افغانستان

خلیج فارس: فرمانده نیروی زمینی ارتش از انسداد نوار مرزی ایران و افغانستان خبر می‌دهد. سخنگوی امارت اسلامی، اما از این حرف رنجیده است و می‌گوید: «اقدامات مرزی از هر کشوری صورت می‌گیرد باید تفاهمات هم باشد.» امیرکیومرث حیدری، اما پاسخ قاطعی داد: «طالبان نمی‌توانند برای ما تعیین تکلیف کنند.» «انسداد نوار مرزی ایران و افغانستان یک طرح ملی است.»

به گزارش خلیج فارس؛ امیرکیومرث حیدری، فرمانده نیروی زمینی ارتش چند روز پیش با اعلام این خبر مواضع ایران نسبت به حضور افغانستانی‌ها در کشور را مشخص کرد.

اما به نظر می‌رسد طالبان از این حرف رنجیده شده‌اند. ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی پس از این اعلام رسمی عنوان کرد: «اکنون افغانستان کشوری امن است و برای هیچ کشوری خاک افغانستان تهدید نیست. به‌طور کلی اقدامات مرزی از هر کشوری صورت می‌گیرد باید تفاهمات هم باشد و دوم اینکه هیچ کشوری نباید از افغانستان هراس داشته باشد.» این اظهارنظر مجاهد، اما سرتیپ حیدری را واداشت که بار دیگر تاکید کند: «طالبان نمی‌توانند درباره انسداد مرز‌ها برای ما تعیین تکلیف کنند.»

سختگیری‌های جدیدی در مرز‌های شرقی اتفاق افتاده است. یکی از موارد، تجمع در مرز‌های شرقی به ویژه دوغارون و افزایش چشم‌گیر رد مرز افغان‌هاست. چندی پیش هم تعدادی از زنان افغانستانی از رد مرز شدن شوهرانشان به «دنیای اقتصاد» گفته بودند. فرآیندی که چراغ خاموش از هفت، هشت ماه پیش آغاز شده بود.

پیگیری از اداره اتباع و مهاجران خارجی هم گویای آن است که «اجرای طرح ضربتی جمع‌آوری اتباع غیرمجاز در استان تهران» ادامه خواهد داشت. مساله، اما این است که خروج اتباع از ایران همواره وابسته به مواضع سیاسی ایران است و چندین دوره شاهد اقداماتی در این زمینه بودیم، اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که حضور افغان‌ها در ایران (به خصوص غیرمجازها) در چندین دهه گذشته همواره افزایشی بوده است. حال باید دید که این‌بار مرز‌های ایران دچار انسداد می‌شوند و بالاخره جلوی ورود غیرمجاز‌ها به ایران گرفته می‌شود یا نه؟

طرح مرزی چهار مرحله‌ای

موج افغان‌هراسی از اوایل تابستان در ایران شدت و پس از اخراج بیش از یک میلیون افغانستانی از پاکستان اوج گرفت. تصاویر کامیون‌های پر از زن و بچه آواره، پیرمرد و پیرزن‌های دردمند که از پاکستان بیرون و به سمت افغانستان راهی شده بودند دل بسیاری را به درد می‌آورد، اما در میان خبر‌های حمله اسرائیل به غزه، این تصاویر بسیار کم در جوامع بین‌المللی بازخورد داشت.

از سوی دیگر این آوارگی یک تهدید بالقوه هم برای ایران به شمار می‌آمد، چرا که احتمال حضور نیرو‌های تندرو در میان‌شان هم زیاد بود و اینکه ممکن است وارد مرز‌های ایران شوند. با این حال در تمام این مدت مسوولان ایران موضعی رسمی نگرفتند تا اینکه فرمانده نزاجا اعلام کرد: «طرح مرزی در چهار عملیات عمرانی انجام می‌شود و تاکنون فنس‌کشی‌های آن انجام شده که سپس بسترسازی و جاده‌سازی آن آغاز خواهد شد.»

امیر کیومرث حیدری این طرح را ارمغانی برای ایجاد امنیت پایدار در منطقه عنوان کرد: «حضور ارتش در مرز‌ها به معنای ناامنی نیست؛ بلکه برای اشرافیت اطلاعاتی و آمادگی نظامی است. همه مرز‌های کشور امن هستند و گاهی اوقات خطا‌هایی جزئی صورت می‌گیرد که آن‌ها نیز تهدیدی برای امنیت کشور نیستند.»

او با بیان اینکه ارتش در کنار نیرو‌های مرزبانی فراجا و سپاه پاسداران از همه حدود و مرز‌های کشور حراست و صیانت می‌کند؛ از مرز دوغارون شهرستان تایباد هم بازدید کرد تا به روند اجرایی کار نظارت کند. مرز دوغارون همواره یکی از مرز‌های مهم ایران بوده که بسیاری از آن به صورت غیرقانونی و قانونی وارد ایران می‌شوند، چرا که شهرستان تایباد ۹۰ کیلومتر مرز مشترک با افغانستان دارد.

