آقاتهرانی

خلیج فارس:جعفر محمدی – مرتضی آقاتهرانی، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی و عضو جبهه پایداری، اخیراً گفته است که اجرای لایحه عفاف و حجاب چهار پنجم از مسائل فرهنگی را حل می‌کند.

درباره این سخن نابخردانه، چند نکته را می توان متذکر شد:

1 – دال مرکزی لایحه عفاف و حجاب، بگیر و ببند و برخورد است، یعنی همان روال و رویه ای که در دهه 60 با شدت و حدت بیشتری در جریان بود و دهه های بعد نیز در مراتب متعددی ادامه یافت.

اگر قرار بود برخورد سخت جواب بدهد، وضعیت حجاب، اکنون در شرایط کنونی نبود که آقاتهرانی و امثال او، دست به دامن لایحه های عجیب و غریب شوند و راه آزموده را بار دیگر بیازمایند.

بدون نیاز به کاشت مو با این سرم صاحب مو شوید! (کاملا تضمینی بدون ریزش)

مَثل اینان مَثل کسی است که یک بار با پای پیاده به کوچه ای رفته و متوجه شده که انتهایش بن بست است اما به جای این که مسیرش را عوض کند، دفعه بعد با دوچرخه رفته تا شاید فرجی حاصل شود و روز بعد سوار موتورسیکلت شده و به بن بست خورده و بار دیگر با خودرو به سمت ته کوچه رانده است!
چنین نادانی نمی داند که کوچه بن بست، بن بست است و روش پیمودن آن، تغییری در باز یا بسته بودن انتهای مسیر نمی دهد و باید راه دیگری بیازماید.

2 – هدف لایحه این است که زنان و دختران، بیرون از خانه، روسری سر کنند.
در واقع ، آقاتهرانی که می گوید با این لایحه چهارپنجم مسائل فرهنگی حل می شود، بر آن است که چهار پنجم مشکلات فرهنگی کشور به خاطر بی حجابی یا بدحجابی زنان و دختران است. غلبه انگاره های جنسی بر واقعیت های فرهنگی، خروجی دیگر جز این نمی تواند داشته باشد.

3 – می گویند حاکمی به جلادش دستور داد که بی نوایی را 1000 ضربه شلاق بزنند تا تادیب شود. کسی از اطرافیانش به او گفت: جسارتاً شما یا معنای شلاق را نمی دانید، یا نمی فهمید عدد چیست و 1000 کدام است و یا با بدن و توان انسان آشنا نیستید.

حالا خطاب به آقاتهرانی باید گفت: جسارتاً شما یا نمی دانید فرهنگ چیست یا عدد نمی دانید و متوجه نیستید چهار پنجم یعنی چه؟

حالت سومی هم هست که مخاطب را ناآگاه فرض کرده باشید!

4 – گیریم که فرض چهارمی هم هست و آقاتهرانی بر اساس محاسبه و مطالعه به چنین نتیجه ای رسیده است.
اگر چنین است جا دارد درباره روش محاسبه و مبنای عقلانی و مطالعاتی “حل چهار پنجم مشکلات فرهنگی با لایحه عفاف و ححاب” توضیح دهد و بگوید این “چهار پنجم” را از کجا در آورده و چرا مثلاً “دو سوم” یا “نه دهم” نگفته است؟!
همچنین بگوید آن چهار پنجم مشکلاتی که حل خواهد شد کدام ها هستند و یک پنجم باقی مانده کدام ها؟!

خیلی زشت و زننده است که رئیس یک کمیسیون پارلمان یک کشور، کتره ای حرف بزند!

5 – حالا که آقایان این قدر هنر دارند که با یک لایحه، چهار پنجم مشکلات فرهنگی را حل کنند، لطفا دو کار دیگر هم انجام دهند:
اول این که به همین لایحه عفاف و حجاب، چند ماده و تبصره دیگر بیفزایند تا آن یک پنجم باقی مانده هم حل شود و برود پی کارش و دوم، زحمت بکشند و چند لایحه هم بدهند برای حل مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم ولو این که چهار پنجم حل نشود؛ جای دوری نمی رود!

