آلزایمر

خلیج فارس: آمپول نوروبیون یکی از داروهای رایج برای درمان بیماری های مختلف و تقویت نیروی جسمانی است که تزریق آن برای بیماران کلیوی و کبدی توصیه نمی شود.

آمپول نوروبیون از ویتامین های ب ۱۲ و ۱۶ و ۱ تشکیل شده است که برای آرتروز، آلزایمر و کم خونی تجویز می شود و برای بیماری های کلیوی و کبدی توصیه نمی شود.

این دارو ترکیبی از ویتامین های B می باشد به همین دلیل برای افرادی که با کمبود ویتامین B در بدن مواجه هستند و همچنین برای افراد بالای ۵۰ سال که نمی توانند به اندازه کافی ویتامین B جذب کنند نیز مفید است.

بیماران مبتلا به کم خونی شدید، ضعف، خستگی شدید و یا دوران نقاحت پس از عمل جراحی نیز می توانند از این آمپول استفاده کنند.

آمپول نوروبیون ترکیبی از ویتامین های گروه B است.

این ویتامین ها نقش مهمی در حمایت، ترمیم و بازسازی اعصاب دارند. بخاطر نقش مهم این ویتامین ها در بدن این آمپول در تسکین دردها مخصوصا دردهای ناحیه کمر، افزایش سرعت انتقال عصبی و بازسازی اعصاب آسیب دیده تاثیر قابل توجهی دارد. همچنین بیماران دیابتی و افراد الکلی از این آمپول برای درمان و کنترل بیماری های خود استفاده می کنند.

خلیج فارس:یک مطالعه جدید نشان می‌دهد یوگا سلامت مغز زنان مسن را که دارای عوامل خطر بیماری آلزایمر هستند، تقویت می‌کند.

به گفته محققان، این مطالعه نمی‌تواند ثابت کند که این روش باستانی شروع آلزایمر را به تعویق می‌اندازد یا از آن جلوگیری می‌کند، اما به نظر می‌رسد برخی از اشکال زوال عصبی را معکوس می‌کند.

دکتر «هلن لاورتسکی»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه لس آنجلس، گفت: «یوگا برای کاهش استرس، بهبود سلامت مغز، عملکرد ذهنی حافظه و کاهش التهاب و بهبود انعطاف پذیری عصبی مفید است.»

محققان خاطرنشان کردند از آنجایی که زنان بیشتر عمر می‌کنند و با افزایش سن تحت تأثیر تغییرات سطح استروژن قرار می‌گیرند، احتمال ابتلای زنان به آلزایمر در مقایسه با مردان دو برابر بیشتر است.

مطالعه جدید شامل بیش از ۶۰ زن ۵۰ ساله یا بالاتر بود. همه بیماران قبلاً مشکلات حافظه و عوامل خطر را گزارش کرده بودند که جریان خون ضعیف‌تر مغز را نشان می‌داد.

تیم تحقیق زنان را به دو گروه تقسیم کرد. یک گروه به مدت ۱۲ هفته در جلسات هفتگی کوندالینی یوگا (با تمرکز بر مراقبه و کار تنفسی) شرکت کردند. در حالی که گروه دیگر تحت آموزش تقویت حافظه قرار گرفتند، جایی که از داستان‌ها یا لیست‌ها برای کمک به تقویت قدرت حافظه استفاده می‌شود.

محققان سلامت عصبی هر زن را با استفاده از نمونه‌های خونی که علائم ژنتیکی یا مولکولی پیری یا التهاب مغز را نشان می‌دهند ردیابی کردند.

شرکت کنندگان همچنین از نظر تغییرات در تفکر، حافظه ذهنی، افسردگی و اضطراب مورد آزمایش قرار گرفتند. لاورتسکی گفت: «به نظر می‌رسد یوگا کونادلینی با تغییرات مثبتی مرتبط است که توسط زنانی که تمرین حافظه را انجام دادند، تجربه نشد.»

این موارد شامل بهبود قابل توجه در مشکلات ذهنی حافظه، پیشگیری از کاهش مواد مغزی، افزایش اتصال در هیپوکامپ که حافظه‌های مرتبط با استرس را مدیریت می‌کند، و بهبود سیتوکین‌های محیطی و بیان ژن مولکول‌های ضد التهابی و ضد پیری است. تیم تحقیق متذکر شد که تمرین حافظه هم تا حد زیادی برای حافظه بلند مدت فایده داشت.

