جنگ غزه

به گزارش خلیج فارس؛ اسحاق هرتزوگ رییس جمهوری اسراییل در واکنش به انتقاد‌های آنجلینا جولی از وضعیت وخیم انسانی در غزه در نتیجه حملات اسراییل، مدعی شد در غزه هیچ بحران انسانی وجود ندارد بلکه جنگ وجود دارد!

هرتزوگ، این هنرپیشه هالیوود را به شدت بابت انتقادهایش از وضعیت وخیم انسانی غزه در نتیجه حملات اسراییل، مورد انتقاد قرار داد.

هرتزوگ اظهار داشت که او خود شخصا شاهد آنچه که در حملات روز هفتم اکتبر به اسراییل رخ داد بوده است و اینکه چگونه این حملات “بدترین جنایت در حق یک ملت” بوده است.

جولی اخیرا در حساب‌های اجتماعی خود ضمن اشاره به تجربه خود از همکاری با سازمان ملل برای کمک به پناهندگان، اظهار داشت که “تمرکز او بر روی افرادی است که در هر شرایطی به دلیل خشونت آواره شده اند. ”

وی افزود: “آنچه در اسراییل اتفاق افتاد یک اقدام وحشتناک است. اما این نمی‌تواند وضعیت زندگی بی گناهانی را که در بمباران یک جمعیت غیرنظامی در غزه که جایی برای رفتن، دسترسی به غذا و آب و حتی امکان تخلیه ندارند، توجیه کند. ”

او در پستی دیگر نوشت که غزه در نتیجه حملات هوایی اسراییل “به سرعت در حال تبدیل شدن به یک گور دسته جمعی” است و “جهان نظاره گر این است که “میلیون‌ها غیرنظامی فلسطینی – کودکان، زنان و خانواده‌ها – به طور دسته جمعی مجازات می‌شوند. ”

هرتزوگ در واکنش به جولی در مصاحبه‌ای گفت که خانم جولی به غزه سفر نکرده است و با اظهاراتش حقی به اسراییل برای دفاع از خود قایل نیست.

او گفت: “من کاملا ادعا‌های او را رد می‌کنم. فکر می‌کنم او هرگز برای بازدید و دیدن حقایق روی زمین در غزه نبوده است. در غزه اکنون جنگ وجود دارد، اما هیچ بحران انسانی وجود ندارد که آن‌ها را قادر به زندگی نکند! ”

گفتنی است در نتیجه حملات یک ماه گذشته اسراییل به غزه بیش از ۱۰ هزار غیرنظامی کشته، قریب به ۲ هزار کشته دیگر زیر آوار و بیش از ۳۰ هزار نفر زخمی شده اند.

رییس جمهور اسراییل افزود: “آنجلینا جولی با آنچه می‌گوید برای مردم اسراییل هیچ حقی برای دفاع از خود قایل نیست و غزه یک زندان است نه به خاطر اسراییل. اسراییل از غزه خارج شد. غزه یک پایگاه تروریستی ایران است! شاید نتیجه این جنگ به مردم غزه که مستحق یک زندگی خوب مناسب هستند، این امکان را بدهد که تحت رژیم دیگری که حرکت به سوی صلح را ممکن می‌کند، بدهد. شما به من خواهید گفت، البته غیرنظامیان مقصر نیستند. غیرنظامیان مقصر نیستند، پس لطفا به اسراییل اجازه دهید این تروریست‌ها را ریشه کن کند. ”

هرتزوگ در اظهارات پیشین خود گفته بود در غزه هیچ شهروند بی گناهی وجود ندارد.

در همین حال، جان ویت هنرپیشه هالیوود و پدر آنجلینا جولی هم به اظهارات دخترش از نحوه رفتار دولت اسراییل در قبال مردم غزه انتقاد کرد و گفت با این مواضع از دخترش ناامید شده است!

