مرگ و میر

خلیج فارس:سلامت ملت‌ها توسط عوامل متعدد و به هم پیوسته‌ای شکل می‌گیرد، از کیفیت سیستم مراقبت‌های بهداشتی گرفته تا سبک زندگی و رژیم غذایی. اگرچه اندازه گیری این موضوع چالش‌برانگیز است، یک معیار رایج برای ارزیابی سلامت کلی یک جمعیت، میانگین امید به زندگی است.

به گزارش «خلیج فارس» به نقل از روزیاتو، شاخص‌های مهم دیگر شامل نرخ مرگ و میر کودکان و دسترسی به غذا و بهداشت است. این عوامل در مجموع درک روشن‌تری از آنچه به سلامت یک ملت کمک می‌کند، ارائه می‌دهند که به نوبه خود با تولید ناخالص داخلی، هزینه‌های فردی و بهره‌وری نیروی کار همبستگی دارد.

اینفوگرافی زیر، سالم ترین کشورها را در میان اقتصادهای عمده جهان نشان می‌دهد که بر اساس تحلیل شاخص قدرت‌های بزرگ ری دالیو در سال ۲۰۲۴ تهیه شده است.

سالم ترین کشورهای جهان

در جدول زیر، رتبه بندی سلامت ۲۴ کشور را در سال ۲۰۲۴ ببینید:

سنگاپور، کشور رتبه اول، اخیراً به عنوان یک «منطقه آبی» شناسایی شده است، جایی که جمعیت افراد ۱۰۰ ساله و بالاتر، ۱۰ برابر بیشتر از آمریکا است.

ابتکارات دولت برای تشویق قابلیت پیاده‌روی – از طریق مالیات بر وسایل نقلیه، سوخت و استفاده از جاده – همراه با مزایای مالیاتی برای کسانی که نزدیک والدین یا فرزندان خود زندگی می‌کنند، احتمالاً به افزایش امید به زندگی در این کشور کمک می‌کند.

ژاپن در رتبه دوم قرار دارد و یکی از بالاترین میانگین‌های امید به زندگی در جهان را دارد. انتظار می‌رود بیش از نیمی از زنانی که در سال ۲۰۲۳ متولد شده‌اند تا ۹۰ سالگی زندگی کنند. مانند سنگاپور، ژاپن نیز دارای یک منطقه آبی است، به ویژه در اوکیناوا. ساکنان اینجا حس قوی هدفمندی، معروف به ایکیگای، را در کنار شبکه‌های حمایت اجتماعی قوی در آغوش می‌گیرند.

پس از آن سوئیس قرار دارد که احتمالاً تحت تأثیر ثبات اقتصادی، نرخ پایین چاقی و بالاترین امید به زندگی در اروپا است. در سال ۲۰۲۳، میانگین امید به زندگی برای زنان ۸۵.۸ و برای مردان ۸۲.۲ سال بود. این کشور همچنین بهترین دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی را در میان کشورهای ثروتمند دارد.

ایالات متحده در رتبه ۱۳ کلی قرار دارد و در میانه جدول است. این کشور، علی‌رغم هزینه‌های بالای مراقبت‌های بهداشتی سرانه – ۱۲،۶۰۰ دلار در سال ۲۰۲۲ – در امید به زندگی و سایر نتایج مهم سلامتی عقب می‌ماند.

خلیج فارس:در سال ۱۴۰۲ مردان ۵۵/۶ درصد و زنان ۴۴/۴ درصد از ثبت فوت‌ها را به خود اختصاص داده‌اند.

به گزارش «خلیج فارس» به نقل از مهر، این میزان در مدت مشابه سال قبل برابر ۵۶/۶ درصد برای مردان و ۴۳/۴ درصد برای زنان بوده است.

همچنین آمار‌های ثبت‌شده در سازمان ثبت احوال کشور نشان می‌دهد در مقابل هر ۱۳۰ مرد فوت‌شده، ۱۰۰ زن فوت شده‌اند. به عبارتی، تعداد مردان فوت‌شده ۱۱.۲ درصد بیشتر از زنان است.

بر اساس این گزارش، سال گذشته ۴۴۲ هزار و ۲۱۳ رویداد فوت به ثبت رسیده است که این میزان نسبت به مدت مشابه سال قبل از آن با ۴۱۸ هزار و ۷۴۱ رویداد فوت ثبت‌شده ۵/۶ درصد افزایش داشته است.