6 – جای تاسف و تحسّر است که هزاران دلسوز و اندیشمند و دانشمند و جامعه شناس، نسبت به تصویب لایحه خسارت بار عفاف و حجاب، مستدل و تحلیلی و منطقی هشدار دادند و صدایشان به جایی نرسید و امثال آقاتهرانی، با حرف های مفت و بی بنیادی مانند حل چهار پنجم مشکلات فرهنگی، حرف شان را به کرسی نشاندند؛ دنبال ریشه مشکلات می گردید؟!

منبع:عصرایران

خلیج فارس:رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس گفت: بحث عفاف و حجاب یک جنبه دینی دارد که جای خود دارد و یک جنبه قانونی دارد که ممکن است یکی بگوید هیچ دینی ندارم خب نداشته باش، اما کشور ما قانون دارد این موضوع در ۴۳ سال پیش در شواری انقلاب فرهنگی آمده است و به هر دلیل بعضی‌ها عمل نکردند، اما الان برای بار سوم به شورای نگهبان رفته و انشاالله فردا بپذیرند و آخرین مرحله آن باشد و طوری نشود که فقط فراجا وسط میدان باشد قطعا مجلس هم یاری می‌کند. عفاف و حجاب وجهه سیاسی، اخلاقی و اجتماعی و شرعی و دینی دارد بنابراین هیچ توجیهی برای کوتاه آمدن از آن وجود ندارد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایلنا، مرتضی آقا تهرانی در نطق میان دستور (سه شنبه ۲۸ فروردین ماه) خود در نشست علنی مجلس گفت: از ۷۵ سال پیش تاکنون که صهیونیست‌ها بخشی از خاورمیانه را گرفته اند و ادعا کردند که بیش‌تر از این نیز حقشان هستند و دیگران نیز صهیونیست‌ها را حمایت کردند، اما هر بار که اعراب با هم یکی می‌شدند و در مقابل اسرائیل می‌ایستادند معمولا این‌ها شکست می‌خوردند، ولی در جنگ ۳۲ روزه و به دنبال آن طوفان الاقصی پس از پیروزی انقلاب با وعده صادق تحقق پیدا کرد و اقتدار مسلمان‌ها را نشان داده است و این افتخاری است که باعث خوشنودی اهل ایمان می‌شود.

وی افزود: از نیرو‌های مسلح و همه کسانی که در این راستا تلاش کردند سپاسگزاریم و به روح سردار حاج قاسم سلیمانی و سردار زاهدی از درگاه الهی لطف و رحمت بیش‌تر طلب می‌کنیم؛ همچنین از مردم تهران به دلیل اعتماد مجددشان تشکر می‌کنیم و انشاالله که بتوانیم در تراز نظام و انقلاب خدمت کنیم.

نماینده مردم تهران در مجلس بیان کرد: دوستان عزیز! جهاد تبیین نباید دست کم گرفته شود و به لطف الهی در فضای مجازی و صدا و سیما روی برنامه وعده صادق کار شد و این حرکت قابل تقدیر است بنابراین این مهم بوده که چنین پاسخ کوبنده‌ای در دنیا مطرح شود که ظالم کیست؟ و مظلوم چه کسی است؟ تبلیغ تاثیر زیادی دارد و ائمه جمعه باید فعالیت کنند تا مردم بیش‌تر در جریان این موضوع قرار بگیرند.

رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس تاکید کرد: صهیونیست‌ها کاری نمی‌توانند بکنند اگر مرد هستند حمله کنند و بیایند درگیر شوند، خودشان هم می‌دانند که آمریکا با حدود ۶۰ کشور با ایران جنگیده و در هشت سال شکست خورده است، دیگر شما که آدم آن‌ها هستید و نمی‌توانید هیچ کاری کنید؛ بنابراین شما افرادی هستید که بچه‌های مدرسه‌ای را بمباران می‌کنید و به بیمارستان‌ها حمله می‌کنید و شما‌ها نامرد هستید اگر مرد هستید بیایید با رزمنده‌ها بجنگید شما نمی‌توانید بجنگید و به این موضوع اعتراف کنید.

