کرباسچی

خلیج فارس:غلامحسین کرباسچی می‌گوید: نارضایتی در جامعه خیلی عمیق‌تر از این است که یک دولت بتواند مدعی شود که این را از بین می‌برد. اگر دولتی خیلی خوب کار کند، نارضایتی افزایش نکند می‌تواند تا حدی نارضایتی را کاهش دهد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین، گزیده گفتگو با غلامحسین کرباسچی، دبیرکل سابق حزب کارگزاران را بخوانید:

*مجلس یک سری تندرو‌های بدخیم دارد که خیلی نباید توقع داشت. همیشه یک جریان تند در بین جریانات سیاسی وجود دارد. ولی به نظرم مجموعه نیرو‌های معتدل جریان اصولگرا و آن‌ها که حرف رهبری را گوش می‌دهند و مصالح کشور را می‌بینند، در مجلس دست بالا را دارند.

*آن‌ها باید سعی کنند برای پزشکیان در مجلس مشکل پیش نیاید. ولی عده‌ای هم هستند که پزشکیان را قاتل و دروغگو می‌دانند، آن‌ها بالاخره هستند. ولی به نظرم جریان معتدلی که در اصولگرا‌ها است و امیدواریم روز به روز تقویت شود می‌تواند به پزشکیان کمک کند. بالاخره اگر رهبری مورد قبول این افراد است، ایشان گفته‌اند این دولت موفق شود همه موفق شده‌اند.

*بسیاری از حزب اللهی‌هایی که می‌شناختیم فرق کرده‌اند، منطبق با شرایط تغییر اجتماعی خیلی‌ها فرق کرده‌اند. خیلی از کسانی که در کیهان علیه ما فحش و بد و بیراه می‌نوشتند به آن طرف خط رفته‌اند و ما باید جلویشان را بگیریم. بالاخره جریان اجتماعی خیلی چیز‌ها را با خود می‌برد، یکی از این طرف و یکی از آن طرف.

*نارضایتی در جامعه خیلی عمیق‌تر از این است که یک دولت بتواند مدعی شود که این را از بین می‌برد. اگر دولتی خیلی خوب کار کند، نارضایتی افزایش نکند می‌تواند تا حدی نارضایتی را کاهش دهد. ولی این که بگوییم الان این دولت می‌تواند نارضایتی را کامل از بین ببرد، بنده چنین اعتقادی ندارم.

*اگر از اول انقلاب و بعد از آن را مرور کنید، خود ما مگر اول انقلاب چه بودیم؟ مگر تاج‌زاده اول انقلاب چطور بوده است؟ یا گنجی که خداوند زمینه بازگشتشان را به کشور فراهم کند، اول انقلاب چه بوده است؟ ما‌ها چه بودیم؟ خود ما اول انقلاب مرحوم بازرگان را لیبرال می‌خواندیم و علیه او سخنرانی می‌کردیم و شعار می‌دادیم. الان فهمیده ایم که به قول مرحوم بازرگان یک من ماست چقدر کره دارد. خیلی چیز‌ها با تجربه برای آدم‌های سیاسی روشن می‌شود. مهم این است که آدم لجبازی نکند. یعنی اگر جایی فهمید چیزی اشتباه است نگوید بد است و نگوید در چنین مقامی هستم.

*صادقانه به مردم بگوید که تا اینجا اینطور فکر می‌کردم و الان اشتباه کرده ام و این درست است. دیگر از رهبری که بالاتر نیستیم. چنانچه ایشان زمانی گفتند راجع به مسئله جمعیت و کنترل آن، آن زمان اشتباه کردیم. در مسائل دیگر هم همینطور است. اگر در مسائل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و برخورد با افراد و مردم سخت‌گیری‌هایی می‌کنید و فهمیدید سخت‌گیری‌ها جواب نمی‌دهد و اشتباه است صادقانه بگوئید.

