عبدالرسول غریبی
اخیرا شهرداری بندر بوشهر اقدام به نصب تصاویری از شهدای گرانقدر و عظیم الشان در میدان رئیسعلی نموده و متعاقب آن آقای دکتر مظفری از منظر کارشناسی عمران و المان شهری نقدی بر این اقدام نوشته اند.
جدای از نقد و نگاه جناب آقای مظفری که در جای خود قابل تحسین بوده و ضرورت دارد مورد توجه مدیران محترم ذیربط قرار گیرد، حقیر در ابتدای امر و هنگام دیدن تصاویر شهدا آن هم با نگاه معصومانه و آرمانگرای آنان، بلافاصله به غبطه و غصه افتادم در صدد شدم مطلبی را در این رابطه بنویسم اما با خود گفتم قطعٱ مواجه با قضاوت های احساسی خواهم شد تا اینکه امروز نقد آقای دکتر مظفری را در سایت خلیج فارس دیدم.
نه تنها سوالات مانده در ذهنم، بلکه باز خورد و قضاوت مختلف رهگذران اطراف میدان مرا متقاعد به نوشتن این مطلب کرد. اینکه نگاه و تصاویر معصومانه شهدای عالی مقام تاثیر معنوی بر همه ما دارد قابل انکار نیست. اینکه باید با یاد و بزرگداشت شهدا، آنان برای همه ما الگو باشند یک ضرورت است. اینکه شهدا نباید به فراموشی سپرده شوند زیرا یک پشتوانه غنی فرهنگی و ضمانت در استمرار راه آنان بر باورها و اعتقادات آنها است قطعا یک مطالبه ملی و اعتقادی است.
اما در این رابطه مردم و وابستگان به شهدا و حتی روح بلند مرتبه آنان سوالاتی در ذهن دارند که می بایست به آن پاسخ اقناعی داد اولا اینکه برای استمرار اهداف و آرمان شهدا به عنوان ذخایر فرهنگی انقلاب و شمع راه سلامت جامعه قطعٱ سازمان های گسترده فرهنگی، حاکمیتی و نیمه دولتی مانند بنیاد شهید و سازمان تبلیغات و… وجود دارد و لذا قبل از چنین اقداماتی هر چند با قداست ومعنویت ساز می بایست به بازتاب و نگاه و قضاوت مردم حتی در حد اندک آن توجه اساسی داشت.
بدون شک با رجوع به وصیت نامه شهدا عالی مقام نمی توان وصیت نامه ای یافت که شهیدی دور از شأن آنان و بلاتشبیه وصیت کرده باشد که مثلٱ کوچه وخیابانی به نامش کنند یا تصویرش را در میدانی نصب کنند اما وصیت نامه تمامی شهدأ مشحون از توصیه به پاسداشت آرمان های بلند آنان مانند دفاع از هنجارهای جامعه، عدالت محوری، مبارزه با فساد و اختلاس و رشوه عدم تبعیض، توجه به محرومان و ارزش های ریشه دار در جامعه و رضایتمندی مردم از انقلاب و حاکمیت است.
به این ترتیب وظیفه همه ما بویژه مدیران محترم ادارات نیل به این آرمان های مقدس شهدأ می باشد نه اینکه ناکار آمدی و عدم توفیق اداری خود را خدای ناکرده در پشت تصاویر شهدای معصوم پنهان کنیم و یا شهدا را هزینه آزمون و خطاهای مدیریتی خود کنیم.
البته نصب این تصاویر در شرایط ایده آل خود آن هم با این نگاه و چهره معصومانه ی آرمانگرای شهدا برای همه ما معنویت ساز و انسان ساز است هر چند که هم اکنون نیز روح بلندمرتبه شهدا در این میدان بازخواست کننده اعمال و نیت مدیران محترم و همه ما خواهند بود که آیا وظایف قانونی و چارچوب اداری تان این است؟!
یا شهرسازی مدرن و جلوگیری از هزینه های مستمر و تکراری در کوچه و خیابان و شهر و تمام کردن آزمون و خطاهای مدیریتی آنهم در شهری که در آمدهای یک در هزار پارس جنوبی و… دیگر شبکه های در آمدی آن باید بندر بوشهر را به عنوان یک بندر تاریخی رقیب و دیرینه شانه به شانه بندر دبی و کویت به پیش ببرد و عرضه کند نه اینکه در شهری مانند شیراز هر از چند مدتی یک پل هوایی دور برگردان افتتاح شود و متاسفانه شهر بوشهر هنوز در ترافیک خیابان امام اندر خم یک کوچه است.
البته ذکر این مطالبه مردمی به معنی نفی خدمات شهری و زحمت شبانه روزی کارکنان و پاکبانان زحمت کش و ایثار گر شهرداری نیست، بلکه توقع این می رود که بزرگداشت شهدا را مانند محرم و عزاداری سید الشهدا به مردم بسپاریم و از دولتی کردن آن خوداری کنیم تا خدای نکرده وناخواسته شهدا را هزینه اشتباهات و کم کاری های اداری و یا شخصی خود نکنیم.
در این زمینه