خلیج فارس:مدیرکل دفتر مدیریت بیماری‌های غیر واگیر وزارت بهداشت با اشاره به اینکه سرطان یکی از مهمترین علل مرگ و میر در کشور است،گفت: موضوع پیشگیری و تشخیص زودهنگام سرطان از اولویت‌های کاری مراقبین سلامت است و حمایت‌های لازم نیز در این زمینه صورت خواهد گرفت.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین؛سرطان از جمله بیماری‌های شایع است که تاکنون افراد زیادی را سرتاسر جهان درگیر خودکرده است. سرطان از آن دسته بیماری‌هایی است که از یک نقطه در بدن آغاز شده و در صورت تشخیص دیرهنگام، می‌تواند تمامی بدن فرد را درگیر کند. اگر چه نام این بیماری، همواره وحشت و ترس زیادی را برای بیمار و خانواده وی به همراه دارد، اما خوشبختانه پیشرفت‌هایی که در راستای درمان سرطان در سال‌های اخیر رخ داده است، نقطه امیدی است برای غلبه بر آن. آنچه مهم است، داشتن شناخت و آگاهی کافی از این بیماری است.

فارس در گزارشی نوشت، سرطان نوعی بیماری است که در آن، برخی از سلول‌های بدن بدون توقف شروع به تقسیم شدن می‌کنند و به بافت‌های اطراف گسترش می‌یابند. سرطان می‌تواند از هر جای بدن انسان شروع شود که از تریلیون‌ها سلول ساخته شده است. در حالت نرمال، سلول‌های بدن رشد می‌کنند و تقسیم می‌شوند تا سلول‌های جدیدی را تشکیل دهند که بدن به آنها نیازمند است. هنگامی که سلول‌ها پیر می‌شوند یا آسیب می‌بینند، آنها می‌میرند و سلول‌های جدید جای آنها را می‌گیرند. هنگامی که سرطان بروز می‌کند، این روند در هم می‌شکند و سلول‌های پیر و آسیب دیده، در حالی که باید بمیرند، زنده می‌مانند. این سلول‌های اضافی می‌توانند بدون توقف تقسیم شوند و ممکن است منجر به تشکیل تومورها شوند.

کوروش اعتماد،مدیرکل دفتر مدیریت بیماری‌های غیر واگیر وزارت بهداشت در همایش علمی کشوری برنامه ملی پیشگیری و تشخیص زودهنگام سرطان پستان و روده بزرگ به مناسبت هفته ملی مبارزه با سرطان با اشاره به تجربه موفق در برنامه پویش ملی سلامت و غربالگری فشارخون و دیابت و مشارکت حداکثری مردم بر اهمیت پیشگیری و تشخیص زودهنگام سرطان تاکید کرد. وی گفت: موضوع پیشگیری و تشخیص زودهنگام سرطان جزء اولویت‌های کاری مراقبین سلامت است.

اعتماد با اشاره به اینکه سرطان یکی از مهمترین علل مرگ و میر در کشور است، اظهار داشت: پیشگیری از سرطان می‌تواند از طریق ترویج سبک زندگی سالم، غربالگری و آموزش انجام شود. همچنین تشخیص زودهنگام سرطان نیز می‌تواند به افزایش شانس بقا و بهبودی بیماران کمک کند.

مدیرکل دفتر مدیریت بیماری‌های غیر واگیر وزارت بهداشت در ادامه به تشریح برنامه ملی پیشگیری و تشخیص زودهنگام سرطان پرداخت و تصریح کرد: این برنامه با هدف کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان در کشور تدوین شده است. این برنامه شامل اقداماتی نظیر غربالگری سرطان پستان و روده بزرگ، آموزش به جامعه و ارتقای کیفیت خدمات تشخیصی و درمانی است.

اعتماد در ادامه به موضوع سالمندی جمعیت کشور اشاره کرد و گفت: با بالا رفتن سن و سالمندی، احتمال ابتلا به سرطان نیز افزایش پیدا می‌کند و همین موضوع در سال‌های آتی افزایش سرطان را در برخواهد داشت.

وی خطاب به مدیران دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور گفت: دانشگاه‌های علوم پزشکی باید در زمینه پیشگیری و تشخیص زودهنگام سرطان برنامه‌های مدون و بررسی و رصد لازم را داشته باشند.