از سوی دیگر مرز‌های شرقی ایران در چند ماه اخیر همچون پاشنه‌آشیل عمل کرده‌اند. نگاهی به چند عملیات تروریستی اخیر از حمله به شاهچراغ فارس گرفته تا واقعه تروریستی کرمان در مراسم سردار سلیمانی نشان می‌دهد که بیشتر این مهاجمان از مرز‌های شرقی وارد شده‌اند.

تداوم اخراج

در چند دهه گذشته چندین عملیات اخراج اتباع غیرمجاز افغان اجرا شده، اما هیچ یک از آن‌ها به نتیجه مشخصی تا امروز نرسیده است. برخی از شهر‌ها همچون یزد پس از قتل یک جوان ۱۷ ساله ایرانی به دست یک مهاجر افغان موضعی کاملا سخت نسبت به حضور افغان‌ها در این شهر گرفتند. از سوی دیگر برخی از خبر‌ها هم از حمله به خانه مهاجران افغان به گوش رسیده است.

با این وجود، مسوولان بار‌ها دعوت به آرامش کرده و اظهارنظری در مورد این نوع برخورد‌ها نکرده‌اند. با این وجود به نظر می‌رسد که این‌بار به جز طرح نزاجا در مرزها، اداره کل امور اتباع و مهاجرین خارجی هم در این زمینه ورود کرده است. احسان حیدری می‌گوید: «بر اساس ماده ۱۸۱ قانون کار، به کارگیری اتباع غیرمجاز در واحد‌های صنفی تخلف است و برابر قوانین با فرد متخلف برخورد خواهد شد.»

او تاکید می‌کند: «در جمهوری اسلامی ایران نیز مانند سایر کشور‌ها افراد غیرمجاز و فاقد هرگونه مدارک اقامتی معتبر، برابر قوانین اجازه اقامت نخواهند داشت.» برنامه‌های اداره کل امور اتباع و مهاجرین شامل گشت‌زنی‌ها و با همکاری فرمانداری شهر‌های تهران در حال اجرا است.

پیروزی طرفداران انسدادمرز‌ها

در همان حول و حوش شکل‌گیری بحث‌های مربوط به حضور افغانستانی‌ها در ایران؛ احمد وحیدی، وزیر کشور حضور ۵ میلیون افغان در ایران را تایید، اما تاکید کرد: «رسانه‌ها درباره تعداد مهاجران افغان مبالغه می‌کنند.» همین گفته مشخص می‌کرد که موضع مسوولان در برابر افغانستانی‌ها به ویژه افغان‌های غیرمجاز مبهم است.

حتی برخی از شنیده‌ها حاکی از آن بود که طیف‌های مختلفی در جایگاه تصمیم‌گیری در این زمینه وجود دارند که یک سر طیف مخالفان صددرصدی انسداد مرز‌ها هستند و گروه دیگر موافق صددرصدی.

می‌گفتند برخی خواستار این هستند که همچون پاکستان عمل کرده و مراکز اصلی حضور افغان‌ها در ایران با خاک یکسان شود و برخی دیگر می‌گفتند که این روش اشتباه محض است و حضور ۴۰ ساله افغانستانی‌های مسلمان و همزبان در ایران بحث اخراج آن‌ها را پیچیده می‌کند. با این حال با گفته‌های اخیر فرمانده نزاجا به نظر می‌رسد که نظر گروه موافقان با انسداد به کرسی نشسته است و شاید این‌بار شاهد برخورد متفاوتی در مرز‌های ایران و افغانستان باشیم.

همان‌طور که پیش از این هم بسیاری از کارشناسان و متخصصان اتباع خارجی تاکید کرده بودند که باید شیوه‌ای مشخص در پذیرش مهاجر از افغانستان وجود داشته باشد و برخی راهکار‌ها خود می‌توانند مانعی بر بروز مشکلات بعدی و حضور بی‌حساب‌وکتاب افغان‌ها در ایران باشند.

سرگردانی

مساله این است که از چند ماه پیش نشانه‌های خروج بسیاری از افغان‌ها از ایران دیده می‌شود. اوایل پاییز امسال بود که خبر آمد؛ بیش از ۲۴ هزار نفر از «اتباع غیرمجاز کشور افغانستان» در کمتر از دو هفته توسط مرزبانان ایران اخراج و بازگشت داده شده‌اند.

سردار مجید شجاع، فرمانده مرزبانی ولایت خراسان رضوی هم عنوان کرد: «۲۴ هزار و ۸۸۴ نفر از افغان‌های بدون مدرک اقامت در طی ۱۰ روز گذشته شناسایی و از مرز دوغارون اخراج شده‌اند.» این روند حالا به نظر می‌رسد که رنگ متفاوتی به خود گرفته و حالا بیشتر این رسانه‌های افغانستانی هستند که روی خروج اتباع غیرقانونی مانور می‌دهند و اظهار نگرانی می‌کنند: «از ابتدای سال ۱۴۰۲، به تعداد ۳۵۰ هزار افغان از ایران به افغانستان بازگشته‌اند که ۱۶۰ هزار تن از آن‌ها اخراج و رد مرز شده‌اند.»

