خلیج فارس:اعضای کاروانهای اعزامی ایران به بازیهای المپیک و پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس صبح امروز (سهشنبه) با حضور در حسینیه امام خمینی (ره) با حضرت آیتالله خامنهای رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.
منبع:فرارو
خلیج فارس:بدون شک مهمترین اتفاق المپیک ۲۰۲۴ پاریس برای ایران، مصدومیت حسن یزدانی در فینال کشتی آزاد و در جدال با رمضانوف بلغاری بود. بهت و حیرت نه فقط برای خود یزدانی و کادرفنی بلکه برای تمام تماشاگران حاضر در سالن و پای تلویزیون ایجاد شد.
پیش از شروع بازیها و با شکست دیوید تیلور مقابل آرون بروکس در انتخابی تیم ملی آمریکا، شاید برخی جوان آمریکایی را برای یزدانی خطرناک میدانستند، اما عده زیادی معتقد بودند او حریف تجربه نابغه ایرانی نمیشود. در جریان برگزاری مسابقات و با شکست بروکس و فینالیست شدن مرد بلغاری همه طلای المپیک را بر سینه یزدانی میدیدند، اما مدال او رنگ باخت و نقرهای شد.
در خصوص نوع مصدومیت آزادکار پرافتخار ایران شبههای وجود ندارد، اما هنوز علت وخامت مصدومیتش بعد از بازیهای آسیایی، تکرار آن در فینال المپیک پاریس و البته چگونگی سپری شدن پروسه درمانش اطلاعات درستی وجود ندارد. پس از آن که او در فینال المپیک با مصدومیت دوباره کتف روبهرو شد حرف و حدیثهای زیادی از سوی مسئولان صورت گرفت و عملکرد پزشکان جراح او زیر سؤال رفت!
قطعاً کسی نمیتواند به راحتی درباره عملکرد جراح صحبت کند، چرا که امر پزشکی کاملاً تخصصی است، اما اتفاقاتی که در حدود یک سال اخیر برای حسن یزدانی رخ داده نشان میدهد نظرات کارشناسی و تصمیمات شخصی در خصوص مصدومیت او باعث دردسر شده است.
پیش از رقابتهای جهانی ۲۰۲۳ حسن یزدانی در ناحیه کتف و شانه خود به شدت احساس درد داشته و بارها این موضوع را به پزشکان تیم ملی اعلام کرد. این درد و مصدومیت بعد از مسابقات شدت گرفت، اما به نظر میرسد به او گفته میشود مشکل خاصی ندارد. به هر شکل حسن یزدانی با شرایط نه چندان مطلوب راهی بازیهای آسیایی هانگژو شد. یزدانی در این بازیها به راحتی صاحب مدال طلا شد و توانست پاداش خوبی را هم به دست آورد.
پس از بازیها و در آبان ماه یزدانی کتف خود را جراحی کرد. در همان زمان جراح او در مصاحبههای متعددی تأکید کرد روند بهبود و برگشت یزدانی به تمرینات باید علمی و به درستی صورت گیرد و هرگونه بی احتیاطی میتواند منجر به بروز مشکلی دیگر برای او شود. دکتر اصلانی همچنین تأکید کرد که بعد از بازیهای آسیایی و با بررسی MRI، پارگی وسیعی در نزدیکی تاندون یزدانی وجود داشته و این موضوع را به مسئولان فدراسیون هم اعلام کرده بود. نکته جالب توجه اینکه این پزشک جراح میگوید در همان زمان به حسن یزدانی گفته که ضایعه ایجاد شد عمری یک ساله دارد و برای بازگشت به کشتی ممکن است به یک سال زمان نیاز باشد؛ که او ۹ ماه بعد در المپیک شرکت کرد!
در طول برگزاری مسابقات او در بازیهای المپیک و حتی تورنمنت مجارستان یزدانی مشکلی نداشت تا مشخص شود جراحی به خوبی انجام شده، اما آنچه باعث تعجب متخصصان شده بود، اینکه چرا شانه یزدانی باز بود. پس از مصدومیتی که در فینال رخ داد کادرفنی به شکل عجیبی به دکتر شادگان، پزشک رسمی اتحادیه جهانی کشتی انتقاد کردند که چرا شانه او را تیپینگ نمیکند و حتی بحثی میان شادگان و احسان امینی شکل گرفت!