مدیرکل دفتر مدیریت بیماری‌های غیر واگیر وزارت بهداشت در ادامه به سلامت کودکان نیز اشاره کرد و گفت: توجه ویژه به سلامت کودکان در راستای جوان شدن جمعیت و سالم بودن جامعه نقش بسزائی دارد و در اولویت سیاست‌های وزارت بهداشت است.

خلیج فارس:بر اثر مسمومیت با الکل در اهواز و ایذه دو نفر جان باختند.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از تسنیم، عارف اصل شرهانی سخنگوی مرکز اورژانس پیش بیمارستانی و مدیریت حوادث دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز اظهار داشت: بامداد امروز جمعه (۲۲ دی) دو مرد ۵۶ و ۲۰ ساله در اهواز و ایذه بر اثر مصرف الکل دچار مسمومیت شدند.

وی افزود: این دو فرد جهت درمان به بیمارستان‌های امام خمینی اهواز و شهدای ایذه منتقل شدند.

سخنگوی مرکز اورژانس پیش بیمارستانی و مدیریت حوادث دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز ادامه داد: این دو فرد پس از اعزام به بیمارستان و علی‌رغم تلاش کادر درمانی بر اثر مسمومیت با الکل جان خود را از دست دادند.

خلیج فارس:کمتر از یک هفته تا ۴ سالگی ویروس کووید ۱۹ باقی مانده است. سازمان بهداشت جهانی WHO روز ۲۱ ژانویه ۲۰۲۰ در اولین گزارش مرتبط با شیوع بیماری با علایم ذات‌الریه اعلام کرد: «۳۱ دسامبر ۲۰۱۹، دفتر منطقه‌ای WHO در کشور چین، گزارشی از موارد ذات‌الریه دریافت کرد. موارد ابتلا با علت ناشناخته در شهر ووهان چین شناسایی شده بود. مقامات چین به WHO گزارش دادند که در فاصله ۳۱ دسامبر ۲۰۱۹ تا سوم ژانویه ۲۰۲۰، در مجموع ۴۴ مبتلای این نوع ذات‌الریه با علت نامعلوم شناسایی شده است. طبق گزارش دقیق‌تری که در روز‌های ۱۱ و ۱۲ ژانویه به دفتر منطقه‌ای WHO رسید، شیوع این نوع از ذات‌الریه با عرضه غذا‌های دریایی در یک بازار محلی در شهر ووهان مرتبط بوده است.»

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از اعتماد، تا روز ۱۱ فوریه ۲۰۲۰، تعداد مبتلایان این نوع ذات‌الریه در ۲۴ کشور جهان با افزایش هزار برابری به ۴۳۱۰۳ نفر رسیده بود در حالی که ۴۲۷۰۸ نفر از مبتلایان در کشور چین بودند و تا این روز تعداد فوتی‌های بیماری در ۲۴ کشور به ۱۰۱۸ نفر رسیده بود که یکی از قربانیان در کشور فیلیپین و ۱۰۱۷ نفر در کشور چین بودند. در این روز (۱۱ فوریه ۲۰۲۰) سازمان بهداشت جهانی در بیانیه‌ای اعلام کرد که به دنبال مشورت با سازمان‌های زیرمجموعه ملل متحد، این نوع از ذات‌الریه، «کرونا ویروس ۲۰۱۹ و به اختصار COVID-۱۹» نامگذاری شده است.

آخرین گزارش سازمان بهداشت جهانی از وضعیت شیوع کرونا، روز ۲۲ دسامبر ۲۰۲۳ (اول دی ۱۴۰۲) منتشر شد که طبق این گزارش تا ۱۷ دسامبر سال جاری میلادی، تعداد کل مبتلایان به بیش از ۷۷۳ میلیون نفر و تعداد کل فوت به بیش از ۶ میلیون نفر رسیده و منطقه اروپا با بیش از ۲۷۷ میلیون مبتلا و منطقه امریکا با بیش از ۲ میلیون فوتی در صدر جدول ابتلا و مرگ کرونا ایستاده‌اند.

گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی از تعداد ابتلا و فوت کرونا بر اساس اعلام کشور‌ها تدوین می‌شود، اما امروز این اعداد، دیگر برای ملت‌ها قابل اطمینان نیست، چون ۲۰ ماه قبل (مه ۲۰۲۲) و زمانی که تعداد فوتی‌های کرونا در جهان به حدود ۵.۴ میلیون نفر (۵ میلیون و ۴۰۰ هزار) رسیده بود، مسوولان سازمان بهداشت جهانی بر اساس محاسباتی گفتند که گزارش بسیاری از کشور‌ها درباره مرگ‌های کرونایی غیرواقعی بوده و تعداد فوتی‌های کووید ۱۹ در جهان، حداقل ۳ برابر بیشتر از آمار موجود و حدود ۱۵ میلیون نفر است. این اعلام WHO البته با اعتراض برخی دولت‌ها و از جمله دولت هند مواجه شد، چون سازمان بهداشت جهانی، با یک ابزار ساده، صداقت و شفافیت مورد ادعای بسیاری دولت‌ها را زیر سوال برده بود.

۵ مه ۲۰۲۲، سازمان بهداشت جهانی در گزارش خود اعلام کرد: «در فاصله اول ژانویه ۲۰۲۰ تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۱، حدود ۱۴.۹ میلیون مرگ (۱۴ میلیون و ۹۰۰ هزار) در سراسر جهان به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم با همه‌گیری کووید ۱۹ مرتبط بوده که این رقم نشان‌دهنده ۹.۵ میلیون مرگ (۹ میلیون و ۵۰۰ هزار) بیشتر از مواردی است که تاکنون به‌طور مستقیم به COVID-۱۹ نسبت داده شده است.»

کارشناسان سازمان بهداشت جهانی در گزارش خود این اختلاف آماری را «مرگ اضافی» نامیدند و گفتند: «مرگ اضافی به عنوان تفاوت بین تعداد مرگ‌های رخ داده و تعداد مورد انتظار در صورت عدم وجود همه‌گیری محاسبه می‌شود. این تعداد مرگ اضافی (۱۴.۹ میلیون نفر) شامل موارد مرگ‌های کووید ۱۹ و شمارش و گزارش شده توسط دولت‌ها، مرگ‌های کووید ۱۹ که توسط دولت‌ها شمارش یا گزارش نشده و همچنین، مرگ‌هایی است که ناشی از ابتلا به کووید ۱۹ نبوده، اما به دلیل مشکلات بهداشتی و اجتماعی در اثنای شیوع کووید ۱۹ رخ داده است. برزیل، مصر، هند، اندونزی، مکزیک، پرو، روسیه، آفریقای جنوبی، ترکیه و ایالات متحده، کشور‌هایی هستند که بیشترین تعداد مرگ اضافی را داشته‌اند.

(طبق تخمین سازمان بهداشت جهانی، آمار واقعی فوت کرونا در مصر ۱۱.۶ برابر آمار رسمی، در هند ۹.۹ برابر، در پاکستان ۸ برابر، در اندونزی ۷.۱ برابر، در بنگلادش ۵ برابر، در بولیوی ۴.۵ برابر، در صربستان ۴.۴ برابر، در قزاقستان ۴.۲ برابر، در فیلیپین ۳.۶ برابر و در روسیه ۳.۵ برابر آمار رسمی بوده است) ۸۴ درصد از موارد مرگ اضافی در آسیای جنوب شرقی، اروپا و امریکا و ۷۰ درصد موارد در ۱۰ کشور جهان، ۸۱ درصد از موارد مرگ اضافی (۸۱ درصد از ۱۴ میلیون و ۹۰۰ هزار مرگ) در کشور‌های با درآمد متوسط، ۱۵ درصد در کشور‌های با درآمد بالا و ۴ درصد در کشور‌های کم درآمد، حدود ۵۷ درصد از مرگ‌های اضافی در مردان و ۸۲ درصد در افراد بالای ۶۰ سال بوده است.»
دولت‌هایی که با مردم خود صادق نبودند

گزارش سازمان بهداشت جهانی هیچ صراحتی درباره صادق نبودن دولت‌ها ندارد و ارتباط گزارش‌های غیرواقعی کشور‌ها درباره کم‌شماری مرگ‌های کرونایی را به دلایلی همچون محاسبات نادرست، کمبود امکانات، شمارش بر مبنای معیار‌های غیر دقیق ربط می‌دهد. غیر از این گزارش، اما مصداق‌های زیادی از خطاب صریح نهاد‌های ملی و غیر دولتی می‌توان پیدا کرد که بر خلاف رویه محافظه‌کارانه WHO، ناراستی دولت‌ها را زیر سوال برده‌اند.