*به نظرم نارضایتی در جامعه خیلی عمیق‌تر از این است که یک دولت بتواند مدعی شود که این را از بین می‌برد. اگر دولتی خیلی خوب کار کند، نارضایتی افزایش نکند می‌تواند تا حدی نارضایتی را کاهش دهد. ولی این که بگوییم الان این دولت می‌تواند نارضایتی را کامل از بین ببرد، بنده چنین اعتقادی ندارم. چون گرفتاری‌های مردم خیلی زیاد است و با یک دوره حل نمی‌شود، مگر این که روش و روالی روی دور بیفتد که بعد از دو سه دولت که همین روال را طی کنند، مشکلات مردم حل شود.

*مردم با ما لجبازی ندارند. مردم بر اساس مشکلاتشان با ما هستند. از طرفی با وجود بحث‌های فرهنگی و آزادی‌های اجتماعی و اینترنت و حجاب و… نمی‌توانیم بگوییم همه این مشکلات در این دولت تمام می‌شود. دولت باید تلاش کند که نارضایتی‌ها را اضافه نکند. آن جایی که می‌تواند کاری کند و مقداری کاهش دهد.

*حاکمیت نمی‌تواند معجزه‌ای کند. حاکمیت هم دلش نمی‌خواهد مردم ناراضی باشند. بالاخره محذوراتی در مجموعه حاکمیت وجود دارد. مسائل کشور پیچیده هستند. مردم تحت فشار این تحریم‌ها و گرفتاری‌ها هستند. تحریم‌ها همه دست دولت و حاکمیت نیست. یک مجموعه جهانی است و چه زمانی این برخورد‌ها اصلاح شود و روش‌های برخورد دیپلماسی ما با دنیا تعدیل شود و در شرایط عادی قرار بگیریم، در یک دولت اتفاقا نمی‌افتد. نباید چنین توقع بالایی از دولت داشت.

*فکر می‌کنم شاید بخش‌هایی از مجموعه نظام، با آمدن پزشکیان موافق نبودند و اشتباه کردند. این که رهبری نظرشان چه بوده اطلاعی ندارم. پزشکیان خودشان معتقد که رهبری به او کمک کردند. ولی به نظرم در بخش‌هایی در مجموعه حاکمیت و جریان اصولگرا خطای محاسباتی به آمدن پزشکیان کمک کرد، هم در کاندیدا کردن یا نکردن افراد و کنار رفتن و نرفتن ها، این مجموعه خطا‌های جریان اصولگرا خیلی برای پزشکیان کمک بود.

*ظاهرا به آقای کروبی اعلام شده که می‌تواند مسئله حصر را پایان یافته تلقی کند. ظاهرا هم آقای پزشکیان اقدام کرد و هم آقای محسنی اژه‌ای در این زمینه فعال بوده است. ولی آقای کروبی بنابر ملاحظات انسانی و سیاسی که دارد، گفته که خوب است اگر قرار است رفع حصر شوم با مهندس موسوی باهم رفع حصر شویم.

*این که دستگاه قضایی و مجموعه حاکمیت این را (رفع حصر) قبول کنند، را نمی‌دانم. ولی خود این که بابی باز شده، آقای پزشکیان هم اقدام کرده، آقای محسنی اژه‌ای هم در این زمینه فعال بوده و خود پزشکیان هم پیغامی برای کروبی داده، فتح بابی است و امیدوارم به رفع حصر و هم آزادی بسیاری از زندانی‌هایی که وجودشان در جامعه مشکلی برای امنیت ایجاد نمی‌کند، منجر شود. احتمالش وجود دارد، ولی این که چقدر است نمی‌توانم بگویم.

*در مورد رفع حصر به قول یکی از دوستان اگر برای مثال مامورین حاضر در منزل یا اطراف بروند، کسی نمی‌تواند بگوید حصر را قبول ندارم و به نظرم هیچ اتفاقی نمی‌افتد. بعضا به همین نیرو‌ها گفته‌ام اگر همین الان نیرو‌ها جمع شوند و بروند و کاری نداشته باشند، کروبی و موسوی کسانی هستند که بیش از کسانی که الان مدعی دلسوزی هستند، دلسوز هستند، سال‌های سال خدمت کرده‌اند. به نظرم اتفاقی نمی‌افتد. ولی شاید سیستم اداری این کار مقداری پیچیده است.

