به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو؛ناصر کنعانی در راستای همدردی با مردم غزه و محکومیت جنایتهای رژیم صهیونسیتی علیه مردم فلسطین، صبح روز دوشنبه در حالی در نشست مطبوعاتی خود حضور پیدا کرد که چفیه فلسطینی بر گردن خود انداخته بود.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو؛ناصر کنعانی در راستای همدردی با مردم غزه و محکومیت جنایتهای رژیم صهیونسیتی علیه مردم فلسطین، صبح روز دوشنبه در حالی در نشست مطبوعاتی خود حضور پیدا کرد که چفیه فلسطینی بر گردن خود انداخته بود.
انتخاب را به عهده موشک ها و بمب ها گذاشته اند تا خود، از جمعیت میلیونی، انتخاب کنند. نوزاد چند روزه یا نوجوان 15 ساله ، پیر یا جوان، زن یا مرد، فقیر یا غنی ، بی سقف یا سقف دار … فرقی نمی کند… همه انسان اند و با کشتن آنان می توان به عدد نهایی افزود.
در روز 30 جنگ علیه غزه و به هنگام نوشتن این متن، جدیدترین آمار کشته های غزه 9 هزار و 770 نفر اعلام شد. احتمالا به وقت انتشار و مطالعه، این عدد به 10 هزار نزدیک و نزدیک تر می شود و چه بسا عبور کرده باشد. تلاش بزرگی برای افزایش این عدد، وجود دارد.
اعداد بزرگ را رند می کنند تا ساده تر خوانده شوند و درک آنها راحت تر شود. مثل 10 هزار … حتی اگر این عدد انسان های امیدواری باشند که روزی، تصورات و تخیلات بزرگی داشتند… نه به مانند امروز که تصور و امید همه به زنده ماندن است. امید به زنده ماندن در یک ساعت دیگر ، یک روز دیگر ، شب و روزی دیگر … شب که می خوابیم آیا صبح را خواهیم دید؟ یا زیر خروار خروار آوار، به پایان می رسیم؟
غزه زیر بمباران اسرائیل
نه جایی برای فرار هست نه پناهگاهی، پناه است. مناطقی که ارتش اسرائیل قبلا آنها را امن اعلام کرده بود هم بمباران می شوند و قربانی می دهند. هیچ جای امنی وجود ندارد. نه مراکز سازمان ملل و نه مدارس و نه بیمارستان ها هیچ کدام از صف کشتار خارج نیستند. نه امدادگران و نه پرستاران ، نه خبرنگاران و نه دانش آموزان هیچ کس مستنثی نیست… همه در صف کشتارند. کدام یک زودتر؟ کدام یک دیرتر؟ فرقی ندارد … مهم عددی است که بالا و بالاتر می رود حتی اگر به هزینه قتل کودکان و زنان باشد. حتی اگر به هزینه بمباران نانوایی باشد تا نان در خون به تصویر درآید. حتی اگر به هزینه بمباران آمبولانس باشد تا بیمار و بهیار هر دو قربانی شوند. حتی اگر به هزینه بمباران درشکه و گاری باشد تا اسب و انسان در کنارهم روی زمین آرام بگیرند. حتی اگر به هزینه بمباران مدرسه و اردوگاه باشد تا کودک به هنگام بازی، ناگهان به خواب عمیق فروبرود. حتی اگر به هزینه بمباران خيابان باشد تا پدری، فرزند به بغل، فریاد بکشد. حتی اگر به هزینه بمباران خانه باشد تا مادری، نوزاد به دست، جیغ بزند.
* آدم کشی در غزه کی تمام می شود؟ پاسخ خواهند داد تا همه 2 میلیون و 300 هزار نفر ساکن غزه از بین بروند… تا سرزمین غزه خالی از اهالی اش شود و آنگاه سرزمین خالی از ملت، در اختیار اشغالگر قرار بگیرد… چیزی مثل همه اتفاقاتی که اشغالگران درهمه 80 سال اخیر در سرزمین تاریخی فلسطین رقم زدند … بعد از هر جنگ و کشتاری، هر نام و نشان اسلامی فلسطینی را زدودند و با تهوید، نام و نشان صهیونیستی را جایگزین کردند… اشغالگران ورودی از سراسر جهان را در شهرها و محله ها و سرزمین هایی اسکان دادند که اهالی آنها قبلا یا قتل عام شدند یا برای فرار از کشتار، آواره گشتند. آواره غزه و کرانه باختری و دیگر کشورها… حالا علاوه آوارگان داخلی، 6 میلیون آواره مهاجر فلسطینی در کشورهای مختلف جهان، کلید به دست ، نظاره گر خانه و خیابان های خود هستند که امروز محل رفت و آمد اسرائیلی هاست. آنها چنین آینده ای نیز برای غزه می خواهند.