او که یک اونجلیست طرفدار صهیونیسم است با انتشار ویدئویی در شبکه اجتماعی اکس (توییتر سابق) گفت: “من بسیار ناامید هستم که دخترم مانند بسیاری دیگر، شرف و حقایق خدا را درک نمی‌کند. یهودیان مالک آن سرزمین مقدس هستند و ارتش اسراییل باید از آن خاک و مردمش محافظت کند. این جنگ است. این چیزی نیست که چپ فکر می‌کند و اکنون زمان به کار بردن نیروی نظامی و جنگ است. ”

منبع: عصرایران

خلیج فارس: دفتر هماهنگی امور انساندوستانه سازمان ملل نسخه به روز شده وضعیت در غزه را منتشر کرده که شامل نکات زیر است:

به گزارش خلیج فارس؛ تقریبا ۱.۵ میلیون نفر در این ناحیه مجبور به ترک خانه‌هایشان شده‌اند و بیش از ۷۱۰ هزار نفر در تاسیسات آژانس پناهندگان فلسطینی سازمان ملل پناه گرفته‌اند.

به گفته سازمان ملل شرایط مزدحم در این مراکز باعث «خطر جدی برای سلامتی و حفاظت» از این پناهندگان شده و به سلامت روان آن‌ها ضربه زده است. این سازمان همچنین می‌گوید که آسیب وارده به زیرساخت‌های آب و بهداشت بر مشکلات بهداشت عمومی می‌افزاید.

این سازمان می‌گوید که حدود ۵۳۰ هزار نفر در ۹۲ مرکز این آژانس در جنوب غزه پناه گرفته‌اند که بیش از ظرفیت این مراکز است و توان پذیرش پناهندگان بیشتری را ندارد. بسیاری از بی‌جاشدگان در خیابان‌های نزدیک این مراکز می‌خوابند.

حدود ۱۶۰ هزار نفر در مراکز این آژانس پناهندگان فلسطینی سازمان ملل در شهر غزه و شمال نوار غزه سکونت دارند، اما این آژانس می‌گوید که دیگر قادر به ارائه خدمات نیست، چون اطلاع دقیقی از نیاز‌ها و شرایط مردم ندارد.

منبع: فرارو

خلیج فارس: در حالی که در طول ۴ هفته گذشته به واسطه بمباران‌های بی‌امان ارتش اسراییل بیش از ۹ هزار نفر در نوار غزه شهید شده‌اند که عمده این تعداد را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند، مجلس نمایندگان ایالات متحده امریکا در راستای حمایت از رژیم صهیونیستی در جنگ غزه روز گذشته یک بسته ۱۴.۳ میلیارد دلاری را به تصویب رساند.

به گزارش خلیج فارس؛ در این شرایط هر چند که شمار قابل توجهی از دموکرات‌ها با تصویب این بسته مالی مخالفت کرده و جمهوری‌خواهان که اکثریت را در مجلس نمایندگان دارند آن را با ۲۲۶ رای مثبت به تصویب رسانده‌اند، دولت بایدن تهدید کرده که این بسته حمایت مالی را وتو خواهد کرد، زیرا کاخ سفید به دنبال آن است که در قالب یک طرح اضطراری، بودجه‌ای ۱۰۶ میلیارد دلاری را تصویب کند که علاوه بر اسراییل، کمک‌های قابل توجهی به اوکراین و تایوان نیز صورت بگیرد.

با این حال هر چند دفتر بودجه کنگره امریکا گزارش داده که لایحه کمک به اسراییل باعث اضافه شدن ۳۰ میلیارد دلار کسری بودجه به دولت بایدن می‌شود، اما به گفته کارشناسان شرایط به گونه‌ای رقم خورده که در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری، دولت بعید به نظر می‌رسد که موضوع کمک‌ها به رژیم صهیونیستی را دستمایه‌ای برای باز شدن یک جبهه جدید منازعات داخلی با جمهوری‌خواهان کند.