فاطمه قاسم‌زاده، یکی از کارشناسان بنام حامی کودکان کار به «دنیای اقتصاد» می‌گوید: «این اخبار ضد و نقیض مطرح می‌شود. اطلاعات مختلف از منابع مختلف در زمینه اخراج افغانستانی‌ها شنیده می‌شود، اما سیاست و هدف کلی در بلندمدت کاملا مشخص نیست.» او تا امروز خودش با هیچ رد مرزی مواجه نشده، اما معتقد است که اهداف در این زمینه باید برای گروه‌های مرجع شفاف باشد.

یکی دیگر از فعالان حقوق کودک می‌گوید: «در خانواده‌هایی که ما با آن‌ها ارتباط مستقیم داریم رد مرز اتفاق نیفتاده است. اما ما هم شنیده‌ایم که این روند تشدید شده. این اتفاق، اما نزدیک یک سال است که به خصوص در شهرستان‌ها دیده می‌شود، اما ما در تهران با آن مواجه نشده‌ایم.

در واقع میدان ما گویای این نیست.» علی‌اکبر اسماعیل‌پور، مدیرعامل موسسه مردم‌نهاد «ندای ماندگار» می‌گوید: «ما در این زمینه اخبار مشخص نداریم، اما سال‌هاست که این مشکل را داریم، به دلیل مشخص نبودن یک سری مواضع در زمینه اخراج افغان‌ها، کودکان افغان گاه با ترس و لرز به مدرسه می‌آیند، اما اگر سیاست مهاجرتی مشخص باشد، هرگز این مشکلات ایجاد نمی‌شود.»

به نظر می‌رسد بسیاری از انجمن‌های فعال در زمینه حمایت از کودکان کار و اتباع هیچ‌گاه با رویکرد مشخصی از سوی مسوولان مواجه نبوده‌اند. یکی از این فعالان به «دنیای اقتصاد» می‌گوید: «امیدواریم که بسته شدن مرز‌های افغانستان واقعی باشد. این روند همواره با تصمیمات سیاسی ایران گره خورده است.

برای همین خیلی از اتباع که کارت هم دارند و در ایران در حال تحصیل هستند با مشکل جدی مواجه می‌شوند. اما اگر ورود مهاجران با سخت‌گیری بسیار زیادی صورت بگیرد در آن صورت می‌توان با آن‌هایی که با استاندارد‌های مهاجرتی مطابقت دارند همچون یک شهروند برخورد کرد.»

قاسم حسنی، مدیرعامل انجمن حمایت از کودکان کار هم به «دنیای اقتصاد» می‌گوید: «من هم در حد خبر‌های منتشر شده در این زمینه شنیده‌ام، اما تمامیت ارضی هر کشوری متناسب با مسائل ملی تعیین می‌شود. هیچ کشور دنیا این کاری را که ما انجام می‌دهیم، انجام نمی‌دهد.

در واقع سیستم درستی باید برای مهاجرت تعریف شده باشد و حقوق اجتماعی افراد مشخص شود و در نهایت به عنوان شهروند شناخته شوند.» با این حال به نظر می‌رسد که بعد امنیتی و سیاسی مرز‌های ایران این‌بار تعیین‌کننده است و باید دید که این روند تداوم پیدا می‌کند یا نه؟

منبع: دنیای اقتصاد

خلیج فارس: سردار مجید شجاع در تشریح این خبر اظهار کرد: در راستای برخورد با حضور غیرقانونی اتباع کشور‌های خارجی در خاک جمهوری اسلامی ایران، مرزبانان و پلیس در داخل کشور با شناسایی افراد غیرمجاز حاضر برخورد قانونی کردند.

به گزارش خلیج فارس؛ وی افزود: مرزبانان هنگ مرزی تایباد طی ۱۵ روز اول بهمن‌ماه جاری ۲۰ هزار نفر از اتباع کشور افغانستان را که در داخل کشور حضور داشتند از طریق مرز دوغارون طرد و تحویل نماینده کشور افغانستان دادند.

شجاع اعلام کرد: هر یک از اتباع کشور‌های خارجی باید از طریق دروازه‌های رسمی و قانونی وارد کشور شوند در غیر این صورت برخورد قاطع با آن‌ها صورت می‌گیرد.

منبع: ایسنا

خلیج فارس: استفانی سینکلر، عکاس خبری امریکایی است و آثارش بر مسائل حول محور جنسیت و حقوق بشر از جمله ازدواج کودکان و خودسوزی متمرکز هستند. عکس‌های سینکلر در نیویورک تایمز، تایم و نشنال جئوگرافیک منتشر شده اند. از دیگر جوایزی که او برنده شده می‌توان به جایزه هنر برای صلح در سال ۲۰۱۵، جایزه بشردوستانه لوسی در سال ۲۰۱۵، جایزه بین المللی مرکز بین المللی عکاسی ۲۰۱۴ و هم چنین جایزه بین‌المللی CARE ۲۰۰۸ برای گزارش‌های بشردوستانه اشاره کرد. او جایزه ورلد پرس فوتو را برای پوشش جنگ اسرائیل و حزب الله لبنان دریافت کرد. او هم چنین جایزه پولیتزر را برای کارش در مستندسازی شکست‌های سیستمیک در صنعت هواپیمایی ایالات متحده در سال ۲۰۰۰ دریافت کرده است.

