اخبار چرخان

خلیج فارس: پرداخت اخیر در قالب متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی، انتقادات زیادی از سوی این قشر در پی داشته، قشری که غالبا حقوق شان نه فقط با سبد معیشت، بلکه با خط فقر هم فاصله‌ قابل ملاحظه‌ای دارد.

به گزارش خلیج فارس؛ متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان و مستمری بگیران تامین اجتماعی با تاخیر 7 ماهه، سرانجام به مرحله اجرایی رسید.

با این همه، بازنشستگان معتقدند این اقدام به طور ناقص و نمایشی اجرا شده که آورده چندانی برای بازنشستگان به همراه نداشته است.

برخی بازنشستگان معتقدند: بعد از مدت‌ها وعده و وعید و موش و گربه‌بازی دولت، مجلس و سازمان تامین اجتماعی، بالاخره به این نتیجه رسیدند که مثلا مبلغی ناچیز به حساب بازنشستگان واریز شود و اسمش را متناسب‌سازی بگذارند!

به عقیده فعالان کارگری، اینکه سازمان تأمین اجتماعی می‌گوید منابع کافی برای اجرای درست همسان‌سازی حقوق بازنشستگان را نداریم، مقصرش هم دولت و هم سازمان تأمین اجتماعی است. دولت سال‌ها از تأمین اجتماعی خواسته گروه‌هایی را بیمه کند، اما بدهیِ خود را به تأمین اجتماعی پرداخت نکرده است.

آنها یادآور شدند: تأمین اجتماعی نیز مقصر است؛ این سازمان باید منابع خود را درست مدیریت کند. باید بجا هزینه کند و بجا درآمد کسب کند. باید بازرسی‌های محکم و مرتب انجام دهد و از دقیق و شفاف بودنِ فعالیت بنگاه‌های اقتصادی مطمئن باشد.

خلیج فارس: انتخاب بین برق یا مرگ؛ این کوتاه ترین توصیف برای خاموشی در پاییز و زمستان امسال است.

به گزارش خلیج فارس؛ تصمیم دولت برای توقف مازوت سوزی در نیروگاههای برق اصفهان، اراک و کرج به دلیل آلایندگی بالا و بیماری های خاصی که در کلانشهرها دارند، باعث شده با کمبود تولید برق مواجه شویم و برنامه خاموشی در پاییز و زمستان اجرا شود؛ بحرانی که همواره در تابستان و روزهای گرم گریبانگیر منازل و صنایع بوده است.

نکته اینجاست که جلوگیری از از سوزاندن مازوت در نیروگاههای بزرگ، باعث سرایت خاموشی های برنامه ریزی شده در سایر شهرها از جمله بوشهر هم شده که ارتباطی با این سوخت آلوده ندارند، اما زیست همه مردم درگیر بی برقی می شود.

این درحالی است که ایران یکی از مناسب ترین مناطق برای تولید انرژی های تجدیدپذیر و پاک نظیر برق خورشیدی است، اما عقلانیت و همت کافی برای توسعه آن نیست.

آغاز خاموشی های 2 ساعت در روز در بوشهر

برپایه این گزارش، از امروز (دوشنبه) خاموشی‌ها در بوشهر آغاز می شود که فعلا برای دو ساعت از روز بین 9 تا 17 می باشد.

در همین خصوص شرکت برق استان بوشهر جدولی از زمان های قطع برق در قالب 6 گروه منتشر کرده که مشخص نیست هر گروه شامل کدام مناطق است، تصمیمی که ظاهرا برای پیشگیری از برنامه ریزی سارقان سیم برق می باشد.

به عبارتی شهروندان در زمان اولین قطع برق باید ببینید جزو کدام گروه قرار گرفته اند تا برهمین اساس برنامه خاموشی روزها و هفته های آتی خود را برنامه ریزی کنند.

آیا این تصمیم دولت کارساز است؟

کشوری که روزگاری صادرکننده برق بوده، امروز به دلیل فرسودگی زیرساخت هایش و عدم سرمایه گذاری در تولید، گرفتار ناترازی و ناچار به ادامه خاموشی به فصل سرد سال شده است.

قطعا خاموشی ها و ناترازی در تولید انرژی کشور مسئله ای پیچیده و چند بعدی است که نیاز به برنامه ریزی گسترده و هوشمندانه دارد.