منبع:مهر

خلیج فارس:این دستاورد می‌تواند به یافتن درمانی برای اختلالات عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون کمک کند.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین؛محققان دانشگاه ویسکانسین مدیسن آمریکا برای اولین‌بار بافت مغز انسان را با پرینت سه‌بعدی تولید کردند. این دستاورد می‌تواند به یافتن درمانی برای اختلالات عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون کمک کند. همچنین روش جدید تولید این بافت مغزی به تجهیزات چاپ زیستی خاصی نیاز ندارد. علاوه‌براین، سالم نگه داشتن این بافت آسان است و می‌توان آن را با میکروسکوپ و سایر تجهیزات مطالعه کرد.

براساس گزارش دیجیاتو، براساس مقاله منتشرشده در Cell Stem Cell، محققان در روشی جدید و با استفاده از تجهیزات مرسوم چاپ زیستی توانستند بافت عصبی مغز را بسازند. در این بافت همانند یک مغز واقعی، نورون‌ها می‌توانند رشد کنند و به یکدیگر متصل شوند. درواقع مزیت اصلی دستاورد جدید محققان این است که آن‌ها می‌توانند تقریباً هر نوع نورون را در هر زمان تولید کنند و سپس آن‌ها را تقریباً به هر شکلی که مایل هستند کنار هم قرار دهند.

تولید بافت مغزی با استفاده از پرینت سه‌بعدی

پرینت سه‌بعدی زیستی پتانسیل زیادی برای ایجاد بافت‌های مختلف بدن انسان دارد که در برخی موارد حتی می‌توان آن‌ها را در بدن قرار داد. از دستاورد جدید محققان می‌توان برای مطالعه نحوه ارتباط نورون‌ها با یکدیگر، به‌عنوان مثال در بافت‌های متأثر از آلزایمر، استفاده کرد. این بافت همچنین می‌تواند برای ارزیابی داروهای جدید مورد استفاده قرار گیرد.

در مطالعات عصب‌شناختی معمولاً وقتی پژوهشگران بخواهند مغز را بررسی کنند، تنها به قسمتی از آن می‌پردازند، اما مغز به این صورت عمل نمی‌کند، چراکه ساختاری پیوسته دارد و نمی‌توان قسمتی از آن را از دیگری جدا کرد. حالا با استفاده از چنین بافت مصنوعی می‌توان جامع‌تر به مطالعه عصب‌ها و کارکرد مغز در شرایط گوناگون پرداخت.

پیش‌ازاین، چاپ بافت مغز انسان فاقد اتصالات مناسب بین سلول‌ها بوده است. محققان در این پژوهش با استفاده از ژل «جوهر زیستی» توانستند بافتی نرم تولید کنند تا نورون‌ها بهتر بتوانند به یکدیگر متصل شوند و رشد کنند. همچنین میزان نرم‌بودن این بافت به حدی نیست که از هم بپاشد، از سویی آنقدر نیز سخت نیست که اجازه رشد را به نورون‌ها ندهد.

خلیج فارس:به گفته محققان، علاقه به موسیقی می‌تواند راهی برای حفظ چابکی و انعطاف‌پذیری مغز باشد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایسنا؛نواختن ساز منجر به سلامت مغز بهتر در طول زندگی می‌شود. بر اساس مطالعه اخیر دانشگاه اکستر انگلستان، موسیقی و نواختن ساز منجر به سلامت مغز در سنین بالاتر می‌شود. نتایج نشان‌دهنده همبستگی روشنی بین درگیری موسیقی و بهبود عملکرد شناختی در آینده است.

محققان تأثیر نواختن آلات موسیقی یا آواز خواندن گروه کر را بر سلامت مغز بررسی کردند. کارشناسان تجربه موسیقی و قرار گرفتن در معرض موسیقی در طول زندگی شرکت‌کنندگان همچنین نتایج آزمون‌های شناختی را بررسی کردند تا مشخص کنند که آیا درگیری موسیقی به حفظ هوشیاری مغز در آینده زندگی کمک می‌کند یا خیر.