به گزارش خلیج فارس؛ نام‌های آنان خوشبخت، صالحه، فوزیه، بی نظیر، فرزانه و نازیه است. دختران ۸ تا ۱۰ ساله افغان که برای ازدواج فروخته شده اند. ناامیدی والدین شان را مجبور ساخت که آنان را به شکلی بیرحمانه زودتر از طی شدن سال‌های عمرشان به بزرگسالی بکشانند. در شهرک سبز محل سکونت خانه‌های موقت و خیمه‌های گلی برای بیجا شدگان در ولایت هرات که ماه گذشته از آن بازدید کردم متوجه شدم که ۱۱۸ دختر زیر سن قانونی به عنوان عروس فروخته شده بودند و ۱۱۶ خانواده حضور داشتند که منتظر خرید دختران شان بودند. این رقم به ۴۰ درصد از خانواده‌های مورد بررسی می‌رسد اگرچه طالبان در اواخر سال ۲۰۲۱ میلادی با صدور حکمی فرمان دادند که زنان نباید تحت “تملک” قلمداد شوند و باید به ازدواج رضایت دهند.

شرایط زندگی در آن شهرک جهنمی بود. شهرک سبز در صحرای وسیعی قرار دارد که هیچ سایه درختی در آن دیده نمی‌شود. محافظت اندک در برابر طوفان‌های شن و آب و هوای سخت، بدون آب جاری، برق، گرما یا شغل و فقط با یک قطره کمک از جهان خارج وضعیت در جریان در آنجا بود. اکثر خانوار‌هایی که در آنجا زندگی می‌کنند برای فرار از تغییرات اقلیمی و منازعات مسلحانه به آنجا پناه برده اند. آنان با نان بیات و چای سیاه زندگی می‌کنند. بسیاری از آنان در آستانه قحطی و گرسنگی شدید قرار دارند.

در سراسر افغانستان ازدواج‌های کودکان به شدت افزایش یافته و این صرفا به دلیل فروپاشی اقتصادی نبوده است. زمانی خانواده‌ها امیدوار بودند که دختران شان در صورت تحصیل شغل خوبی پیدا کنند و کمک خرج خانواده باشند. امروزه تحت محدودیت‌های روزافزون اعمال شده توسط طالبان مدرسه برای دختران بعد از کلاس ششم ممنوع شده و گزینه‌های شغلی اندکی برای زنان وجود دارند.

دختری که در خانه محبوس می‌شود اصطلاحا تبدیل به دهان دیگری برای غذا خوردن می‌شود و بر هزینه‌های خانواده می‌افزاید. با این وجود، او به عنوان یک عروس یک کالای ارزشمند محسوب می‌شود. قیمت عروس ۲۰۰۰ دلاری برای تغذیه یک خانواده برای یک سال کافی است. البته برای دختران این یک کابوس است. آنان پس از فروش در خانه‌های جدید باید خانه داری کرده و اغلب مورد آزار کلامی، فیزیکی و جنسی قرار می‌گیرند. در واقع، این نوعی بردگی تحت پوشش ازدواج است. جای تعجبی ندارد که آمار خودکشی و افسردگی در میان دختران نوجوان افغان در حال افزایش است.

برای رسیدگی به دلایل اصلی پدیده کودک همسری سازمانی که من در آن عضویت دارم برای کاهش گرسنگی که تقریبا ۹۰ درصد از افغان‌های امروزی را درگیر کرده مشغول به کار است. ما به والدین آموزش‌های معیشتی ارائه می‌دهیم تا بتوانند از خانواده‌های خود حمایت کنند تا مجبور نباشند بین گرسنگی یا فروش فرزندان شان یکی را انتخاب کنند.

در برخی موارد، مددکاران اجتماعی حساس می‌توانند با مقام‌های محلی برای لغو ازدواج همکاری کنند. در همین حال، آموزش بزرگان جامعه در مورد اثرات مخرب ازدواج کودکان و آسیب آن به رفاه جسمی و عاطفی دختران نیز امری ضروری است. دختران زیر ۱۵ سال پنج برابر بیش‌تر از زنان در هنگام زایمان جان خود را از دست می‌دهند و نوزادان آنان اغلب نارس به دنیا می‌آیند. در میانه کار میدانی خود در افغانستان با عکاسان دیگری نیز همکاری داشتم تا زندگی چندین خانواده را که با احتمال ازدواج کودکان مواجه شده اند مستند سازیم. در ادامه شش مورد از روایت‌ها و داستان‌های زندگی آنان را ذکر می‌کنم:

خوشبخت، ۱۰ ساله

خوشبخت یکی از پنج فرزندی است که با مادرشان نازدانه زندگی می‌کنند. پدرشان یک سال پیش فوت کرد و نازدانه اکنون روز‌ها خیاطی و شب‌ها گلدوزی می‌کند. دو دخترش با گدایی پول ناچیز جمع می‌کنند. از زمانی که خانه این خانواده در زلزله اکتبر ویران شد، آنان در یک چادر زندگی کرده اند.