استاندارد دوگانه جنایت جنگی

در واقع تا همین‌جای کار نیز دولت بایدن به واسطه حمایت‌های آشکار و پنهان خود از اسراییل در جنگ غزه نه تنها در افکار عمومی داخلی، بلکه در سطح جهانی نیز خود را شریک کشتار غیرنظامیان در غزه کرده است؛ به‌طوری‌که مقامات امریکایی نه تنها به صراحت با آتش‌بس در غزه مخالفت کرده‌اند، بلکه تاکنون دو پیش‌نویس قطعنامه که خواستار توقف فوری حملات به غیر‌نظامیان و ارایه کمک‌های بشردوستانه به غزه شده بود را نیز در شورای امنیت سازمان ملل متحد وتو کرده‌اند. این مساله از آنجا حایز اهمیت است که همزمان با به جنجال کشیده شدن جلسه سنای امریکا در هفته گذشته که حاضران به نشانه اعتراض دستان خونین خود را پشت سر آنتونی بلینکن وزیر خارجه و لوید آستین وزیر‌دفاع امریکا بالا برده بودند، اقدامات اسراییل در طول چهار هفته اخیر از سوی بسیاری از حقوقدانان و نهاد‌های بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد مصداق جنایت جنگی محسوب می‌شود.

در واقع حمله بی‌امان به غیر نظامیان، هدف گرفتن بیمارستان و مراکز درمانی و همچنین سیاست کوچ اجباری از جمله موارد نقض اساسی حقوق بشر و جنایت جنگی محسوب می‌شود که رژیم صهیونیستی تمامی این موارد را در طول چهار هفته اخیر در نوار غزه انجام داده است. این مساله زمانی به استاندارد دوگانه حقوق بشر منتهی می‌شود که امریکا و حامیان غربی اسراییل معتقدند که این رژیم حق دفاع از خود را داشته و در صورت اعلام آتش‌بس، حماس فرصت تجدید قوا خواهد یافت. این موضوع به گفته دبیرکل سازمان ملل سیاست مجازات دسته جمعی مردم غزه است که به هیچ عنوان قابل توجیه نیست؛ اما در این راستا امریکا و انگلستان به جای آتش‌بس پیشنهاد وقفه موقت برای ارایه کمک‌های انسانی به مردم غزه را مطرح کرده‌اند.

اما این موضوع به گفته بسیاری از کارشناسان نه تنها در وضعیت غیرنظامیان غزه راهگشا نخواهد بود، بلکه به نوعی مجوز برای تداوم حملات بیشتر اسراییل به این منطقه است، زیرا توقف موقت بر خلاف آتش‌بس به این معناست که حملات و درگیری‌ها در سایر نقاط غزه ادامه داشته باشد و تنها در مناطق محدود و آن هم با نظر و صلاحدید اسراییل درگیری‌ها برای کمک رسانی به مردم غیرنظامی متوقف شود.

در این رابطه روزنامه گاردین روز گذشته در گزارشی آورده است: سومین سفر بلینکن به خاورمیانه در حالی صورت می‌گیرد که گفته می‌شود او می‌خواهد با نتانیاهو در مورد به حداقل رساندن آسیب به غیرنظامیان در غزه صحبت کند. اما این موضوع با توجه به موضع‌گیری‌های اخیر امریکا بعید به نظر می‌رسد. در واقع و در شرایطی که طبق گزارش وزارت بهداشت غزه تا روز جمعه دست‌کم ۹۰۶۱ نفر از جمله ۳۷۶۰ کودک در غزه جان خود را از دست داده و سازمان ملل نیز هشدار داده که فلسطینیان در معرض خطر جدی نسل‌کشی قرار دارند، کاخ سفید اعلام کرده که هرگونه توقف در درگیری‌ها باید موقتی و محلی باشد، چرا که در غیر این صورت مانع از پیشبرد اهداف اسراییل در رابطه با غزه می‌شود. علاوه بر این شاهد هستیم که طبق گزارش رویترز از روز گذشته هزاران کارگر فلسطینی که در سرزمین‌های اشغالی و کرانه باختری برای اسراییل کار می‌کرده‌اند، اخراج شده و در طول این مدت با بدرفتاری مواجه شده‌اند.