بنابر آن چه پزشکان گفتهاند شانه یزدانی باید از همان ابتدای بازیها ساپورت و تیپینگ میشد نه آن که پس از آسیب دیدگی توقع این کار را روی تشک کشتی از دکتر شادگان داشته باشند! در واقع به نظر میرسد کم کاری پزشکان تیم ملی، سپری نشدن کامل روند درمان و عدم مراقبت از ناحیه آسیب دیده نقش مهمی در اتفاق فینال المپیک داشتهاند.
یکی از مواردی که باید به آن اشاره کرد نقش منفعل شخص حسن یزدانی است که به عنوان یک ورزشکار حرفهای و با تجربه در خصوص شرایط خود به خصوص مصدومیت در آستانه بازیهای مهم المپیک نتوانست رفتار درستی داشته باشد. حضور در بازیهای آسیایی حتی با توجیه دریافت پاداش زمانی که المپیک ۲۰۲۴ در پیش است، نمیتواند قابل قبول باشد. یزدانی باید بدون توجه به پاداش و حتی فشار مسئولان به فکر سلامتی خود و حضور قدرتمندانه در پاریس میبود. اگر اتفاق فینال در مراحل ابتدایی برای یزدانی رخ میداد، حالا خبری از نقره و البته پاداش المپیک هم نبود.
حالا حسن یزدانی باید دوباره جراحی شود و بدون شک روند ۱۰ ماه اخیر میتواند روی سلامتی این ورزشکار در آینده هم تأثیرگذار باشد. ورزشکاران ایرانی که بسیاری از آنها در تورنمنتهای معتبر و مهمی به مدال رسیدند، باید بیش از اینها برای تصمیمگیری قاطعیت داشته باشند و همه چیز را به دست پدر یا رئیس فدراسیون نسپارند.
منبع: تابناک
خلیج فارس:اولین نشست هیات اجرایی کمیته ملی المپیک بعد از برگزاری سی و سومین دوره بازیهای المپیک پاریس صبح امروز سه شنبه برگزار شد. سید مناف هاشمی دبیرکل کمیته ملی المپیک پس از این جلسه به تشریح موارد مطرح شده و مصوبات آن پرداخت.
وی در ابتدای این نشست گفت: این جلسه به بهانه سی و نهمین جلسه هیات اجرایی بود. گزارشی از نتایج کاروان ارائه شد. همه از نتایج مطلع هستند دومین نتیجه تاریخ المپیک ایران بعد از ۲۰۱۲ لندن است که پیام مقام معظم رهبری هم برای تقدیر و تشکر از عملکرد ورزشکاران را در پی داشت. ایران در این رویداد صاحب ۱۲ مدال شد که اگر بیشتر از ۱۳ مدال میشد تاریخ سازی دیگری اتفاق بیافتد.
سیدمناف هاشمی افزود: ما میتوانستیم اولینهای بسیاری هم داشته باشیم. ۸ مدال کشتی بسیار با ارزش بود. چهار ورزشکار تکواندو داشتیم و هر چهار نفر مدال گرفتند و این اولین بار بود که صد در صد یک رشته مدال آورد. رنکینگ ما هم بیست و یکم بود که باز هم میتوانست بهتر باشد، اما این دومین نتیجه ما بود. این جایگاه خوب بود و امیدوار شدیم.
وی از توجه بیشتر به برخی رشتههای ورزشی و اهدا پاداش به چند چهره حاضر در المپیک خبر داد و گفت: برای آقای علیپور در سنگنوردی پاداش ویژه در نظر گرفتیم. همچنین پاداش مدال طلا را به خانم ناهید کیانی که نقره گرفتند اهدا خواهیم کرد.