خوشبخت قرار است دو ماه دیگر به خانواده‌ای ملحق شود که دو سال پیش به قیمت ۱۵۰۰۰۰ افغانی (حدود ۲۱۰۰ دلار) به آنان فروخته شد. او می‌گوید: “من می‌خواهم با مادرم باشم”. او هم چنین می‌خواهد با دوستان اش در مدرسه باقی بماند. به نازدانه برای فروش دختر ۸ ساله اش راضیه نیز پیشنهاد پول داده شده است. او می‌ترسد و می‌گوید:”من در آینده انتخابی نخواهم داشت”.

صالحه، ۱۰ ساله

صالحه در سن ۷ سالگی برای ازدواج فروخته شد. پدرش محمد خان می‌گوید:” من دخترم را به دلیل فقر و گرسنگی فروختم تا جان دیگران را نجات دهم. من احساس گناه می‌کنم، اما چاره دیگری نداشتم”. با این وجود، با کمک خانواده‌ها و رهبران مذهبی برای لغو این ازدواج همکاری صورت گرفت.

صالحه که اکنون ۱۰ ساله است و در مدرسه ثبت نام کرده و به همراه پدرش که از تحصیل او خوشحال است به تکالیف خود نگاه می‌کند. پدرش می‌گوید: “وقتی به شهر می‌رویم دخترم به من می‌گوید آنجا نوشته شده “کلینیک درمانی” یا اینجا این نام یا آن نام نوشته شده است من، اما نمی‌توانم آن چیز‌ها را بخوانم. من تا پیش از آن که دخترم درس اش به اتمام نرسد نمی‌گذارم ازدواج کند. این برایم بسیار مهم است”.

فوزیه، ۶ ساله

فوزیه دوست دارد همراه با شیرین گل مادرش با خرگوش اش بازی کند. او نیز می‌خواهند مانند دختران دیگر به مدرسه برود. با این وجود، شیرین گل می‌گوید که باید فوزیه را برای ازدواج بفروشد. خانواده پول کمی دارند و او هیچ گزینه دیگری پیش روی خود نمی‌بینند. سه فرزند از هشت فرزند او معلول هستند و او تنها ۲۵ افغانی (حدود ۳۶ سنت) در روز از پشم ریسی درآمد دارد.

بی نظیر، ۱۰ ساله

بی نظیر در ۷ سالگی برای ازدواج فروخته شد زمانی که مرادخان پدرش متوجه شد که دیگر قادر به تامین غذای هشت فرزندش نیست. سازمانِ “برای ازدواج بسیار جوان است” با خانواده‌ها و رهبران مذهبی مذاکره کرد تا ازدواج را لغو کند و به خان کمک کرد تا سرمایه اولیه مورد نیاز برای باز کردن یک مغازه و خودکفایی را تامین کند. بی نظیر اکنون در مدرسه ثبت نام کرده است. مرادخان اکنون می‌گوید:”حتی اکر کسی چاقویی روی گردن ام بگذارد من نمی‌گذارم دخترم ازدواج کند”.

فرزانه، ۹ ساله

مریم مادر فرزانه صاحب هفت فرزند است که از ۱ تا ۱۵ سال سن دارند. پس از مرگ شوهر مریم در جریان یک سانحه رانندگی در سال گذشته او مجبور شد برای زنده ماندن پول قرض کند. با افزایش بدهی هایش او مجبور شد فرزانه را به مبلغ ۳۰۰۰۰۰ افغانی (حدود ۴۳۰۰ دلار) بفروشد. خریدار اصرار دارد که اکنون حق دارد فرزانه را ببرد، زیرا مردی در خانه مریم نیست، اما مریم از طریق نظام حقوقی در حال مبارزه است تا فرزانه را تا سن ۱۸ سالگی نزد خود نگه دارد.

نازیه، ۹ ساله

نازیه یک سال پیش به جای خواهر ۱۲ ساله اش فروخته شد چرا که خواهرش اصرار داشت به تحصیل ادامه دهد. نازگل مادرشان و شوهرش برای سیر کردن شکم شش فرزندشان با مشکل مواجه شده و تصمیم گرفتند که چاره‌ای جز این ندارند که یکی از دختران شان را به مبلغ ۲۰۰۰۰۰ افغانی (حدود ۲۸۰۰ دلار) به خانواده یکی از بستگان خود بفروشند.

نازیه در آن زمان نمی‌دانست که ازدواج به چه معناست و بنابراین اعتراضی نکرد حالا او می‌داند و خانواده پسر می‌خواهند او را با خود ببرد با این وجود، نازیه می‌گوید می‌خواهد با خانواده اش بماند. او می‌گوید:”من مدرسه را دوست دارم. من دوست دارم الفبا را یاد بگیرم. تمام شاگردان کلاس با من دوست هستند”.