در این راستا، جمال اسماعیل، یکی از کارگران کمپ آوارگان مغازی در مرکز نوار غزه می‌گوید: ما در ازای پایین‌ترین قیمت‌ها برای آن‌ها کار می‌کردیم و در خانه‌ها، رستوران‌ها و بازار‌ها نیز مورد تحقیر قرار می‌گرفتیم. این موضوع وقتی به توقف فعالیت یک سوم از بیمارستان‌های غزه پیوند می‌خورد، نشان می‌دهد که وضعیت غزه فاجعه بارتر از شرایطی است که تصور می‌شود. با این حال شواهد نشان می‌دهد که حامیان اسراییل چشم‌ها را روی این واقعیت بسته و به هر طریق ممکن سعی دارند رژیم صهیونیستی را با وجود نقض آشکار حقوق بشر و قوانین بین‌المللی همچنان زیر چتر حمایت خود داشته باشند.

منبع: اعتماد

در اینجا می‌خواهم به دو شکست‌خورده مهم این جنگ اشاره کنم که شکست آنان تا این مرحله قطعی به نظر می‌رسد؛ یکی در غرب و یکی هم در ایران. ماجرای شکست دولت‌های غربی در این جنگ غیرقابل انکار است، چون حمایت‌های آنان از اقدامات اسراییل که کم‌وبیش بدون قید و شرط هم بوده است، ربطی به اقدامات اولیه حماس ندارد و این حمایت‌ها نه‌تن‌ها با هیچ یک از ادعا‌های حقوق بشری آنان جور در نمی‌آید، بلکه در نقطه مقابل آن قرار دارد. چرا با کشتار اولیه بی‌ارتباط است؟ چون اغلب نظرسنجی‌ها در غرب نشان می‌داد که مردم غرب نیز ابتدا به دلیل آن حملات با اسراییل همراهی داشتند.

ولی به مرور اغلب مردم طرفدار آتش‌بس شده‌اند و اسراییل را محکوم می‌کنند در حالی که دولت‌های‌شان باید از این خواست عمومی دفاع کنند ولی همچنان در مسیر حمایت از کشتار قرار دارند. باورنکردنی است که دولت‌های غربی از این حد وحشی‌گری و جنایت اسراییل دفاع کنند، حتی اگر سکوت می‌کردند، باز هم می‌شد یک‌جوری توجیه کرد ولی اینکه با قطعنامه آتش‌بس مخالفت می‌کنند و دست اسراییل را برای بمباران یک منطقه مسکونی بی‌دفاع باز می‌گذارند، نشانه شجاعت نیست، بلکه نشانه ترس است که با ویرانی دیگران، خود را ارضا می‌کنند. در توجیه این کشتار‌ها می‌گویند که حماس هم در میان مردم پنهان می‌شود. مگر جای دیگری دارند یا برای‌شان گذاشته‌اید؟ اگر این استدلال را بپذیریم، باید بگوییم آنان باید تسلیم شوند و راه دیگری ندارند.

به علاوه مساله فراتر از وحشی‌گری عادی است، زیرا قریب به اتفاق حقوقدانان حملات اسراییل را مصداق جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت و پاکسازی قومی دانسته‌اند. مساله این است که آموزه‌های اسراییلی و سخنان مقامات آنان به‌طور واضح و آشکار نژادپرستانه، توسعه‌طلبانه و تبعیض‌آمیز است. هنگامی که یک مقام اسراییلی به صراحت اعلام می‌کند که «یک قطره آب نباید وارد غزه شود، تنها چیزی که باید به آنجا وارد شود، هزاران تن بمب است»، این به وضوح روی دست هیتلر بلند شدن است. پیش‌بینی آینده ممکن نیست ولی به گمانم این سیاست‌های غرب در آینده، موجب عوارضی برای خودشان هم خواهد شد و حتی در مواجهه با اسراییل هم دچار مشکل می‌شوند. راهی هم برای جبران باقی نگذاشته‌اند.

