارتمان برج خلیفه و اتومبیل های لوکس و زندگی بی دغدغه اش که بین تنیس و پدل و راندن ماشین های لوکس و ورزش بدنسازی می گذرد مشخص می شود. هنر اصلی او چهره اش است.
به لحاظ بازیگری به جز چند درخشش کوتاه مثل بوتیک و مادر قلب اتمی عموما بازیگر متوسطی محسوب می شود. او گیتاریست خوبی بود و با حمایت مهرورزانه هدیه تهرانی وارد سینما شد و در دهه هشتاد با مهناز افشار یک زوج زیباروی سینمای تجاری را تشکیل دادند. بعدها این اتفاق با فیلم های او و الناز شاکردوست هم تکرار شد.
او چند تجربه قابل قبول هم در مجری گری داشته و دستمزدهای نجومی اش مشهور هستند. او آواز هم می خواند که خب شاید اگر نمی خواند بهتر بود و بر نواختن چند ساز دیگردر کنار گیتار هم تسلط نسبی دارد .تسلط متوسط ! از فعالیتش در ساخت و ساز هم حرف هایی شنیده می شو.د. اما خب از همه مهم تر اعتماد به نفس اوست .گلزار دو سالی است که متاهل هم شده است.
مهران مدیری
مهران مدیری سی سال است که در عرصه سینما و تلویزیون حضور دارد و در دوره هایی به چنان محبوبیتی رسید که دارندگان کسب و کارها با ارقام نجومی خواهان اسپانسر شدن در کار های او بودند . او یک کمدین ماهر است و در کارگردانی آثار طنز هم توانایی خوبی دارد و همچنین در تشخیص استعداد بازیگران در عرصه کمدی.
او شاید مهم ترین چهره کمدی تاریخ سینمای ایران باشد. او دوتا مشکل عمده دارد:یکی میل به آواز خواندن در روی استیج و ضایع کردن شاهکارهای قدیمی و دیگری اشتیاق برای نشان دادن وجه روشنفکر و عمیق خود که در مصاحبه های تلویزیونی وفیلم هایی که کارگردانی کرده مشخص شده اند.در مورد ویلای سوپرلوکس او در عسلک لواسان ،پنتهاوس در برج تهران و علاقه شخصی اش به اتومبیل بنز زمزمه ها و شایعات فراوانی شنیده می شود. او احتمالا 63 ساله است اما در ویکی پدیا سن او 57 ساله قید شده است.
رضا عطاران
رضا عطاران، مرد صمیمی سینمای ایران که نه کسی اتومبیل لوکسش را دیده و نه ردی از خانه و یا ثروت او در جایی زده شده است. با این حال اخبار پر است از چانه زدن های او برای بستن قراردادهای گرانتر با تهیه کننده ها و گرفتن دستمزدهای خارق العاده و سهیم شدن در فروش فیلمهایش . او یک کمدین خلاق و پیچیده است که در کارگردانی فیلم ها و سریال ها هم سبک منحصر به فرد خود را دارد . یک سبک خلاق چرک ! مطمئنا ثروت اندوخته شده او در دنیای سینما سر به فلک می کشد.او 55 ساله است.
نوید محمد زاده
ظهور صاعقه وارش در عرصه سینمای اجتماعی و توانایی اش در تیپ سازی و بازی با چهره و صدا و بدن او را به آس سینمای ایران در نیمه دوم دهه نود بدل کرد. ثروت او عمدتا به خاطر چند قرار داد طویل المدت برای بازی در سریال ها شکل گرفته که مهم ترین آنها سریال قورباغه بود. او 38 ساله است و از یک خانواده پرجمعیت ایلامی الاصل بلند شده است.
یک بازیگر مسلط و حرفه ای محسوب می شود که در پروژه های متناوب سینما و سریال و تئاتر ظاهر می شود و به یک چهره معروف در جامعه ایرانی بدل شده است . ذائقه اش در لباس پوشیدن برخلاف ترندهای روز ، ابراز احترام عمیقش به بازیگران قدیمی سینما و همین طور همسر جوان و اهل افغانستان (فرشته حسینی )از دیگر ساید افکت های زندگی نوید محمدزاده هستند.