تیر ماه ۱۳۹۹، خبرنگار روزنامه «اطلاعات روز» افغانستان بر اساس نظرسنجی این رسانه در سطح شهر کابل در گزارش خود نوشت: «آمار افراد مبتلا به کرونا و آمار مرگ ناشی از کرونا، ده برابر بیشتر از آماری است که از سوی وزارت صحت عامه کشور اعلام می‌شود. وزارت صحت‌عامه آمار مرگ ناشی از کرونا را تاکنون ۱۵۶ نفر اعلام کرده، اما در این نظرسنجی که از حدود ۱۴ روز قبل به این سو در سطح شهر کابل انجام شده، ۳۸۴ نفر از شهروندان کابل گفته‌اند که ۱۶۲۶ نفر از دوستان و آشنایان آن‌ها بر اثر ابتلا به کرونا جان باخته اند.

در بخش دیگر این نظرسنجی از اشتراک‌کنندگان پرسیده شد که از اطرافیان و آشنایان آن‌ها حدودا چند نفر به ویروس کرونا مبتلا شده اند. بیش از ۶۸ درصد پاسخ دهندگان گفته‌اند که ۵ تا ۴۰ نفر از دوستان و آشنایان آن‌ها به کرونا مبتلا شدند. ۴۰ درصد پاسخ دهندگان گفته اند که دوستان و آشنایان آن‌ها که به ویروس کرونا مبتلا شدند، به‌دلیل عدم موجودیت امکانات و خدمات صحی لازم به شفاخانه‌های مخصوص کرونا مراجعه نکردند. شمار زیادی از آن‌ها گفتند که در شفاخانه‌های مخصوص حتی اکسیژن و داروی مورد نیاز به‌صورت رایگان ارایه نمی‌شوند و از بیماران پول گرفته می‌شود.۲.۵ درصد دیگر گفته اند که بیماران کرونایی به شفاخانه‌ها دسترسی ندارند.»

ایالات متحده امریکا هم وضعیت مشابه داشت به این معنا که دولت امریکا، تعداد کل مرگ کرونا در این کشور در فاصله اول ژانویه ۲۰۲۰ تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۱ را ۸۲۴۳۳۸ نفر اعلام کرده بود در حالی که نتایج محاسبات سازمان بهداشت جهانی نشان داد آمار فوت کرونا در این کشور در این بازه زمانی حدود ۸۸۶۹۱۷ نفر تا ۹۷۸۲۲۵ نفر بوده است.

جولای ۲۰۲۱ خبرنگار نیویورک تایمز در گزارشی با تیتر «تعداد تلفات کووید ۱۹ در نیویورک چقدر دقیق است» نوشت که مقامات نیویورک بر مبنای روش‌شناسی ایالتی مجاز بوده‌اند که تعداد موارد مرگ کرونا را ۱۱ هزار نفر کمتر از آمار واقعی مرکز ملی آمار بهداشت اعلام کنند.

در این گزارش اعلام شد که آمار رسمی از فوتی‌های کرونا در شهر نیویورک با همین مجوز، صرفا شامل آن تعداد افرادی بوده که تست کرونای تایید شده از آزمایشگاه‌ها داشتند و در بیمارستان‌ها، خانه سالمندان یا آسایشگاه‌ها فوت کرده‌اند و آمار فوت، موارد مرگ در خانه یا زندان را شامل نمی‌شده و بنابراین، با وجود آنکه آمار رسمی مرگ ناشی از کرونا در نیویورک در یک بازه زمانی مشخص، حدود ۴۳ هزار نفر بوده، گزارشی که به مرکز ملی آمار‌های بهداشتی اعلام شده، حکایت از فوت بیش از ۵۴ هزار مبتلای کرونا در همین بازه زمانی مشابه دارد.

گزارشگر نیویورک تایمز در ادامه می‌نویسد که حدود نیمی از ایالت‌های امریکا همین وضع را داشته‌اند چنانکه در کالیفرنیا و تگزاس هم، تعداد فوتی‌ها در آمار رسمی کمتر از آمار واقعی مرگ مبتلایان کرونا بوده است.

ژانویه ۲۰۲۲ شبکه خبری NBC در گزارشی اعلام کرد که طبق نتایج تحقیق گروهی از محققان در کانادا، هند و ایالات متحده، دولت هند از شمارش فوت بیش از ۳ میلیون مبتلای کرونا در موج‌های اول و دوم آلودگی (ژوئن ۲۰۲۰ تا جولای ۲۰۲۱) خودداری کرده و بنابراین، آمار ۴۸۱ هزار نفری فوتی‌های کرونا در هند که از سوی دولت این کشور اعلام می‌شود، غیر واقعی است.