*اگر رفع حصر شود و زندانی‌ها آزاد شوند همه این‌ها نشانه‌ای است که مجموعه ملت و حاکمیت و دولت و نیرو‌های مختلف دارند به سمت تفاهمی برای یک اتفاق نظر برای خدمت به کشور و مردم پیش می‌روند و مسائل گذشته تقصیر هرکه بوده خوب یا بد، حسابش بماند با کرام الکاتبین.

*زندگی مسئله اصلی مردم شده است. کسی امروز نمی‌تواند خرید کند. مواردی است که نمی‌دانم درست است یا نه. خانم مسنی در یک نانوایی می‌آید، قوری خود را به نانوا می‌دهد که نان بگیرد. این وضعیتی است که نمی‌شود توقع داشت آن جا فکر رفع حصر باشند یا مسائل سیاسی. بخشی از زندگی مردم اینطور مختل است.

*کاری ندارم که الان شهردار چه کسی است و هم سلیقه با او هستیم یا نیستیم. شهردار تهران باید یک شخصیت ملی باشد و مورد قبول همه باشد. این که آدم چیپ و کسی باشد که کسی به او اعتنا نکند نباشد. در گذشته هم شهردار همیشه یک آدم مورد توجه مجموعه نظام بوده است. عدم حضور الان این مفهوم را می‌رساند که شهرداری دیگر آن اهمیت را ندارد و این باعث می‌شود که در مدیریت شهری آسیب به آن وارد شود.

*ما در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمدیم و پدرم دلش می‌خواست همه ما روحانی شویم. من هم، چون در حوزه درس خواندم و تا رسیدم به درس سطح و این ها، مانند همه طلبه‌ها لباس تنم کردم. سخنرانی و تحقیق و این‌ها هم قبل از انقلاب داشتیم. ولی موقعی که می‌خواستم به دانشگاه بیایم که به توصیه مرحوم آقای بهشتی بود، ایشان توصیه کردند که نیرو‌هایی که در علوم انسانی در دانشگاه‌ها هستند زیاد داریم که طلبه هستند. توصیه کردند که در رشته‌های فنی ورود کنید.

*می‌دانید من در زمان شاه که دستگیر شدم یک دفعه بدون لباس روحانیت بود و دو دفعه با لباس روحانیت بود. سابقه ام با هر دوی این‌ها بوده است. بعد از انقلاب بنا داشتم به قم برگردم و درس را ادامه دهم. از وقتی که مشغول کار‌های اجرایی شدم اولش در تلویزیون و در نیرو‌های نظامی آمدم و وقتی می‌خواستم به استانداری بروم، به امام گفتم که نمی‌خواهم در کار اجرایی باشم و می‌خواهم درس را ادامه دهم. ایشان دستور دادند که لازم نیست به حوزه بروید. تعبیرشان این بود که اگر بنا باشد به حوزه بروید من هم نیاز است که به حوزه بروم و ادامه اش دهم. دیگر در مقام استانداری و کار‌های اجرایی لباس جدید نپوشیدیم. البته در قم تا مدتی می‌پوشیدم. ولی در تهران و اصفهان دیگر نپوشیدم.

خلیج فارس:فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفتگویی به سؤالاتی درخصوص انتخابات ریاست‌جمهوری پاسخ داده است.

به گزارش «خلیج فارس» به نقل از دیدارنیوز، غلامحسین کرباسچی فعال سیاسی اصلاح طلب و مدیرمسوول روزنامه هم‌میهن، در گفتگویی اظهار داشت: شاید یکی از دلایل عدم حمایت جبهه اصلاحات از همتی این بود که می‌دانستند میزان مشارکت به دلیل محقق نشدن خواسته‌های مردم، در پایین‌ترین سطح خواهد بود از این رو جبهه اصلاحات ورود نکرد، اما در انتخابات امسال شرایط متفاوت بود؛ شرایط نشان می‌داد که مردم می‌خواستند تغییر و اصلاحاتی انجام شود از این رو جبهه اصلاحات با حضور پزشکیان از او حمایت کرد و اتفاقا کار خوبی هم کرد.

او درباره عدم مشارکت بیش از ۵۰ درصد مردم در انتخابات هم می‌گوید: در هیچ کجای دنیا و در هیچ انتخاباتی همه مردم شرکت نمی‌کنند و شاید تنها انتخابات با مشارکت بالا همان زمان انقلاب ۵۷ بود و بعد از آن هم در انتخابات سال ۷۶ فکر کنم میزان مشارکت حدود ۷۴ درصد بود.