خلیج فارس: کیمیا علیزاده روز پنجشنبه، ۲۵ مرداد تصاویری از بازگشت خود به بلغارستان پس از المپیک پاریس را منتشر کرده که نشان میدهد تعداد زیادی از بلغاریها و ایرانیها به استقبال او رفتهاند. این عضو ایرانی تیم ملی تکواندوی بلغارستان در پیامی که در اینستاگرام خود منتشر کرده از رئیسجمهوری این کشور، مقامهای ورزش و فدراسیون تکواندو بلغارستان بابت خوشآمدیی ویژه سپاسگزاری کرده است. کیمیا علیزاده توانست در المپیک ۲۰۲۴ پاریس یک مدال برنز را برای خودش و بلغارستان کسب کند. کیمیا علیزاده در اولین مسابقه خود، مقابل ناهید کیانی از ایران بازی و در ثانیههای آخر نتیجه را واگذار کرد. رویارویی کیمیا علیزاده و ناهید کیانی، دو تکواندوکار ایرانی که در المپیک ۲۰۲۴ زیر پرچمهای بلغارستان و ایران مسابقه دادند با واکنشهای زیادی همراه بود.
خلیج فارس:سی و سومین دوره بازیهای المپیک به میزبانی پاریس فرانسه برگزار شد و با پایان یافتن این دوره از بازیها، مراسم اختتامیه برگزار شد. برخلاف مراسم افتتاحیه که در رودخانه “سن” برگزار شد، استادیوم ملی شهر پاریس فرانسه میزبان مراسم اختتامیه بود. در بخش پایانی مراسم، پرچم المپیک در اختیار میزبان بعدی المپیک قرار داده شد. المپیک ۲۰۲۸ در لسآنجلس برگزار خواهد شد.
خلیج فارس:حسن یزدانی در حالی که از ابتدای مسابقه از ناحیه کتف راست احساس ناراحتی شدیدی میکرد نتوانست طلای تاریخی برای خودش و کاروان ایران کسب کند و به نقره رضایت داد. او میتوانست با دریافت مدال طلای وزن ۸۶ کیلوگرم المپیک ۲۰۲۴ پاریس پرافتخارترین ورزشکار ایران در المپیک شود. حسن یزدانی که حریف دیرینهاش، دیوید تیلور آمریکایی به این دوره از المپیک راه پیدا نکرد، در فینال مقابل رمضانوف، کشتیگیر روسیالاصل از بلغارستان کشتی گرفت.
خلیج فارس:روزنامه شرق نوشت: بازیهای المپیک پاریس در چشم برهمزدنی از راه خواهند رسید و کاروان کوچکشده ایران قرار است بهزودی کارش را در این تورنمنت از سر بگیرد. این دوره به واسطه تعداد کمتر سهمیههای کسبشده، به همان مقدار شانس کسب مدال از یک سو و دسترسی به مدال طلا از سوی دیگر، کاهش یافته است، ولی این به آن معنی نیست که ایران کلا از رسیدن به مدال ناامید است. درست است که کشتی مثل ادوار گذشته در این دوره هم بیشترین بار را برای کسب مدال، آنهم از نوع طلاییاش به دوش میکشد، ولی هستند چند چهره مهم دیگر در کاروان ایران که میشود امیدوار بود پاریس را با مدال ترک کنند.
یکی از همین افراد ناهید کیانی است؛ تکواندوکای وزن منهای ۵۷ کیلوگرم کاروان ایران که با توجه به نتایجی که در سال منتهی به بازیهای المپیک کسب کرده، شانس رسیدن به مدال را دارد. ناهید اصولا برای کاروان ورزشی ایران مهره مهمی محسوب میشود؛ این اهمیت نه به دلیل آن است که به لحاظ ورزشی مزیتی متفاوتتر از دیگران داشته باشد، بلکه به این دلیل که بیرون از حوزه ورزش هم برای کاروان ایران و شاید مسئولان ورزشی ایران اهمیت ویژهای پیدا کرده است. دلیلش واضح است؛ در وزنی که او قرار دارد و میخواهد به مدال برسد، کیمیا علیزاده ایستاده است.