گزارش سازمان جهانی بهداشت درباره شمار مرگ‌های اضافی محاسبه نشده در آمار تجمیعی فوت کرونا، چند ماه پس از این تحقیق بود و اعلام می‌کرد که طبق نتایج بررسی‌های WHO آمار مرگ‌های کرونا در هند، ۱۰ برابر گزارش رسمی این کشور و حدود ۴.۷۴ میلیون نفر (۴ میلیون و ۷۴۰ هزار) است.
گفتن این آمار‌ها دیگر جرم نیست

علی‌اکبر حقدوست، رییس کمیته اپیدمیولوژی ستاد ملی مقابله با کرونا در دولت دوازدهم، در گفتگو با «اعتماد» می‌گوید: طبق نتایج برخی تحقیقات انجام‌شده در ایران، تعداد مرگ‌های واقعی کرونا در کشور ۱.۹ برابر گزارش رسمی دولت بوده است. گفتن این حرف، امروز هزینه زیادی ندارد، اما در فاصله سال‌های ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۰، تعداد زیادی از کارشناسان و متخصصان حوزه سلامت و حتی دیگر حوزه‌ها همچون اقتصاد و سیاست که دولت را به دلیل انتشار گزارش‌های غیرواقعی از ابتلا و فوت کرونا، مورد انتقاد قرار دادند، با برخورد‌های تندی مواجه شدند، چون زیر سوال بردن آمار‌های رسمی، مهر تایید بر پنهانکاری مسوولان حوزه سلامت بود.

به نظر می‌رسد که گزارش سال ۲۰۲۲ سازمان بهداشت جهانی درباره عمومیت ناراستی دولت‌ها، همچون سپر محافظی برای بسیاری از محققان و از جمله، پژوهشگران ایرانی بود که نتایج تحقیقات خود درباره آمار مرگ اضافی کرونا و شمارش نشدن این مرگ‌ها در آمار تجمیعی فوت کووید ۱۹ را علنی کنند.

از جمله این تحقیقات، نتایج پژوهش محققان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل است که اسفند پارسال منتشر شد و محققان اعلام کردند که در مقابل آمار رسمی دولت از مرگ‌های کرونایی در فاصله بهمن ۱۳۹۸ تا بهمن ۱۴۰۱ که عدد ۱۳۶۱۶۶ نفر بوده، شمار تخمینی مرگ‌های بر اثر ابتلا به کرونا در کشور در این بازه زمانی ۲۴۰۳۹۰ مورد است.

در نتیجه تحقیق دیگری که تابستان پارسال منتشر شد، محققان مراکز تحقیقاتی کشور اعلام کردند که در مقابل آمار رسمی ۱۳۹۶۱۰ فوتی کرونا، تعداد مرگ‌های اضافی براساس کم‌شماری ۴ الی ۸ درصدی بین ۲۸۲۳۷۸ مورد تا ۳۶۴۴۱۷ مورد تخمین زده شده و نتایج تحقیق نشان داده که نسبت مرگ‌های گزارش‌شده COVID-۱۹ به کل مرگ‌های اضافی در محاسبات مختلف از ۴۵.۲ درصد تا ۴۹.۴ درصد متغیر بوده است.

خلیج فارس: بررسی‌ها نشان می‌دهد که در بهار سال جاری بیش از ۵هزار نفر از هموطنان در تصادف جاده‌ای فوت کردند که این رقم فوتی‌ها از آمار مجموع فوتی‌های جنگ منطقه‌ای بیشتر است. در سال‌های اخیر، میزان فوتی‌های جاده‌ای سالانه در ایران ۱۵ تا ۲۰هزار نفر بوده است که عمدتا افراد سرپرست خانوار در این حوادث جان خود را از دست می‌دهند.

به گزارش خلیج فارس؛ در سال گذشته نیز تعداد فوتی‌های ناشی از حوادث رانندگی ترافیکی معادل ۱۹هزار و ۴۹۰ نفر بوده است. برخی از کارشناسان معتقدند مسائلی مانند کیفیت پایین خودرو‌های موجود در داخل کشور، عدم توسعه‌یافتگی حمل‌و‌نقل غیر‌جاده‌ای و همچنین کیفیت پایین جاده‌های ایران، دلیل اصلی این میزان بالا از مرگ‌و‌میر است.