کرباسچی ادامه می‌دهد که پزشکیان در دور اول هم میزان رای هایش از جلیلی بیشتر بود و اگر آن ۱۰ درصد در دور دوم هم نمی‌آمدند او قطعا رئیس جمهور بود، اما اگر به جای جلیلی قالیباف بود شاید شرایط کمی متفاوت می‌شد، اما در نهایت باز هم برنده انتخابات پزشکیان بود.

شهردار سابق تهران، حضور ظریف در کمپین پزشکیان را نقطه قوت می‌داند و می‌افزاید: عوامل مختلف دست به دست هم داد که پزشکیان رئیس جمهور شود، اما حضور ظریف هم بخاطر سابقه اش در موضوع برجام و موفقیت در آن زمان هم تاثیر خودش را داشت.

این فعال سیاسی اصلاح طلب درباره وعده پزشکیان درباره رفع فیلترینگ، طرح نور و رفع حصر هم می‌گوید: رئیس جمهور باید درباره قول‌هایی که در این سه موضوع داده مصمم باشد و راه دیگری ندارد. من شنیدم که درباره حصر کار‌هایی کرده اند و بزودی هم نتیجه آن مشخص می‌شود.

خلیج فارس:غلامحسین کرباسچی گفت: در مسأله فیلترینگ آقای پزشکیان باید موفق شود، چون گشت نور و فیلترینگ و رفع حصر را رسما مطرح کردند در ایام انتخابات و برداشت من این است که ایشان مصمم باشند برای رفع این‌ها. تأثیر خیلی منفی‌ای دارد اگر آقای پزشکیان نتواند این مسأله‌ها را حل کند، چون هم رفع مشکل مردم مهم است هم از جهت ژست سیاسی خیلی زشت است که به قولش عمل نکند. ایشان حتی گفتند برای رفع این موارد گردنشان را می‌گذارند. عدم تحقق قول‌های خیلی شفافی که رئیس جمهور داده است تأثیر بسیار منفی خواهد داشت بر امید مردم.

خلیج فارس:یک فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: برخی از افراد کابینه که خیلی مناسب و خوب هستند؛ همراه دکتر پزشکیان بودند و اهداف ایشان را قبول دارند، ولی باید بگوییم که آقای پزشکیان لابد بر اساس معادله‌ای که در ذهنش است فکر کرده که این‌ها می‌توانند کمکی باشند.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از جماران، غلامحسین کرباسچی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: باید توجه کنیم که در مقابل کسانی به آقای پزشکیان رأی دادیم که اگر آن‌ها الان در قدرت بودند باید فکر می‌کردیم که وزرای آن‌ها چه کسانی می‌شدند؟!

فرض کنید ما به این‌که وزیر کشور آدم سیاسی نیست و سابقه کار سیاسی ندارد، اشکال داریم؛ شاید آقای پزشکیان ملاحظاتی دارد که ما از آن خبر نداریم، ولی فکر می‌کنم اگر آقای جلیلی رئیس جمهور بود آقای ثابتی را برای وزارت کشور می‌گذاشت همین هواداران و مردم فکر کنند آن زمان منتظر چه برخورد‌هایی بودند و چه کسانی در رابطه با مسائل کشور تصمیم‌گیر می‌شدند. یا درباره بقیه وزارتخانه‌ها هم همین طور است.

نظر شما درباره انتقاداتی که به کابینه وارد می‌شود چیست؟

ما فعلاً باید به آقای پزشکیان اعتماد کنیم. ایشان امروز یادداشت کوتاهی نوشتند که شما وقتی که انتقاد کنید خیلی خوب است، یعنی جامعه از حالت بی‌تفاوتی درآمده و این حرف درستی است. این‌که مردم حساسیت دارند که چه کسی وزیر می‌شود یا نمی‌شود یا چه کسی خوب است یا بد؟، نشان دهنده‌ی دغدغه و امیدواری‌هایی است که به دولت دارند؛ لذا بعضی از افراد را مناسب این دولت نمی‌دانند، این حسن ظن مردم را نشان می‌دهد، و الّا می‌گفتند، کل این‌ها به درد نمی‌خورند. به نظرم باید اعتمادمان به آقای پزشکیان را حفظ کنیم؛ ایشان هم گفته صبر کنید. باید کابینه کارش را شروع کند تا ببینیم که چند مرده حلاج‌اند، بعد قضاوت کنیم. امیدوارم که آقای پزشکیان به همه‌ی شعار‌ها و وعده‌هایی که به مردم داده و گفته که گردنم را گرو می‌گذارم، عملی کند.