کیمیا تنها دختر مدالآور ایران در تاریخ بازیهای المپیک است و به همین دلیل جایگاه درخوری تا به الان در تاریخ ورزش زنان ایران دارد. باوجوداین، او چند سالی میشود از ایران مهاجرت کرده و به آلمان رفته است. کیمیا برای اینکه بتواند بهموقع در المپیک ۲۰۲۰ توکیو حاضر شود، تلاش فراوانی کرد تا با پرچم آلمان در این تورنمنت حاضر شود، ولی کارهای اداری تابعیتش طول کشید و فرصت را از دست داد، اما نهایتا او در این مسیر دلسرد نشد و توانست با پرچم تیم پناهندگان به بازیهای المپیک توکیو برود. از بخت بد یا شاید آنطور که مسئولان ورزش ایران میگویند از روی قصد و غرض سیاسی، او و ناهید کیانی که پیش از آن رابطه بسیار خوبی با یکدیگر در تمرینات تیم ملی داشتند، در همان مبارزه نخست به هم خوردند.
در آن روزها فضایی که رسانههای خاص ایران، بهویژه صداوسیما به وجود آورده بودند، تمرکز را از ناهید کیانی گرفت. او یکتنه تبدیل به نمادی شد که قرار است مقابل افرادی که از ایران مهاجرت کردهاند، بایستد و به آنها درس عبرتی بدهد. با این حال، شرایط در مسابقه بهگونهای دیگر رقم خورد و ناهید کیانی مبارزه را به کیمیا علیزاده واگذار کرد. کیانی که حسابی از باری که بر روی دوش او گذاشته شده بود، شکایت داشت، بعدها گلایههای تندوتیزی انجام داد که فراموش شده است. او روزهای بسیار سختی را سپری کرد و در همان دور نخست بازیهای المپیک توکیو از گردونه بازیها کنار رفت.
تبلیغات صداوسیما برای دیداری که آن را بسیار فراتر از یک دیدار ورزشی در نظر گرفته بودند، نتیجه عکس داد و یکی از مستعدترین ورزشکاران ایرانی را به حاشیه راند. داستان ناهید به همانجا خاتمه پیدا نکرد؛ ماجرای دیوارنگارههای میدان، ولی عصر از یک سو و پوشش او از سوی دیگر، پایش را به جنجالهای غیرورزشی هم کشاند تا رفتهرفته عرصه بر او در فدراسیون تکواندو هم تنگتر شود. کار به جایی رسید که او حتی مقطعی از تیم ملی کنار گذاشته شد و مباحثی شوکهکننده در آن برهه زمانی دربارهاش نقل محافل شد، اما نهایتا شایعه خطرناک دیگری هم عنوان شد که این بار خبر از آن میداد که ناهید کیانی هم از رفتارهایی که در حقش شده، گلهمند است و میخواهد مهاجرت کند؛ بهویژه آنکه مربی مورد علاقهاش هم پیش از آن مهاجرت کرده بود و زمینه برایش مهیا به نظر میرسید.
اما در اقدامی پسندیده، مسئولان امر با شنیدن حرفهای ناهید کیانی، زمینهای برای فعالیت بهتر او در عرصه ورزش ایران فراهم کردند. او این بار به واسطه حمایتی که شده بود، با ذهنی آرامتر به مسابقات برگشت و حتی پرچمدار کاروان ایران در یکی، دو تورنمنت شد. نتیجه درخشانتر از چیزی بود که متصور است؛ او که تجربه بدی در عرصه رقابتهای مختلف در ماههای پس از المپیک داشت، به خودباوری رسید و توانست چندین مدال مهم و ارزشمند در همین یک سال اخیر به دست بیاورد.
نتایج، باورها به او را پررنگتر کرده، بهطوری که بسیاری اعتقاد دارند او تنها دختر کاروان ایران در بازیهای پیشرو است که شانس کسب مدال در المپیک را دارد؛ اتفاقی که اگر عملی شود، میتواند او را به دومین زن تاریخ ورزش ایران تبدیل کند که توانسته به چنین مهمی برسد. ولی تغییر بزرگ، ذهنیت ناهید کیانی است. او این روزها با شفافیت بیشتری برای رسیدن به مدال، حتی مدال طلا حرف میزند و باور دارد که میتواند به این موضوع مهم برسد؛ «فکر میکنم همین که خودم باشم، برای کسب مدال المپیک کافی است».