دیگر بررسی گزارش وضعیت اجتماعی و فرهنگی ایران که توسط مرکز آمار منتشر شده، نشان می‌دهد که تعداد فوت‌های ثبت‌شده در سال ۱۴۰۱ معادل ۴۱۸ هزار و ۷۷۰ نفر بوده است. با وجود آنکه تعداد افراد فوت‌شده در سال گذشته نسبت به سال‌های ۹۹ و ۱۴۰۰ کاهش یافته، با‌این‌حال همچنان بالاتر از تعداد مرگ‌و‌میر‌های پیش از کروناست. یکی از دلایل اصلی این اتفاق می‌تواند حرکت جمعیت ایران به سوی پیری باشد.

در سال ۱۴۰۱ تعداد ولادت‌های ثبت‌شده معادل یک‌میلیون و ۷۵ هزار نفر بوده است. می‌توان گفت که ولادت در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۴۰۰ کاهش ۴۰ هزار و ۹۸۱ نفری را تجربه کرده است. یکی دیگر از نکات قابل‌توجه در مورد آمار مربوط به مرگ‌و‌میر در ایران، فوتی‌های ناشی از رانندگی است. در فصل ابتدایی سال جاری ۵ هزار و ۸۵ نفر به علت مذکور فوت شده‌اند.

عدم بازگشت به پیش از کرونا

مرکز آمار گزارشی از وضعیت اجتماعی و فرهنگی ایران که توسط مرکز آمار منتشر شده، نشان می‌دهد تعداد فوت‌های ثبت‌شده در سال ۱۴۰۱ معادل ۴۱۸ هزار و ۷۷۰ نفر بوده است. مقایسه این تعداد با سال‌های گذشته نشان می‌دهد که تعداد فوتی‌ها پس از واکسناسیون سراسری کرونا در سال ۱۴۰۰، کاهش یافته، اما همچنان بیشتر از تعداد فوت‌شدگان پیش از همه‌گیری کروناست. سال ۱۳۹۸، یعنی سالی که در زمستان آن کرونا شیوع پیدا کرد، تعداد فوت‌شدگان ۳۹۵ هزار و ۲۱۲ نفر بود.

می‌توان گفت یکی از دلایل افزایش تعداد فوت‌شده‌ها در سال ۱۴۰۱ نسبت به دوران پیش از کرونا، پیر شدن جمعیت کشور است. بررسی میزان ولادت‌ها نشان می‌دهد که در سال ۱۴۰۱ تعداد ولادت‌های ثبت‌شده معادل یک‌میلیون و ۷۵ هزار نفر بوده است. با‌این‌حال احتمال آن وجود دارد که در پایان سال ۱۴۰۲ تعداد فوت‌شدگان نسبت به سال ۱۴۰۰ افزایش یابد. دلیل اصلی برای چنین پیش‌بینی‌ای، مقایسه تعداد فوت‌شدگان در بهار سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۴۰۱ است.

در بهار سال جاری ۱۰۶ هزار و ۵۴۹ نفر فوت کرده‌اند. این در حالی است که تعداد فوت‌شدگان در بهار سال گذشته معادل ۱۰۱ هزار و ۳۷۹ بوده است. بررسی میانگین سنی فوت‌شدگان نشان می‌دهد که میانگین سنی افراد فوت‌شده در کل کشور در بهار سال جاری ۶۵ سال بوده است. در همین سال میانگین سنی مردان فوت‌شده ۶۳ سال و میانگین سنی زنان فوت‌شده ۶۷.۵ سال بوده است. بالاتر بودن میانگین عمر زنان نسبت به مردان در تعداد فوتی‌های سال ۱۴۰۱ نیز مشخص است. در این سال ۱۸۱ هزار و ۶۵۱ نفر از فوتی‌ها زنان و ۲۳۷ هزار و ۱۱۹ نفر از فوتی‌ها مردان بوده‌اند. علاوه بر این می‌توان گفت که به صورت کلی ساکنان مناطق روستایی عمر بیشتری نسبت به ساکنان شهر‌ها داشته‌اند. در این سال میانگین سنی فوت‌شدگان ساکن در شهر‌ها معادل ۶۴.۸ سال و میانگین سنی فوت‌شدگان ساکن در روستا‌ها معادل ۶۵.۲ سال بوده است.