نتایج این تجزیه و تحلیل نشان داد که نواختن یک ساز موسیقی به ویژه پیانو، موجب تقویت حافظه و عملکرد اجرایی بهتر می‌شود و شامل توانایی‌های پیچیده حل مسئله است. این مزایا حتی برای کسانی که فعالیت‌های موسیقی خود را تا آخر عمر ادامه می‌دهند بیشتر است.

اگرچه تحقیقات بیشتری برای بررسی این رابطه مورد نیاز است اما یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که ترویج آموزش موسیقی بخش ارزشمندی از ابتکارات بهداشت عمومی برای ترویج یک سبک زندگی محافظت‌کننده برای سلامت مغز است، همانطور که افراد مسن را تشویق می‌کند تا در زندگی به موسیقی بازگردند.

شواهد قابل‌توجهی برای فواید فعالیت‌های گروهی موسیقی برای افراد مبتلا به زوال عقل وجود دارد و این رویکرد می‌تواند به‌عنوان بخشی از یک بسته سالمندی سالم برای افراد مسن گسترش یابد تا آنها را قادر سازد به‌طور فعال خطر ابتلا را کاهش و سلامت مغز را ارتقاء دهند.

علاوه بر این، نواختن یک ساز می‌تواند استرس را کاهش دهد. عمل تمرکز بر موسیقی می‌تواند مراقبه باشد و توجه را از استرس‌ها و اضطراب‌های روزانه منحرف کند. همچنین اندورفین‌ها را آزاد می‌کند و کاهش‌دهنده استرس طبیعی بدن است که منجر به احساس شادی و آرامش می‌شود.

یادگیری یک ساز برای کودکان و نوجوانان می‌تواند به ویژه برای رشد مغز مفید باشد. مهارت‌های زبانی را بهبود بخشد، هماهنگی را تقویت کند و عزت نفس را افزایش دهد.

نواختن ساز در افراد مسن می‌تواند راه موثری برای فعال نگه داشتن مغز باشد. می‌تواند زوال شناختی را به تاخیر بیاندازد و چابکی ذهنی را بهبود بخشد همچنین، مشارکت موسیقی باعث بهبود ارتباطات اجتماعی نیز می‌شود.

علاوه بر این، برای افراد در هر سنی، نواختن یک ساز می‌تواند ارتباطات اجتماعی را تقویت کند. این جنبه‌های اجتماعی می‌توانند با احساس تنهایی مبارزه و حس اجتماع و تعلق را تقویت کنند.

خلیج فارس:آلزایمر نوعی بیماری است که در آن سلول‌های مغز، کارکرد خود را به‌تدریج از دست می‌دهند و مغز به‌تدریج کوچک و کوچک‌تر می‌شود و فرد در یادآوری‌های روزانه خود به مشکل برمی‌خورد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از همشهری آنلاین، اگر آلزایمر پیشرفت کند، بیمار حتی در انجام کوچک‌ترین کار‌های خود مثل پخت غذا، دستشویی رفتن، یادآوری کار‌های روزانه، رانندگی، پیدا کردن خانه، حاما کردن، شناخت اعضای خانواده و حتی صحبت کردن ناتوان می‌شود و به این ترتیب استقلال خود را نیز از دست می‌دهد.

بیش از ۵۰ میلیون نفر در جهان دچار انواع دمانس (انواع مشکلات شناختی) ازجمله آلزایمر هستند که یک میلیون نفر آن‌ها در ایران زندگی می‌کنند. طبق آمار‌های انجمن آلزایمر ایران هر ۷ دقیقه، یک ایرانی به این بیماری مبتلا می‌شوند. بیماری‌ای که فعلا درمانی ندارد و فقط با تشخیص به‌موقع می‌توان آن را تا حدی کنترل کرد.

بهترین سن برای تشخیص بیماری

آلزایمر، یک نوع دمانس است. دمانس، گروهی از نشانه‌های ناشی از تغییرات در مغز است که به مرور زمان بدتر می‌شود. افراد مبتلا به برخی از انواع دمانس دچار مشکلاتی در حافظه، برنامه‌ریزی، تمرکز و برقراری ارتباط می‌شوند. دمانس یک اصطلاح است که آلزایمر و برخی دیگر از بیماری‌ها مثل زوال عقل و … زیرمجموعه آن قرار می‌گیرند.