مشخص است که ناهید کیانی با توجه به تجربه و دستاوردی که در سالهای اخیر داشته، همین که خودش باشد، میتواند دلخوش به کسب مدال در بازیهای المپیک پیشرو باشد، ولی مسئله اینجاست که علاوه بر چنین ذهنیتی او نیاز دارد تا از سد رقبای مهمی که قرار است پیشرویش بایستند، عبور کند. او به احتمال بسیار زیاد دوباره قرار است از اواسط مرداد، مقابل کیمیا یا رقیب گردنکلفتش از چین بایستد؛ پس علاوه بر ذهنیت، آمادگی بدنی بالایی را هم نیاز دارد. بهویژه اینکه کیمیا حالا دیگر در تیم پناهندگان نیست و با طیب خاطر خاصی تمریناتش را زیر پرچم بلغارستان سپری کرده است. «حریفان اصلی من از انگلیس، کیمیا علیزاده از بلغارستان و حریفی از چین است که رنکینگ اول را دارد. در وزن من اکثرا مدالآوران جهان و المپیک هستند و هیچکس را دستکم نمیگیرم و قرعه خودم را میدانم و حریفان را آنالیز کردهام و شرایط خوبی دارم».
ناهید حالا دوباره در شرایطی تبدیل به مهره خاص کاروان ایران در پاریس شده که هر آن احتمال رویارویی دوباره با کیمیا علیزاده را دارد. تقابلی که خواسته یا ناخواسته برای ایرانیها جذابیت دارد. باوجوداین رویکرد رسانههای خاص درباره این موضوع، امری کلیدی است؛ پرهیز از دوگانگی و داستانسرایی درباره «دیو» و «دلبر» میتواند مهمترین بخش تأمینکننده آرامش کیانی را فراهم کند. او این روزها مشغول آمادهسازی است و اگرچه هنوز به مرز صددرصد نرسیده، ولی فرصتش را دارد که تا روز برگزاری نخستین مسابقهاش به این مهم برسد. ناهید حالا هم انگیزه دارد و هم آنطور که خودش گفته، بهموقع به مرز صد درصد آمادگی میرسد. کسی چه میداند، شاید سال، سال ناهید باشد و او مدالی را که کمتر کسی باورش دارد، از پاریس بچیند.
خلیج فارس: بازیهای المپیک پاریس در شرایطی قرار است کمتر از سه ماه دیگر آغاز شود که برنامهریزی برای حضور کاروان ایران در این دوره از بازیها با چیزی که انتظار میرفت، همخوانی ندارد. ایران در پاریس کاروان بسیار کوچکی خواهد داشت و شانس مدال طلای چندان زیادی هم برای این کاروان تصور نمیشود. اگرچه هنوز کشتی بهعنوان امید اول کاروان ایران در این بازیها میتواند جور بقیه را بکشد، ولی آنطورکه فدراسیون کشتی پیشبینی کرد، نباید توقعات بیجا داشت و در خوشبینانهترین حالت ممکن عنوان شده که باید انتظار دو مدال طلا را داشت.
روزنامه شرق نوشت: همانقدرکه شانس مدال طلا پایین آمده، تعداد ورزشکاران اعزامی از ایران تحت عنوان کاروان ایران هم کم شده است. البته که این به معنای کمبودن ورزشکاران ایرانی در بازیهای المپیک پاریس نخواهد بود. فارغ از چهرههای مطرحی که قرار است با پرچم سایر کشورها در این دوره المپیک شرکت کنند، مثل کیمیا علیزاده که با پرچم بلغارستان میآید یا سعید ملایی که با پرچم جمهوری آذربایجان شرکت خواهد کرد، تیم پناهندگان کمیته بینالمللی المپیک هم حضور دارد که ایرانیها نقش بسزایی در تشکیلدادن آن دارند.
تیم پناهندگان برای چندمین دوره از بازیهای المپیک است که مورد توجه قرار گرفته و قرار است در پاریس هم با حضور ۳۶ ورزشکار در این تورنمنت مهم به میدان برود. نکته جالب و درعینحال نگرانکننده برای ورزش ایران اینکه تقریبا نیمی از اعضای این تیم را ۱۴ ایرانی تشکیل میدهند!
