امید مافی
ضربه بزن. تا می‌توانی ضربه بزن و همستر را و خودت را خسته کن. آنقدر خسته که سکه‌های کشف نشده سر از جیب مبارکت درآورند. آن وقت بادی در غبغب بینداز، لختی روی ابرها قدم بزن و همای سعادت را روی شانه ات بنشانی! 
بهت آور است. کوچ میلیونی به تلگرام برای زدن به شکم همستری که آنقدر اغواگری می‌کند که خرد و کلان یورش به تلگرام را کلید زده و کاربران جستجوگر در تاکسی، خانه و خیابان و پشت میز کار! ثانیه‌‌‌ای انگشت خود را از صفحات کوچک گوشی هایشان بر نمی‌دارند.
این شمایل جامعه خسته‌‌‌ای است که زیر تازیانه گرانی، تورم و بی پولی، همستر از ره رسیده‌‌‌ای را فرشته نجات خود تلقی کرده و با شعار «ضربه بزن، درآمد کسب کن» آنی از تلگرام دور نمی‌شود.
قصه از جایی شروع شد که تجربه موفق ارز دیجیتال «نات کویین»، همستر کامبت را در قاب چشم‌ها نشاند و جماعتی آرزوی پولدار شدن خود را به ناف همستر بیقرار متصل کردند.
اینکه سناریو تا چه اندازه درراستای بازگشت برند تلگرام به میانه میدان و چه رابطه‌‌‌ای با جذب انبوه کاربر توسط این شبکه اجتماعی دارد، سوالی است که از حالا می‌توان پاسخ آن را داد! ورای این بحث ها، این روزها دیوار تنهایی آدم‌‌هایی را به نظاره نشسته ایم که هر یک به گوشه‌‌‌ای خزیده و با همستر خود به بستن کوله بار خویش و سفر به سیاره خوشبختی ابدی می‌اندیشند. انگار این آخرین فرصت برای رهایی از بی پولی و شوربختی است که جماعتی به این لعبت پناه آورده اند، تا سکوت زیر سقف خانه‌ها بیداد کند و فرزندان و والدین تا پاسی از شب جیک هم نزنند و سراغ یکدیگر را نگیرند!