خلیج فارس:بازار خرید شب عید در آستانه سال نو رونق پیدا کرده است و مردم گیلان در روزهای پایانی اسفند برای خرید مایحتاج نوروزی خود به بازار و مراکز خرید مراجعه می‌کنند.
خلیج فارس: امسال خریدهای پایان سال و شب عید گویا کمی متفاوت شده است.
به گزارش خلیج فارس؛ هرچند بازار بوشهر شلوغی پیش از نوروز را دارد، اما دقیق تر که نگاه کنید، مشتریانی را می بینی که دست شان در جیب است و دست دیگرشان را سپر قرار داده اند که به رهگذر دیگری نخورند. خلاصه اش می شود خرید کمتر.گپ و گفتی با مغازه داران نیز حکایت از آن دارد که اوضاع کاسبی برایشان راضی کننده نبوده و معتقدند بیشتر مردم برای تماشا می آیند تا خرید.
حسین که در پاساژ ملت بوشهر لباس بچه گانه می فروشد به خبرنگار خلیج فارس می گوید: بازار کساد است و رونق همیشگی اش در ایام عید را ندارد. خودش هم دلیلش را این می داند: مردم در خرج خوراک و شکم زن و بچه مانده اند، باید هم خرید لباس شب عید اولویت شان نباشد.
در همین گفتگوها با مغازه داران، مشتریانی نیز وارد مغازه ها شدند که پس از پرسیدن قیمت ها، از خرید منصرف می شوند.
آنچه محسوس است، اینکه هرچند بازار بوشهر این روزها هرچند شلوغ تر به چشم می آید، ولی خریدهای مردم کاهش داشته است.
همین اتفاق در نمایشگاه فروش بهاره بوشهر هم مورد توجه خبرنگار ما قرار گرفت.
آنجا، برخی غرفه داران آجیل یا پوشاک که سابقه حضور در نمایشگاه سالیان قبل را داشتند، می گفتند امسال تا اینجا فروش شان کمتر از قبل بوده و امیدشان به روزهای پایانی نمایشگاه است که حقوق های سایر اقشار پرداخت شود تا کاسبی آنها هم رونق بیشتری بگیرد.
غلامی که فرهنگی بازنشسته است، می گوید: گرانی باعث شده زندگی بر بسیاری از حقوق بگیران و بازنشسته ها سخت بگذرد و ایام عید که فصل دید و بازدید است، بسیاری از مردم غمی در دل شان باشد که چگونه پذیرای اقوام باشند. برخی هم ناچارند قید صلحه رحم را بزنند تا هزینه ای به دیگران تحمیل نکنند.
شهروند دیگری هم معتقد است: مسئولان ظاهرا در ایران دیگری زندگی می کنند که دائما از کاهش تورم سخن می گویند، ولی این اتفاق برای مردم ملموس نیست و قیمت ها در بازار فراتر از تصور مشتریان می باشد.
مسعود با اشاره به طرح های سبد کالا که دومین مرحله آن فعال شده، اضافه کرد: این طرح می توانست دم عیدی به اقشار ضعیف و متوسط جهت خرید بخشی از مایحتاج شان کمک کند، اما وقتی به فروشگاه رفتم، مشخص شد که باید در حسابت مبلغی نزدیک به اعتبار شارژ شده باشد نا امکان خرید داشته باشید. متاسفانه در وضعیتی که جیب مردم خالی تر از سال های قبل است، کمک دولت هم شرطی شده است.
نهایتا اینکه، نگاه مشتریان و صرفا پرسیدن قیمت ها، به روشنی اوضاع بازار شب عید در بوشهر را نشان می دهد. امیدواریم گشایشی برای سفره مردم رقم بخورد که گرانی ها جلوی استشمام بوی خوش بهار را نگیرد.
خلیج فارس:تب سرمایه‌گذاری در صنعت دارو‌های لاغری بالا رفته است. پیش‌بینی می‌شود تا سال۲۰۳۰ میزان فروش سالانه دارو‌های کاهش وزن به ۸۰میلیارد دلار بالغ خواهد شد و دو شرکت اصلی در این زمینه ۹۰درصد بازار را در اختیار بگیرند. اشتهای سرمایه‌گذاران برای خرید سهام این دو شرکت در ماه‌های اخیر بسیار بالا بوده است.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از دنیای اقتصاد؛ دارو‌های کاهش وزن موسوم به آگونیست‌های glp-۱ به مصرف‌کنندگان آنها کمک می‌کنند از چربی‌های بدن بکاهند و همراه با آن عوارض چاقی روی سلامت را کاهش دهند. در واقع این دارو‌ها می‌توانند آثار شگرفی بر سلامت و زندگی مصرف‌کنندگان آنها داشته باشند.
از ژوئن ۲۰۲۱، یعنی هنگامی که تزریق «ویگووی «(اولین داروی لاغری glp-۱ در آمریکا) آغاز شد، ارزش بازار شرکت خدمات لاغری و تندرستی «دابلیو دابلیو» حدود ۹۰درصد سقوط کرد. در ۲۸فوریه بود که اپرا وینفری، مجری، نویسنده و فعال رسانه‌ای آمریکایی اعلام کرد از هیات‌مدیره این شرکت جدا خواهد شد و تمام سهام خود را می‌فروشد تا از بروز شائبه تعارض منافع به‌دلیل اینکه خود او هم مصرف کننده glp-۱است، اجتناب کند.
در ۲۸فوریه بود که اپرا وینفری، مجری، نویسنده و فعال رسانه‌ای آمریکایی اعلام کرد از هیات‌مدیره این شرکت جدا خواهد شد و تمام سهام خود را می‌فروشد تا از بروز شائبه تعارض منافع به‌دلیل اینکه خود او هم مصرف کننده glp-۱است، اجتناب کند. براساس گزارش اکونومیست، همین حالا هم غول‌های صنایع غذایی مانند شرکت نستله در حال برنامه‌ریزی برای آینده‌ای هستند که در آن دارو‌ها تقاضا برای تنقلات شیرین را کاهش می‌دهند.
روسای شرکت‌های تولیدکننده کالا‌های مصرفی در تازه‌ترین صورت‌های مالی سه‌ماهه خود (مربوط به فصل چهارم ۲۰۲۳)، دوبرابر بیشتر از دوره قبلی، به موضوع دارو‌های کاهش وزن اشاره کرده‌اند.