بیمارستان غزه و مجروحان حملات اسرائیل
کابینه فعلی بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل، تندروترین و راست گراترین کابینه تاریخ اسرائیل است. مجموعه ای از نژادپرست ترین و متعصب ترین چهره های مذهبی صهیونیست یهودی و ملی گرا که بعد از دهه ها توانسته اند به قدرت اجرایی برسند و زمام امور را به دست بگیرند. هم اکنون فرصت طلایی برای آنهاست تا مردم غزه را تمام کنند. آنها برای این روز، لحظه شماری می کردند. از توصیف مردم غزه به عنوان حیوانات بشری تا تهدید به انداختن بمب اتمی بر سر 2 میلیون نفر اهالی غزه همه نشانه هایی از این احساس خطرناک هستند. احساسی که در چهارهفته اخیر تبدیل به بمب و موشک شده و جای جای غزه فرود می آیند تا بتوانند جمع بیشتری را بکشند.
* کابینه نتانیاهو در اسرائیل نیازمند دستاوردی در غزه است اما تاکنون هیچ دستاورد قابل ذکری ثبت نکرده. در جنگ چهار هفته ای اخیر هیچ یک از فرماندهان کلان و چهره های مشهور و اساسی حماس مورد هدف قرار نگرفته اند. چهره هایی شبیه شیخ احمد یاسین پایه گذار حماس یا عبدالعزیز رنتیسی رهبر وقت جنبش… دو چهره اصلی حماس که در سال 2004 به فاصله تنها 26 روز از سوی اسرائیل مورد هدف قرار گرفتند.
حمله اسرائیل به کاروان آمبولانس ها در غزه
با گذشت 30 روز از هجوم نظامی اسرائیل علیه غزه اما حملات موشکی از غزه به سمت اسرائیل همچنان ادامه دارد. موشک های حماس همچنان تا تل آویو می رسند. یعنی اسرائیل در مدت چهار هفته محاصره و بمباران غزه حتی از نابودی دستگاه جنگی و موشکی حماس و دیگر گروه های فلسطینی در غزه هم ناتوان بوده . جنگ تن به تن پرتلفات نظامیان اسرائیلی در غزه نیز ادامه دارد. در چهار هفته اخیر اسرائیل از تصرف کامل خاک غزه و برکناری حماس از قدرت در منطقه غزه هم شکست خورده است. ارتش اسرائیل تنها در حال قطع ارتباط زمینی شمال و جنوب منطقه غزه است. فعالیتی که معلوم نیست چقدر دوام داشته باشد. پس راه حل، کسب دستاورد کابینه و ارتش اسرائیل در بالا بردن عدد کشته های غزه است.
آنچه در غزه می گذرد نه جنگ است، نه انتقام گیری و نه واکنش به حمله … بلکه برنامه کشتار عمومی است. مقامات اسرائیلی حملات علیه غزه را واکنش به حمله 7 اکتبر (15 مهر) حماس می دانند اما حملات آنها به غزه، هیچ شباهتی به واکنش ندارد.
* واکنش چند برابری، یکی از قواعد نظامی ارتش اسرائیل است. سعی می کند حداکثر واکنش را در برابر حداقل کنش دریافتی داشته باشد. اصطلاحی در فلسطین باب است که می گوید ارتش اسرائیل در برابر شکسته شدن شیشه چند خانه اسرائیلی توسط کودکان اسرائیلی، یک محله فلسطینی را به آتش می کشد. ارتش اسرائیل تلاش می کند در برابر حمله 7 اکتبر حماس ( 15 مهر) با حدود 1400 کشته و 200 اسیر، بیشترین تخریب و کشتار ممکن را ثبت کند. اسرائیل سعی می کند با کشتار و تخریب حداکثری در جبهه مقابل، علاوه بر دستاوردسازی، نامعادله ای را برای بازدارندگی ثبت کند.