از این رو، اقدام های کوتاه مدتی مثل خاموشی های برنامه ریزی شده تنها برای کاهش فشار مقطعی مناسب است و راه حل بلند مدت و پایدار آن در گروی سرمایه گذاری گسترده برای افزایش نیروگاههای برق و توسعه نیروگاههای خورشیدی و حتی پیش بینی مشوق هایی برای مردم جهت نصب پنل های خورشیدی بالای منازل شان است؛ زنجیره ای از اقدامات که البته پیش نیاز آن اصلاحات اقتصادی و مدیریتی در کشور می باشد.

خلیج فارس: یکی از مزیت های «ارسلان زارع» این است که از روز نخست کاری اش استاندار بوشهر است.

به گزارش خلیج فارس؛ برخلاف استاندارانی که غیربومی بوده اند و مدتی برای شناخت استان صرف کرده اند، یا برخی استانداران بومی که بدون سوابق اجرایی و تجربیات وزارت کشوری، سکان دار مدیریت ارشد استان شده و بوشهر را گرفتار بی تجربگی و رفتارهای ناپخته شان کردند، «زارع» به واسطه تجربیات طولانی مدیریتی در وزارت کشور، شناخت دقیق از مسائل زادگاهش و آشنایی موثر به سرمایه های بوشهر خصوصا منابع انسانی آن، بارقه های امید را برای حرکت رو به جلوی استان رقم زده است.

همین مزیت بزرگ استاندار جدید، توقعات را برای چینش مدیران کارآمد افزایش داده است؛ چرا که تیم مدیریتی یک گام تعیین کننده برای پیشرفت و توسعه استان می باشد.

مدیران متناقض

شوربختانه بسیاری از مدیران فعلی استان که طی چندسال اخیر منشا مسائل و از بانیان وضع موجود بوشهر هستند و نتوانستند هنر مدیریتی خاصی از خود نشان دهند -و شاید هم هنری نداشتند- با تصور اینکه در دولت کنونی تغییر می یابند، از مدت ها قبل- دقیقا پس از انتخاب دکتر پزشکیان به ریاست جمهوری- با رها کردن وظایف مدیریتی شان، احساس بلاتکلیفی اداری را در افکار عمومی ایجاد کردند.

از قضا، برخی از همین مدیران برای ابقای خود از شیوه های نخ نما بهره برده و به آمارسازی ها، چاپ بنر، تقدیرنامه و حتی ترفندهایی برای گرفتن ابلاغ عضویت در ستادهای رییس جمهور منتخب روی آوردند، رفتاری که با فریز کردن کار مردم در دوره انتقال دولت در تناقض بوده است.

از این رو، با توجه به عقب ماندگی های استان و عدم رضایت از بخش عمده عملکرد مدیران کل فعلی، می طلبد «ارسلان زارع» ضمن شروع تغییرات در استانداری، هماهنگی وزارتخانه ها در انتصابات استانی را هم مورد توجه قرار داده تا آرامش را به استان هدیه و قطار کُند و از مسیر خارج شده توسعه را به ریل بازگرداند.

نه شتابزدگی، نه تاخیر طولانی

قطعا شتابزدگی و عجله در زمینه انتصابات مهم، آسیب‌ هایی را به دنبال دارد و چه بسا منجر به روی کار آمدن افرادی شود که از نظر شاخص ها و ملاک‌های مورد نظر، در سطح مطلوبی نباشند.

اما نباید فراموش کرد که طولانی شدن تعیین تکلیف مدیریتی نیز فرصت های خدمت و کارآمدسازی را از دولت مستقر می گیرد، ضمن اینکه زارع با کوله باری از تجربه می داند هرچه بازه زمانی انتصابات زمانبر شود، منفعت طلبان سیاسی برای استاندار تازه نفس بیشتر اسباب زحمت خواهند کرد.

مدیران نا امید به دنبال جانشینی مریدان!

نکته مهم دیگر این است که امروز کرسی مدیریتی برخی دستگاههای مهم و تاثیرگذار استان در اختیار افرادی است که به لحاظ توانمندی تخصصی و فنی با این جایگاه فاصله زیادی دارند و محصول دوره «خالص سازی» می باشند.