بازندگان این جنگ در ایران نیز شناخته شده هستند. کسانی که خود را اکثریت می‌پندارند ولی نمی‌توانند یک تظاهرات بزرگ چند صدهزار یا حتی چند میلیونی برگزار کنند و حتی تظاهرات قبلی را هم که تحت تاثیر نشست خود قرار دادند. واقعیت این است که تفاوت بزرگ انسان با موجودات دیگر در عقل و فهم او است که می‌تواند واقعیت را درک و خود را با آن هماهنگ کند. ولی این مساله در مورد برخی انسان‌ها به جایی رسیده که به قول قرآن دل دارند ولی ناتوان از فهمیدن هستند، چشم دارند ولی قادر به دیدن نیستند، گوش هم دارند ولی نمی‌شنوند.

اگر یک نیروی سیاسی با شخصیت وجود می‌داشت پس از این شکست خفت‌بار کارنامه خود را می‌بست و برای همیشه عطای منافع سیاست به لقای چنین خفتی می‌بخشید در حالی که در اغلب کشور‌های جهان به ویژه کشور‌های غربی و اسلامی اعتراضات مردمی به جنایات اسراییل انجام شده که بعضا صد‌ها هزار نفری بوده، ولی در اینجا گروه‌های مدعی که نان این مبارزه‌طلبی صوری را می‌خورند، نتوانسته‌اند حتی یک نشست چند صد نفری را برگزار کنند. این فقط شکست نیست، یک اضمحلال کامل است. جالب اینکه در چنین شرایطی همچنان دنبال خالص‌سازی هستند و چهارنعل به خودشان هم رحم نمی‌کنند، چه رسد به دیگران.

مشکل این نیرو‌های سیاسی در ایران از آنجا آغاز می‌شود که به‌طور کامل گلخانه‌ای هستند. در هیچ رقابت معناداری حاضر نمی‌شوند، پاسخگویی در حد صفر است و اصولا خود را نیازمند آن نمی‌دانند. هزینه‌ای برای هیچ یک از کارهای‌شان نمی‌دهند، در نتیجه هر کاری برای‌شان سودآور است، حتی اگر یک نشست چند ده‌نفری را در حمایت از فلسطین برگزار کنند. رابطه آنان با واقعیت قطع است، چون نیازی به آن ندارند. دیری نخواهد پایید که تبعات این وضع را خواهند چشید.

به گزارش خلیج فارس؛ از همین رو مرکز مطالعات ویلسون جستاری در مورد غزه نوشته و از زوایای مختلفی به آن پرداخته است که خلاصه‌ی آن مطلب را می‌توانید در پایین بخوانید:

چین

چین در مورد بحران غزه به انتقاد از اسرائیل و ایالات متحده آمریکا پرداخت. ژی‌جون دیپلمات چینی و نماینده‌ی ویژه‌ی این کشور در امور خاورمیانه گفته است: «چین هیج علاقه‌ی خودخواهانه‌ای در مورد فلسطین ندارد. چین همواره در طرف صلح، عدالت و انصاف ایستاده است.» حزب کمونیست چین بعد از توافق ایران و عربستان و انتشار «نقشه‌ی صلح برای اوکراین» خود را برای مردم چین یک میانجی‌گر معرفی می‌کند.

اما مساله اینجاست که نقشه‌ها و برنامه‌های چین راه‌حل عملی ارائه نمی‌کنند و هیچ هزینه‌ای برای خود چین ندارند. در حال حاضر چین در حال افزایش نفوذ خود در منطقه‌ی منا (خاورمیانه و شمال آفریقا) است. هر چقدر که درگیری در غزه طولانی‌تر شود؛ فرصت چین برای بر هم زدن نظم کنونی روابط بین‌الملل به کمک متحدانی که آن‌ها هم مثل چین نظم کنونی را نمی‌پذیرند؛ بیشتر می‌شود.