آلزایمر، خود را تقریبا از ۶۵ سالگی یعنی در سنین سالمندی نشان می‌دهد، اما فرآیند درگیر و مبتلا شدن فرد معمولا از ۲۰ سال قبل آغاز می‌شود

حدود ۷۰ درصد از دمانس‌ها را بیماری آلزایمر تشکیل می‌دهد و باقی دمانس‌ها روی‌هم‌رفته ۳۰ درصد را شامل می‌شوند و این نشان می‌دهد که بیماری آلزایمر به طرز نگران‌کننده‌ای جهان را درگیر خود کرده است.

به گفته متخصصان، آلزایمر، خود را تقریبا از ۶۵ سالگی یعنی در سنین سالمندی نشان می‌دهد، اما فرآیند درگیر و مبتلا شدن فرد معمولا از ۲۰ سال قبل آغاز می‌شود؛ بنابراین ۵۰ سالگی، بهترین زمان برای انجام تست‌های آلزایمر است.

دکتر معصومه صالحی، رئیس انجمن آلزایمر ایران در این رابطه می‌گوید: متاسفانه آلزایمر را به راحتی نمی‌توان تشخیص داد و باید حتما تست‌های تشخیصی مختلفی مثل معاینات پزشکی، تست بی‌دی‌اس‌ام، آزمایش‌های مختلف، ام‌آرآی و … انجام شود تا بتوان تشخیص داد که فرد دچار آلزایمر است یا سایر دمانس‌ها.
ژنتیک چقدر در ابتلا تاثیر دارد؟

خیلی از مردم تصور می‌کنند ژنتیک، تنها عامل ابتلا به آلزایمر است. درحالی‌که کارشناسان، این مورد را رد می‌کنند. رئیس انجمن آلزایمر ایران در این رابطه می‌گوید: ژنتیک فقط ۱۰ تا ۱۵ در ابتلا به آلزایمر موثر است، اما اگر سبک زندگی افراد از دوران کودکی بر اساس تغذیه سالم، ورزش، افزایش ذخایر مغزی، مراقبت از ناحیه سر کودک و موارد دیگر باشد، درصدِ ابتلا به این بیماری در آینده کاهش خواهد داشت. درواقع رعایت موارد یادشده از دوره کودکی، می‌تواند تا ۴۰ درصد در آینده موجب کاهش ابتلا به آلزایمر شود.

صالحی درباره ارتباط ضربه خوردن به سر در کودکی و ابتلا به آلزایمر در بزرگسالی توضیح می‌دهد: هر ضربه به سر از کودکی که موجب بیهوشی کوتاه‌مدت شود، خطر بزرگی برای ابتلا به آلزایمر در دوران سالمندی است.
کاهش سن ابتلا به آلزایمر در ایران

طبق آمار‌های انجمن آلزایمر ایران، در کشور ما حدود یک میلیون نفر فرد مبتلا به آلزایمر زندگی می‌کنند و همزمان با افزایش میزان سالمندی، ابتلا به این بیماری نیز بیشتر خواهد شد.

در جهان نیز بیش از ۵۵ میلیون نفر با انواع دمانس زندگی می‌کنند که حدود ۷۰ درصد از این افراد مشخصا مبتلا به بیماری آلزایمر هستند. پیش‌بینی‌ها نیز گویای این است که تا سال ۲۰۵۰ این آمار به ۱۵۵ میلیون نفر می‌رسد.

هر ضربه به ناحیه‌ی سر از کودکی که موجب بیهوشی کوتاه‌مدت کودک شود، خطر بزرگی برای ابتلا به آلزایمر در دوران سالمندی است

آمار‌ها نشان می‌دهد سن ابتلا به آلزایمر در ایران پایین آمده و به حدود ۵۰ سالگی رسیده است. درحالی‌که این بیماری مختص سنین بالای ۶۵ سال است. به دلیل کاهش سن این بیماری در ایران، پزشکان تاکید دارند که افراد مشکوک؛ یعنی کسانی که سابقه خانوادگی دارند، از ۵۰ سالگی به بعد تست‌های تشخیصی آلزایمر را هم انجام دهند تا پزشکان بتوانند به‌موقع از ابتلا به این بیماری جلوگیری یا آن را کنترل کنند.
برای پیشگیری این کار‌ها را بکنید

پزشکان می‌گویند حتی اگر ژن در ابتلا به آلزایمر دخیل باشد، با یک سری کار‌ها می‌توان میزان تاثیرگذاری ژن را ضعیف کرد و به کاهش ابتلا به این بیماری کمک کرد.