اتفاقا همین افراد وقتی از ماندگاری نا امید شده اند، با سوء اسفاده از شعار «دولت وفاق» به دنبال بَرکشیدن و معرفی نزدیک ترین افراد در سیستم اداری به جای خود هستند. قطعا با این شیوه مرید پرستی، انتظار انتصاب مدیر شایسته و کارآمد در آن دستگاه خیالی باطل است.

لذا می‌طلبد استاندار با ارزیابی مجدد عملکرد مدیران، به‌ دور از فشارهای سیاسی، سهم خواهی‌ ها و برخی آمارسازی‌ های کاذب و نادرست مدیران، نسبت به پالایش تیم اجرایی خود همت کند. قطعا مدیران دارای صلاحیت و مجرب باید ابقا شده و از خدمات شان بهره برد، اما گروه ناتوان و ضعیف باید سریع تر با مهره های توانمند جایگزین شوند.

اقای زارع! چشم های یک استان به عملکرد و تصمیمات شماست. در شرایط فعلی کشور، از استاندار جدید انتظار معجزه نیست، ولی تحول مثبت و رو به جلو توقع بیجایی نمی باشد، تحولی که رکن اصلی آن، تیم مدیریتی مجرب و توانمند است.

در این زمینه

خلیج فارس- عبدالحسین قاسمی: 19 استاندار و 4 سرپرست پس از انقلاب اسلامی، نماینده ارشد دولت در استان بوشهر بوده اند و حالا قرعه بیستمین استاندار به نام «ارسلان زارع» از فرزندان استان افتاده است.

به گزارش خلیج فارس؛ در میان 23 استاندار یا سرپرست استانداری بوشهر، 6 نفر بومی استان (مدرس زاده، ندیمی بوشهری، تبادار، افراشته، سالاری و محمدی زاده) و 17 نفر دیگر غیربومی بوده است.

به انگیزه انتخاب بیستمین استاندار بوشهر، نگاهی به سوابق استانداران پس از انقلاب کرده ایم.

محمدباقر شایورد نخستین استاندار بوشهر پس از انقلاب بود که در دولت موقت (بازرگان) منصوب شد. وی تنها دو ماه در این سمت ماند و به زادگاهش تهران برگشت. وی دکترای داروسازی داشت و سال 1390 در اثر بیماری درگذشت.

احمد مدرسی زاده نخستین استاندار بومی بوشهر محسوب می شود که در دوره شورای انقلاب، استاندار فارس شد. او که برازجانی بود، برای دو ماه همزمان سرپرستی استانداری های بوشهر و هرمزگان را نیز برعهده گرفت تا اینکه در دولت ابوالحسن بنی صدر به عنوان استاندار بوشهر تعیین و 13 ماه متولی مدیریت زادگاهش بود. وی در گفتگویی پیرامون سرپرستی همزمان سه استان جنوبی گفت: «نیروی هوایی بالگردی در اختیارم گذاشته بود و امکان سرکشی به هر سه استان وجود داشت.»

از اقدامات مهم دوره مدرسی زاده که در خاطر برخی هم استانی ها خصوصا در منطقه جم مانده، دیدار با «غلو جمی» (غلام معصومی) از یاغی های معروف قبل از انقلاب بود که درگیری های وی باعث ناامنی در جم و ریز و شکایت های مردمی شده بود. او با سفر به جم، توانست اعتماد «غلو جمی» را جلب کرده و او را ببیند و با خود به بوشهر بیاورد و سپس برای چندین ماه به خوزستان بفرستد تا آرامش در جم حاکم شود.

مدرسی زاده در خرداد 1401 در شیراز درگذشت.

محمدعلی حبیبیان دومین استاندار بوشهر در دولت بنی صدر بود. او از دانشجویان مقیم آمریکا بود که پس از بازگشت به ایران، بدون سابقه اجرایی، توسط مرحوم مهدوی کنی وزیر وقت کشور به استانداری بوشهر گمارده شد. استانداری وی تنها 8 ماه دوام آورد.

«مهدی صفری» سفیر پیشین ایران در چین و معاون فعلی اقتصادی وزارت خارجه، معاون و دست راست حبیبیان در بوشهر بود.

سپس کلید استانداری بوشهر به نصرالله گرجی رسید که پزشک متخصص خون بود. وی پیش از حضور در بوشهر، در مقطعی کوتاه استاندار مرکزی بود.