آقاتهرانی بیان کرد: در خصوص لایحه عفاف و حجاب گزارش تهیه شد و در صحن هم مطرح گردید؛ بنابراین باید ۳۲ دستگاه نسبت به این مسئله ورود کنند، اما متاسفانه فقط ۲ دستگاه ورود کردند که یکی وزارت کشور بود و دیگری هم فراجا بوده است؛ اکنون فراجا پای کار است و همه دستگاه‌ها باید یاری کنند وزارتخانه‌ها همگی باید پای کار بیایند همه در این موضوع سهم داریم.

این نماینده مردم تهران گفت: بحث عفاف و حجاب یک جنبه دینی دارد که جای خود دارد و یک جنبه قانونی دارد که ممکن است یکی بگوید هیچ دینی ندارم خب نداشته باش، اما کشور ما قانون دارد این موضوع در ۴۳ سال پیش در شواری انقلاب فرهنگی آمده است و به هر دلیل بعضی‌ها عمل نکردند، اما الان برای بار سوم به شورای نگهبان رفته و انشاالله فردا بپذیرند و آخرین مرحله آن باشد و طوری نشود که فقط فراجا وسط میدان باشد قطعا مجلس هم یاری می‌کند. عفاف و حجاب وجهه سیاسی، اخلاقی و اجتماعی و شرعی و دینی دارد بنابراین هیچ توجیهی برای کوتاه آمدن از آن وجود ندارد.

وی اظهار کرد: در خارج قوانینی که دارند محکم می‌نویسند بنابراین قوانین باید بازدارنده باشد؛ لذا ۴۰ ماده عفاف و حجاب مربوط به دستگاه‌ها است و ۳۰ ماده شامل جرم انگاری می‌شود که حدود ۶ هزار ۷۰۰ نفر ساعت فقط کمیسیون فرهنگی برای این موضوع کار کرده و به همین اندازه هم کمیسیون قضایی روی آن کار کرده است در ضمن دولت باید ورود کند و تقاضا این است که همه وزرا سرخط شوند.

خلیج فارس:«لیست واحد» اگرچه این روز‌ها دغدغه راست گرایان شده است، اما به نظر می‌رسد فراتر از یک لیست واحد آنچه بیشتر نگرانی ایجاد کرده است، «سرلیست»، لیست واحد و سهم هر طیف از لیست واحد است.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین، فضای انتخاباتی اصولگرایان کم‌کم در حال شفاف شدن است، آن‌ها به تدریج در حال منظم کردن صف‌بندی‌های انتخاباتی‌شان هستند. شاید مهمترین تحرک در اردوگاه اصولگرایان، همین نشست نیرو‌های مجمع بیداری نیرو‌های انقلاب یا به اختصار «مبنا» بود. از تشکل‌های متعدد اصولگرایان احتمالا دورنمایی مبنی بر شکاف و اختلاف در خیمه اصولگرایان به نظر برسد؛ اختلاف‌هایی به تبع آن، چند فهرست متفاوت ازاین اردوگاه بیرون می‌آید.

اما واقعیت احتمالا متفاوت است از آنچه که تصور می‌شود. بر مبنای غایبان این همایش می‌توان گفت که طیفی که قابل تصور است خرج خود را از طیف‌های حاضر در این همایش و حتی غایبانی، چون شورای وحدت جدا کند، همان جبهه پایداری باشد. چرا که آن‌ها نه تنها شرکت نکردند یا دعوت نبودند، بلکه تیر و ترکش‌هایی هم در میان سخنان سخنرانان نثار آن‌ها شد؛ بنابراین دور از ذهن نخواهد بود اگر جبهه پایداری ساز خود را بزند و دیگر طیف‌ها ساز دیگر. اما یک احتمال دیگر هم وجود دارد آنهم رسیدن به لیستی واحد، اما پرچالش.

تکرار الگوی ۹۸ یا …

اگر مبنای رفتار اصولگرایان در انتخابات پیش‌رو همان الگوی انتخابات ۱۳۹۸ در نظر گرفته شود، قاعدتا در نهایت فهرست مشترک لااقل در تهران برای آن‌ها دست‌یافتنی خواهد بود؛ اما بنظر می‌رسد این بار حتی بر فرض رسیدن به لیست مشترک، صحنه بازی متفاوت از گذشته است.

