خلیج فارس: شاخص فلاکت مانند دماسنج، وضعیت رفاه اجتماعی را نشان می‌دهد؛ شاخصی که با جمع کردن نرخ بیکاری و نرخ تورم سالانه به دست می‌آید. 
به گزارش خلیج فارس؛ وقتی شاخص فلاکت بالا می‌رود، دو عامل مهم زندگی مردم، یعنی اشتغال و قدرت خرید، در حال ضعیف شدن هستند. بیکاری بالا به معنای فرصت‌های شغلی کمتر و ناتوانی در تامین نیازهای اولیه زندگی است. تورم بالا هم با افزایش قیمت‌ها، قدرت خرید مردم را کاهش می‌دهد و فشار اقتصادی را بر خانواده‌ها بیشتر می‌کند. در نتیجه، افزایش شاخص فلاکت، زنگ خطری برای رفاه و سلامت جامعه است.
در مقابل، کاهش شاخص فلاکت، نویدبخش رونق اقتصادی و بهبود شرایط زندگی است. به طور کلی، شاخص فلاکت، رابطه‌ای مستقیم با رفاه اجتماعی دارد.
بررسی شاخص فلاکت به صورت استانی نیز صورت می‌پذیرد. زمانی که شاخص فلاکت را به صورت استانی بررسی کنیم می‌توان فهمید کدام استان از نظر رفاهی از وضعیت بهتر برخوردار بوده و کدام استان مشکلات اجتماعی بیشتری را تجربه کرده است.
بر اساس آخرین آمارهای اعلام شده از شاخص فلاکت در بهار سال ۱۴۰۳، استان تهران کمترین شاخص فلاکت و استان کرمانشاه بیشترین شاخص فلاکت را در این فصل به ثبت رسانده است.
در این گزارش، استان بوشهر در میانه کشور قرار دارد. شاخص فلاکت در این استان 41.2 برآورد شده است.
آخرین بررسی آماری از وضعیت شاخص فلاکت استانی در بهار ۱۴۰۳ نشان می‌دهد شاخص فلاکت در استان تهران کمترین سطح را داشته و معادل ۳۹.۳ واحد بوده است.
از سوی دیگر استان کرمانشاه قرار گرفته که بیشترین میزان شاخص فلاکت را در کشور داشته که معادل ۵۰.۹ بوده است.
همچنین بیشترین شاخص فلاکت هم مربوط به استان های یزد، کرمانشاه و کردستان برآورد شده است.
در سال ۹۲ شاخص کشوری فلاکت معادل ۴۳.۲ بوده، اما روندی کاهشی را تجربه کرده و طی سال های ۹۳ تا 95 کاهشی بوده است. به طوری‌که شاخص فلاکت در سال ۹۵ به کمترین سطح ۱۲ ساله خود رسید.