من آیدا ۱۴ سال سن دارم و فکر کنم کوچک ترین بانوی شرکت کننده در دومین رویداد رسانه ای جنوب استان بوشهر در شهرستان جم بودم. پدرم (سجاد بهزادی) البته سالهاست خبرنگار است. او انگیزه حضور من در مراسم بود و در هر دو سال شرکت کردم. 
پدرم همیشه ناراحت هست که چرا فضای رسانه در استان بوشهر این قدر مردانه است و زنان خیلی فعال نیستند. اما در رویداد امسال این طور نبود. وقتی در مراسم تجلیل از برگزیده های مراسم به جمعیت نگاه و برنده ها نگاه می کردم؛ مدام به حرف های پدرم فکر می کردم. چیزی که من می دیدم بر خلاف حرف های پدرم بود. حداقل یک سوم جمعیت مراسم زنانه بود و بخش تجلیل هم از ۱۱ بانوی برگزیده در رشته های عکس، خبر و یادداشت تندیس دادند.
بعد که با پدرم درمیان گذاشتم خوشحال بود. به من گفت در بیانیه هیات داوران هم به این موضوع اشاره کردیم. پدرم عضو هیات داوران بود. بسیار خوشحال بود که زنان استان در خبرنگاری فعال هستند.
من زنان کشورم و استانم را می ستایم. مادرم شاغل هست و می دانم که زنان در کنار خانواده وقتی شاغل می شوند چقدر کارشان سخت تر می شود اما ما زنان قدرتمند هستیم و دانا.
من خودم حتما به خبرنگاری و عکاسی فکر می کنم و ممنون هستم که رویداد رسانه ای بوشهر به من در این راه کمک می کند. من هرگز استاد فریدون صدیقی و استاد مریم سلیمی که در کارگاه ها به من درس یاد دادند را فراموش نمی کینم. آقای صدیقی به من انگیزه داد و گفت “تو خیلی خوبی.” اولش تنها خوشحال شدم و اما بعد که برای پدرم تعریف کردم و او آقای صدیقی را بیش تر به من معرفی کرد، بغض گلویم را گرفت و کمی گریه کردم.
می خواهم مانند دیگر زنان استانم توانمندی هایم را به جامعه نشان دهم. من به آینده زنان امیدوار تر شدم.
ممنونم پدرجان، ممنونم رویداد رسانه بوشهر و تبریک می گویم و ستایش می کنم همه زنان سرزمینم ایران.