کار‌هایی مثل: سبک زندگی درست، افزایش ذخایر مغزی، یادگیری یک هنر جدید، یادگیری یک زبان جدید، مصرف بیشتر سبزیجات و مواد پروتئینی سفید، مصرف کمتر چربی و ترانس و از این قبیل کارها.
این بیماری را هرگز پنهان نکنید

زمانی که آلزایمر بروز پیدا می‌کند، مراحل خاص خود را دارد. ممکن است فرد از ابتدا خاطرات نزدیک را فراموش کند. مثلا یادش می‌رود دیروز کجا بود یا چه کار‌هایی کرد، یا طرز پخت یک غذا را کاملا فراموش می‌کند، فیلم یا سریالی را که به تازگی دیده، فراموش می‌کند و اگر دوباره برای او پخش کنید، اصلا متوجه نمی‌شود، یک سوال را که قبلا پرسیده، دوباره و دوباره و دوباره می‌پرسد، وسایل را جابجا می‌گذارد، نحوه حمام کردن خود را فراموش می‌کند، طرز پوشیدن لباس‌های خود را به یاد نمی‌آورد، یادش نمی‌آید چگونه باید دست‌های خود را با آب و صابون بشوید. دم‌کنی را روی شعله گاز می‌گذارد و …. هرچقدر بیماری پیشرفته‌تر شود، این رفتار‌ها بیشتر خواهد شد.

هر یک سال تشخیص زودهنگام آلزایمر می‌تواند باعث شود که مشکلات ناشی از بیماری ۵ سال به تعویق بیفتد و فرد بتواند با استقلال بیشتری به زندگی ادامه دهد

پیشرفت آلزایمر در برخی افراد تدریجی رخ می‌دهد و برخی افراد تا مدتی آن را کتمان می‌کنند تا دیگران متوجه بیماری آن‌ها نشوند.

پزشکان تاکید دارند که اگر فرد، بیماری را پنهان کند و به‌موقع تحت درمان قرار نگیرد، پیشرفت بیماری سریع‌تر می‌شود. اما هر یک سال تشخیص زودهنگام می‌تواند باعث شود که مشکلات ناشی از بیماری ۵ سال به تعویق بیفتد و فرد بتواند با استقلال بیشتری به زندگی ادامه دهد. وگرنه فرد، استقلال کامل خود را از دست می‌دهد و حتی برای غذا خوردن و لباس پوشیدن نیازمند دیگران می‌شود.

خلیج فارس: دمانس انواع مختلفی دارد که یکی از شایع‌ترین انواع آن بیماری آلزایمر است؛ هرچند علت اصلی بروز دمانس آلزایمر ناشناخته است ولی دیده شده که برخی فاکتورهای ژنتیکی در بروز آن تاثیرگذار است؛ با این حال می‌توان با اتخاذ راهکارهایی از بروز یا پیشرفت آن تا حدی جلوگیری کرد.

به گزارش خلیج فارس؛ بنابر اعلام دفتر طب ایرانی و مکمل وزارت بهداشت، توصیه می‌شود که بیمار مبتلا از مواجهه با عوامل استرس‌زا یا ناراحت کننده دور نگه داشته شود. همچنین انجام فعالیت‌های سنگین یا خسته کننده، اختلالات خواب از قبیل خواب نامنظم یا بی‌خوابی و بدخوابی، خوابیدن در طول روز و بویژه در زمان غروب آفتاب، حمام کردن با آب بسیار داغ یا بسیار سرد و مصرف مشروبات الکلی نیز از عوامل آسیب رسان هستند.

مصرف آب خیلی سرد، غذاهای نفاخ، سیر و پیاز خام، کاهو، تره، شاهی، مواد غذایی ترش (سرکه، سیب ترش و …) پنیر، گشنیز، پیاز خام، لوبیا و عدس بهتر است محدود شود.