بسیاری او را جزو مهم ترین استعدادهای بازیگری تاریخ سینمای ایران می دانند. شهره آغداشلو در یک اظهارنظر جنجالی او را حتی برتر از بهروز وثوقی قلمداد کرده است .با این حال نمودهای ثروت بی کرانش چندان مشخص نیستند و او موفق شده این ماجرا را کنترل کند.
بهرام رادان
بازیگر چشم آبی سینمای ایران که بازیگر نسبتا خوبی است و مدام در حال بهتر شدن هم هست اما شم و قریحه مهم او سرمایه گذاری های پیاپی در عرصه های دیگر اقتصادی است. مثل کافی شاپ های زنجیره ای ،ساخت و ساز ، فروشگاه های زنجیره ای لباس های چرم ، برندهای خارجی لباس، توریسم ،رستوران و دیگر عرصه ها و عموما هم به خاطر انضباط ذاتی و شخصی اش به نتایج خوبی دست یافته و در حال حاضر جزو ثروتمند ترین بازیگران سینمای ایران محسوب می شود.مضاف بر این که بازی در سریال طولانی جیران ، برند روبه زوال او درعرصه سینما را دوباره احیا کرده است . او 44 ساله است و دو سالی است که به جرگه متاهلین پیوسته است.اتومبیل شخصی اش یک پورشه کاین است.
پژمان جمشیدی
یک ماه پیش اعلام شد که فروش مجموع فیلم های جمشیدی از هزار میلیارد تومان گذشته است . او در حال حاضر مهم ترین چهره سینمای تجاری ایران است و در عرصه تبلیغات هم بسیار پرکار است و از خرج کردن چهره اش برای تبلیغ برندهای مختلف از فرش تا ماشین لباسشویی ابایی ندارد و چهره اش مدام در بیلبوردها و استندهای تبلیغاتی دیده می شوند.
خبرهایی که از دستمزدهای کلانش به گوش می رسند و پرکاری وحشتناکش ، نشان می دهند که او با سرعت در حال تبدیل شدن به ثروتمند ترین مرد سینمای ایران است. جمشیدی در اثر یک معامله اقتصادی زیان سنگینی دید و یک متارکه پرخسارت در زندگی شخصی اش هم تجربه کرده است .
شهاب حسینی
شهاب حسینی زمانی انتخاب اول همه فیلمسازهای مهم سینمای اجتماعی ایران بود. پسر یک دبیر ادبیات که در سریال های تلویزیونی چهره شد و به تدریج مثل یک پروانه از پیله درآمد و به یک بازیگر مشهور تبدیل شد که حتی عنوان بازیگر برگزیده جشنواره کن را نیز در کارنامه دارد و سیمرغ های بلورین.
او بازیگر محبوبی است که با چندین پروژه مشهور سینمایی چهره شد و در سریال های شبکه خانگی هم درخشید و حالا در گذر از پنجاه سالگی یک کسب و کار جمع و جور فیلمسازی درامریکا راه انداخته است و تشعشعات ثروتش کاملا مشخص هستند. او از زن اول خود با دو فرزند جدا شده و دوباره ازدواج کرده است
خلیج فارس:عکسی از مجید یاسر بازیگر «جوکر» به همراه دخترش در سفر منتشر کرده است.
منبع:فرارو
خلیج فارس:رضا عطاران، یکی از محبوب‌ترین چهره‌های کمدی ایران، طی سال‌های گذشته تغییرات چشمگیری در مسیر هنری خود تجربه کرده است. در اوایل فعالیت حرفه‌ای‌اش، او با نقش‌آفرینی در سریال‌هایی همچون “متهم گریخت” و “خانه‌به‌دوش” توانست جایگاه ویژه‌ای در قلب تماشاگران به دست آورد. عطاران در این دوران به دلیل نگاه طنزآمیز اما همراه با دردهای اجتماعی، با تکیه بر کاراکترهای مردمی، به یکی از شخصیت‌های ماندگار تلویزیون و سینما بدل شد.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از برترین‌ها؛با این حال، در سال‌های اخیر آثار او از سوی برخی تماشاگران و منتقدان با استقبال کمتری مواجه شده است.