اینکه فرمودید ما مطمئن هستیم که شما به وعده‌های‌تان عمل می‌کنید و باید پاسخگوی وعده‌هاتان باشید نه وزرا، به جامعه و هوادران آقای پزشکیان آرامش داد.

بله، ما با ایشان طرف هستیم. ما برخی از وزرا را قبول نداریم، اما امیدواریم خط و مشی‌شان عوض شده و تحولی در آن‌ها ایجاد شده باشد و فهمیده باشند که راه و رسم اداره کشور و رضایت مردم چیست، و به همان راه عمل کنند.

از نظر شما این کابینه چقدر می‌تواند اهداف انتخاباتی آقای پزشکیان را تأمین کند؟

برخی از افراد کابینه که خیلی مناسب و خوب هستند؛ همراه دکتر پزشکیان بودند و اهداف ایشان را قبول دارند، ولی باید بگوییم که آقای پزشکیان لابد بر اساس معادله‌ای که در ذهنش است فکر کرده که این‌ها می‌توانند کمکی باشند. من خیلی جزئیات را نمی‌دانم. در ظاهر برخی از افراد به نظر می‌آید که متناسب با اهداف دکتر پزشکیان نباشد، اما امیدوارم ایشان محاسباتی کرده باشد، شاید قول و قرار‌هایی را با برخی از مراکز گذاشته باشد تا بتواند از این‌ها در جهت برآورده شدن اهداف و قول‌هایی که به مردم داده، استفاده کند.

برخی مخالفین، اقدام اخیر دکتر ظریف مبنی بر کناره‌گیری را زیاده‌خواهی قلمداد می‌کنند. نظر شما چیست؟

آقای ظریف آدم شریفی است و «زیاده‌خواهی» تعبیر خوبی درباره ایشان نیست. تلاش و فعالیت آقای ظریف در طول دوران مسئولیت‌های گذشته، در سال‌های نزدیک و در دوره انتخابات نشان داد که از باب زیاده‌خواهی نبوده است. من انگیزه‌های ایشان را نمی‌دانم. شاید یکی از دلائل اصلی این باشد که دکتر ظریف فکر کرده تیر‌هایی که برخی رقبا به طرف ایشان روانه می‌کنند، خدای نکرده به آقای پزشکیان اصابت کند. ولی به نظرم آقای ظریف همچنان از نزدیک یا دور، همراه و همفکر آقای پزشکیان است. بعید می‌دانم که ایشان فاصله معناداری با اهداف و فعالیت‌های آقای پزشکیان پیدا کند.

حال، اگر درباره برخی افراد اختلاف سلیقه‌ای داشته باشند باید به تصمیم آقای پزشکیان متمرکز باشیم و ایشان را درباره انتخاب اعضای کابینه ذی‌حق بدانیم. همان طور که خود آقای ظریف گفته بودند که این حق رئیس جمهور است که هر کسی را صلاح بداند و هر کسی مناسب است را انتخاب کند، اما بقیه نظرات، نظرات مشورتی است.