با این حال، بزرگ‌ترین تاثیر این دارو‌ها تاکنون برای سازندگان آنها بوده است. فروش داروی ضد چاقی «ویگووی» که توسط یک شرکت دانمارکی به نام «نوو نوردیسک» توسعه یافته است، از ۸۷۶میلیون دلار در سال۲۰۲۲ به ۴.۵میلیارد دلار در سال۲۰۲۳ افزایش یافته است. این شرکت انتظار دارد امسال این میزان دوبرابر شود. همچنین داروی «زپ باند» در ماه نوامبر توسط «ایلای لی‌لی» غول داروسازی آمریکایی در ایالات متحده عرضه شد، انتظار می‌رود در اولین سال از عرضه کامل این دارو، فروشی برابر با ۲.۹میلیارد دلار داشته باشد.
طبق داده‌های بلومبرگ، پیش‌بینی می‌شود تا سال۲۰۳۰ میزان فروش سالانه دارو‌های کاهش وزن به ۸۰میلیارد دلار بالغ خواهد شد. همچنین انتظار می‌رود «ایلای لی‌لی» و «نوو نوردیسک» بیش از ۹۰درصد بازار را در اختیار بگیرند. اشتهای سرمایه‌گذاران برای خرید سهام این دو شرکت به اندازه رژیم‌گیرندگان برای محصولات آن، سیری‌ناپذیر بوده است.
طی سه سال گذشته، ارزش بازار «نوو نوردیسک» بیش از سه‌برابر بالا رفته و به رقم ۵۶۰میلیارد دلار رسیده است و آن را به یکی از باارزش‌ترین شرکت‌های اروپایی بدل کرده است.
ارزش شرکت «ایلای لی‌لی» ۷۴۰ میلیارد دلار است که بیش از دو برابر ارزش آن در آغاز سال۲۰۲۳ است. آنها اکنون دو شرکت بزرگ داروسازی جهان از نظر ارزش بازار هستند. صحبت‌های هیجان‌انگیزی درباره اولین شرکت تریلیون دلاری این صنعت و دومین شرکت وجود دارد.
اما برای تحقق این انتظارات عالی، «ایلای لی‌لی» و «نوو نوردیسک» باید به اندازه کافی دارو تولید کنند تا تقاضای بازار را تامین کنند، مشتریان خود را گسترش دهند و از گروهی از رقبای دیگر دورنگه دارند.
آگونیست‌ها یا هم‌کنش‌های glp-۱ به طرز شگفت‌انگیزی موثر و نسبتا ایمن هستند. این دارو‌ها که در ابتدا برای کمک به بیماران دیابتی برای تحریک تولید انسولین معرفی شدند، پاسخ بدن به غذاخوردن را تنظیم می‌کنند و احساس سیری ایجاد می‌کنند؛ به‌طوری‌که اشتها سرکوب می‌شود.
بیمارانی که آنها را مصرف می‌کنند نسبت به افرادی که در برنامه‌های دیگر مدیریت وزن قرار دارند، وزن بیشتری از دست می‌دهند. در آزمایش‌های بالینی، کاربران «ویگووی» به‌طور متوسط حدود ۱۵درصد از وزن بدن خود را کم می‌کنند. برای مصرف‌کنندگان داروی «زپ باند» این میزان حدود ۲۰درصد بوده است.
تقاضای فزاینده
با توجه به اینکه ۲.۷میلیارد نفر یا ۳۸درصد از افراد بالای پنج سال چاق هستند یا اضافه‌وزن دارند، طبق اعلام فدراسیون جهانی چاقی، تقاضا برای این دارو‌ها نیز خیلی بالاست. از آنجا که تزریق‌ها باید به جای یک بار تزریق به صورت هفتگی انجام شوند، هرچقدر افراد بیشتری درمان را شروع کنند، تقاضای کلی برای این محصول سریع‌تر افزایش می‌یابد.
در حال حاضر این تقاضا به قدری سریع در حال افزایش است که «ایلای لی‌لی» و «نوو نوردیسک» برای پاسخ‌گویی به تقاضای فزاینده بازار با دشواری مواجه هستند. تولید دارو‌ها به دو جزء اصلی نیاز دارد: ماده موثره و «قلم‌های لاغری» که بیماران برای تزریق دارو از آنها استفاده می‌کنند.
در حال حاضر یافتن هر دو مورد در بازار دشوار است. نه شرکت دانمارکی و نه رقیب آمریکایی‌اش توضیح نداده‌اند که چرا نمی‌توانند مواد شیمیایی بیشتری را در اختیار داشته باشند؛ اما به وضوح این یک مشکل است.
کمبود ماده سماگلوتاید که در واقع نقطه قوت «ویگووی» است، «نوو نو ردیسک» را مجبور کرده است که عرصه نسخه قرص «ویگووی» را به تعویق بیندازد. ساخت این قرص آسان‌تر است و استفاده از آن آثار ناخوشایند کمتری دارد؛ اما برای تولیدش نیاز به ۲۰برابر ماده فعال دارد.
ساختن قلم‌های باریک به خودی خود برای ویگووی و زپ باند یک چالش بوده است. این قطعات در کارخانه‌های تخصصی ساخته می‌شوند. هر دو شرکت ایلای لی‌لی و نو و نوردیسک میلیارد‌ها دلار برای افزایش عرضه از طریق همکاری با تولیدکنندگان یا ایجاد ظرفیت انحصاری خود سرمایه‌گذاری می‌کنند.
در ماه نوامبر شرکت آمریکایی اعلام کرد قصد دارد ۲.۵میلیارد دلار برای ساخت یک کارخانه جدید در آلمان سرمایه‌گذاری کند. در همان ماه نوو نوردیسک اعلام کرد مبلغ ۶میلیارد دلار برای توسعه ظرفیت تولید در محل سایت خود در دانمارک سرمایه‌گذاری خواهد کرد.
در فوریه، شرکت مادر نوو نوردیسک با پرداخت ۱۶.۵میلیارد دلار برای «کاتالنت» یک تولیدکننده بزرگ آمریکایی موافقت کرد تا تولید را برای بازار بزرگ آمریکا تقویت کند. به‌رغم این سرمایه‌گذاری‌ها، تحلیلگران انتظار دارند تقاضا برای حداقل چند سال از عرضه پیشی بگیرد.