بوییدن گل‌های خوشبو و گوش دادن به اصوات زیبا و همچنین مشارکت در مباحث علمی به ویژه تدریس متناسب با توان علمی فرد در بهبود بیماری وی موثر است.

بنابر اعلام دفتر طب ایرانی و مکمل وزارت بهداشت، همچنین مصرف فرنی با پودر بادام، عسل، گلاب، هل و کمی زنجبیل، حریره بادام، فالوده سیب، شیر بادام، شیر فندق، شربت آب سیب یا گلابی و به جای چای استفاده از دم کرده گاوزبان، بادرنجبویه، اسطخدوس و بابونه می‌توانند در تقویت حافظه موثر باشند.

منبع: ایسنا

خلیج فارس: مطالعات جدید محققان نشان می دهد ویروس هرپس که عامل ایجاد تبخال است، می تواند منجر به بروز آلزایمر شود.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از برترین ها؛، مطالعات قبلی نشان داد که ویروس هرپس سیمپلکس یا HSV۱ در مغز بیماران مبتلا به آلزایمر وجود دارد.

ادامه تحقیقات نیز حاکی از آن بوده است که ویروس هرپس خطر بروز آلزایمر را در افرادی که به صورت ژنتیکی مستعد بروز زوال عقل هستند افزایش می دهد. مطالعات جدید دانشگاه منچستر در انگلیس نشان می دهد درمان با داروهای ضد ویروس راهکار مناسبی برای پیشگیری از بیماری آلزایمر در افراد مبتلا به ویرس هرپس است. براساس این مطالعه، داروی ضد ویروسی اسیکلوویر از رشد و تکثیر ویروس HSV1 جلوگیری می کند و سطح بتا آمیلویید و tau را که ناشی از ویروس HSV1 هستند، کاهش می دهد. این دو پروتئین عامل اصلی بروز آلزایمر قلمداد می شوند.

این مطالعه نشان می دهد ویروس HSV1 در بدن نیمی از بزرگسالان وجود دارد، ولی هنوز تاثیر دقیق آن بر مغز مشخص نیست و نمی توان این ویروس را عامل تمام مواد ابتلا به آلزایمر دانست. این مطالعه همچنین نشان می دهد ویروس هرپس بسیاری از افراد را در کودکی آلوده می کند و به طور غیر فعال و نهفته در سیستم عصبی باقی می ماند. استرس می تواند منجر به فعال شدن ویروس و بروز تبخال شود.

محققان احتمال می دهند این ویروس به واسطه التهاب در مغز در بروز آلزایمر نقش دارد و عواملی مانند استرس، عفونت های میکروبی و سرکوب سیستم ایمنی ویروس را فعال می کند. این عوامل در افراد حاوی ژن APOE4 بسیار شدیدتر است. پژهشگران ارتباط بین بروز بیماری آلزایمر و ژن بیان کننده آپولیپو پروتئین APOE4 را اثبات کرده اند. در برخی منابع ذکر شده است که وجود این ژن در بدن یک فرد می تواند ضریب ابتلای او به بیماری آلزایمر را تا 12 درصد افزایش دهد. با اسکن مغزی می توان وجود این ویروس را در مغز تشخیص داد.

خلیج فارس:مصرف قند و شکر زیاد می‌تواند از طرق مختلف عملکرد مغز شما را مختل کند. شاید خیلی عجیب به نظر برسد، اما شکر موجود در لیوان آب پرتقال شما هم می‌تواند بر افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مرتبط با مغز تاثیر داشته باشد.

یک مطالعه در سال ۲۰۲۳ توسط موسسه تحقیقات «متابولیسم ماکس پلانک» در شهر کلن آلمان نشان داد که غذا‌های سرشار از قند در طول زمان می‌توانند مغز ما را به مواد شیرین معتاد کنند، با تغییر ذهنیت مغز نسبت به غذا‌های شیرین، ما قند و شیرینی‌جات را به غذا‌های کامل مانند پروتئین‌ها و سبزیجات که در واقع برای مغز ما مفید هستند، ترجیح می‌دهیم.