با توجه به اینکه رقبا به کابینه‌هراسی دامن می‌زنند و نسبت به آینده و آقای پزشکیان ناامیدی ایجاد می‌کنند، چه توصیه‌ای به هواداران آقای پزشکیان و عموم مردم دارید؟

ما هنوز به آقای پزشکیان همان اعتقاد و باوری را داریم که در زمان انتخابات به ایشان رأی دادیم. البته اگر در انتخابات کاندیدایی بود که خیلی از آقای پزشکیان قوی‌تر، واردتر و مسلط‌تر به مسائل کشور بود، حتماً ما او را انتخاب می‌کردیم و به او رأی می‌دادیم. اما باید توجه کنیم که در مقابل کسانی به آقای پزشکیان رأی دادیم که اگر آن‌ها الان در قدرت بودند باید فکر می‌کردیم که وزرای آن‌ها چه کسانی می‌شدند؟! فرض کنید ما به این‌که وزیر کشور آدم سیاسی نیست و سابقه کار سیاسی ندارد، اشکال داریم؛ شاید آقای پزشکیان ملاحظاتی دارد که ما از آن خبر نداریم، ولی فکر می‌کنم اگر آقای جلیلی رئیس جمهور بود آقای ثابتی را برای وزارت کشور می‌گذاشت. همین هواداران و مردم فکر کنند آن زمان منتظر چه برخورد‌هایی بودند و چه کسانی در رابطه با مسائل کشور تصمیم‌گیر می‌شدند. یا درباره بقیه وزارتخانه‌ها هم همین طور است.

به آقای پزشکیان رأی دادیم و فکر و صداقت ایشان را قبول داریم. من فکر می‌کنم هر کدام از وزرا نتوانستند در جهت اهداف آقای پزشکیان حرکت کنند، ایشان رودربایستی و تعارف با کسی ندارد و خیلی راحت می‌تواند آن وزیر را تغییر دهد.

با توجه به ضرورت حضور اقلیت‌ها، زنان و جوانان در کابینه و دولت، و اینکه معاونت‌های ریاست جمهوری یا مدیران ارشد هنوز تعیین نشده‌اند، اگر توصیه‌ای دارید بفرمایید.

اگر آقای پزشکیان می‌توانست از جوانان و بانوان بیشتر استفاده کند، خیلی بهتر بود. توصیه‌ها همین بود و ایشان هم این انگیزه را داشت، ولی باید توجه کنیم که سپردن یک مسئولیت در حد وزارت به افرادی که به هر دلیلی در طول سی یا چهل گذشته در سمت‌های اجرایی ندرخشیده‌اند و آن چنان از خودشان توانایی نشان نداده‌اند، مقداری کار پرریسکی است. مخصوصاً در شرایط فعلی که در مسائلی مثل آب، برق، تورم، ناترازی‌های ریالی و ارزی، مباحث زیست‌محیطی و… بحران داریم؛ لذا سپردن یک مجموعه‌ای در حد وزارت به کسانی که احیاناً تجربیات لازم را ندارند و خودشان را نشان نداده‌اند، از لحاظ افکار عمومی مردم هم کار پرریسکی است و کسی این را قبول نمی‌کند. ولی آقای پزشکیان باید در این حد اصرار و تأکید کند که مدیریت‌های درجه دو و سه در حد معاونت‌های وزرا و مدیران کل، از نسل جدید و بانوان انتخاب شوند تا در مراحل بعد نگوییم که نیروی باتجربه در این زمینه‌ها نداریم یا احیاناً کسی خودش را نشان نداده است.

بالاخره در هر وزارتخانه‌ای هفت یا هشت معاون و حداقل سی یا چهل مدیرکل داریم. ایشان می‌توانند تمام وزارتخانه‌ها را موظف کنند که حدأقل ۵۰ درصد از معاونان و مدیران کل را از جوانان زیر ۴۰ سال، خانم‌ها و اقلیت‌های زبانی و مذهبی قرار دهند. من فکر می‌کنم این کار پایه‌ای می‌شود برای این‌که ما در حد وزرا و کابینه بتوانیم از نیرو‌های باتجربه‌ی جوان، خانم‌ها و دیگران استفاده کنیم.

خلیج فارس:یک فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: برخی از افراد کابینه که خیلی مناسب و خوب هستند؛ همراه دکتر پزشکیان بودند و اهداف ایشان را قبول دارند، ولی باید بگوییم که آقای پزشکیان لابد بر اساس معادله‌ای که در ذهنش است فکر کرده که این‌ها می‌توانند کمکی باشند.

به گزارش «خلیج فارس» به نقل از جماران؛ مشروح گفت و گو با غلامحسین کرباسچی را در ادامه می‌خوانید.

