جنگ اوکراین

خلیج فارس:شهروندانی که به روستای کامیانکا بازگشتند، جایی که عمیق‌ترین آثار جنگ بین روسیه و اوکراین در آن قابل مشاهده است، در تلاش هستند تا با ساختن خانه‌های خود زندگی خود را بازسازی کنند.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو، روستای کامیانکا واقع در منطقه خارکف اوکراین در مارس ۲۰۲۲ پس از حملات شدید به تصرف ارتش روسیه درآمد و حدود ۶ ماه در دست روسیه باقی ماند.

تقریباً تمام خانه‌های کامیانکا که نیرو‌های اوکراینی در اوایل ماه سپتامبر کنترل آن‌ها را دوباره به دست گرفتند، در این حملات آسیب جدی دیدند. اوکراینی‌ها به روستایی بازگشتند که زیرساخت‌ها و جاده‌ها ویران شده بودند و اکنون خانه‌های خود را تعمیر می‌کنند و برخی در حال بازسازی خانه‌ها هستند.

در کامیانکا، که جمعیت آن قبل از جنگ تقریباً ۱۲۰۰ نفر بود، در حال حاضر تقریباً ۷۰ نفر زندگی می‌کنند.

ولودیمیر کورنیچا گفت که او در اینجا متولد شده است و به همین دلیل است که بازگشته و اکنون در حال بازسازی خانه است.

وی در توضیح آنچه که در آغاز جنگ سال گذشته تجربه کرد، گفت: روستای ما در ماه مارس سال گذشته توسط ارتش روسیه بمباران شد. حملات با هواپیما، موشک و آتش توپخانه انجام شد. در درگیری ها، تانک‌های روسی به سمت خانه‌ها شلیک کردند.

کورنیچا با بیان اینکه خانه‌های روستا در جریان این حملات بمباران شده و آسیب دیده است، گفت: خانه من به ویرانه تبدیل شد، اکنون در حال بازسازی خانه‌ها هستیم، همین امر در مورد دیگر خانه‌های روستا نیز صدق می‌کند. خانه‌های پدر و مادرم، برادرم و خواهرم ویران شده است. من در اینجا اقوام زیادی داشتم. همه خانه‌های آن‌ها توسط روس‌ها ویران شد.

او با اشاره به اینکه این روستا بین مارس تا سپتامبر ۲۰۲۲ در دست ارتش روسیه بود، اظهار داشت که در حال حاضر حدود ۷۰ غیرنظامی به روستای کامیانکا بازگشته اند که جمعیت آن قبل از جنگ ۱۲۰۰ نفر بوده است.

لیدمیلا، همسر ولودیمیر کورنیچا نیز با بیان اینکه ترک روستا برای آن‌ها به دلیل جنگ سخت بود، گفت: ما مجبور شدیم زندگی خود را اینجا رها کنیم، این کار بسیار سختی است، گاو‌های ما اینجا ماندند، اگر از اینجا نمی‌رفتم زنده نمی‌ماندم. آن‌هایی که از اینجا فرار کردند گریه می‌کردند ما هم نمی‌دانستیم کجا برویم سگ هایمان را با خودمان بردیم.

کورنیچا با بیان اینکه مدتی نزد بستگان خود در منطقه دنیپرو ماندند، گفت: پس از اینکه ارتش ما کامیانکا را نجات داد، به روستا بازگشتیم و زندگی جدیدی را آغاز کردیم.

خلیج فارس:شهروندانی که به روستای کامیانکا بازگشتند، جایی که عمیق‌ترین آثار جنگ بین روسیه و اوکراین در آن قابل مشاهده است، در تلاش هستند تا با ساختن خانه‌های خود زندگی خود را بازسازی کنند.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو، روستای کامیانکا واقع در منطقه خارکف اوکراین در مارس ۲۰۲۲ پس از حملات شدید به تصرف ارتش روسیه درآمد و حدود ۶ ماه در دست روسیه باقی ماند.

تقریباً تمام خانه‌های کامیانکا که نیرو‌های اوکراینی در اوایل ماه سپتامبر کنترل آن‌ها را دوباره به دست گرفتند، در این حملات آسیب جدی دیدند. اوکراینی‌ها به روستایی بازگشتند که زیرساخت‌ها و جاده‌ها ویران شده بودند و اکنون خانه‌های خود را تعمیر می‌کنند و برخی در حال بازسازی خانه‌ها هستند.

در کامیانکا، که جمعیت آن قبل از جنگ تقریباً ۱۲۰۰ نفر بود، در حال حاضر تقریباً ۷۰ نفر زندگی می‌کنند.

ولودیمیر کورنیچا گفت که او در اینجا متولد شده است و به همین دلیل است که بازگشته و اکنون در حال بازسازی خانه است.

وی در توضیح آنچه که در آغاز جنگ سال گذشته تجربه کرد، گفت: روستای ما در ماه مارس سال گذشته توسط ارتش روسیه بمباران شد. حملات با هواپیما، موشک و آتش توپخانه انجام شد. در درگیری ها، تانک‌های روسی به سمت خانه‌ها شلیک کردند.

کورنیچا با بیان اینکه خانه‌های روستا در جریان این حملات بمباران شده و آسیب دیده است، گفت: خانه من به ویرانه تبدیل شد، اکنون در حال بازسازی خانه‌ها هستیم، همین امر در مورد دیگر خانه‌های روستا نیز صدق می‌کند. خانه‌های پدر و مادرم، برادرم و خواهرم ویران شده است. من در اینجا اقوام زیادی داشتم. همه خانه‌های آن‌ها توسط روس‌ها ویران شد.

او با اشاره به اینکه این روستا بین مارس تا سپتامبر ۲۰۲۲ در دست ارتش روسیه بود، اظهار داشت که در حال حاضر حدود ۷۰ غیرنظامی به روستای کامیانکا بازگشته اند که جمعیت آن قبل از جنگ ۱۲۰۰ نفر بوده است.

لیدمیلا، همسر ولودیمیر کورنیچا نیز با بیان اینکه ترک روستا برای آن‌ها به دلیل جنگ سخت بود، گفت: ما مجبور شدیم زندگی خود را اینجا رها کنیم، این کار بسیار سختی است، گاو‌های ما اینجا ماندند، اگر از اینجا نمی‌رفتم زنده نمی‌ماندم. آن‌هایی که از اینجا فرار کردند گریه می‌کردند ما هم نمی‌دانستیم کجا برویم سگ هایمان را با خودمان بردیم.

کورنیچا با بیان اینکه مدتی نزد بستگان خود در منطقه دنیپرو ماندند، گفت: پس از اینکه ارتش ما کامیانکا را نجات داد، به روستا بازگشتیم و زندگی جدیدی را آغاز کردیم.