* کشتارهای اسرائیل در غزه ، معیارهای ارزشی دولت های غربی را نیز به چالش کشیده است. در زمانی که آنها حتی از دعوت به آتش بس هم ابا می کنند. آتش بسی که می تواند به معنای نجات جان انسان ها در غزه باشد؛ نه تنها از اشاره به آتش بس خودداری می کنند بلکه همه جانبه ماشین کشتار اسرائیل در غزه حمایت می کنند. دولت های غربی حتی استاندارها و متر و معیارهای خود را نیز قربانی برنامه کشتار اسرائیل در غزه کرده اند.
حالا اکثریت کشورهای غربی تصمیم گرفته اند نه مثل داستان بوسنی و صربستان و کوزو که با حمله نظامی جلوی ادامه کشتار را گرفتند و نه مثل نسل کشی رواندا که تماشاگر بودند بلکه مثل وضعیت 2023 ، از ادامه جنگ اسرائیل در غزه حمایت و با آتش بس مخالفت کنند. تنها به درخواست “وقفه” در جنگ اکتفا کنند؛ جنگی که کشتار نامحدود مردم غزه را رقم زده است. جنگی که همه بخش های مردم غزه را در صف کشتار قرار داده است.
تلاش برای کشتار 2 میلیون و 300 هزار نفر مردم غزه ادامه دارد و جهان متمدن امروزی ناتوان از توقف انسان کشی، به نظاره نشسته است تا سابقه شرم آور بزرگ دیگری در تاریخ خود ثبت کند. سابقه ای که در جای جای جهان امروزی ، نشانه ای از آن می توان یافت. سابقه ای که برای خجالت امروز و فردای انسان خردمند کفایت می کند. سابقه ای که نشان داد انسان امروزی چقدر ناتوان از صلح و آرامش است.
منبع: عصرایران
خلیج فارس: تصویری از یک بنر نصب شده در مشهد منتشر شده که نشان میدهد، گروهی برای ثبت نام جهت اعزام به غزه فراخوان داده است.
به گزارش خلیج فارس؛ «شورای هماهنگی حزبالله شرق کشور» در این فراخوان نام گروه اعزامی به فلسطین را «یگان استشهادی حزبالله» خوانده است.
خلیج فارس:عربستان سعودی ضمن محکوم کردن اظهارات وزیر میراث فرهنگی رژیم اسرائیل مبنی بر استفاده از بمب هستهای در نوار غزه بیان کرد که قوانین و ارزشهای انسانی در حکومت اسرائیل بی ارزش و پوچ است.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از تسنیم، وزارت خارجه عربستان سعودی ضمن محکوم کردن اظهارات وزیر میراث فرهنگی رژیم اسرائیل مبنی بر استفاده از بمب هستهای در نوار غزه، اعلام کرد تعویق عضویت این وزیر در کابینه به جای برکناری، منعکس کننده این است که قوانین و ارزشهای انسانی در حکومت اسرائیل بی ارزش و پوچ است.
«عمیخای اِلیاهو»، وزیر میراث فرهنگی اسرائیل گفته بود که استفاده از بمب هستهای در غزه تنها راه حل ممکن است و جنگ برای آدم ربایان هزینه دارد.
او در ادامه اظهارات فاشیستی و غیر انسانی خود گفت: نوار غزه نباید بر روی زمین باقی بماند، باید از نو در آنجا شهرکسازی کنیم. نکته جالب در اظهارات این وزیر صهیونیست این است که او بیشتر به فکر اسرای صهیونیست است تا غیرنظامیان و این اوج توحش و ذهنیت مسموم آنها را درباره فلسطینیان نشان میدهد.
این اظهارات غیر انسانی وزیر رژیم جعلی اسرائیل باعث واکنشهایی شد. وزارت امور خارجه فلسطین به اظهارات وزیر میراث فرهنگی اسرائیل مبنی بر استفاده از بمب هستهای در غزه واکنش نشان داد و آن را محکوم کرد. در بیانیه وزارت خارجه فلسطین آمده است: صحبتهای نژادپرستانه و وحشیانه وزیر اسرائیل مبنی بر استفاده از بمب هستهای در غزه و نابودی غزه با بمب اتم را محکوم میکنیم.