سید احمد نصری استاندار بعدی بوشهر بود که با یک سال و 4 ماه ماندگاری، باسابقه ترین نماینده دولت در استان تا آن زمان شد. وی پس از بوشهر، در سال 1362 استاندار سیستان و بلوچستان شد. نصری در مجلس چهارم از زادگاهش (قزوین) نماینده شد و در دولت نهم (احمدی نژاد) به سمت استانداری قزوین رسید.

محمد تقی زمانیان متولد تهران نیز دو سال و نیم استاندار بوشهر بود. وی در زمره چهره هایی است که از دایره مدیران کشوری بیرون نرفت و بعدها به عنوان قائم مقام سازمان هواشناسی کشور، رئیس پژوهشکده هواشناسی کشور، معاونت سیاسی و اداری استانداری سمنان و معاون برنامه ریزی استانداری فارس فعالیت کرد.

پس ار وی، محمدرضا مجیدی اهل فسا فارس برای سه ماه سرپرست استانداری بوشهر شد. او نخستین سرپرست استانداری بپس از انقلاب محسوب می شود.

علی صوفی از اهالی لاهیجان گیلان در دولت میرحسین موسوی استاندار بوشهر شد و 3 سال و 7 ماه در این سمت ماند. از حواشی دوران استانداری وی، ابطال انتخابات دوره اول مجلس خبرگان رهبری در استان بود، جایی که «مدنی» امام جمعه وقت بوشهر و میرزا احمد دشتی (معروف به منهاج) نماینده وقت رودباران در مجلس در کنار شیخ محمد یزدی که حوزه انتحابیه اش را از تهران به بوشهر جابجا کرده بود، کاندیدا بودند. اگرچه منهاج دشتی نفر اول شد، ولی به دلیل اعتراض امام جمعه وقت بوشهر به نتیجه و آنچه تخلف بیان شد، انتخابات ابطال گردید و به میان دوره ای کشید.

علی صوفی بعدها در دولت هاشمی رفسنجانی استاندار کهگیلویه و بویراحمد، در دولت اول سیدمحمد خاتمی استاندار گیلان و در دولت دوم وی نیز وزیر تعاون شد.

غلامرضا صحراییان متولد جهرم فارس و اولین استاندار بوشهر در دولت هاشمی رفسنجانی بود. از این زمان، دیگر پست نخست وزیر حذف و استانداران با تصویب هیات دولت تعیین می شدند. صحرائیان در دولت اول اصلاحات نیز به استانداری فارس مشغول شد. دوران حصور وی که همزمان با دولت سازندگی بود، با اقداماتی نظیر تاسیس دانشگاه خلیج فارس (در محل فعلی و زیرنظر دانشگاه شیراز) و شروع به کار دانشگاه آزاد بوشهر (در یکی از مدارس پشت سینما بهمن) همراه شد.

دومین سرپرستی استانداری به نام محمدعلی سعدایی رقم خورد. او که متولد شیراز بود، سال 71 نزدیک به سه ماه به عنوان سرپرست استانداری بوشهر فعالیت کرد.

عبدالرحمن ندیمی بوشهری نیز با 5 سال تصدی استانداری، از نظر ماندگاری در میان استانداران پس از انقلاب رکوردار است. او دومین و آخرین استاندار دولت هاشمی رفسنجانی بود که بعد از بوشهر، چندین سال در معاونت بانک و بیمه وزارت اقتصاد مسئولیت داشت و نهایتا در اوایل دولت روحانی از مسئولیت های دولتی بازنشسته شد.

اوج گیری فعالیت دولت سازندگی در دوران استانداری ندیمی، زمینه ساز پروژه هایی نظیر سرمایه گذاری در حوزه های پرورش میگو، شروع احداث شبکه فاضلاب بوشهر و گناوه، اجرای خط دوم آبرسانی و توسعه مراودات تجاری با کشورهای حاشیه خلیج فارس خصوصا قطر شد.

از نکات جالب اینکه تودیع و معارفه ندیمی در استانداری با حضور عبدالله نوری در قامت وزیر کشور بود. نوری در دولت اول هاشمی وزیر کشور شد و سپس جای خود را به علی محمد بشارتی داد. با شروع بکار دولت اصلاحات، نوری به وزارت کشور برگشت و در مراسم تودیع ندیمی حضور یافت.