در جریان تبلیغات انتخابات مجلس یازدهم، دو طرفی که خود را صاحب شانس کسب اکثریت می‌دانستند یعنی طیف قالیباف و جبهه پایداری، به شدت روابط متلاطمی با یکدیگر داشتند و روز به روز اختلافاتشان بیشتر می‌شد. این اختلافات سبب شد تا در روز‌های منتهی به برگزاری انتخابات، هر یک از این دو طرف، اقدام به انتشار لیست‌های جداگانه از یکدیگر کردند. اما این امر و در شرایطی که هیچ تهدیدی از جانب رقبای آن‌ها وجود نداشت، باعث نگرانی‌های زیادی در اردوگاه اصولگرایان شد و چهره‌های پر نفوذ اصولگرایان، از هر روزنه‌ای برای ریش‌سفیدی استفاده می‌کردند.

افراد زیادی سعی کردند که دو طیف را به توافق برسانند، اما تلاش‌ها بی‌فایده بود. نهایتا حدادعادل که به دلایل مختلف نسبت به سایرین نفوذ بیشتری در بین این دو طیف دارد، توانست محمدباقر قالیباف و مرتضی آقاتهرانی را به یکدیگر نزدیک کند و فهرست مشترک آن‌ها نهایتا تنظیم شود تا دو سه روز مانده به انتخابات، بدنه اجتماعی اصولگرایان خیالشان از بابت «وحدت» نیروهایشان راحت شود. توافق بزرگ در این فهرست مشترک، سرلیستی محمدباقر قالیباف بود.

چرا که یکی از چالش‌های طرفین سرلیست تهران بود و پایداری‌ها آقاتهرانی را می‌خواستند در صدر فهرست ببینند و نو اصولگرایان هم قالیباف را. اما در نهایت قالیباف به صدر فهرست رفت، اما در مقابل، توافقی برای فهرست مشترک با حضور چهره‌های جبهه پایداری صورت گرفت؛ توافقی که باعث شد تا چند چهره از لیست قالیباف حذف شود و چند چهره از جبهه پایداری جایگزین آن‌ها شود.

البته که در این بده و بستان سیاسی پایداری‌چی‌ها هم نتوانستند تمام نفراتشان را وارد مجلس کنند. اما این معامله برای پایداری‌چی‌ها اگر سود سرشار نداشت، ضرری هم نداشت. چرا که با توجه به فضای وقت، لااقل در تهران شرکت کنندگان در انتخابات قصد داشتند به صورت لیستی رای دهند و این امر باعث می‌شد تا راهی دشوار برابر جبهه پایداری قرار بگیرد. اما با این معامله، آن‌ها توانستند با استفاده از فهرست مشترک با طیف قالیباف، افراد سرشناس خود را وارد مجلس کنند.

این‌ها همه در شرایطی بود که هیچ رقیب قدرتمندی برای خیمه‌گاه اصولگرایی وجود نداشت؛ با رد صلاحیت‌های گسترده‌ی شورای نگهبان و عدم تایید چهره‌های سرشناس اصلاح‌طلبان و حتی نمایندگان مستقر در مجلس، عملا رقابت میان اصولگرایان با اصولگرایان بود. همین هم باعث شد تا انتخابات مجلس یازدهم شاهد کمترین نرخ مشارکت در طول ادوار انتخابات مجلس باشد و نزدیک ۴۲ درصد واجدین شرایط، پای صندوق حاضر شدند.

سرلیست‌ها مقابل هم می‌ایستند!

در انتخابات پیش رو نیز به نظر می‌رسد، موضوع اختلاف میان اصولگرایان و لیست واحد، آنچنان برای آن‌ها جای نگرانی نیست؛ اما آنچه برایشان مهم است، قدرت چانه‌زنی برای سهم‌گیری از فهرست شهر‌های بزرگ بخصوص تهران از یک سو و سرلیست از سوی دیگر است. ماجرای فهرست‌های متفاوت در جریان انتخابات مجلس یازدهم نیز از همین موضوع نشات می‌گرفت و طرفین با حداکثر ظرفیت‌شان، سهم‌خواهی می‌کردند.