پس از آنکه رضا عطاران از صداوسیما فاصله گرفت، محبوبیت و جایگاه او دچار تحولات چشمگیری شد. یکی از دلایل این تغییر، فاصله گرفتن او از نقش‌های ماندگار و مردمی‌ای است که پیش‌تر در تلویزیون به تصویر کشیده بود. سریال‌های موفقی مثل متهم گریخت و خانه‌به‌دوش او را در قالب شخصیت‌های عامی و نزدیک به دل مردم به نمایش می‌گذاشت و همین باعث محبوبیت بی‌حد او شد. اما با دور شدن از این نقش‌ها و ورود به سینما و آثار متفاوت، شاید بخشی از آن ارتباط نزدیک و مردمی را از دست داد.
همچنین، تکرار برخی کلیشه‌ها و انتخاب‌های سینمایی که چندان نوآوری و خلاقیت به‌همراه نداشتند، باعث شد برخی از مخاطبان حس کنند عطاران در یک چرخه تکراری گرفتار شده است. بسیاری از فیلم‌های اخیر او، با اینکه طنز دارند، اما نتوانسته‌اند همان تازگی و جذابیت آثار قبلی‌اش را داشته باشند. در نتیجه، نقش‌هایش کمتر از گذشته در ذهن مخاطب باقی مانده و به همان اندازه نیز تأثیرگذار نبوده‌اند.
از طرف دیگر، با تغییر سلیقه نسل جدید و ورود چهره‌های جدید به عرصه سینما و طنز، رقابت برای جذب توجه مخاطبان سخت‌تر شده است. نسل جدید به طنزهای متفاوت و مدرن‌تر گرایش پیدا کرده‌اند و پلتفرم‌های آنلاین نیز فضای تازه‌ای برای هنرمندان جوان و متنوع فراهم کرده‌اند که عطاران به‌طور مستقیم از آنها بهره‌مند نشده است.
با این حال رضا عطاران همچنان چهره‌ای دوست‌داشتنی و پرطرفدار است، هنوز بریده ویدیوهای سریال‌های موفق عطاران در صداوسیما به شدت در فضای مجازی دیده می‌شود، انگار که او برای احیا نیاز به ارتباط مستقیم به عامه مردم دارد، شاید اگر اندکی تعامل صورت بگیرد، هم عطاران ری‌برندینگ شود و هم صداوسیما و کنداکتور بی‌آبروی این روزهایش نجات پیدا کند.
روزنامه خراسان به قلم مائده کاشیان در این خصوص نوشت: رضا عطاران طی سال‌های ۹۰، ۹۱ و ۹۳ به ترتیب با سه کمدی «ورود آقایان ممنوع»، «خوابم میاد» و «طبقه حساس» در جایگاه دوم جدول فروش نشست. این ستاره سال‌های ۹۴ تا ۹۷ نیز طی چهار سال متوالی با کمدی‌های پرفروش «نهنگ عنبر ۱»، «من سالوادور نیستم»، «نهنگ عنبر ۲» به جایگاه دوم و با فیلم پرفروش «هزارپا» به قله گیشه رسید. پس از این موفقیت تجاری، موقعیت عطاران در گیشه تغییر و جایگاه او به رتبه‌های پایین‌تر سقوط کرد.
رضا عطاران از سال ۹۸ تا امسال با فیلم‌های کمدی «زیر نظر»، «ویلای ساحلی» و «قیف» در جایگاه اول تا سوم جدول فروش غایب بوده و رقابت را به دیگر ستاره‌های کمدی واگذار کرده است.