یائیر لاپید، رئیس اپوزیسیون اسرائیل در واکنش به گفتههای غیر انسانی «عمیخای الیاهو»، وزیر میراث فرهنگی رژیم مبنی بر هدف قرار دادن غزه با بمب اتم گفت که این اظهارات تکان دهنده و دیوانه کننده خانوادههای اسرا را آزرده خاطر میکند.
اسحاق کروزر، عضو پارلمان رژیم اسرائیل (کنست) نیز در ادامه اظهارات غیرانسانی و جنجالی کابینه نتانیاهو گفت که نوار غزه باید از روی نقشه کاملا محو شود تا پیام تلآویو به سایر دشمنان اسرائیل برسد.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو، آن نان ها پس از گذشت یک ماه از محاصره غزه به کالایی حیاتی در سرزمینی تبدیل شده اند که گرسنگی در آنجا در جریان است. این نانوایی باید برای هزاران آواره از شمال غزه و مشتریان سابق نانوایی های دیگر که به دلیل جنگ مجبور به تعطیلی شده اند، نان تامین کند، حتی در شرایطی که کارکنان نانوایی خود با ویرانی های اطراف خود دست و پنجه نرم می کنند. “احمد رستم” 25 ساله که خانواده اش صاحب نانوایی هستند می گوید پس از چند روز تعطیلی به دنبال آغاز جنگ در ماه اکتبر آنان تصمیم گرفتند کار خود را از سر بگیرند حتی در شرایطی که اکثر نانوایی ها بر اثر حملات اسرائیل آسیب دیده بودند. او می گوید: “وضعیت سخت و خطرناک است اما ما خود را مجبور می کنیم به خاطر مردم ادامه دهیم”. 15 کارگر او با انفجار ساختمان همسایه وحشت کردند. او می گوید: “برخی از آنان رفتند. من نمی توانم جلوی رفتن شان را بگیرم”.
بیش از یک میلیون آواره فلسطینی پس از آن که اسرائیل از آنان خواسته بود تا شمال غزه را “برای امنیت خود” تخلیه کنند به سمت جنوب غزه نقل مکان کرده اند زیرا حملات هوایی و زمینی علیه غزه ادامه دارد.
رستم می گوید: “علیرغم نیاز فزاینده به غذا بسیاری از نانوایی ها در جنوب مجبور به تعطیلی “به دلیل خطر و کمبود منابع ضروری” شده اند. تنها چهار نانوایی در جنوب غزه مشغول به کار بودند در حالی که در دوره پیش از جنگ 20 نانوایی وجود داشت”.
به گفته مقام های سازمان ملل متحد پس از ممنوعیت ورود سوخت و کالا از جمله مواد غذایی توسط اسرائیل به قلمرو وابسته به کمک غزه خانواده ها گرسنه می مانند. از تاریخ 21 اکتبر اسرائیل اجازه داده مقدار اندکی از کمکهای بشردوستانه از طریق تنها گذرگاه آن منطقه با مصر به غزه برسد اما مقام های سازمان ملل این مقادیر را در مقایسه با نیاز 2.3 میلیون فلسطینی در آن ناحیه “خُرد” توصیف کرده اند. “فیلیپ لازارینی” رئیس آژانس سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی در هفته جاری پس از بازدید از غزه گفته بود که پیش از این هرگز مردم غزه را تا این اندازه گرسنه و تشنه ندیده بود.
او گفته است: “همه فقط آب و غذا می خواستند. بچه ها به جای این که در مدرسه باشند و یاد بگیرند یک جرعه آب و یک لقمه نان می خواستند. صحنه هایی آزار دهنده بود”.
در نانوایی رستم آرد و سوخت توسط آژانس سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی به صورت رایگان ارائه می شود. کارگران از ساعت 10 شب الک کردن آرد را آغاز می کنند و در طول شب به پخت نان می پردازند تا 2000 بسته نان مسطح تولید کنند که هر بسته حاوی 50 نان است. رستم می گوید: “این نان ها دو ساعت دیگر تمام می شوند. وقتی نان دیگری وجود ندارد احساس درماندگی و ناتوانی می کنم”. برخی از مشتریان در طول شب صف کشیدن را آغاز می کنند. رستم می گوید در ساعت 11 شب افرادی را می بیند که در خیابان مقابل نانوایی می خوابند. او می گوید: “وقتی علت حضورشان را پرسدیم گفتند در حال رزرو کردن جا در صف هستند”.
