خلیج فارس:عکسی از اقدام جالب و فرهنگی یک راننده اسنپ برای مسافرانش پربازدید شد.
منبع:برترینها
خلیج فارس:هر چندوقت یکبار ویدیویی عجیب از اجرای زنده خوانندگان موسیقی پاپ در فضای مجازی وایرال میشود؛ ویدیوهایی که اوضاع نه چندان درست موسیقی پاپ را به تصویر میکشند و نشان از ناتوانی برخی از خوانندگان در عرصه اجرا و جای خالی خلاقیت دارند.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایسنا؛در سالهای گذشته اجراهای صحنهای پاپ هر بار به صورت متفاوتی خبرساز بودهاند، گاه به علت پلیبک خوانندگان، گاه به علت انجام حرکات عجیب و غریب و گاه حتی بخاطر پلیپک نوازندگان!
اما اخیرا گویا وضعیت تا حدی دستخوش تغییرات شده است؛ درحقیقت باتوجه به انتقادهایی که همواره بر نحوه اجرای خوانندگان و نوازندگان کنسرتهای موسیقی پاپ وارد بود، گویا این افراد تصمیم گرفتهاند که به هر قیمتی که شده، روی صحنه اجرای زنده داشته باشند، حتی اگر این امر به معنای فالش و بد خواندن آنها باشد.
البته ممکن است که طی یک کنسرت، بخشهایی هم باشد که کار خواننده خوب از آب در بیاید و لزوما کل کار خراب نشود، اما مسئله اینجا است که در چنین مواقعی اگر قرار است ویدیویی از اجرای این خواننده یا نوازندگان در فضای مجازی منتشر شود، قطعا آن ویدیو موجب آبروریزی آنها خواهد شد، نه اینکه نمایانگر آن بخشهایی باشد که خواننده تا حدی کار خود را خوب پیش میبرد.
نمونه این امر، اجراهای اخیر افرادی همچون میثم ابراهیمی، مجید رضوی، علیرضا طلیسچی، بهنام بانی و … است. ماجرا از این قرار است که طی چند وقت اخیر مدام ویدیوهای یکی از کنسرتهای میثم ابراهیمی به صورت طنز در فضای مجازی منتشر میشد. در این ویدیوها، این خواننده را میبینیم که در حال خواندن است ولی معلوم نیست که چه میخواند و حتی برخی بخشی از موزیک ویدیوی آهنگ را در کنار ویدیویی از اجرای زنده همان آهنگ، در کنار هم قرار داده و به تمسخر اجرای خواننده پرداختهاند.
همچنین ویدیویی از اجرای کنسرت مجید رضوی هم اخیرا دست به دست میشود که دقیقا همین مشکل را دارد؛ چراکه اصلا مشخص نیست خواننده چه میخواند و حتی برخی از کاربران فضای مجازی حال این افراد را طبیعی ندانستهاند.
در ویدیوهای دیگری هم شاهد آکروبات بازی علیرضا طلیسچی و بهنام بانی روی صحنه هستیم که معلوم نیست به چه دلیل اما به یک باره تصمیم به پرشها بلند روی صحنه میگیرند و با هر بار تکرار این امر، میتوانند تشویق مخاطب را داشته باشند.
البته که انجام حرکات موزون یا حتی پرش روی صحنه اجرای کنسرت در خارج از کشور هم امر غریبی نیست، اما فضا کاملا متفاوت است. به این صورت که خواننده مثلا در یک کنسرت پر شور و هیجان در حال نمایش یک اجرای واقعی است و در این میان به علت فضای حاکم در کنسرت و برای برانگیختن هیجان بیشتر تماشاچیان اقدام به پرش از یک ارتفاع میکند و اینگونه فضای کنسرت را مهیجتر میسازد.
درحقیقت این اقدامات بخشی از برنامهریزیهای تیم اجرایی برای کنسرت است نه اینکه خواننده به صورت فیالبداهه اقدام به پرش کند!
نمونه این نوع اقدامات را میتوان، پرش معروف لیدی گاگا در سوپربال دانست که هنرمند از بالای استادیوم روی استیج فرود آمد، حتی بندبازیهای «پینک» روی صحنه یکی از این موارد است.
زمانی که مخاطب برای حضور در یک کنسرت هزینه میکند، حق دارد که از یک محصول خوب بهرهمند شود و شاهد مناظری جذاب باشد. درحقیقت مخاطب هزینه میکند تا به تماشای کنسرت خواننده محبوب خود بنشیند و از اجرای زنده او لذت ببرد و بدین ترتیب یک ساعت و نیم از هیاهوی جامعه بدور باشد.
با این وجود برگزاری کنسرتهای این روزهای کشور به هر چیزی شباهت دارند جز کنسرت، خواننده و تیمش گویا به علت نداشتن توانایی همه کار میکنند تا مخاطب را سرگرم کنند و حتی بیشتر مایه خنده آنها میشوند تا اجرای یک کنسرت درست و حسابی.
حال اگر این افراد استعداد بیشتری در خنداندن مخاطب دارند، پس چرا به سمت طنز نرفتهاند و پیشه خوانندگی را در پیش گرفتهاند؟
این افراد با هزینههای گزاف و تبلیغات سنگین، مخاطب را به سالنهای کنسرت میکشانند و حتی حق افراد بااستعداد را پایمال میکنند، چه بسا خوانندگان و گروههای مستقل خوب موسیقی هن کم نداریم که به علت نداشتن حامی مالی یا فعالیت نمیکنند و یا به صورت زیرزمینی کار میکنند.