به نوشته روزنامه سان، اثرات شکر به همین جا ختم نمی‌شود. به گفته لورن جانسون رینولدز، درمانگر تغذیه، قند و شیرینی می‌تواند به روش‌های بی‌شماری به مغز ما آسیب برساند. او می‌گوید: در حالی که مغز به گلوکز به عنوان منبع اصلی انرژی خود متکی است، مصرف بیش از حد قند‌های افزوده شده، به ویژه به شکل قند‌های تصفیه شده می‌تواند منجر به پیامد‌های منفی بسیاری شود.

افسردگی و اضطراب

واقعیت این است که غذای شیرین به ما احساس خوبی می‌دهد، اما برای چه مدت؟ اگرچه ممکن است شکلات به صورت لحظه‌ای احساس شادی بیشتری در ما ایجاد کند، اما خوردن مقدار زیادی شکر در درازمدت می‌تواند تأثیر بسیار منفی بر سلامت روان ما داشته باشد. لورن گفت: شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد بین مصرف زیاد قند و افزایش خطر افسردگی و اضطراب ارتباط وجود دارد. این امر به ویژه در مورد مردان بیشتر صدق می‌کند.

یک مطالعه در بریتانیا نشان داد مردانی که بیش از ۴۰ گرم قند در روز مصرف می‌کنند، ۲۳ درصد بیشتر از مردانی که این کار را نمی‌کنند، در معرض ابتلا به افسردگی هستند. کارشناسان هنوز به طور کامل نمی‌دانند که چرا این بیماری توسط شکر ایجاد می‌شود.

برخی از دانشمندان بر این باورند که افسردگی ماشی از مصرف شیرینی‌جات می‌تواند به این دلیل باشد که شکر می‌تواند باعث التهاب در بدن شود. التهاب بخشی طبیعی از پاسخ بدن به عفونت و آسیب است. التهاب می‌تواند آسیب زا باشد و باعث درد مزمن شود، که به عنوان محرک افسردگی و اضطراب شناخته شده است.
مشکلات حافظه و یادگیری

مواد شیرین همچنین می‌توانند بر توانایی ما در جذب و حفظ اطلاعات تأثیر بگذارند. لورن چانسون رینولدز می‌گوید: مصرف زیاد قند ممکن است عملکرد شناختی و حافظه را مختل کند و منجر به مشکلات در تمرکز و یادگیری شود. یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ نشان داد که شکر ممکن است گیرنده‌های حافظه ما را مسدود کند. تحقیقات نشان می‌دهد که موش‌هایی که از رژیم‌های غذایی پر قند استفاده می‌کنند کمتر قادر به هستند به خاطر بیاورند که آیا قبلا اشیایی را در مکان‌های خاصی دیده‌اند یا خیر.

یک مطالعه جداگانه در آمریکا نیزنشان داد مصرف روزانه نوشیدنی‌های شیرین شده با قند در سال‌های نوجوانی با بدتر شدن روند یادگیری در بزرگسالی مرتبط است. بر اساس نتایج این تحقیق مشخص شد که این ناتوانی در یادگیری به دلیل تغییرات در باکتری‌های روده است که مسئول تامین مواد مغذی ضروری بدن هستند.

افزودن کمی بیش از دو قاشق چای خوری شکر به چای یا قهوه روزانه می‌تواند خطر ابتلا به بیماری مغز خواری (زوال عقل) را افزایش دهد. در واقع، یک مطالعه آمریکایی نشان داد که مصرف مقدار زیادی شکر به هر شکلی، از جمله آب میوه، کیک، و شکلات، احتمال ابتلای افراد به بیماری فراموشی یا زوال عقل را ۵۴ درصد افزایش می‌دهد.

لورن گفت: مصرف بیش از حد قند با التهاب مزمن مرتبط است که ممکن است بر سلامت مغز تأثیر منفی بگذارد. این تصور نزد محققان وجود دارد که التهاب در مغز، در بروز بیماری‌های عصبی مانند بیماری آلزایمر نقش دارد.

زوال عقل یک اصطلاح کلی برای از دست دادن توانایی به خاطر سپردن، فکر کردن یا تصمیم‌گیری است تا جایی که در زندگی روزمره فرد اختلال ایجاد کند. نشانه‌های از دست دادن حافظه می‌تواند گم‌شدن کیف پول یا فراموش کردن پرداخت قبوض، از دست دادن قرار ملاقات یا گم شدن شخص باشد.

منبع: همشهری آنلاین