او در دهه ۹۰ جزو فاتحان گیشه بود و هر سال با آثار کمدی پرفروش خود در رتبه اول یا دوم پرفروش‌ترین فیلم‌ها جایگاهی را به دست می‌آورد. از اواخر دهه ۹۰ این روند تقریبا متوقف شد و رضا عطاران در رتبه‌های پایین‌تر جدول فروش نشست و جایگاه اول تا سوم گیشه را به کمدین‌های دیگر واگذار کرد. جدیدترین نمونه این اتفاق، ناکامی فیلم «قیف» ساخته محسن امیریوسفی است که با وجود فضای فانتزی و متفاوت آن، اما مورد استقبال تماشاگران قرار نگرفته و حضور موفقی در گیشه نداشته است.
عطاران هنوز عطاران است…
با وجود سقوط عطاران به رتبه‌های پایین‌تر جدول فروش، سابقه درخشان این ستاره در تلویزیون و خاطره مخاطبان از فیلم‌های پرفروش او در دهه ۹۰، باعث می‌شود همچنان به عنوان چهره‌ای محبوب نزد مخاطبان جایگاه خود را حفظ کند اما موفقیت تجاری آثار او یا انتخاب‌های این بازیگر موضوعات دیگری است. سال ۱۴۰۲ سریال موفق و خوش‌ساخت «دفتر یادداشت» در نمایش خانگی اثبات کرد در صورتی که نقشی خاص مانند «ایرج مجد» به عطاران سپرده شود و فیلم یا سریال نیز کیفیت لازم را داشته باشد، این ستاره باز هم می‌تواند توانایی‌های خود را نشان بدهد و مورد توجه قرار گیرد.
تکرار روزهای خوب عطاران در هاله‌ای از امید
شاید بازگشت محبوبیت رضا عطاران در گرو تعامل دوباره‌اش با صداوسیما و زنده کردن خاطرات شیرین گذشته باشد. همکاری مجدد او با تلویزیون و ایفای نقش‌های مردمی و آشنایی که به دل مردم نزدیک است، می‌تواند همان حس صمیمیت و اصالت را دوباره در ذهن مخاطبان تداعی کند. تکرار خاطرات دلنشین سریال‌هایی که او در آنها خاطره‌ساز شد، می‌تواند عطاران را به جایگاه ویژه‌اش در قلب مردم بازگرداند و او را بار دیگر به یکی از سوپراستارهای دوست‌داشتنی صداوسیما تبدیل کند.
این روزها جای خالی او در صداوسیما دیده می‌شود و همچنان مردم با آثار قدیمی او خاطره بازی می‌کنند، در زیر واکنش برخی کاربران فضای مجازی درباره آثار او را بخوانید:
کاربری به نام منیر در توئیتر نوشت: چندین ساله که صدا و سیما فقدان حضور رضا عطاران رو حس میکنه و به روی خودش نمیاره!
حسین هم نوشت: رضا عطاران در دوره ای مناسبتی ساز خیلی خوبی بود و به ویژه زبان سینمایی طنز دلنشینی داشت که با اکثریت مردم ارتباط برقرار کرده بود که متاسفانه متوقف شد .
مجید گفته: فکر نمی‌کنم حتی خود رضا عطاران اندازه من سریال‌هایی که کارگردانی کرده رو دیده باشه!
دیگه از بیکاری به جایی رسیدم کارهاش رو توی اینستاگرام هم پیدا می‌کنم.
سمیرا هم اینگونه به آثار قدیمی او واکنش نشان داد: تلویزیون در سال های گذشته از مناسبت ها بهترین استفاده رو میبرد تا برای خودش بیننده بیشتری جذب کنه و در دهه ۸۰ معمولا موفق عمل میکرد سریال خانه به دوش یکی از موفق ترین نمونه های این مدل سریال سازی بود که رضا عطاران رو تبدیل به یک برند برای تلویزیون کرد.
نعیم هم ویدئو زیر را در توئیتر منتشر کرده و گفته: عجب دورانی بود ای کاش با همین فیلم‌ها صداوسیما بازم دل مردم و شاد میکرد.
خلیج فارس:در ادامه تصاویری از نیکی کریمی بازیگر نقش «محبوبه زن شهرام» در سریال کیمیا را بعد ۹ سال و در ۵۲ سالگی مشاهده می‌کنید.