نظر شما درباره انتقاداتی که به کابینه وارد می‌شود چیست؟
ما فعلاً باید به آقای پزشکیان اعتماد کنیم. ایشان امروز یادداشت کوتاهی نوشتند که شما وقتی که انتقاد کنید خیلی خوب است، یعنی جامعه از حالت بی‌تفاوتی درآمده و این حرف درستی است. این‌که مردم حساسیت دارند که چه کسی وزیر می‌شود یا نمی‌شود یا چه کسی خوب است یا بد؟، نشان دهنده‌ی دغدغه‌ و امیدواری‌هایی است که به دولت دارند.

لذا بعضی از افراد را مناسب این دولت نمی‌دانند، این حسن ظن مردم را نشان می‌دهد، و الّا می‌گفتند، کل این‌ها به درد نمی‌خورند. به نظرم باید اعتمادمان به آقای پزشکیان را حفظ کنیم؛ ایشان هم گفته صبر کنید. باید کابینه کارش را شروع کند تا ببینیم که چند مرده حلاج‌اند، بعد قضاوت کنیم. امیدوارم که آقای پزشکیان به همه‌ی شعارها و وعده‌هایی که به مردم داده و گفته که گردنم را گرو می‌گذارم، عملی کند.

اینکه فرمودید ما مطمئن هستیم که شما به وعده‌های‌تان عمل می‌کنید و باید پاسخگوی وعده‌هاتان باشید نه وزرا، به جامعه و هوادران آقای پزشکیان آرامش داد.

بله، ما با ایشان طرف هستیم. ما برخی از وزرا را قبول نداریم اما امیدواریم خط و مشی‌شان عوض شده و تحولی در آن‌ها ایجاد شده باشد و فهمیده باشند که راه و رسم اداره کشور و رضایت مردم چیست، و به همان راه عمل کنند.

از نظر شما این کابینه چقدر می‌تواند اهداف انتخاباتی آقای پزشکیان را تأمین کند؟

برخی از افراد کابینه که خیلی مناسب و خوب هستند؛ همراه دکتر پزشکیان بودند و اهداف ایشان را قبول دارند، ولی باید بگوییم که آقای پزشکیان لابد بر اساس معادله‌ای که در ذهنش است فکر کرده که این‌ها می‌توانند کمکی باشند. من خیلی جزئیات را نمی‌دانم. در ظاهر برخی از افراد به نظر می‌آید که متناسب با اهداف دکتر پزشکیان نباشد، اما امیدوارم ایشان محاسباتی کرده باشد، شاید قول و قرارهایی را با برخی از مراکز گذاشته باشد تا بتواند از این‌ها در جهت برآورده شدن اهداف و قول‌هایی که به مردم داده، استفاده کند.

برخی مخالفین، اقدام اخیر دکتر ظریف مبنی بر کناره‌گیری را زیاده‌خواهی قلمداد می‌کنند. نظر شما چیست؟

آقای ظریف آدم شریفی است و «زیاده‌خواهی» تعبیر خوبی درباره ایشان نیست. تلاش و فعالیت آقای ظریف در طول دوران مسئولیت‌های گذشته، در سال‌های نزدیک و در دوره انتخابات نشان داد که از باب زیاده‌خواهی نبوده است. من انگیزه‌های ایشان را نمی‌دانم. شاید یکی از دلائل اصلی این باشد که دکتر ظریف فکر کرده تیرهایی که برخی رقبا به طرف ایشان روانه می‌کنند، خدای نکرده به آقای پزشکیان اصابت کند. ولی به نظرم آقای ظریف همچنان از نزدیک یا دور، همراه و همفکر آقای پزشکیان است. بعید می‌دانم که ایشان فاصله معناداری با اهداف و فعالیت‌های آقای پزشکیان پیدا کند.

حال، اگر درباره برخی افراد اختلاف سلیقه‌ای داشته باشند باید به تصمیم آقای پزشکیان متمرکز باشیم و ایشان را درباره انتخاب اعضای کابینه ذی‌حق بدانیم. همان طور که خود آقای ظریف گفته بودند که این حق رئیس جمهور است که هر کسی را صلاح بداند و هر کسی مناسب است را انتخاب کند اما بقیه نظرات، نظرات مشورتی است.