نازگل از تصمیم خود پشیمان است، اما می‌گوید:”ما چیزی نداشتیم، حتی یک تشک. مجبور شدم دخترم را بفروشم”. او در تلاش است تا خانواده پسر را متقاعد کند که نازیه تا سه سال دیگر در خانه اش باقی بماند.

منبع: فرارو

خلیج فارس: پسر جوان با حمله سارقان زورگیر و ضربه چاقوی آنها کشته شد. عاملان این جنایت به‌خاطر ۵۰۰هزار تومان مرتکب قتل شدند.

به گزارش خلیج فارس؛ ساعت ۱۱صبح شنبه ۲۳ دی امسال یکی از ماموران کلانتری یافت‌آباد در تماس با بازپرس کشیک قتل دادسرای جنایی تهران او را در جریان قتل پسری ۱۸ساله قرار داد.در تحقیقات معلوم شد او قبل از مرگ راز اتفاقی که برایش افتاده را برای پسرعمویش فاش کرده است. ماموران از پسرعموی مقتول تحقیق کردند که وی گفت: پسرعموی ۱۸ساله‌ام به‌عنوان کارگر در بازار آهن کار می‌کرد و با کسی اختلاف نداشت. شب حادثه بعد از پایان کارش در بازار آهن تهران راهی خانه شد که در محله یافت‌آباد مورد حمله دو مرد قرار گرفت. موتورسیکلت دو راکب داشت که چهره خود را با کلاه پوشانده بودند. ترک‌نشین عقب موتورسیکلت از آن پیاده شد و سمت پسرعمویم آمد. در همان موقع چاقویی را سمت وی گرفت و تهدیدش کرد که هرچه پول، کارت‌بانکی، اموال قیمتی و گوشی تلفن‌همراه دارد در اختیار وی قرار دهد، در غیر این صورت بلایی سرش می‌آورد. پسرعمویم نمی‌دانست باید چه کار کند و با او جدال کرد و نمی‌خواست اموالش را به آن مرد غریبه بدهد.

وی ادامه داد: مرد مهاجم که چاقو به دست داشت، دو ضربه به او زد که پسرعمویم زخمی کف خیابان افتاد. بعد ضارب جیب‌های او را گشت و وقتی ۵۰۰‌هزار تومان پیدا کرد آن را برداشت و از محل فرار کردند. وی بعد از دو روز بستری فوت کرد. همچنین در بازبینی فیلم دوربین مداربسته مغازه‌ای در آنجا معلوم شد سارقان زورگیر بعد از مصدوم‌کردن پسر جوان با ضربه چاقو و سرقت پول‌هایش از محل فرار کردند.

محسن اختیاری، بازپرس شعبه اول دادسرای جنایی تهران با تایید این خبر به جام‌جم گفت: تحقیقات ماموران اداره دهم پلیس آگاهی تهران برای دستگیری سارق قاتل و همدستش ادامه دارد.

درگیری مرگبار بابت طلب یک میلیاردی

مردی‌که بابت‌طلب یک‌میلیاردتومانی، بدهکار را باضربه‌های میلگرد کشته وجسدش رادرسطل زباله انداخته بود،بازداشت شد.

به گزارش جام‌جم، اوایل آذر امسال جسد مردی ۲۴ساله درسطل زباله درشرق استان تهران کشف شد که آثار جراحتی عمیق در قسمت سر و پهلوی او دیده می‌شد. ماموران اداره دهم پلیس آگاهی تهران در جریان تحقیقات پی بردند فردی در ساعات نیمه شب یک گونی بزرگ را که روی دوش خود حمل می‌کرده را داخل سطل زباله انداخته و فرار کرده‌است. در تحقیقات بعدی متوجه شدند مقتول تبعه افغانستان است و برادرش ناپدید شدن او را به پلیس اطلاع داده است.

برادر مقتول در جریان تحقیقات گفت: فردی تلفنی با برادرم حرف زد و بعد برادرم سوار تاکسی اینترنتی شد و به مقصد نامعلومی رفت. تا این‌که معلوم شد او آن شب به خانه‌ای در شمال تهران رفته که دو برادر از اتباع افغانستان در آنجا ساکن هستند. آنها بازداشت و به اداره دهم پلیس آگاهی تهران منتقل شدند.

​​​​​​​یکی از متهمان در اظهاراتش گفت: یک میلیارد تومان به مقتول قرض داده بودم اما پول را پس نمی‌داد. سرانجام طبق نقشه و با اصرار به خانه‌ام آمد. برسر بدهی‌اش حرف زدیم که دعوای‌مان بالا گرفت. با میلگردی که آماده کرده بودم، چند ضربه به سر و بدن او زدم. کیسه‌هایی که در استخر داشتم را آوردم و جسد را درون آن انداختم. بعد داخل یک پتو و گونی سفید رنگ قرار دادم و برادرم جسد را در خودرو گذاشت و بیرون برد و در سطل زباله در شرق استان تهران انداخت. با اعتراف او، برادرش هم گفته‌های وی را تایید کرد و تحقیقات از این دو برادر برای مشخص شدن دیگر ابعاد پرونده ادامه دارد.