مشکل بیمه
ظرفیت محدود تولید از یک جهت مشکلات دیگر را از نظر‌ها پنهان کرده است. تاکنون تنها نیمی از ۱۱۰میلیون آمریکایی که از چاقی رنج می‌برند از طریق بیمه درمانی خود می‌توانند به این دارو‌ها دسترسی داشته باشند. ایلای لی‌لی و نوو نوردیسک برای دستیابی به پیش‌بینی درآمد مطلوب، باید دارو‌های خود را در اختیار دامنه وسیع‌تری از بیماران قرار دهند.
طرح مدیکر که یک برنامه ملی بیمه اجتماعی دولت آمریکاست، طبق قانون از پوشش بیمه‌ای دارو‌های کاهش وزن منع شده است. هزینه‌های بالای این دارو‌ها سبب شده است حتی بیمه‌های خصوصی هم ورود به این عرصه را به تعویق بیندازند.
حتی اگر تخفیف‌ها به این معنی باشد که آنها معمولا حدود ۶۰درصد از قیمت فهرست ویگووی در آمریکا یعنی رقمی در حدود ۱۶هزار دلار در سال را می‌پردازند، بسیاری از شرکت‌های بیمه، تمایلی به پوشش هزینه داروی گران‌قیمتی که باید به‌طور نامحدود مصرف شود، ندارند. برای همراه کردن شرکت‌های بیمه، این دو شرکت آزمایش‌هایی را انجام می‌دهند تا اثبات کنند glp-۱ چیزی بیش از یک داروی کمک به کاهش وزن است.
آزمایش شرکت نوو نوردیسک نشان داده است ویگووی خطر ابتلا به مشکلات قلبی عمده را تا ۲۰درصد کاهش می‌دهد. همچنین ایلای لی‌لی در حال انجام آزمایشی عظیم با ۱۵هزار شرکت‌کننده است که قرار است در سال۲۰۲۷ پایان یابد. این آزمایش تاثیر تیرزپاتید، ماده فعال در زپ باند بر سلامت کلی و طول عمر بزرگسالان چاق را مورد بررسی قرار می‌دهد.
همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد glp-۱ به شرایطی مانند وقفه تنفسی در خواب، بیماری مزمن کلیوی، بیماری آلزایمر و بیماری کبدچرب نیز کمک می‌کند.
البته استفاده از دارو‌های glp-۱ برای درمان این بیماری‌ها هنوز به تایید مراجع ذی‌صلاح نرسیده است. اما دیوید رازینگر از بانک سرمایه‌گذاری «لیرینک پارتنرز» عقیده دارد با نمایان شدن مزایای این دارو‌ها در زمینه سلامت، اجتناب از ارائه پوشش بیمه‌ای برای بیمه‌گران دشوارتر می‌شود.
چالش رقابت
شرکت ایلای لی‌لی و نوو نوردیسک ممکن است به مرور بر مشکلات ظرفیت و پوشش فائق آیند. در این صورت یک چالش سوم باقی می‌ماند، رقابت. بازار پر رونق، سیل افراد نامطلوب، از داروخانه‌های بزرگ گرفته تا استارت‌آپ‌های بیوتکنولوژی را به راه انداخته است.
بلومبرگ تخمین می‌زند که نزدیک به ۱۰۰کاندیدا برای دارو‌های کاهش وزن در مراحل مختلف توسعه هستند. بیشتر تقلیدکنندگان در حال اصلاح رویکرد glp-۱ برای ساخت دارو‌هایی هستند که با کاهش وزن بیشتر یا استفاده آسان‌تر از دارو‌های موجود پیشی می‌گیرند.
یک ایده برای افزایش اثربخشی ترکیب glp-۱ با سایر آگونیست‌ها است. زپ باند در حال حاضر از یک هم‌کنش به نام gip همراه با glp-۱ برای افزایش مصرف انرژی، کاهش تجمع چربی و کاهش حالت تهوع استفاده می‌کند. «وایکینگ تراپوتیک» یک شرکت بیوتکنولوژی آمریکایی، از کوکتل مشابهی استفاده می‌کند. در ۲۷فوریه این شرکت داده‌های آزمایشی را به اشتراک گذاشت که نشان می‌داد داروی ضد چاقی آن به بیماران کمک می‌کند حتی در مقایسه با زپ باند وزن بیشتری کم کنند.
به دنبال انتشار این ادعا، قیمت سهام وایکینگ بیش از دوبرابر شد. دارویی که توسط شرکت «بورینگر اینگلهایم» یک شرکت داروسازی آلمانی و «زیلاند فارما» یک شرکت بیوتکنولوژی دانمارکی، درحال توسعه است، از هم‌کنش‌های دیگری به نام Glucagon در ترکیب با glp-۱ برای کاهش وزن و مبارزه با بیماری‌های کبدی استفاده می‌کند.
رقبای دیگر، مانند فایزر، غول دارویی آمریکایی و «کارموت تراپوتیک» یک شرکت بیوتکنولوژی که در ماه دسامبر توسط Roche، یک غول بزرگ سوئیسی، به مبلغ ۲.۷میلیارد دلار خریداری شد، تلاش خود را بر روی از بین بردن نیاز به سوزن‌ها متمرکز کرده‌اند.
دارو‌های خوراکی علاوه بر ارزان‌تر بودن و تولید آسان‌تر، مانند بسیاری از دارو‌های تزریقی نیازی به یخچال ندارند. این باعث می‌شود که آنها برای بیماران در کشور‌های فقیرتر که بسیاری از آنها نیز با بحران چاقی روبه‌رو هستند، اما فاقد تجهیزات «زنجیره سرد» هستند، مناسب‌تر از انواع تزریقی هستند.
خلیج فارس:گزارش‌ها حاکی از آن است که نیسان ترا راهی بازار خودرو کشور شده‌است.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین، این خودرو یک شاسی بلند دو دیفرانسیل میان سایز است؛ قرار بر این است، نیسان ترا (ژنگژو/نیسان پالادین) با شاسی مستقل دو دیفرانسیل مونتاژ شود. این خودرو در کارخانه مشترک دانگ فنگ و نیسان در چین تولید می‌شود.
نسخه فعلی آن در سال ۲۰۲۲ معرفی شده‌است.