“رامی الاشقر” 19 ساله دانشجوی فناوری اطلاعات پیش از جنگ به صورت پاره وقت در نانوایی کار می کرد اما پس از آغاز حمله اسرائیل به طور تمام وقت به این کار ادامه داد. او سه روز کار کردن در نانوایی را به دلیل فشار مادرش از دست داد. مادرش از شنیدن این خبر که نانوایی های دیگری در جریان بمباران آسیب دیده اند باعث ترسیدن بیش تر او شد. اشقر می گوید: “با این وجود، زمانی که متوجه شدم عموها و برادران ام ساعت های طولانی در صف منتظر می مانند تا نان به دست آورند و گاهی اوقات نیز بدون نان به خانه باز می گردند پدرم پذیرفت به نانوایی بازگردم. من از این طریق می توانم برای خانواده ام نان تهیه کرده و همزمان کار کنم”.
در بیرون نانوایی هزاران نفر در صفی که تا انتهای خیابان امتداد داشت منتظر بودند. “ام محمد النجار” 36 ساله همراه با پسر کوچک اش سعی کرد جلوی اشک هایش را بگیرد زیرا می گفت که او و چهار فرزندش از خانه و کاشانه شان آواره شده و مجبور شده اند به مدرسه تحت حمایت آژانس سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی رفته و از آنجا به عنوان سرپناه استفاده کنند.
او می گوید: “هر روز به ما یک قرص نان و یک لیوان کوچک آب می دهند. مردی که برای دیدار دوستان اش به مدرسه آمده بود به پسرم لطف کرد و 20 شِکِل (5 دلار) به او داد. من آمده ام با آن پول یک بسته نان و یک کنسرو غذایی بخرم. من هم چنین سعی خواهم کرد یک گالن آب خریداری کنم اما برای آن باید در صف انتظار طولانی تری بایستم”.
وقتی پسرش برای نوشیدن آب شروع به فریاد زدن کرد اشک ریخت. زنان دیگر سعی کردند او را دلداری دهند و مردی دیگر گفت: “آرام باش نان را خواهی گرفت و اگر نگرفتی آن چه را که به دست می آورم با تو به اشتراک می گذارم”.
“علی السقا” 61 ساله یکی از کارگران نانوایی می گوید: “زمانی که نان تمام می شود مردم هنوز منتظر هستند و گاهی بر سر ما فریاد می زنند یا سعی می کنند به ما حمله کنند. آنان در اطراف ما جمع می شوند و به نظر می رسد همه با هم در حال جنگیدن هستند زیرا ادعا می کنند که اولویت با آنان است. حتی ماموران پلیس نیز نمی توانند نظمی در صف ایجاد کنند”.
او علیرغم وجود چنین تنش هایی به ادامه کارش پایبند است. او هر روز پنج کیلومتر را گاهی اوقات زیر بمباران اسرائیل با پای پیاده تا نانوایی طی می کند. او مجبور شد خانواده اش را پس از آن که اسرائیلی ها به مردم غزه گفتند آن شهر را تخلیه کنند از شمال خان یونس به سمت غرب شهر جابجا کند.
همسر و نوه هایش به دلیل ترس از امنیت اش از او خواسته اند که کارش را متوقف کند اما او معتقد است که مسئولیتی برای ادامه دادن کار دارد. او می گوید: “من حداقل 14 ساعت در روز کار می کنم. وقتی حملات اسرائیل انجام می شود من در نانوایی می خوابم. من نمی توانم یک کودک گرسنه را ببینم و کاری برایش انجام ندهم”.
به گزارش «خلیج فارس» به نقل ازفارس، وی همچنین تأکید دارد: جنازههایی که دفن شدند، هویت ناشناسی دارند؛ زیرا بدنهای آنان تکه تکه شده یا سوخته است و به همین دلیل قابل شناسایی نیستند. برخی از افراد نیز کسی ندارند که آنان را شناسایی کند.
البرش در پایان گفت که بیش از ۶۰ پزشک نیز از زمان آغاز تجاوز رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدهاند.
وزارت بهداشت غزه امروز در بیست و نهمین روز از حملات رژیم اشغالگر به نوار غزه اعلام کرد که شمار شهدای فلسطینی به ۹۴۸۸ نفر رسیده است و گفت: رژیم صهیونیستی طی ساعات گذشته دهها قتلعام بزرگ دیگر انجام داده و جان ۲۳۱ نفر را گرفته است.