منبع: جام جم

خلیج فارس: فرانس ۲۴ در گزارشی به برخی اتفاقات سال گذشته که برای زنان در گوشه و کنار رخ داده، پرداخته است. با مرور اتفاقات می‌توان سطح بالای تفاوت و اشتراک بین کشورهای جهان در رابطه با حقوق زنان را دریافت. از طرفی در کشورهای اروپایی مدام به دنبال آسان‌کردن شرایط روزمره زنان هستند و از سوی دیگر طالبان جلوی تحصیل دختران را برای بیشتر از هفت سال گرفته است. از سویی دیگر سازمان ملل نسبت به افزایش «زن‌کشی» هشدار می‌دهد و آن را همچون یک «همه‌گیری جهانی» توصیف می‌کند؛ اتفاقی که در آرژانتین و دیگر کشورهای آمریکای جنوبی، آفریقا و خاورمیانه تکرار می‌شود. طبق گزارش این رسانه، سال ۲۰۲۲ با تنش زیادی در عرصه حقوق زنان در جهان همراه بود؛ از تلاش دیوان عالی آمریکا برای جلوگیری از حق «سقط جنین» تا ناپدید‌شدن مداوم زنان از زندگی عمومی در افغانستان‌.

‌اعتراض زنان تایوانی به سیاست‌مداران

از اتفاقاتی که در سال 2022 رخ داد و به نظر فرانس 24 شایان توجه بود، رسیدن موج جنبش «می‌تو» به تایوان آن هم در بین زنان فعال در حزب‌های سیاسی است. این تابوشکنی با پخش یک سریال نتفلیکس آغاز شد. بیش از پنج سال از محکومیت «هاروی واینستین» تهیه‌کننده هالیوودی با اعتراض زنان عرصه سینما و رسانه می‌گذرد. جنبش «می‌تو» باعث ایجاد کمپین آگاهی‌رسانی در رسانه‌های اجتماعی از ایالات متحده تا بسیاری از نقاط جهان شده است. در این میان، سریال «موج‌سازان»، یک درام هشت‌قسمتی از نتفلیکس است که در آغاز سال 2022 ساخته و پخش شد؛ یک تریلر سیاسی که عملکرد درونی یک تیم تخیلی کمپین ریاست‌جمهوری را نشان می‌دهد ‌و نحوه برخورد زنان در قدرت را با آزار جنسی! خیلی زود، چند زن تایوانی برای افشای تجربیات خود در محل کار، تابوی اجتماعی را شکستند. کارمندان زن حزب حاکم دموکراتیک مترقی، اولین موج بزرگ را با متهم‌کردن سیاست‌مداران قدرتمند به آزار و اذیت جنسی به راه انداختند. این پدیده به محافل فرهنگی و دانشگاهی گسترش یافت و قربانیان، افراد مشهور، پزشکان و استادان را متهم کردند.

یک سال پس از لغو قانون آزادی سقط جنین در ایالات متحده، همچنان اعتراض‌ها زیاد است و روز به روز هم بیشتر می‌شود. در حال حاضر در 14 ایالت، سقط جنین غیرقانونی شده است؛ در برخی موارد حتی زنانی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند یا از سوی محارم خود باردار شده‌اند نیز حق سقط جنین ندارند. از سوی دیگر، 17 ایالت برای حمایت از حقوق سقط جنین، قوانینی وضع کرده یا همه‌پرسی برگزار کرده‌اند. این نگرانی وجود دارد که در سایر ایالت‌ها نیز سخت‌گیری در این زمینه بیشتر شود. حتی استفاده از برخی داروهای سقط جنین در ایالت‌ها نیز ممنوع شده است. در حال حاضر دفاع از حق «سقط جنین» تبدیل به یکی از موضوعات انتخابات ریاست‌جمهوری شده است. از سویی تظاهرات برای حق سقط جنین در مکزیک بارها در سال گذشته برگزار شد. تظاهرات‌کنندگان خواستارجرم‌زدایی از سقط جنین در مکزیکو‌سیتی هستند. اولین حوزه قضائی در آمریکای لاتین در سال 2007 سقط جنین را مجاز کرد. در گوشه دیگر جهان، در اروپا نیز مکرون لایحه‌ای را برای دفاع از حقوق سقط جنین در قانون اساسی فرانسه پیشنهاد داده تا این حق در قانون اساسی فرانسه تثبیت شود.