تمامی این موارد اما، یک سوال تکراری را به ذهن متبادر میکند، آن هم اینکه سیستم مجوزدهی وزارت ارشاد دقیقا چه میکند؟ چگونه میشود که این افراد با این میزان از توانایی و استعداد سالنهای کنسرت را تسخیر کردهاند، با آن وضعیت ترانهها به راحتی مجوز میگیرند و حمایت میشوند؟
البته که این امر بدین معنا نیست که وزارت فرهنگ مانع فعالیت این افراد شود، اما حداقل میتواند مسیر را برای افراد مستعد، هموارتر کند.
خلیج فارس: تلویزیون این روزها با فقر خلاقیت دست و پنجه نرم میکند. خلاقیتی که تقریبا در هیچکدام از قسمتهای این مدیوم مشهود نیست. مثلا چند ملودرام خوب در طی سه سال اخیر در تلویزیون ساخته شده که مردم حداقل بتوانند اسم دقیقشان را به یاد بسپارند؟ یا اینکه چند تاکشوی قوی و داغ حاشیهساز شده؟ یا حتی کمدی خوب اکنون در کدام شبکه پخش میشود؟
مدیری و عطاران رفتند و …
به گزارش خلیج فارس؛ روزگاری با کوچ مهران مدیری و رضا عطاران از تلویزیون این فقدان در بین برنامههای سرگرمیمحور به خوبی حس میشد. اما جایگزینها کدام بودند؟ سریال «مسافران» ساخته رامبد جوان و یا «خندهبازار» که هجو کلیت یک جامعه بود. قیمت دلار، برنامههای صداوسیما، نحوه رفتار با ارباب رجوع و … مواردی بودند که این برنامه آنها را به چالش میکشید. اما نکته مهم درباره خندهبازار آن کیفیت متوسطیست که ارائه میداد و در زمان پخش (بیش از یک دهه قبل) تا حدودی مورد قبول عامه جامعه واقع نمیشد چون کمدی و هجو را در سطح بالاتری دنبال کرده بودند.
مشابه این سوژه با ساعت خودش حدود دو دهه قبل از خنده بازار پیاده شده بود و انصافا به دلیل حضور تیم نویسندگان قوی و کمدینهای درجهیک، بازخورد مناسبی از سوی جامعه گرفته بود. اما حالا با وایرال شدن برخی از آیتمهای این برنامه در فضای مجازی شاهد این هستیم که خندهبازار اکنون مخاطب واقعیاش را پیدا کرده و احتمالا اگر در کنداکتور این روزهای صداوسیما قرار میگرفت، پربینندهترین برنامه هم میشد.
هجوی که صدای برخی را درآورد
رویه خندهبازار به شکلی بود که حضور برخی افراد سرشناس در تلویزیونی را به چالش میکشید. مثلا کاراکترهای قادر (عادل فردوسی پور)، مهرداد مدیریتی (مهران مدیری) و داهی (علی دایی) با بازی سامان گوران از پرطرفدارترین شخصیتهای این سریال بودند که البته با انتقادات تند و تیزی نیز همراه شدند.
مثلا علی دایی در انتقاد به حضور کاراکتر مشابهش در این برنامه گفت: آیا صداوسیما جرات دارد مسئولان سیاسی کشور را هم مسخره کند؟ و یا دلخوری رضا صادقی از سامان گوران به دلیل ایفای نقش (فضا سابقی) از مواردی بود که برای این برنامه حاشیه درست کرد. اما خندهبازار شاید کارش را کرد. برخی میگویند این برنامه شاید خیلی برای زمان خودش زود بود. اما خب هجو در سینما حدود یک قرن قدمت دارد و اساسا چنین برنامههایی همواره کارکرد خود را در جوامع داشتهاند.
کاربران درباره خندهبازار چه میگویند؟
حالا با وایرال شدن آیتمهای این برنامه، کاربران نیز از این اتفاق استقبال کردهاند. بخشی از واکنشها هم خواندنیست:
مارینیوش نوشته: جالب اینجاست به هر کسی اون زمان میگفتی خندهبازار ببین، میگفت خیلی مسخره و بیمعنیه و الان همه فهمیدن چه طنز عمیقی داشتن.
مالدینی: آقا به نظرم همه با هم برگردیم از اول خنده بازارو ببینیم؛ اینا همه رو از دم تیغ گذروندن. ما اون موقع سطحی دیدیم خیلی چیزا رو یادمون نیست انگار. لعنتی آخه دون ویتو :))
جونیور: همه دلشون برای 90 تنگ شده من دلم برای 90% خنده بازار.
آیسان: خوشحالم از اینکه خنده بازار داره پخش میشه تو اینستا و توئیتر.
مهدی: ده دوازده بازیگر بودن، ادای کل مملکت رو در آوردن. دمشون گرم.
سارا: برای شما که طنز با کیفیت ندیدی شاید، خنده بازار سال ۹۰ یک کپی ضعیف از ساعت خوش سال۷۲ بود. با بازیگرانی به شدت لوده که هیچ جایگاهی در سایر برنامه طنز نداشتند. جز چندتاشون بقیهشون کجان؟ یادتون نره سال ۹۰ دوره احمدینژاد و آغاز افول صداوسیما بود. تازه داشت پایتخت ۱ ساخته میشد.
و ترانه: خندهبازار کاش دوباره ساخته شه، الان هر اتفاقی تو جامعه ما به تنهایی سوژه یه قسمتش میشه.
منبع: برترینها
خلیج فارس: تصویری از مکان تعبیه شده در دانشگاه خوارزمی برای مراقبت از دانشجویان در مقابل بارش باران در فضای مجازی پربازدید شد.
به گزارش خلیج فارس؛ آنچه موجب توجه کاربران به این عکس شده، جمع شدن آب باران در مقابل این مکان است که در هر صورت باعث خیس شدن دانشجویان خواهد شد.
منبع: برترینها