با توجه به اینکه رقبا به کابینه‌هراسی دامن می‌زنند و نسبت به آینده و آقای پزشکیان ناامیدی ایجاد می‌کنند، چه توصیه‌ای به هواداران آقای پزشکیان و عموم مردم دارید؟

ما هنوز به آقای پزشکیان همان اعتقاد و باوری را داریم که در زمان انتخابات به ایشان رأی دادیم. البته اگر در انتخابات کاندیدایی بود که خیلی از آقای پزشکیان قوی‌تر، واردتر و مسلط‌تر به مسائل کشور بود، حتماً ما او را انتخاب می‌کردیم و به او رأی می‌دادیم. اما باید توجه کنیم که در مقابل کسانی به آقای پزشکیان رأی دادیم که اگر آن‌ها الان در قدرت بودند باید فکر می‌کردیم که وزرای آن‌ها چه کسانی می‌شدند؟! فرض کنید ما به این‌که وزیر کشور آدم سیاسی نیست و سابقه کار سیاسی ندارد، اشکال داریم؛ شاید آقای پزشکیان ملاحظاتی دارد که ما از آن خبر نداریم، ولی فکر می‌کنم اگر آقای جلیلی رئیس جمهور بود آقای ثابتی را برای وزارت کشور می‌گذاشت. همین هواداران و مردم فکر کنند آن زمان منتظر چه برخوردهایی بودند و چه کسانی در رابطه با مسائل کشور تصمیم‌گیر می‌شدند. یا درباره بقیه وزارتخانه‌ها هم همین طور است.

به آقای پزشکیان رأی دادیم و فکر و صداقت ایشان را قبول داریم. من فکر می‌کنم هر کدام از وزرا نتوانستند در جهت اهداف آقای پزشکیان حرکت کنند، ایشان رودربایستی و تعارف با کسی ندارد و خیلی راحت می‌تواند آن وزیر را تغییر دهد.

با توجه به ضرورت حضور اقلیت‌ها، زنان و جوانان در کابینه و دولت، و اینکه معاونت‌های ریاست جمهوری یا مدیران ارشد هنوز تعیین نشده‌اند، اگر توصیه‌ای دارید بفرمایید.

اگر آقای پزشکیان می‌توانست از جوانان و بانوان بیشتر استفاده کند، خیلی بهتر بود. توصیه‌ها همین بود و ایشان هم این انگیزه را داشت، ولی باید توجه کنیم که سپردن یک مسئولیت در حد وزارت به افرادی که به هر دلیلی در طول سی یا چهل گذشته در سمت‌های اجرایی ندرخشیده‌اند و آن چنان از خودشان توانایی نشان نداده‌اند، مقداری کار پرریسکی است. مخصوصاً در شرایط فعلی که در مسائلی مثل آب، برق، تورم، ناترازی‌های ریالی و ارزی، مباحث زیست‌محیطی و… بحران داریم.

لذا سپردن یک مجموعه‌ای در حد وزارت به کسانی که احیاناً تجربیات لازم را ندارند و خودشان را نشان نداده‌اند، از لحاظ افکار عمومی مردم هم کار پرریسکی است و کسی این را قبول نمی‌کند. ولی آقای پزشکیان باید در این حد اصرار و تأکید کند که مدیریت‌های درجه دو و سه در حد معاونت‌های وزرا و مدیران کل، از نسل جدید و بانوان انتخاب شوند تا در مراحل بعد نگوییم که نیروی باتجربه در این زمینه‌ها نداریم یا احیاناً کسی خودش را نشان نداده است. بالاخره در هر وزارتخانه‌ای هفت یا هشت معاون و حداقل سی یا چهل مدیرکل داریم. ایشان می‌‌توانند تمام وزارتخانه‌ها را موظف کنند که حدأقل 50 درصد از معاونان و مدیران کل را از جوانان زیر 40 سال، خانم‌ها و اقلیت‌های زبانی و مذهبی قرار دهند. من فکر می‌کنم این کار پایه‌ای می‌شود برای این‌که ما در حد وزرا و کابینه بتوانیم از نیروهای باتجربه‌ی جوان، خانم‌ها و دیگران استفاده کنیم.