با روی کار آمدن دولت سیدمحمد خاتمی، محمدابراهیم انصاری لاری به عنوان استاندار بوشهر منصوب شد. وی که متولد لار در جنوب فارس می باشد، به واسطه معاونت اداری استانداری بوشهر در اواخر دهه شصت (1367 تا 1369) با این استان غریبه نبود.

انصاری لاری به دلیل سوابق قبلی اش در وزارت ارشاد (از مدیرکل بازرسي وزارت تا ریاست کتابخانه ملی در دوره وزارت سیدمحمدخاتمی) صبغه فرهنگی اش بر سایر بخش های عملکردی سنگینی می کرد. مرمت بناهای تاریخی آب انبار قوام، عمارت امیریه (محل فعلی شورای شهر)، خرید ساختمان کنونی بنیاد ایرانشناسی بوشهر در کنار افزایش جشن های عمومی در ساحل و برگزاری دو دوره جشن “فرهنگ جنوب” با حضور هنرمندان مطرح کشور به منظور ارتقای نشاط اجتماعی از برجسته ترین اقدامات دوره استانداری انصاری لاری می باشد.

البته بخشی از این فعالیت ها به مذاق گروهی تندرو خوش نیامده و با تجمع مقابل اداره ارشاد یا تشنج در سخنرانی استاندار در مسجد بازار بوشهر (فاطمه زهرا)، مقابل وی عرض اندام می کردند.

از اتفاقات جالب توجه در آن ایام، حمایت های حجت الاسلام ابراهیم فاضل فردوسی امام جمعه وقت بوشهر از انصاری لاری و دولت خاتمی در چندین خطبه نمازجمعه بود.

یکی از حواشی دوران استانداری وی نیز نگرانی بابت جدایی عسلویه از بوشهر و الحالق به فارس بود. در آن مقطع، فعالیت فازهای پارس جنوبی به تازگی استارت خورده بود و نام عسلویه به تدریج به گوش ایرانیان آشنا می شد. همین نگرانی ها باعث برگزاری چند تجمع در آن ایام توسط برخی دانشجویان و فعالان سیاسی بوشهر شد، نگرانی و دغدعه ای که تا هنوز برقرار است!

انصاری لاری پس از دوسال، بوشهر را به مقصد استانداری زادگاهش (فارس) ترک کرد و سپس رییس سازمان ثبت احوال کشور شد. او در دولت روحانی نیز به عنوان مدیرعامل منطقه آزاد کیش فعالیت کرد.

حسن یونس سینکی را باید ضعیف ترین استاندار دولت خاتمی در بوشهر دانست. او متولد قم بود و در مدت حدود 2.5 سالی که مقام ارشد استان را برعهده داشت، به دلیل بیماری دیسک کمر و حضور خانواده اش در پایتخت، بارها بین بوشهر و تهران در تردد بود و یک ماه نیز به بهانه سفر حج، در استان حضور نداشت.

یکی از حاشیه های دوران استانداری حسن سینکی، مخالفت وی با تدفین پیکر دو شهید گمنام در بوستان خلیج فارس شهر بوشهر (مجاور آب انبار قوام) بود. وی با تشکیل شورای تامین استان، با این درخواست مخالفت کرد و نهایتا این پیکرها در محل فعلی یادمان شهدای گمنام بهشت صادق بوشهر تدفین شدند.

حسن سینکی در اواخر دولت خاتمی معاون وزیر کشاورزی و در دولت روحانی برای مقطعی معاون وزیر صمت شد.

محمدرضا صالحی متولد گرگان، سومین سرپرست استانداری بوشهر بود. پس از اینکه «مسعود امامی» معاون سیاسی استانداری بوشهر به عنوان استاندار قزوین منصوب شد، صالحی به معاونت استانداری معرفی گردید. وی در دولت روحانی نیز استاندار خراسان شمالی شد.

اسماعیل تبادار آخرین استاندار بوشهر در دولت خاتمی بود. وی که متولد روستای جزیره شمالی در شهرستان گناوه است، در دوره ندیمی معاونت عمرانی استانداری را برعهده داشت و پیش از بازگشت به بوشهر، شهردار گچساران بود.

او طی سه سال و 4 ماه که سکان استانداری را برعهده داشت، به واسطه رویکرد قوی در حوزه عمرانی خصوصا پیگیری توسعه محورهای بزرگراهی استان، استارت مطالعه برخی سدهای بزرگ و شروع بکار منطقه ویژه اقتصادی بوشهر، نامش را به عنوان موفق ترین استاندار بوشهر در حافظه ها ثبت کرد و توسط برخی چهره ها و رسانه ها لقب امیرکبیر استان گرفت.