علت جنگ، تلاش اجباری برای صلح بود

چند ماه قبل از حمله‌ی حماس سه فشار شدید برای صلح در جریان بود. اول آنکه آمریکا و عربستان سعودی برای رسیدن به یک تفاهم منطقه‌ای مذاکره می‌کردند. دوم آنکه اتحادیه‌ی اروپا با عربستان سعودی، امارات، مصر و اردن مذاکرات شدیدی را آغاز کرد و همراه با آن گفت و گوی جداگانه‌ای را با اسرائیل و فلسطین در راستای تشکیل ساختار ملی برای فلسطینی‌ها را پیش گرفته بود. سوم اینکه یک گفت و گوی غیر رسمی اسرائیلی-فلسطینی با هدف رسیدن به یک تفاهم بر سر مرزبندی‌ها برای ساختن دولت فلسطینی در جریان بود. در سطح جهانی هم تلاش‌های چند سطحی برای عادی‌سازی روابط اسرائیل با مالزی، اندونزی و وارد کردن بیشتر کشور‌های عربی به پیمان ابراهیم در حال پیگیری بود. این تلاش‌ها منافع حماس را به ویژه‌ی شاخه‌ی نظامی آن را به خطر می‌انداخت.

واکنش بازیگران منطقه‌ای و آماده شدن برای جنگ طولانی

ایران همیشه از طرفداران حماس بوده است. اینکه ایران می‌خواهد به صورت مستقیم درگیر ماجرا شود یا اینکار را از طرف گروه‌های نیابتی‌اش در سوریه یا لبنان انجام دهد؛ فعلا یک پرسش بی‌پاسخ است. تا الان حزب‌الله لبنان به صورت نمادین حملاتی برای حمایت از حماس انجام داده است. قدرت آتش حزب الله قابل توجه است. زرادخانه‌ی موشکی بزرگ آن می‌تواند هر مکانی در اسرائیل را بسیار راحت‌تر از حماس هدف قرار دهد. اسرائیل سیصدهزار نیروی ذخیره را برای تامین امنیت مرز‌های خود بسیج کرده است. همچنین بیم آن می‌رود که برخی از گروه‌های فلسطینی در کرانه‌ی باختری از این وضعیت برای انجام یک حمله سوءاستفاده کنند.

از آن طرف ترکیه، قطر و مصر می‌خواهند در مذاکرات تبادل اسرا بین اسرائیل و حماس مشارکت کنند. می‌شود حدس زد که این سه کشور نگران سرنوشت غزه هستند از طرفی باید نگران انتقام شدید اسرائیل و یک بحران انسانی دیگر نیز باشند. نخست وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، ائتلاف خود را گسترش داد و بنی گانتز را در کابینه‌ی جنگی خود قرار داد تا به هدف نابودی کامل به غزه حمله کند. من از سفیر کریم هاگگ، دیپلمات مصری و مدیر مرکز مطالعات خاورمیانه در دانشگاه آمریکایی قاهره پرسیدم که آیا مصر مرز‌های خود را به روی پناهجویان غزه باز خواهد کرد یا خیر. او گفت: «نه». او گفت که نگرانی دولت مصر اول از همه امنیت و امنیت خود است و کاری انجام نخواهد داد که امنیتش به خطر بیافتد.