ابعاد
۴۸۸۲× ۱۸۵۰× ۱۸۷۵ و. فاصله دو محور ۲۸۵۰ م م، وزن ۲۰۲۵ کیلوگرم و وزن ناخالص آن ۲۵۰۱ کیلوگرم و ۵ صندلی با رینگ ۱۸ اینچ
فنی
موتور ۴ سیلندر ۱۹۹۷ سی سی توربو MIVEC میتسوبیشی ۱۶۸ کیلووات ۳۶۰ نیوتن متر + جعبه دنده اتوماتیک ۸ سرعته ZF و حالت‌های مختلف رانندگی شامل حالت‌های نرمال، اسپرت، برفی، ماسه ای، گل و لای، اکو، خودکار و دستی است.
امکانات
صندلی جلو برقی ۸ حالته، تهویه مطبوع اتوماتیک دو قسمتی، ترمز اضطراری (HBA)، سیستم ضد واژگونی (RMI)، دستیار حرکت در سربالایی (HSA)، نمایشگر هشدار آسیب دیدگی لاستیک (HAZ)، ترمز و توقف هوشمند (AVH) کنترل سرعت هنگام پارک (CDP)، کشش موتور (EDC)، کروز کنترل، ۴ رادار عقب،
خلیج فارس: علی فرحبخش در دنیای اقتصاد نوشت: اوایل دهه ۶۰ در یک صبح زود زمستانی، درحالیکه با کتاب و دفتر در زیر بغل، عازم مدرسه بودم، ناگهان متوجه جمعیت انبوهی شدم که مقابل یکی از کیوسک‌های مطبوعاتی در انتظار روزنامه‌های کثیرالانتشار بودند. برایم بسیار جالب بود تا بدانم قرار است چه خبر داغی در این نشریات به چاپ برسد که مردم آنقدر برای شنیدن آن بی‌صبری می‌کنند. مسیر خود را کج کردم و خود را به آن جمعیت انبوه رساندم. قرار بود فرم خرید اتومبیل پیکان در یکی از روزنامه‌ها به چاپ برسد و پس از ارسال فرم از سوی متقاضیان، نام برندگان این لاتاری پرهیجان در روزنامه‌ها منتشر شود. از قضا بین دو روزنامه معروف آن زمان یعنی کیهان و اطلاعات رقابت سنگینی برای انتشار سریع‌تر لیست این افراد خوش‌اقبال در جریان بود. (روشی که پس از گذشت سه‌دهه دوباره به آن بازگشته‌ایم و فقط به جای اوراق کاغذی از سایت‌های اینترنتی در اجرای آن استفاده می‌کنیم.)
نزدیک سه دهه پس از انقلاب، خودروسازان داخلی با اتکا به خیل عظیم جمعیت شاغل در این صنعت، به سیاستگذاران گوشزد می‌کردند که هرگونه انحصارزدایی از این صنعت و باز کردن درهای بازار روی خودروهای خارجی، به بیکاری گسترده یا حتی بروز بحران‌های اجتماعی منجر خواهد شد. بالاخره تصمیم‌سازان کشور متقاعد شدند که اندک اندک و با تعرفه‌های سنگین، راه دستیابی به خودروهای خارجی را بگشایند.
نقل است که پس از فروپاشی دیوار برلین، مردم آلمان شرقی که در تمام عمر خود فقط خودرویی موسوم به «ترابانت» همچون پیکان ما را دیده بودند، به سوی نمایشگاه‌های اتومبیل در آلمان غربی یورش آوردند تا چشمشان به روی مدل‌های جدید اتومبیل‌های غربی روشن شود.
به هرحال همان‌طور که ورود بانک‌های خصوصی به عرصه رقابت با بانک‌های دولتی، انگیزه مضاعفی برای این بانک‌ها به‌منظور ارتقای خدمات خود به مشتریان ایجاد کرد، ورود خودروهای خارجی به کشور نیز تولیدکنندگان داخلی را برآن داشت که هم تولیدات خود را متنوع سازند و هم با وجود تورم دورقمی، قیمت‌های اسمی را ثابت نگه دارند (که عملا به مفهوم ارزان شدن خودروهای داخلی بود) و هم امکان فروش اقساطی و لیزینگ را برای مشتریان فراهم آورند.
جایی که امید آن می‌رفت با کاهش تدریجی تعرفه‌ها، امکان یک رقابت عادلانه فراهم شود و مشتریان ایرانی نیز قادر باشند به خودروهایی با کیفیت بهتر و قیمت ارزان‌تر دست یابند. اما با شروع به کار شورای رقابت از ابتدای دهه۹۰، عملا تیشه بر ریشه رقابت در بازار زده شد.
به‌نظر می‌رسید این شورا اساسا مساله انحصارزدایی و عوامل مخل رقابت را در صنایع و حتی اصناف و سازمان‌های حرفهای عملا به گوشه‌ای انداخته و رسالت تاریخی خود را بر قیمت‌گذاری خودروهای داخلی بنا نهاده است. در بازارهای انحصاری عملا سطح عرضه، میزان قیمت را تعیین می‌کند و مشخص نیست چگونه این سازمان فقط به تعیین قیمت می‌پردازد و هیچ‌گونه برآوردی از سطح تولید ندارد.
به هر حال بازگشت تحریم‌ها اثبات کرد که کاهش سطح تولید و ایجاد انتظارات تورمی، نقش تعیین‌کننده‌ای در قیمت‌های بازار دارد؛ ولی کارشناسان این سازمان بدون توجه به واقعیت‌های موجود و فقط بر مبنای مدل‌های گذشته‌نگر، اقدام به تعیین قیمت‌ها می‌کردند. رئیس شورای رقابت ادعا کرده بود قیمت‌ها آنچنان تعیین شده است که هم برای تولیدکنندگان و هم برای مصرف‌کنندگان منصفانه باشد؛ درحالیکه مکانیزم قیمت‌گذاری عملا یک بازی باخت-باخت را برای طرفین معامله ترسیم کرده است.