مرگ‌و‌میر‌های رانندگی

یکی از سر‌فصل‌های گزارش مرکز آمار تعداد مرگ‌و‌میر‌های غیرطبیعی است. در سال ۱۴۰۱ تعداد فوتی‌های ناشی از حوادث رانندگی ترافیکی معادل ۱۹ هزار و ۴۹۰ نفر بوده است. در بهار سال جاری ۵ هزار و ۸۵ نفر به علت مذکور فوت شده‌اند که در مقایسه با تعداد فوتی‌های ناشی از حوادث رانندگی در بهار سال گذشته افزایش ۹۶۱ نفری داشته است.

در سال‌های گذشته کارشناسان متعددی به بررسی دلایل تعداد قابل‌توجه فوت‌شدگان بر اثر حوادث رانندگی پرداخته‌اند. آن‌ها معتقدند استاندارد‌های پایین خودرو‌های مورد استفاده و همچنین جاده‌های موجود در کشور، عمده دلایل تعداد قابل‌توجه این نوع مرگ‌و‌میرهاست.

یکی از دیگر از دلایل مرگ‌و‌میر‌های غیرطبیعی که قربانیان قابل‌توجهی به همراه دارد سوء‌مصرف مواد مخدر است. در سال ۱۴۰۱، ۲ هزار و ۸۰۸ نفر بر اثر استفاده از داروی مخدر فوت کرده‌اند. سقوط از بلندی نیز یکی از دلایل مرگ‌های غیرطبیعی است. در بهار سال جاری ۶۷۸ نفر بر اثر سقوط فوت شده‌اند که نسبت به بهار سال گذشته افزایش ۱۲۶ نفری داشته است. همچنین در سال گذشته ۲ هزار و ۶۹۳ نفر به دلیل سقوط فوت کرده‌اند.

در سال ۱۴۰۱، هزار و ۱۸ نفر با استفاده از سلاح سرد، هزار و ۱۵۲ نفر بر اثر غرق‌شدگی، ۲ هزار و ۱۱۱ نفر بر اثر سوختگی، ۷۲۴ نفر بر اثر برق‌گرفتگی، یک‌هزار و ۸۲۹ نفر بر اثر مسمومیت با سم و ۷۴۵ نفر بر اثر مسمومیت دارویی جان خود را از دست داده‌اند.

رشد خانواده‌های کوچک

بر اساس این گزارش، تعداد خانوار‌ها از سال ۱۳۹۶ تا سال ۱۴۰۱ روند صعودی داشته است. برای مثال تعداد خانوار‌ها در سال ۱۳۹۶ معادل ۲۴ میلیون و ۶۶۹ هزار عدد بوده است. این تعداد در سال ۱۳۹۷ افزایش یافته و به عدد ۲۵ میلیون و ۱۳۴ هزار عدد رسیده است.

این روند صعودی در سال‌های بعدی نیز تداوم یافته و تعداد خانوار‌ها در سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ به ترتیب به عدد ۲۶ میلیون و ۳۸۴ هزار و ۲۶ میلیون و ۸۰۰ هزار رسیده است. یکی دیگر از نکات قابل‌توجه در مورد وضعیت خانوار‌های کشور تغییر بعد آن‌ها در سال‌های گذشته است. در سال‌های گذشته تعداد خانوار‌ها افزایش و بعد خانوار‌ها کاهش یافته است.

در تعاریف آماری منظور از بعد خانوار، تقسیم جمعیت کشور بر تعداد خانوار است. بر اساس آخرین گزارش مرکز آمار، بعد خانوار‌های ایرانی در سال ۱۳۹۶ معادل ۳.۲۹ نفر بوده است. اما با گذشت زمان بعد خانوار کاهش یافته و در سال ۱۳۹۷ به ۳.۲۱ نفر رسیده است. سال گذشته بعد خانوار کشور معادل ۳.۱۶ نفر بوده است.

مقایسه بعد خانوار شهری و روستایی نیز نشان می‌دهد که خانوار‌های روستایی از جمعیت بیشتری نسبت به خانوار‌های شهری برخوردارند. برای مثال در سال گذشته بعد خانوار‌های شهری کشور معادل ۳.۱۱ نفر بوده، در‌حالی‌که بعد خانوار‌های روستایی کشور معادل ۳.۳۴ نفر بوده است.

منبع: دنیای اقتصاد