‌آپارتاید جنسیتی در افغانستان

اخباری که در ‌سال گذشته و همین چند روز‌ ‌از افغانستان منتشر می‌شود، همراه با نگرانی برای زنان و حذف آنان از عرصه عمومی و کوچاندنشان به کنج خانه‌ها‌ست. به گزارش خبرگزاری فرانسه، طالبان به سمت «آپارتاید جنسیتی» و «جنایت علیه بشریت» می‌لغزد‌. سال گذشته برای زنان افغانستان با ممنوعیت از کار در سازمان‌های کمک‌رسانی ملی و بین‌المللی همراه بود. همچنین فرمانی صادر شد که طبق آن، تمام سالن‌های زیبایی تعطیل شد تا معدود مراکزی که برای حضور زنان باقی مانده بود و می‌توانستند در خارج از خانه کنار هم جمع شوند، از آنان گرفته شود. به این ترتیب حداقل 60 هزار زن دیگر نیز بی‌کار شدند. زنان افغانستانی حتی امکان این را که کمک‌هایی از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد دریافت کنند، از دست دادند. به گفته دیده‌بان حقوق بشر، از زمان بازگشت طالبان به قدرت در تابستان 2021 حقوق زنان این کشور مرتب کاهش پیدا می‌کند و این کشور را در معرض «جدی‌ترین بحران حقوق زنان در جهان» قرار داده است. به گزارش نهادهای بین‌المللی، طالبان در این کشور «سیستمی را که برای مقابله با خشونت خانگی و جنسیتی در افغانستان ایجاد شده بود، به‌طور کامل برچیده است».

‌ایران به دنبال قانون حجاب

در این گزارش همچنین به اقدامات جدید مجلس شورای اسلامی در ایران برای نوشتن قانون جدید حجاب اشاره شده است؛ قانونی که باید به تأیید شورای نگهبان برسد.

‌مراکش و حمایت از زنان

اما هر چقدر شرایط برای زنان افغانستان در حال بدتر‌شدن است، زنان مراکش امیدوار به بهبود اوضاع و افزایش حقوق خود هستند. پادشاه مراکش، محمد ششم، نامه‌ای به عزیز آخانوش، نخست‌وزیر‌ این کشور و رئیس دولت این کشور فرستاده و دستور افزایش حقوق زنان در خانواده را داشته است. این دستور امید زنان مراکشی را که محروم از حقوق متعدد مانند ارث، نفقه و حضانت هستند، برای افزایش حقوق جنسیتی افزایش داده و قرار است بر اساس مشورت با همه طرف‌های ذی‌نفع، از‌جمله فعالان جامعه مدنی و کارشناسان، تصمیمات لازم گرفته شود. حدود 20 سال پیش نیز چند اصلاح در قوانین این کشور رخ داد؛ از‌جمله حداقل سن ازدواج به ‌18 سال افزایش یافت و به زنان حق درخواست طلاق و آزادی انتخاب همسر بدون مجوز قیم اعطا شده بود.

‌زن‌کشی در جهان

بر اساس آخرین تحقیقی که در یک سال گذشته توسط سازمان ملل انجام شده است، حدود 89 هزار زن و دختر در سال 2022 به‌طور عمدی کشته شده‌اند که بالاترین رقم رسمی و گزارش‌شده در 20 سال گذشته است. گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور خشونت علیه زنان، در بیانیه مشترکی که سال 2023 در آستانه روز جهانی منع خشونت علیه زنان منتشر کرد، خواستار پایان‌دادن به «اپیدمی جهانی زنان‌کشی» شد. زنان در گوشه و کنار جهان از افغانستان تا آرژانتین به این روند اعتراض کرده‌اند؛ آن‌هم در‌حالی‌که امنیت کافی نداشته‌اند و بارها مورد حمله قرار گرفته‌اند.

‌اعتراض علیه خشونت

زنان با استقبال از جنبش‌هایی نظیر «می‌تو» و… سکوت را شکسته و نشان داده‌اند که خشونت علیه زنان، دختران و نوجوانان در سراسر جوامع در حال وقوع است. این اتفاقات مشخص کرده است ‌اصلاحات کافی در قوانین و سیاست‌ها رخ نداده و نتایج و تغییرات مورد نیاز برای بهبود شرایط زنان و زندگی روزمره آنان به وقوع نپیوسته است.

خلیج فارس: در پی وقوع ۲ انفجار تروریستی روز چهارشنبه در چهارمین سالگرد شهادت شهید سلیمانی در کرمان که به شهادت شماری از مردم ایران منجر شد، وزارت خارجه طالبان بیانیه‌ای صادر کرد و به دولت و مردم ایران تسلیت گفت.

در این بیانیه آمده است: «وزارت امور خارجه امارت اسلامی افغانستان وقوع ۲ انفجار در استان کرمان جمهوری اسلامی ایران را که منجر به جان باختن و جراحت تعدادی از شهروندان آن کشور گردیده، محکوم می‌نماید».

کابل همچنین اعلام کرد «مراتب عمیق همدردی و تسلیت خود را با دولت و مردم ایران و به ویژه با خانواده‌های قربانیان ابراز می‌دارد».

طبق اعلام وزیر بهداشت جمهوری اسلامی ایران، در این انفجارها ۹۵ نفر شهید و ۲۱۱ نفر هم مجروح شده‌اند.

منبع: ایسنا