با همه آنچه درباره شرایط درونی و بیرونی حاکم بر صنعت خودرو گفته شد، اکنون زمزمه‌های بسیاری درباره خصوصی‌سازی در صنعت خودرو به گوش می‌رسد؛ اما بیش از اجرای هر برنامه‌ای سیاستگذار باید ابتدا مشخص کند که هدف از خصوصی‌سازی چیست؟
اولین و مهم‌ترین هدف در سیاست خصوصی‌سازی ارتقای بهره‌وری است؛ زیرا همواره فرض اولیه بر آن قرار می‌گیرد که بهره‌وری بخش خصوصی به‌دلیل نمایندگی مدیران از سوی سهامداران و افزایش انگیزه برای سودآوری بیش از بخش دولتی است. حال سوال اساسی آن است که آیا تحقق این امر در شرایط فعلی امکان‌پذیر است؟
در فصول اولیه کتاب‌های اقتصاد خرد مقدماتی، اصل مهمی به‌عنوان نقطه تعطیلی بنگاه مطرح می‌شود که به لحاظ فرمولیزاسیون ریاضی چنین تعریف می‌شود (P<AVC یا نقطه‌ای که قیمت از هزینه متغیر متوسط کمتر است) مصداق بارز این رابطه ریاضی را می‌توان در شرایط فعلی در صنعت خودرو دید که در آن قیمت فروش دستوری حتی هزینه تامین قطعات خودرو را پوشش نمی‌دهد. به این ترتیب صنعت خودرو به مجموعه بنگاه‌هایی مبدل شده‌اند که به جای هدف حداکثرسازی سود، هدف حداکثرسازی زیان را نشانه گرفته‌اند؛ زیرا هرچه سطح تولید را افزایش دهند، به جای سود، زیان بیشتری را در کیسه سهامداران ثبت می‌کنند.
با ترسیم معادلات فوق آیا بخش خصوصی واقعی حاضر است در صنعت خودرو مشارکت کند و با آوردن سرمایه به سختی به‌کف‌آورده، خود را در زیان خودروسازان سهیم کند؟ متاسفانه در توالی سیاستگذاری اقتصادی هیچ‌گاه به تقدم آزادسازی به‌خصوصی‌سازی توجه نشده است. اکنون در صنعت بانکداری بنگاه‌های خصوصی بسیاری یافت می‌شوند که نه تنها اختیاری در تعیین نرخ سود سپرده‌ها و نرخ سود تسهیلات خود ندارند، بلکه ساعت بالا رفتن و پایین رفتن کرکره شعب آنها نیز توسط دولت تعیین می‌شود. بنابراین برای مشتریان بانک‌ها اساسا مشخص نیست که کارکردن با یک بانک خصوصی یا یک بانک دولتی چه توفیری با یکدیگر دارند.
به هرحال در شرایط فعلی که سهام دو شرکت بزرگ ایران‌خودرو و سایپا که نزدیک ۹۰ درصد سهم بازار خودرو را به خود اختصاص داده‌اند، در بازار سهام مبادله می‌شوند و جزو سهام نقدشونده بورس هستند؛ اما در عمل اعضای هیات‌مدیره و مدیرعامل شرکت پس از آمدن هر وزیر جدید به تمامی تغییر می‌کنند، آیا همچنان می‌توان گفت که این صنایع به بخش خصوصی واگذار شده‌اند؟ مگر هدف خصوصی‌سازی در صنعت خودرو نباید اقتصادی شدن و تصمیم‌سازی برای تولید و عرضه توسط عاملان اقتصادی باشد؟ اگر اهداف دیگری مد نظر سیاستگذاران است، بهتر است آن را برای افکار عمومی تشریح کنند.
خلیج فارس: چالش‌های بازار اجاره مسکن با شدت و ضعف متفاوت، از گذشته در کشور وجود داشته است. حدود ۵۰ سال پیش هم مردم ایران در همین روزها شاهد اتخاذ تصمیمی تازه برای بهبود وضعیت اجاره مسکن بودند؛ تصمیمی که روزنامه اطلاعات در تاریخ ۲۶ دی ماه سال ۱۳۵۳ هم در صفحه نخست خود به آن اشاره کرد و از ممنوعیتی تازه در بازار اجاره مسکن خبر داد.
به گزارش خلیج فارس؛ این روزنامه در این باره نوشته است: «مالکان حق افزایش اجاره خانه را ندارند و پیش بینی می‌شود قانون منع افزایش اجاره‌بها از اول سال تمدید شود. هیچ یک از مالکان حق افزایش اجاره خانه را ندارند و در صورت فشار مالک، مستاجر می‌تواند به مراجع قانونی شکایت کند.»
اطلاعات همچنین آورده است: «این مطلب را وزیر مسکن و شهرسازی در پاسخ به سوالاتی که از طرف بانوان در کلوپ زنان آمریکا مطرح شده بود، عنوان کرد.»
اشاره روزنامه اطلاعات به در قانون تعدیل و تثبیت اجاره‌بها است که در بهمن‌ماه سال ۱۳۵۲ به تصویب رسیده بود و بر اساس آن، ملاک مال‌الاجاره اسفندماه سال ۱۳۵۱ تعیین شده و باید این اجاره‌بها تا آخر سال ۱۳۵۳ همچنان ثابت می‌ماند و افزایش ممنوع بود.
جالب است بدانیم که در ماده ۱ قانون تعدیل و تثبیت اجاره‌بها مصوب ۲۹ بهمن سال ۵۲ به صراحت آمده بود: «از تاریخ تقدیم این لایحه تا پایان سال ۱۳۵۳ هیچ گونه دعوایی به خواسته افزایش اجاره‌بهای مستغلات مسموع نمی‌باشدو دادخواست‌هایی که دراین فاصله تسلیم شود رد خواهد شد.»
منبع: فرارو
خلیج فارس: شما برای محبت به دیگران چه کار می‌کنید به آنها حرفهای زیبا می‌زنید و قربان صدقه‌شان می‌روید؟ برایشان هدیه می‌خرید و آن را در مناسبتی مناسب تقدیم می‌کنید؟ مدام مثل پروانه دور و برشان می‌چرخید تا بدانند حسابی هوایشان را دارید؟ شاید همه این کارها را انجام دهید اما یک کار هست که شاید کمتر به آن فکر کرده باشید، کاری که ناخودآگاه انجام می‌دهید بدون آنکه بدانید آن را برای ابراز محبت به دیگران انجام داده‌اید؛ غذا پختن. بله غذا درست کردن کاریست که خیلی از ما برای محبت به دیگران آن را انجام می‌دهیم و در واقع برای اینکه مهر خود را به دیگران نشان دهیم برای آنها آشپزی می‌کنیم. تصور کنید مادر خود را برای مدتی طولانی است که ندیده‌اید وقتی می‌خواهید او را ببینید دوست دارد بهترین غذاها را برای شما آماده کند. مدام می‌پرسد چه چیزی می‌خواهی برایت درست کنم؟ او سفره را با انواع غذاهایی که دوست دارید رنگین می‌کند و به این شکل محبتش را به شما نشان می‌دهد.