به گفته این نهاد فلسطینی، ۷۰ درصد قربانیان حملات رژیم اشغالگر را زنان و کودکان تشکیل میدهند. ۲۲۰۰ گزارش مفقودی دریافت کردیم که ۱۲۵۰ نفرشان کودک و در زیر آوار بودند.
وزارت بهداشت غزه ادامه داد: طی حملات جنگندههای رژیم صهیونیستی ۱۵۰ پرسنل پزشکی شهید و ۵۷ آمبولانس هم منهدم شدند. اشغالگران عمداً ۱۰۵ مرکز پزشکی و بهداشتی را هدف قرار داده و ۱۶ بیمارستان را از مدار خدمت خارج کردند.
جنایات رژیم صهیونیستی امروز برای بیست و نهمین روز متوالی از حملات تجاوزکارانه به نوار غزه، با حملاتی علیه بیمارستانها، مساجد و منازل مسکونی ادامه یافت؛ اشغالگران مخازن آب، ژنراتورهای برق، ایستگاههای انرژی خورشیدی و حتی کشتی ماهیگیران را هم هدف قرار دادند.
جنبش مقاومت اسلامی «حماس» هم با صدور بیانیهای، «جو بایدن» رئیسجمهور و دولت آمریکا را مسئول قتلعام فلسطینیان در نوار غره دانست و تاکید کرد که رژیم اشغالگر، با حمایت مستقیم واشنگتن مرتکب کشتارهای وحشیانه میشود.
ایسنا نوشت: امروز شنبه گروههای مقاومت عراقی اعلام کردند که پایگاه آمریکایی حریر در شمال عراق را با دو پهپاد هدف قرار دادهاند.
در بیانیهای که از سوی گروههای مقاومت در عراق منتشر شد، آمده است: «بسم الله الرحمان الرحیم (به کسانی که مبارزه میکنند اجازه داده شده است، زیرا به آنها ظلم شده است، و به راستی که خداوند قادر است آنها را پیروز کند.) مبارزان مقاومت اسلامی در عراق پایگاه نظامی آمریکاییها را در شمال عراق با دو پهپاد هدف قرار دادند که مستقیما به اهداف خود اصابت کردند.»
این هدف گیری جدید درحالیست که مقاومت روز گذشته اعلام کرد که پایگاه اشغالگران آمریکایی «خراب الجیر» در شمال شرق سوریه را با شلیک موشک هدف قرار داده و مستقیما به اهداف مورد نظر اصابت کرده است.
همچنین مقاومت عراق از حمله به هدفی در ام الرشرش (ایلات) اشغالی در حمایت از غزه که بیست و نه روز است با تجاوزات رژیم صهیونیستی روبهرو بوده و در پاسخ به کشتارهای صهیونیستها علیه غیرنظامیان فلسطینی خبر داد.
مقاومت بامداد جمعه نیز اعلام کرد، ظرف روزهای آینده مرحله جدیدی را در مقابله با دشمنان، در حمایت از فلسطین و انتقام شهدا آغاز میکند و تاکید کرد که اقداماتش علیه پایگاههای دشمن در منطقه شدیدتر و گستردهتر خواهد بود.
مقاومت اسلامی در عراق همزمان با نبرد طوفان الاقصی و تجاوزات مداوم رژیم صهیونیستی به نوار غزه به هدف قرار دادن پایگاههای آمریکایی در عراق و سوریه ادامه میدهد.
این در حالیست که عباس المالکی، یکی از اعضای ائتلاف دولت قانون، جمعه تاکید کرد که آمریکا با هدف حفاظت از پایگاههای خود و اعمال فشار برای توقف حملات به پایگاههایش به محمد شیاع السودانی، نخست وزیر فشار میآورد در حالی که السودانی هیچ ارتباطی با این حملات ندارد.
این واژگان آشناست، جورج بوش کوچک در سخنرانی سالانه معروف به استیت آو یونیون در ۲۲ ژانویه سال ۲۰۰۲ ایران و عراق و کرهشمالی را به عنوان محور شیطانی و شرارت معرفی کرد. دوگانه خیر و شر و نور و ظلمت و تمدن و توحش و به روایت دیگری غرب و شرق، از طریق صهیونیستهای مسیحی در ادبیات سیاسی سه دهه اخیر رواج بیشتری یافته است.