جنگ چشم‌انداز توافق عربستان و اسرائیل را کم‌رنگ می‌کند

حماس در بین دولت‌های عربی محبوبیت سابق را ندارد. خیابان‌های کشور‌های عربی در حمایت از حماس به طرف قابل توجهی محدود شده بودند. اگر اسرائیل بتوانید حماس را از بین ببرد؛ دست کم یک مانع اصلی بر سر راه عادی‌سازی روابط سعودی-اسرائیلی برداشته می‌شود و دستیابی به توافق را برای عربستان آسان‌تر می‌کند. با این همه چشم‌انداز این سناریو به شدت مبهم به نظر می‌رسد. اسرائیل در حال بازگشت به یک باتلاق سیاسی و نظامی است (به همین دلیل در سال ۲۰۰۵ تصمیم گرفت از غزه خارج شود) حماس در نهایت یک شکست نظامی را متحمل خواهد شد، اما در این روند هزینه‌ی سنگینی را به نیرو‌های اشغالگر اسرائیل تحمیل خواهد کرد. اگر جنگ برای ماه‌ها ادامه داشته باشد احتمالا همه‌ی رهبران عرب تحت فشار فزاینده‌ای که از سمت مردم در خیابان وارد می‌شود؛ مجبور به حمایت از حماس خواهند شد. حتی در صورت شکست نظامی، حماس به شدت در سراسر جهان عرب محبوب خواهد ماند: نماد جدید مقاومت فلسطین در برابر اشغال‌گری اسرائیل.

در این فضا پذیرش اسرائیل برای عربستان سعودی بسیار خطرناک خواهد بود. حتی برای ولیعهد این کشور، محمد بن سلمان که تا زمان تهاجم حماس، به سمت توافق با نتانیاهو می‌رفت. اکنون نخست وزیر اسرائیل از حمایت مردمی یا سیاسی بسیار کمی برای امتیاز دادن به فلسطینی‌ها برخوردار است. در هر صورت او بیش از مبارزه با حماس درگیر مبارزه برای ادامه‌ی زندگی سیاسی خود خواهد بود.

بحران نتیجه‎ شکست سیاسی است

انزجار ناشی از حملات حماس به شهرک‌های اسرائیلی در نزدیکی غزه نباید توجه را از این واقعیت منحرف کند که این بحران نتیجه‌ی یک شکست سیاسی است. آنطور که اسرائیلی‌ها ادعا می‌کنند حمله‌ی حماس بی‌دلیل نبوده است. غزه عملا یک زندان سر باز است و فلسطینیان در غزه و بیت‌المقدس شرقی هر روز سرزمین‌های بیشتری را به خاطر الحاقات اسرائیل که جامعه‌ی بین‌المللی آن را غیر قانونی می‌داند از دست می‌دهند. این دلیلی برای دادن مجوز به حماس نیست، بلکه فراخوانی برای واقع‌گرایی است. حتی اگر اسرائیل موفق شود تمام حماس را از بین ببرد- که بسیار بعید است- سازمان‌های جدیدی جای آن را خواهند گرفت. در غیاب راهی برای راه‌حل سیاسی، چنین سازمان‌های در میان فلسطینی‌ها باقی می‌ماند.

اسرائیلی‌ها می‌توانند امیدوار باشند که از شکست اطلاعاتی غول پیکر دیگری جلوگیری کنند؛ اما نه در راستای رسیدن به صلح و ثبات. آیا راه‌حل سیاسی هنوز امکان‌پذیر است؟ معلوم نیست. اسرائیل سال‌ها تمام تلاش خود را برای جلوگیری از راه‌حل دو کشوری با الحاق سرزمین‌هایی که امکان تشکیل کشور فلسطینی وجود دارد، انجام داده است، اما جامعه‌ی بین‌المللی به ویژه آمریکا باید دست‌کم یک بار دیگر بر احیای یک روند سیاسی تلاش کنند.

واشنگتن نباید کورکورانه پشت اسرائیل بایستد، به ویژه اگر تنها واکنشش به این حملات بمباران غزه و خراب کردن غزه باشد. ایالات متحده‌ی آمریکا باید شجاعت لازم را پیدا کند تا این مساله را روشن کند که تنها زمانی به اسرائیل کمک نظامی خواهد کرد که آن‌ها بر سر میز مذاکره بنشینند.