این امر می‌تواند برای اصولگرایان در انتخابات پیش‌رو هم مساله‌ساز شود. چرا که در شرایط حاضر، جریان قالیباف با وجود آنکه قدرت در مجلس را در دست دارد، اما جریان مقابلشان که پایداری باشد، به واسطه روی کار آمدن دولت ابراهیم رئیسی، توانسته قدرتمند شود و از طریق دولت سیزدهم قدرت زیادی کسب کرده‌اند. از همین رو بود که بخشنامه معاون وزیر کشور درباره رفتار‌های انتخاباتی نمایندگان سر و صدای زیادی در مجلس به پا کرد.

مجتبی توانگر نماینده نزدیک به قالیباف که به نوعی زبان منفصل رئیس مجلس نیز محسوب می‌شود، در اظهارنظری تند، این بخشنامه را «حلقه‌ای از یک زنجیره سازمان یافته علیه مجلس و دخالت دولت در انتخابات» ارزیابی کرد. همین یک جمله کافی است تا عمق اختلافات دولت و مجلس در زمینه صف‌بندی‌های انتخاباتی مشخص شود. به عبارت دیگر، در حال حاضر دعوا، دعوای فهرست‌ها نیست و دعوا بر سر کسب اکثریت در مجلس دوازدهم از طریق سهم گیری بیشتر از لیست‌ها و سرلیستی که شانس ریاست مجلس آینده را داشته باشد، است.

در این شرایط پایداری‌چی‌ها که به واسطه دولت قدرت قابل توجهی را به دست آورده‌اند، با اعتماد به نفس، دیگر نمی‌خواهند با هر شرایطی به فهرست مشترک برسند. آن‌ها با غره شدن به قدرت در دستشان، تصور می‌کنند که نیازی به ائتلاف با طیف قالیباف ندارند و تصور می‌کنند که الان که متصل به دولت هستند، بدون نیاز به ائتلاف می‌توانند اکثریت مجلس را کسب کنند.

اما در طیف مقابل که نو اصولگرایان باشند، آن‌ها برای راهیابی حداکثری به مجلس باید با طیف‌های دیگر اصولگرایی به توافق و ائتلاف برسند. شورای وحدت اصولگرایان، شورای ائتلاف نیرو‌های مردمی انقلاب و تشکل‌های ریز و درشت انتخاباتی اصولگرایان، آن‌هایی هستند که طیف قالیباف باید بر سر سهم فهرست، با ایشان به توافق برسد.

شاید همین امر باعث شود که پایداری‌چی‌ها هم علاقه‌ای به ائتلاف با طیف قالیباف نداشته باشند؛ از این جهت که طیف قالیباف باید با تعداد زیادی توافق کند و این امر باعث کم شدن سهمیه تشکل‌ها از فهرست نهایی می‌شود.

۲ فرضیه پیش روی قالیبافی‌ها و پایداری‌ها

در مجموع می‌توان گفت که در انتخابات پیش‌رو چشم‌اندازی برای وحدت میان طیف قالیباف و جبهه پایداری نمی‌توان متصور بود؛ چرا که وحدت این دو طیف بنا بر تجربه سال ۱۳۹۸، بسیار شکننده است و از همان ماه‌های ابتدایی مجلس یازدهم، دو طرف در حال تسویه حساب با یکدیگرند؛ و حالا نیز پس از حدود ۴ سال درگیری در مجلس و قدرت گرفتن پایداری‌چی‌ها احتمال همان وحدت شکننده هم نمی‌تواند به واقعیت بپیوندد؛ مگر آنکه ریش‌سفیدی قدرتمندی میان طرف‌ها انجام شود.

اما اگر فرض را بر رسیدن به لیست واحد بین همه طیف‌های اصولگرا بگذاریم، در نهایت بازهم دعوا بر سر سهم هر طیف از لیست نهایی و مهمتر از همه بر سر سرلیست خواهد بود. در این نقطه می‌توان متصور شد که درگیری‌ها شدت بیشتری بگیرد، خاصه آنکه پایداری‌ها ریاست مجلس آینده را فقط برای آقاتهرانی می‌خواهند و برای قالیباف هم حفظ کرسی ریاست مجلس آینده حیثیتی است و نمی‌خواهد بدون اطمینان از داشتن صندلی ریاست خود را درگیر انتخابات مجلس کند.