یکی از حواشی دوره استانداری تبادار، اعتراضات شهریور 1383 در گناوه بود. به دنبال زمزمه جابجایی تجهیزات بیمارستان سوختگی گناوه به برازجان، تجمعی مردمی مقابل فرمانداری رخ داد که در ادامه منجر به آتش زدن لاستیک در خیابان، خسارت به برخی ادارات و یک روز ناآرامی در گناوه شد.

قاسم مرادی معاون سیاسی وقت استانداری در نشست خبری انگشت اتهام را به سوی شکرالله عطارزاده نماینده بوشهر در مجلس گرفت و تصریح کرد: «مقالات و نوشته هاي نماينده بوشهر در نشريه “ليان” كه خود صاحب امتياز اين نشريه مي باشد، يكي از عوامل و زمينه هاي مهم تشنج و اغتشاشات شهرستان گناوه مي باشد و در جاي خود قابل پيگيري است.»

گفتنی است تبادار در دولت نخست روحانی، مدیرعامل شرکت فرودگاههای کشور شد، اما پس از 9 ماه استعفا کرد. وی در دولت دوم روحانی نیز استاندار فارس شد و نهایتا با تصویب قانون ممنوعیت فعالیت بازنشستگان، پس از 2 سال از استانداری و مسئولیت های دولتی کنار رفت.

با شروع دولت نهم، علی افراشته به عنوان استاندار بوشهر معرفی شد. او که متولد تنگستان است، به عنوان نیروی علی لاریجانی محسوب می شد؛ چه اینکه در دوره وزارت ارشاد لاریجانی، مدیرکل بوشهر بود و در دوران حضورش در صداوسیما، مسئول مجتمع تفریحی این سازمان در زیباکنار. قبل از استانداری اش نیز در انتخابات ریاست جمهوری نهم، رییس ستاد لاریجانی در بوشهر شد و پس از ترک استانداری نیز با حکم لاریجانی 6 سال معاونت اجرایی مجلس را برعهده گرفت.

افراشنه قریب هزار روز استاندار بوشهر ماند (مهر 1384 تا تیر 1387). او برخلاف شیوه احمدی نژاد، در جابجایی های مدیریتی، حرمت مدیران دولت سابق را حفظ و از تندروی های سیاسی پرهیز می کرد.

شروع پروژه راه آهن بوشهر در دوره استانداری افراشته رقم خورد، اگرچه از همان زمان، این پروژه سرعت لاک پشتی داشته و در ایستگاه بی پولی متوقف مانده بود. تکمیل تونل پیامبر اعظم به عنوان راه دسترسی بخش های کوهستانی دشتستان به فارس، شروع ساخت بیمارستان های شهدای خلیج فارس و گنجی برازجان، کلنگ زنی ورزشگاه شهید مهدوی و آزادسازی اراضی نظامی 530 هکتاری بوشهر که امروز شهرک نیایش در آن قرار دارد، از دستاوردهای دوران استانداری افراشته محسوب می شود.

البته پرحاشیه ترین دوران استانداری هم به نام افراشته رقم خورد، شرایطی که ناشی از تنش هایی پیش آمده بین مرحوم شکرالله عطارزاده نماینده بوشهر در مجلس هفتم با استاندار بود. عطارزاده از معدود نمایندگان مجلس که از همان ابتدای ورود احمدی نژاد برای ریاست جمهوری، از وی حمایت کرد، مستقل بودن استاندار در برابر خود خصوصا در زمینه انتصاباتش را بر نتافت و به طور مکرر در هفته نامه اش و مصاحبه های خود، علیه افراشته موضع گیری می کرد.

همچنین از دیگر حواشی دوران استانداری علی افراشته، ابطال انتخابات مجلس هشتم در دشتستان بود که اولین و آخرین ابطال انتخابات مجلس در استان محسوب می شود؛ انتخاباتی که جوانشیر کدخداپور منتحب آن بود، اما از راهیابی به بهارستان بازماند.

نهایتا با وجود تغییر علی زینبی معاون سیاسی استاندار و ناصر باستی مدیر دفتر فنی استانداری، غائله نماینده و استاندار نخوابید تا وزارت کشور ناگزیر به تغییر افراشته شود. پس از آن، دولت احمدی نژاد سه استاندار در بوشهر منصوب کرد، اما دیگر به سراغ بومی ها نرفت.