در فهرستی که در این زمینه اعلام شده، درسا یاوریوفا قرار است در بدمینتون حاضر باشد. او به بریتانیا مهاجرت کرده و در ماده انفرادی این رشته در پاریس حضور خواهد داشت. امید احمدیصفا هم دیگر ورزشگار ایرانی است که پس از مهاجرت به آلمان قرار است در وزن ۵۱ کیلوگرم رشته بوکس به مصاف رقبا برود. امیر رضانژاد دیگر ایرانی حاضر در این تیم است. او هم مثل برخی دیگر از چهرههای ورزشی ایران که مهاجرت کردهاند، آلمان را برگزیده و در قایقرانی در رشته اسلالوم حضور خواهد داشت. سامان سلطانی که به اتریش رفته، قرار است در کانو و در ماده اسپرینت در پاریس حضور داشته باشد.
محمد رشنونژاد هم از دیگر چهرههای مطرح ورزش ایران است که پس از مهاجرت به هلند در قالب تیم پناهندگان در وزن منهای ۶۰ کیلوگرم جودو به مصاف رقبا میرود. محبوبه بربریژرفی هم دیگر جودوکای ایرانی تیم پناهندگان است که در وزن مثبت ۷۸ کیلوگرم در پاریس حضور خواهد داشت. محبوبه هم چند وقتی میشود که به آلمان مهاجرت کرده است. از سوی دیگر کسری مهدی پورنژاد و دینا پوریونس را هم نباید از یاد برد؛ اولی به آلمان و دومی به هلند مهاجرت کرده و هر دو در تیم تکواندوی پناهندگان حاضر خواهند بود. به غیر از این دو نفر، هادی تیرانولیپور هم در تکواند حضور دارد که پیشتر به ایتالیا مهاجرت کرده است.
در تیم پناهندگان المپیک نام دو کشتیگیر ایرانی هم دیده میشود؛ اولی ایمان مهدوی است که در رشته کشتی آزاد قرار است رقابت کند. او پیشتر به ایتالیا مهاجرت کرده بود. جمال ولیزاده هم که سر از فرانسه درآورده در وزن منهای ۶۰ کیلوگرم در رشته کشتی فرنگی به مصاف رقبا میرود.
این پایان کار نیست و ایران دو چهره دیگر هم در این تیم دارد که از زمان مهاجرت آنها زمان زیادی نمیگذرد؛ اولی یکتا جمالی وزنهبردار جوان ایرانی است که به آلمان مهاجرت کرد و دیگری هم متین بالسینی ۲۳ساله است که پس از معرفی خودش بهعنوان یکی از چهرههای آیندهدار در عرصه شنا، به بریتانیا مهاجرت کرد و حالا قرار است برای تیم پناهندگان به آب بزند.
فارغ از دلایل متعددی که برای مهاجرت این چهرههای ایرانی مطرح شده که تعدادی از آنها سیاسی و اجتماعی است، این دو نفر آخر یعنی یکتا و متین بالسینی به دلیل شرایط بد اردو و عدم رسیدگی مناسب به اوضاع آنها از سوی مسئولان، مهاجرت را به ماندن ترجیح دادهاند. وجه اشتراک هر دو نفر اینکه از وضعیت بد غذایی در اردوی تیم ملی ایران بارها گلایه کرده و سرانجام پس از عدم رسیدگی به این موضوع دیگر بیخیال شدهاند.
یکتا جمالی، دختر جوان و ۱۹ ساله وزنهبرداری ایران، اولین مدال این رشته را به نام خود زده، ولی بعد از حضور در تورنمنت یونان، پنهانی اردوی تیم ملی را ترک کرد و سر از آلمان درآورد. او بعدها در مصاحبهای گفت: «به دلیل شرایط سختی که در ایران داشتم تصمیم گرفتم به آلمان مهاجرت کنم. امکانات در تیم ملی وزنهبرداری بانوان ایرانی به قدری کم بود که ما مجبور میشدیم از خانه برای اردوهای خود غذا بیاوریم. این در حالی است که افتخارات به دست آمده را مسئولان فدراسیون وزنهبرداری به نام خود مینوشتند».