به گزارش خلیج فارس؛ در سکانسی از فیلم «پری» مهرجویی داداشی که نقشش را علی مصفا بازی می‌کند به پری با بازی نیکی کریمی می‌گوید: «چرا این سوپ را نخوردی مامان آن را با عشق برایت درست کرده بود.» با عشق درست کردن اصلاً طعم غذا را متفاوت می‌کند، حتماً همه ما تجربه‌اش را داریم. آشپزی برای رفع تکلیف کجا و با عشق و علاقه درست کردن یک غذا برای پذیرایی از عزیزدل کجا؟!
با این حساب هر چقدر زمان بیشتری برای پخت یک غذا صرف شود انگار میزان عشق و علاقه آشپز هم بیشتر بوده. پس از این رو می‌توان غذای ایرانی را غذایی عاشقانه دانست. غذایی که ساعت‌ها زمان برای پختنش صرف می‌شود. هزار جور فوت کوزه‌گری دارد و در نهایت طعم و عطرش دل همه را می‌برد. طرفدارانش هم فقط خود ایرانی‌ها نیستند و کافیست کسی یک لقمه از خورشت‌های دلبرانه به همراه پلوی زعفرانی را میل کرده باشد تا همیشه مرید آن شود.
محمود سال‌هاست در کانادا رستوران ایرانی دارد. او از کسانی می‌گوید که ایرانی نیستند اما عاشق غذای ایرانی‌اند: «درست است که بیشتر مشتریانی که به رستوران من می‌آیند ایرانی هستند اما همیشه مشتری‌هایی از سایر ملیت‌ها داریم. تعداد مشتریان از امریکا و کانادا و اروپا بیشتر است و از آسیای شرقی تقریباً می‌شود گفت مشتری خاصی نداریم. برعکس تصوری که فکر می‌کنند بیشتر عاشق کباب‌های ایران هستند، خورشت‌های ما اینجا خیلی طرفدار دارند خصوصاً خورشت قیمه. خیلی مشتری‌های خارجی می‌گویند که هیچ وقت چیزی مشابه آن نخورده‌اند. خصوصاً قیمه با سیب زمینی خیلی از طرفدار دارد و طرفدارش از قیمه بادمجان بیشتر است. در واقع می‌توانم بگویم غذاهایی که با بادمجان درست می‌شود خیلی از نظر ذائقه غیر ایرانی‌ها جذاب نیست. یک چیزی که خیلی غذاهای ایرانی را برای غیر ایرانی‌ها جذاب و دلپذیر می‌کند طعم زعفران است این مسأله آنقدر اهمیت پیدا کرده که خودشان زعفران را می‌خرند و در غذاهای مختلف استفاده می‌کنند. شما الان در سوپرمارکت‌های غیر ایرانی هم زعفران پیدا می‌کنید چون جای خود را باز کرده است.»
مهران ساکن هلند هم وقتی به رستوران‌های ایرانی مراجعه می‌کند تعداد زیادی از اروپایی‌ها و بویژه خود هلندی‌ها را می‌بیند که برای صرف غذا آمده‌اند. به عقیده او هلندی‌ها از غذای ملل استقبال خوبی می‌کنند و در این بین غذاهای ایرانی توانسته جای مخصوصی برای خود باز کند. حتی یک آشپز هلندی هم هست که در صفحه اینستاگرام خود آموزش پخت غذاهای ایرانی می‌دهد و خودش نیز دائم در حال یاد گرفتن طبخ انواع غذاهای ایرانی است.
مهران می‌گوید: «هلندی‌ها به خصوص به فسنجان ما خیلی علاقه دارند چون خودشان عاشق غذاهای شیرین هستند. معمولاً هم در رستوران ایرانی فسنجان یا کباب سفارش می‌دهند. من خودم چند باری که میهمان هلندی داشته‌ام برایشان فسنجان درست کردم و خیلی استقبال کردند. فسنجان شیرین را بیشتر از فسنجان ملس و ترش دوست دارند. به عقیده من اگر بخواهیم یک غذای صددرصد ایرانی را که معرف تمام ویژگی‌های غذای ایرانی باشد معرفی کنیم همان فسنجان بهترین انتخاب است. اینجا شام به عنوان وعده اصلی محسوب می‌شود و برای همین وعده غذایی خوب را شب صرف می‌کنند. در واقع مثل ایران نیست که بیشتر غذاهای چرب و برنجی را ناهار می‌خوریم. البته این را هم بگویم که شام حدوداً ساعت ۷ الی ۷:۳۰ شب صرف می‌شود و از این جهت با ایران تفاوت دارد.»
گفته‌های مهران را امانوئل که هلندی تبار است تأیید می‌کند. او به واسطه شغلش چند دوست ایرانی دارد که چند باری منزل آنها میهمان بوده. برای او انواع چاشنی‌هایی که ایرانی‌ها روی میز غذا استفاده می‌کنند خیلی جالب است. او فسنجان و به قول خودش یک خورشت را که با هویج خیلی زیاد درست می‌شود دوست دارد و ماست با خیار و سبزی هم به نظرش چیز خیلی خوشمزه‌ای است.
امیر هم که سال‌ها در یک رستوران ایرانی در آلمان کار کرده گفته‌های جالب توجهی دارد: «یکی از چیزهایی که خیلی به چشم من آمد و برایم جالب بود این بود که خیلی از آلمانی‌ها و اروپایی‌ها که به رستوران ما می‌آمدند از خوردن سالاد شیرازی بسیار شگفت زده می‌شدند. آنها سالاد شیرازی را یک غذای به اصطلاح شاداب‌کننده عنوان می‌کردند و به نظرشان چیزی بود که آدم را سرحال می‌آورد. ما خودمان وقتی می‌خواهیم سالاد شیرازی کنار غذا بخوریم نهایتاً یکی دو کاسه کوچک می‌خوریم اما با کمال تعجب می‌دیدم که چندین کاسه سالاد شیرازی قبل از غذا می‌خوردند. همیشه از مشتری‌ها سؤال می‌کردیم که سالاد شیرازی را با پیاز میل می‌کنند یا بدون پیاز و در کمال تعجب تمام غیر ایرانی‌هایی که سالاد شیرازی سفارش می‌دادند حتماً می‌خواستند پیاز داخل آن باشد. نکته جالب توجه این است که ما خودمان داخل ایران گاهی عاشق سالادهای فرنگی مثل سالاد سزار هستیم اما خارج از ایران همین سالاد شیرازی خودمان کلی طرفدار پیدا کرده است. یکی از مشتری‌ها هم یک بار عنوان کرد این سالاد را برای اولین بار در بازار تهران خورده و عاشق طعمش شده است.»