در واقع ما شاهد همزبانی نتانیاهو و جورج بوش کوچک هستیم. این همزبانی در کتاب خاطرات مایک پمپئو در فصل ارتباط ویژه ایشان با یوسی کوهن، رییس موساد (از ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱) صراحت بیشتری پیدا کرده است. پمپئو بدون پردهپوشی نوشته است که او صهیونیست مسیحی است. چنانکه جو بایدن هم با صراحت اعلام کرده است که صهیونیست است. از پدرش روایت میکند که به او نصیحت کرده است که صهونیست میتواند یهودی نباشد.
بلینکن هم وقتی در روزهای نخست واقعه توفان الاقصی در هفتم اکتبر به تلآویو رفت، در آغاز مصاحبهاش گفت: «من اول به عنوان یهودی به اسراییل آمدهام.» پیام سخن او نیازی به تفسیر ندارد. نتانیاهو صهیونیست یهودی است. نخستوزیر به قول خوش دولت و کشور یهودی است. این وصف کشور و دولت یهودی در دهه اخیر پررنگ شده است. تا به حال بر سکولار بودن دولت تاکید میکردند.
اکنون نتانیاهو میگوید: ما نور هستیم و ایران و حماس ظلمت، ما متمدن هستیم و ایران و حماس وحشیاند، ما دموکرات هستیم و ایران و حماس تروریست! این روایتها در همان نگاه ایدئولوژیک افراطی صهیونیستی معنی پیدا میکند. با استفاده از ادبیات عهد عتیق، نتانیاهو حماس را عمالیق خوانده است. عمالیق به روایت تورات در سفر خروج کسانی بودند، بدوی و بیتمدن که بر خداوند یهود یهوه شوریده بودند؛ و خداوند بنا را بر این نهاد که نسل پس از نسل و خانه به خانه از عمالیق انتقام خواهد گرفت. (سفر خروج باب ۱۷ ایه ۱۶)
چگونگی انتقام در کتاب سموئیل، با صراحت و قساوت مطرح شده است. همین شیوه انتقام همواره مستند سخن و نوشتههای صهیونیستهای افراطی قرار گرفته است. همین روزها هم که شاهد کشتار عمومی کودکان و زنان و ویرانی بیمارستانها، مساجد، کلیساها، مدارس و خانههای مردم غزه هستیم. صهیونیستها به همین موارد استناد میکنند و شاهد و توجیهکننده شیوه عملیات نابودی فلسطینیها و زمین سوخته میدانند.
در کتاب سموئیل اول سموئیل به شاوول میگوید فرمان خدا را به او ابلاغ میکند، در جنگ با عمالیق: «ایشان را بالکل نابود ساز و بر ایشان شفقت مفرما بلکه مرد و زن و طفل شیرخواره و گاو و گوسفند و شتر و الاغ را بکش.» (سموئیل، کتاب اول، باب ۱۵آیه ۳۴ و ۳۵)
صهیونیسم مسیحی، به ویژه در شکل و شمایل امریکاییاش، وقتی در کنار اسراییل میایستد عملا در اتاق جنگ و فرماندهی تخریب غزه و نابودی فلسطینیها، با سلاح و مال و سیاست و تبلیغات و حضور فرماندهان نظامی و نیروهای ویژه مشارکت میکند؛ و حتی مایک جانسون، رییس جدید کنگره امریکا در نخستین نطقش میگوید: «انجیل به ما میگوید که باید کنار اسراییل بایستیم.» شاهد وحدت صهیونیسم و صهیونیسم مسیحی هستیم. آنچه در این میان قربانی میشود، حقیقت آیین یهود و حقیقت آیین مسیحیت است.
خوشبختانه به عنوان نشانههایی که راه گم نشود، ارتدوکسهای یهودی و کشیشها و رهبران مسیحی در فلسطین و لبنان و ترکیه و دیگر نقاط جهان در کنار فلسطینیها ایستادهاند و به حمایت از کشتار فلسطینیها و ویرانسازی غزه آلوده نشدهاند. نتانیاهو و دیگر مقامات نظامی و سیاسی اسراییل که به عهد عتیق استناد میکنند، میخواهند قتلعام فلسطینیها و نابودی غزه را به عنوان ماموریتی دینی و الهی و آخرالزمانی وانمود کنند؛ آیا موفق میشوند؟!