داستان متین بالسینی، ولی جنجالیتر بود. او شاید برای جامعه ورزش ایران که سهم بیشتر اخبار متوجه فوتبال و کشتی است، شناختهشده نبود؛ ولی بازیهای المپیک توکیو باعث شد تا ورزش ایران با پدیده جدیدی روبهرو شود. بالسینی در عرض چند ماه توانست هشت بار رکورد شنای ایران را ارتقا دهد و در المپیک هم یک بار دیگر چنین کاری را رقم زد و رکورد شنای ایران را ارتقا بخشید. قسمت تلخ داستان بالسینی اینکه نه آن رکوردشکنیها و درخشش در المپیک، بلکه انتقادش از امکانات تیم ملی ایران در المپیک باعث مطرحشدنش شد. او همان کسی است که بهصورت رسمی اعلام کرد به دلیل نداشتن وان یخ برای رفع اسپاسم، مجبور شده بهصورت پنهانی از وان یخ برزیلیها در توکیو استفاده کند!
متین درباره شرایطش در المپیک گفته بود: «نمیتوان گفت به شنا کم توجه میشود. درواقع اصلا توجه نمیشود. روز مسابقهام که از خواب بیدار شدم، پادرد شدیدی داشتم و پای من دچار اسپاسم شدید شده بود. ماساژور که نداشتیم و من به ماساژور کاروان مراجعه کردم. او توانست ۱۰ دقیقه من را ماساژ دهد؛ چون تعداد زیادی ورزشکار هستیم؛ اما فقط یک ماساژور وجود دارد. ما ۲۵ ساعت در پرواز بودیم و بدنها بسیار خسته بود؛ اما یک ماساژور وجود داشت و هنوز هم خستگی پرواز از بدن من خارج نشده است. شب قبل از مسابقه با رئیس فدراسیون، پنهانی از وان یخ تیم برزیل استفاده کردیم؛ چون خودمان چنین چیزی نداریم. اینجا که یخ هست و فقط یک تشک بادی احتیاج داشتیم و آوردن یک تشک بادی برای یک کشور واقعا سخت است؟ اگر سخت است، میگفتند خودمان میآوردیم. یا برای ملیپوش قایقرانی ما نمیتوانستند یک جلیقه یخ تهیه کنند؟ من با دست خالی آمدم و امیدوارم این اتفاقات دیگر پیش نیاید».
بالسینی همچنان با اشاره به تنهابودن خود در زمان گرمکردن در المپیک گفته بود: «تنها گرم میکردم و یک روز آن را رئیس فدراسیون شنای افغانستان برای من تایم گرفت. چون زبانم خوب است، دوستان خارجی زیادی دارم و مربیان آنها برای من تایم میگرفتند تا گرم کنم. بااینحال سعی کردم تمام این مسائل را کنار بگذارم و تمرکزم روی کارم باشد و خدا را شکر، توانستم نتیجه بگیرم». داستان نداشتن امکانات در سادهترین حد، بخشی از مشکلات بالسینی جوان است؛ چون او بهتازگی گفته که برای تهیه غذای کافی در اردوی تیم ملی مشکل داشتهاند. «یکی از دوستانم پیش از شروع رقابتهای قطر، زمانی که در ایران در اردو بودیم، به دبیر فدراسیون زنگ زد و گفت غذا به اندازه کافی در اردو وجود ندارد و ما سیر نمیشویم. همه میدانند شنا ورزش سنگینی است و کالری زیادی میسوزاند. طبیعی است که باید این کالری با غذای زیاد تأمین شود. فکر میکنید پاسخ دبیر فدراسیون چه بود؟ او گفته بود چند روز دیگر صبر کنید، به قطر که رفتیم آنجا از سلف سرویس هتل استفاده کنید و هرچه میتوانید غذا بخورید». بالسینی همچنین به سختگیری حراست هم در سفرها اشاره کرده و گفته است: «۱۶ساله بودم که اولین مسابقات برونمرزی را رفتم و کلی هیجان داشتم. از اتاقم با شلوارک بیرون آمدم که نماینده حراست سختگیری کرد و گفت چرا شلوارک پوشیدهای؟».