این روزها گرچه غذای ایرانی را با چند عنوان معروف مثل فسنجان، قیمه، قورمه سبزی، کباب و از این قبیل می‌شناسند اما غذاهایی هم هست که گذر زمان آنها را به دست فراموشی سپرده و نامشان را از یادها برده است؛ غذاهایی مثل نارنج پلو، سماق پلو، گشنیز پلو، والک پلو، دمپختک و سایر غذاهایی که روزگاری سر سفره‌های ایرانی جایی برای خود داشتند. همچنین تعداد زیادی از غذاهای نواحی وجود دارد که بومی مناطق مختلف ایران هستند و ما امروز نامی از آنها نمی‌شنویم. اگر بگوییم تغییر سبک زندگی و ظهور غذاهای جدید در این امر دخیل بوده بی‌راه نگفته‌ایم. از زمانی که پای فست فودها به سفره غذایی ما باز شد شاید بتوان گفت غذاهای محلی کم کم از سفره‌ها محو شدند. طعم فرآورده‌های گوشتی همراه با پنیر و خامه یک جورهایی نظرمان را نسبت به غذاهایی که با صبر و حوصله زیادی تهیه می‌شدند تغییر داده است. ساندویچ‌های غول پیکر آنچنان ترکیبی از مزه‌های مختلف به شما ارائه می‌دهند که دیگر شاید خیلی دلتان نخواهد سراغ غذایی مثل دمپختک بروید اما از آنجا که انسان به هر حال به ذات خویش برمی‌گردد، این روزها با تعداد زیادی از رستوران‌هایی مواجه می‌شویم که غذاهای محلی و ایرانی اصیل عرضه می‌کنند. همچنین آموزش غذاهای ایرانی در شبکه‌های اجتماعی رونق گرفته و این خبر خوبی است. به هر حال غذا بخش مهمی از فرهنگ ما محسوب می‌شود و ما برای روایت بخشی از خود به طعم و عطر دلنشین غذای ایرانی نیاز داریم؛ غذایی که سالیان سال وسیله ابراز محبت ما به آنها که دوستشان داریم نیز بوده است.
منبع: ایران
خلیج فارس: مرکز پژوهش‌های مجلس در جریان بررسی لایحه بودجه۱۴۰۳، پیشنهاد توزیع یارانه بنزین به افراد را ارائه کرده است. بر اساس این پیشنهاد، دولت باید از خردادماه سال آینده به سرپرست خانوار‌های فاقد خودرو به ازای هر نفر، ماهانه ۱۵ لیتر سهمیه بنزین اعطا کند که این سهمیه از محل حذف سهمیه خانوار‌های دارای سه خودرو و بیشتر تامین می‌شود.
به گزارش خلیج فارس؛ در این پیشنهاد، امکان تبادل سهمیه بنزین در یک بازار فراهم خواهد شد. البته تاکید شده است که دولت این حکم را بدون «هرگونه افزایش قیمت بنزین» انجام دهد. از نگاه مرکز پژوهش‌ها این طرح باعث تحقق اهداف عدالت در توزیع یارانه‌ها، مدیریت مصرف و پیشگیری از قاچاق بنزین خواهد شد. اخیرا برخی از نمایندگان مجلس نیز از طرح توزیع سهمیه به افراد دفاع کردند. گزارش‌ها حاکی از آن است که مصرف روزانه اکنون از ۱۱۵ میلیون لیتر گذشته است و پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال ناترازی بنزین ایران به ۱۵ میلیون لیتر در روز برسد.
مرکز پژوهش‌های مجلس ضمن انتقاد از نحوه تخصیص منابع سازمان هدفمندی یارانه‌ها، ضرورت به‌کارگیری سیاست‌های «غیرقیمتی» درباره حامل‌های انرژی را یادآور شد و پیشنهاد اختصاص سهمیه بنزین قابل‌معامله به سرپرستان خانوار را مطرح کرد. به گفته این نهاد کارشناسی، در حالی‌که ایرادات کارشناسی دخل‌وخرج سازمان هدفمندی یارانه‌ها همچنان به قوت خود پابرجاست، به نظر می‌رسد بودجه ۱۴۰۳ نقطه‌ضعف‌های تازه‌ای به آن افزوده است.
بر این اساس، همچنان دریافتی و پرداختی سازمان هدفمندی یارانه‌ها خارج از شمول منابع عمومی بودجه قرار دارد و عدم درج جزئیات منابع و مصارف قانون هدفمندی یارانه‌ها، امکان تحلیل آن را عملا از بین برده است.
پیشنهاد مرکز پژوهش‌ها
بازوی پژوهشی مجلس در تازه‌ترین ارزیابی خود از لایحه بودجه سال ۱۴۰۳ اعلام کرد که بخش مربوط به هدفمندی یارانه‌ها علاوه بر ایرادات سال‌های قبل، دچار ایرادات تازه‌ای شده است و از نظر این نهاد کارشناسی، رای مجلس به احکام تبصره ۸ توصیه نمی‌شود. مرکز پژوهش‌ها در ادامه با تاکید بر لزوم مدیریت مصرف بنزین و سایر ملاحظات، پیشنهاد کارشناسی خود مبنی بر اختصاص سهمیه قابل‌معامله بنزین به سرپرستان خانوار را ارائه کرد. بر این اساس، با توجه به عدم‌تحقق اهداف عدالت در توزیع یارانه‌ها، لزوم مدیریت مصرف و پیشگیری از قاچاق با شیوه توزیع فعلی یارانه بنزین، بازوی پژوهشی مجلس توجه به سیاست‌های غیرقیمتی در مورد ارائه بنزین با رویکرد بازتوزیع یارانه‌ها را پیشنهاد داده است.