خلیج فارس:قاب صمیمی از شاهرخ استخر و علی اوجی دو بازیگر مشهور جوکر را مشاهده کنید.
منبع:برترین ها
خلیج فارس:رامبد جوان، بازیگر، مجری و کارگردان مطرح ایرانی است که این روزها با شرکت در مراسم‌های اکران فیلم کمدی جدیدش با عنوان «زودپز»، بسیار جلب توجه کرده‌است. استایل‌های کژوال و غیرمتناسب رامبد در این مراسم‌های اکران، معمولا با ساعت مچی‌های شیک و گران‌قیمتی تکمیل شده‌اند.
تنوع زیاد ساعت‌های این سلبریتی باعث شده تا برخی بگویند که او احتمالا بدون تصمیم قبلی و صرف دیدن یک مدل ساعت در پشت ویترین، آنها را خریداری کرده و در استایل‌هایش به کار میبرد. ساعت رامبد جوان از برند «همیلتون» که قیمتی حدود ۶۵ میلیون تومان دارد، در مراسم‌های بسیاری در دست او دیده شده‌است.
منبع:برترین ها
خلیج فارس: تصاویری جدید از مراسم عروسی عباس جمشیدی‌فر در اینستاگرام پربازدید شده است.
عباس جمشیدی‌فر (زادهٔ ۱۷ شهریور ۱۳۵۹) بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون اهل ایران است. او در سال ۱۴۰۱ باانتشار یک پست در اینستاگرام خبر از ازدواج مجدد خود داد. او با سریال سه دونگ سه دونگ معروف شد و با سریال زخم کاری به اوج شهرت رسید.
منبع:برترین ها
خلیج فارس:روزنامه کیهان در بخشی از این گزارش نوشته است: شارلاتانیسم در فیلمفارسی نوین!
یکی از این فیلمسازان با فیلمی ملهم از «شب‌نشینی در جهنم» به نام «پوست موز»، در کمال تاسف به سینمای ایران آمد و البته اثری زیر خط فقر استاندارد سینما روی پرده برد که حتی با فیلم مورد تقلیدش، به لحاظ قوت ساختاری، فرسنگ‌ها فاصله داشت!
و بازهم متاسفانه اگر در سال ۱۳۳۷، فیلم «شب‌نشینی در جهنم» که توسط یک بهائی به نام مهدی میثاقیه تهیه شد، به دلیل برخی توهین‌ها به باور‌ها و اعتقادات مردم، مورد اعتراض محافل دینی قرار گرفت، فیلم «پوست موز «که ده‌ها بار سخیف‌تر و موهن‌تر و به همان شیوه، عقاید ملت را به سخره گرفته بود، مورد کمترین انتقادی قرار نگرفت و اگرچه پروانه نمایش روی پرده را دریافت نکرد ولی مستقیما به شبکه خانگی راه یافت!
فیلم‌های مبتذل تری مثل «دموکراسی تو روز روشن» (که بازهم معاد و آخرت و باور‌های مذهبی را مضحکه کرده بود)، «در امتداد شهر» (که اساسا بیش از یک فحش تصویری نبود!)، «تلفن آقای رئیس‌جمهور» (که علاوه‌بر ابتذال ساختاری و محتوایی، نشانی هم از سینما و هنر هفتم نداشت و البته بازهم برخی اعتقادات دینی و اخلاقی مردم را مورد هجمه قرار داده بود) فیلم‌های بعدی این شبه فیلمساز بودند. اما در آبان ۱۳۹۲ اعلام شد یکی از نقش‌های دست دوم تازه‌ترین فیلم این کارگردان کم‌استعداد ولی پر سر و صدا به نام «نقش نگار»، به یکی از هنرپیشگان سینمای شاهنشاهی به نام ناصر ملک مطیعی سپرده شد!