به سیم آخر زدن اسرائیل و حزب‌الله

نگرانی فزاینده‌ای وجود دارد که حزب‌الله به موازات دور اخیر درگیری در غزه، جبهه‌ی دیگری را علیه اسرائیل باز کند، که دولت بایدن را بر آن داشت تا ناو‌های هواپیمابر به شرق مدیترانه را به عنوان عامل بازدارنده علیه ایران و متحدانش اعزام کند. با این حال، در حالی که حزب‌الله و اسرائیل درگیری‌های مرزی را افزایش می‌دهند از زمان پایان درگیری در ژوئیه‌ی ۲۰۰۶ از درگیری‌های معمولی پا را فراتر نگذاشته اند.

در حالی که حزب الله به منظور بازدارندگی روانی اسرائیل را برای حمله زمینی به غزه گوش به زنگ نگه می‌دارد، انتظار می‌رود تبادل آتش بین حزب‌الله و اسرائیل ادامه یابد. هدف دولت بایدن این است که ایران و متحدانش را غیرفعال نگه دارد، بنابراین اسرائیل می‌تواند فضا و زمان لازم را برای مقابله با حماس داشته باشد. در حالی که واشنگتن تلاش می‌کند دولت اسرائیل را تحت کنترل نگه دارد تا در واکنش نشان دادن زیاده‌روی نکند سوال اصلی این است که حزب‌الله تا چه حد می‌تواند صبور باشد. اگر تهاجم زمینی اسرائیل آغاز شود یا تعداد کشته‌های فلسطینی در روز‌ها و هفته‌های آینده به میزان قابل توجهی افزایش یابد.

این یک اقدام متعادل کننده برای همه‌ی بازیگران درگیر است، زیرا جنوب لبنان و غزه به نوعی درگیر شدند. از مدت‌ها پیش افسانه‌ای در مورد ایده‌ی چند جبهه‌ی نیابتی ایران علیه اسرائیل وجود دارد؛ اما ارتباط این جبهه‌ها منسجم نیست و هر کدام محاسبات خاص خود را دارند.

تنش‌ها بین اسرائیل و حزب‌الله در حال افزایش است، آن‌ها هر دو در حالت هوشیاری نسبت به نیات و هر حرکت یک‌دیگر هستند، اما هنوز در محدوده‌ی قوانین تعامل خود هستند. به محض پایان یافتن درگیری در غزه، اسرائیل و حزب‌الله به روال عادی خود باز می‌گردند و قطع‌نامه‌ی ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل را مدیریت می‌کنند که تا اطلاع ثانوی پا برجاست.

مجازات دسته جمعی غزه‌ای‌ها در فلسطین

هیچ غیر نظامی بی‌گناه، به ویژه کودکان، هرگز نباید قربانی جنگ شوند. غزه از زمان عقب‌نشینی آن در سال ۲۰۰۵، پنج بار توسط اسرائیل بمباران شده است که منجر به تلفات هزاران غیر نظامی شده است. غزه شانزده سال است که در محاصره‌ی دریایی، هوایی و زمینی قرار دارد. باور به صلحی با دوام بر اساس پیمان ابراهیم و در عین حال حفظ «بزرگترین زندان سرباز جهان» و اشغال مداوم کرانه‌ی باختری و بیت‌المقدس شرقی توسط اسرائیل، آرزوی محالی بود.

جو بایدن گفت: «اسرائیل حق دارد از خود و مردمش دفاع کند.»، اما اخیرا گفته است: «اشغال مجدد غزه یک «اشتباه بزرگ» خواهد بود. استفاده از محاصره‌ی کامل و جابجایی اجباری غیر نظامیان جنایات جنگی محسوب می‌شود. آمریکا باید فورا آتش بس را برقرار کند و خواستار ایجاد گذرگاه‌های بشردوستانه با کمک‌های پزشکی، غذا و آب برای غیرنظامیان در نوار غزه شود. عدم اقدام سریع، سخنان وزیر دفاع اسرائیل وجود دنیای اورولی (اشاره به کتاب مزرعه حیوانات جورج اورول) را تایید می‌کند.

منبع: خبرآنلاین