در این پیشنهاد اصلاحی، دولت موظف خواهد بود از ابتدای خردادماه در سال ۱۴۰۳ به سرپرستان خانوار‌های فاقد خودرو، به ازای هر نفر ۱۵ لیتر بنزین اختصاص دهد. این بنزین از محل حذف سهمیه خانوار‌های دارای ۳ خودرو و بیشتر تامین می‌شود و امکان مبادله آن وجود خواهد داشت. در این اقدام قیمت بنزین در هیچ‌یک از نرخ‌های سهمیه‌ای و آزاد افزایش نخواهد داشت. طبق این پیشنهاد، دولت موظف است سهمیه سابق را برای حداکثر دو خودروی سواری در خانوار‌های دارای خودرو و نیز سایر سهمیه‌ها شامل خودروهای عمومی، وانت‌بار و موتورسیکلت حفظ کند. پیش‌تر برخی کارشناسان و نمایندگان مجلس نیز به این طرح اشاره کرده بودند و وزیر اقتصاد در خلال اظهارات پیشینش درباره این موضوع صحبت کرده بود.
ایراد جدید در بودجه
بر اساس گزارش بازوی پژوهشی مجلس، دو ایراد عمده به لایحه بودجه وارد است؛ نخست اینکه طبق روال نادرست و خلاف اصول سابق، در لایحه بودجه سال ۱۴۰۳ دریافتی‌ها و پرداختی‌های سازمان هدفمندی یارانه‌ها خارج از شمول منابع عمومی قرار گرفته و با سقف ۷۵۸ هزار میلیارد تومانی در تبصره ۸ ماده واحده درج شده است.
دومین ایراد نیز به این نکته باز می‌گردد که در لایحه بودجه ۱۴۰۳، جزئیات ارقام تشکیل‌دهنده منابع و سهم هر یک از مصارف درج نشده و این لایحه در این بخش دچار عدم شفافیت است. به عبارت دیگر، بودجه هدفمندی یارانه‌ها به واسطه عدم مشخص بودن جزئیات غیرقابل‌تحلیل است. از این گذشته، گره‌زدن سیاستگذاری انرژی و درآمد‌ها و هزینه‌های شرکت‌های دولتی حوزه انرژی به سیاست‌های رفاهی، منجر به مشکلات فراوانی شده است.
عدم شمول هدفمندی در منابع عمومی، مقایسه و تحلیل بودجه دولت را با خطای بزرگی همراه می‌کند. باید توجه کرد که گردش درآمد‌ها و هزینه‌های شرکت‌های دولتی از کانال سازمان هدفمندی یارانه‌ها منجر به شکل‌گیری یک خزانه‌داری دوم در کنار خزانه‌داری کل کشور می‌شود.
قانونی برای شکستن
بررسی لایحه بودجه ۱۴۰۳ حاکی از آن است که یکی از ایرادات همیشگی بودجه در بخش هدفمندی یارانه‌ها قرار است سال آینده نیز تکرار شود. بر این اساس، با اینکه با تصویب برنامه ششم توسعه در سال ۹۵، دولت مکلف شده منابع و مصارف قانون هدفمند کردن یارانه‌ها را در جدولی جداگانه در سقف منابع و مصارف عمومی لایحه بودجه درج کند، از سال ۹۶ تا به امروز این منابع و مصارف همواره خارج از سازوکار منابع عمومی و در تبصره ۱۴ قانون بودجه سنواتی درج شده است. این رویه در لایحه بودجه ۱۴۰۳ تداوم یافته و مورد نقد بازوی پژوهشی مجلس قرار گرفته است.
به نظر می‌رسد با توجه به الزام قانونی دولت، این رفتار در بودجه ۱۴۰۳، همانند سال‌های قبل از آن، هیچ توجیهی ندارد. از این گذشته در نظر گرفتن ۳ درصد تنخواه برای سازمان هدفمندی یارانه‌ها از سوی بانک مرکزی، مخدوش‌سازی سیاست پولی و یک سیاست تورم‌زاست. از همه مهم‌تر اختصاص ۴۰ درصد از منابع حاصل از فروش داخلی و صادراتی محصولات فرعی گاز به منابع هدفمندی یارانه‌ها ارتباطی به قانون هدفمندسازی یارانه‌ها ندارد و مغایر با مصوبه مجلس در برنامه هفتم است.
منبع: دنیای اقتصاد
خلیج فارس:همه ساله با نزدیک شدن به شب یلدا مردم برای گرامیداشت این آئین سنتی و قدیمی در بازار سنتی شهر زنجان اقدام به خرید تنقلات، هندوانه، انار، آجیل و… می‌کنند تا از میهمانان خود در این شب پذیرایی کنند.
خلیج فارس:قیمت گوشت مرغ در بازار روز برای تاریخ ۲۹ آذر ۱۴۰۲ اعلام شد.
به گزارش «خلیج فارس» به نقل از اقتصادآنلاین، بر اساس آن هر بسته گوشت جوجه کباب ران مرغ ۰.۹ کیلوگرم ۱۷۴ هزار تومان است.
قیمت گوشت مرغ چرخ کرده بسته بندی شده در بسته ۰.۵ گیلوگرم ۷۰ هزار تومان است برای خرید ساق مرغ هم باید ۲۶۱ هزار تومان پرداخت کنید.
قیمت سینه مرغ
قیمت سینه مرغ هم امروز ۲۶۱ هزار تومان اعلام شده است.
اخبار جدید قیمت گوشت مرغ۱۴۰۲
قائم مقام وزیر جهاد کشاورزی با اینکه مشکلی در تامین گوشت نداریم، گفت: بنابر برنامه ریزی صورت گرفته واردات گوشت قرمز به طور منظم در حال انجام است.
علیرضا پیمان پاک افزود: روزانه ۲۰۰ تا ۲۵۰ تن گوشت گرم گوسفندی و گوساله در حال توزیع است تا از این طریق کمبود داخل کشور تامین شود.
پیمان پاک از کاهش قیمت گوشت داخلی خبر داد و گفت: نرخ گوشت تولید داخل طی هفته‌های اخیر به سبب توزیع گوشت وارداتی کاهش معناداری داشته است.