لازم به ذکر است که اساسا بحث نگارنده در این‌جا بر سر حضور یا عدم حضور فردی به نام ناصر ملک مطیعی در فیلم یاد شده نیست. به هر حال وی نیز مثل هر شهروند دیگری می‌توانست در هر حرفه و شغل و عرصه‌ای که قانون اجازه دهد، حضور یابد و ایرادی برآن مترتب نبود. اما سؤال اینجاست که مقصد و مقصود سازندگان فیلم «نقش نگار» از حضور این بازیگر (با سابقه طولانی در سینمای فیلمفارسی) در این فیلم چه می‌توانست باشد؟
آیا می‌خواستند در سن هشتاد و چند سالگی از توانایی‌های این بازیگر استفاده کنند؟! آیا هیچ بازیگر دیگری نمی‌توانست در این نقش دست چندم بازی کند؟! آیا قصد سازندگان فیلم به جز دلجویی و تجلیل از بازیگری بود که کارنامه مبتذلی در عرصه سینمای ایران داشته و خودش در مصاحبه با برنامه هفت، از مردم ایران خواست که وی را ببخشند؟! براستی این دلجویی سازندگان فیلم «نقش نگار» از یک بازیگر فیلمفارسی (که از همین روی جشنی هم برایش برپا ساختند) به خاطر چه بود؟ شاید حضرات معتقد بودند حقّی از وی در طول این سالها ضایع شده که از اوج بازیگری در سینمای مبتذل فیلمفارسی به خانه‌نشینی کشیده شد؟ یعنی وی به ناحق از صحنه سینمای ایران کنار گذاشته شد و می‌بایست به همان روال در سینمای پس از انقلاب نیز حضور می‌یافت؟!
پاسخ این سؤالات از سوی دست‌اندرکاران فیلم یادشده روشن بود و حتی از محتوا و ساختار فیلمفارسی و مبتذل آثار قبلی کارگردان محترم نیز می‌توانستیم دریابیم که وی مانند برخی دیگر دوستان به اصطلاح فیلمسازشان، داغ هجران فیلمفارسی بر دل داشته و شاید می‌خواست از طریق ورود عناصر اریژینال این نوع شبه سینما به آثارش، در واقع برای خود و برای پدیده‌ای که از استاندارد‌های هنر هفتم بسیار دور است، به اصطلاح اعتباری بتراشد!
این قصه از کجا آغاز شد؟
البته همان‌طور که گفته شد عملکرد‌هایی اینچنین در طول این سالها، سابقه‌ای پررنگ داشته و سخن تازه‌ای نبود که همپای موضوعات و ساختار مبتذل و سخیف فیلمفارسی، برخی از عناصر و عوامل پیشانی سفید آن نیز به دلیل مدیریت شتر گاو پلنگی این سینما، به ساحت آن راه یابند.
اما پرداختن سؤال برانگیز رسانه ملی به چنین موضوعی (حداقل در دو برنامه شبکه ۳ یعنی «هفت» و «ویتامین ۳» که بنده فرصت دیدنش را در آبان ماه ۱۳۹۲ داشتم) آن هم با لحن خوش آمد گویی و تبریک و تهنیت! و بدون هیچ‌گونه نقد و تحلیل و روشنگری، در واقع خدشه دار کردن حرمت این رسانه مردمی بود. انتظار می‌رفت رسانه‌ای که از بیت‌المال هزینه می‌کند و مدعی دانشگاه انقلاب اسلامی است، با نقد و بررسی صحیح، چنین موضوعی را انعکاس می‌داد تا لااقل پاسخی باشد برای نسل امروز که متاسفانه به یمن تسامح و کم کاری‌های امثال این رسانه‌ها، هیچ پس زمینه یا ایده روشن و تحلیلی درست از دوران پیش از انقلاب و سینمایش ندارد!
آن وقت مرتب این سؤال مطرح می‌شود که چرا مخاطب سینمای ایران عطایش را به لقایش بخشید؟ چرا دوران پس از دهه ۷۰ سالن‌های سینما خالی شد؟ چرا تولیدات این سینما، پی‌در‌پی ورشکست شدند؟ در حالی که برخلاف آنچه حضرات مطرح کرده و می‌کنند، از قضا ورشکستگی این سینما از همان دوران آغاز شد که همه خطوط قرمز را زیر پا گذاردند و هر نوع ابتذالی را در این سینما به نمایش درآوردند!