پس از افراشته، حسین هاشمی تختی نژاد با حفظ سمت معاونت سیاسی، 17 روز سرپرست استانداری شد. او قبل از جایگزینی با علی زینبی، مدیرکل اطلاعات استان کهگیلویه و بویراحمد بود. تختی نژاد در اواخر دولت احمدی نژاد استاندار زادگاهش (هرمزگان) شد و در مجلس دهم هم نماینده بندرعباس بود.

ابوطالب شفقت اولین استاندار نظامی در بوشهر می باشد. او درحالی که استاندار زادگاهش (مازندران) بود، با تصمیم دولت، جایگزین افراشته در بوشهر شد. وی در دولت نخست روحانی معاون وزیر دفاع شد، در دولت مرحوم رئیسی نیز معاون توسعه مدیریت وزیر کشور و از اردیبهشت امسال نیز استاندار لرستان شد. شفقت هفته پیش جای خود را به استاندار لرستان در دولت پزشکیان داد.

محمدحسین جهانبخش را می توان ضعیف ترین استانداران بوشهر قلمداد کرد، چهره ای که به هرکاری می پرداخت جز آنچه وظایف اساسی استاندار محسوب می شد. او در پی تصمیم عجیب دولت احمدی نژاد مبنی بر جابجایی استانداران بوشهر و خراسان شمالی، از شرق کشور به پایتخت انرژی ایران آمد و جایش را به شفقت داد.

از حواشی متعدد استانداری جهان بخش اینکه؛ ورود زنان بدون چادر را به استانداری ممنوع کرد، بخشنامه زد که مدیران مجرد تا سطح دهیار حتما باید ازدواج کنند وگرنه احکام شان صادر نمی شود، (جندماه حکم شهردار منتخب یکی از شهرهای استان را صادر نکرد تا وقتی که سند عقد وی را دید!) در ادبیاتی چاله میدانی، رسانه های منتقد عملکردش را «بی پدر و مادر» خواند (با وجود آنکه به واسطه سابقه مدیرکلی صداوسیمای خراسان رضوی، خود را فردی رسانه ای می دانست)، با اهداف تبلیغاتی، بساط اردوهای دسته جمعی همشهریانش به بوشهر به اسم طرح هایی نظیر «نمایش توانمندی های کشور در نیروگاه اتمی» فراهم می کرد، مدیران کل را به صورت گروهی برای شرکت در دوره های موسسه مرحوم مصباح یزدی روانه قم می نمود، کار مردم و امورات استان هم در اولویت های دسته چندم بود!

جهان بخش در هفته نخست انتصابش، با بیان اینکه «نان بوشهر قابل خوردن نیست» ماموریت خود را بهبود نان استان اعلام کرد؛ اما در 2 سال و 2 ماهی که استاندار بود، در این ماموریت هم راه به جایی نبرد.

فریدون حسنوند آخرین استاندار بوشهر در دولت احمدی نژاد بود. او با سه دوره سابقه نمایندگی مجلس از حوزه اندیمشک خوزستان، وقتی برای مجلس نهم ردصلاحیت شد، به استانداری بوشهر منصوب گردید.

سرعت بخشی به پروژه های شاخص استان و بهره برداری برخی از آنها نظیر بیمارستان های شهدای خلیج فارس بوشهر و شهید گنجی برازجان، اتوبان امام علی بوشهر و اجرای پروژه روشنایی ساحل، او را در افکار عمومی به عنوان استانداری توانمند نمایان کرد، هرچند برخی کارشناسان نسبت به شتاب زدگی در بهره برداری از برخی از این پروژه ها انتقاداتی داشتند.

از مهمترین حاشیه های دوران استانداری حسنوند، تغییر جعفر پورکبگانی پس از 6.5 سال فرمانداری مرکز استان بود، اقدامی که قبلا برخی استانداران هم برای اجرای آن بی میل نبودند، ولی جسارت اجرایش را نداشتند! این شیوه حسنوند برای تغییر برخی دیگر از مدیران ستادی و حتی خارج از استانداری که سالها در دولت احمدی نژاد تکان نحورده بودند، چهره ای مقتدر از وی در دید عموم شکل داد، اقتداری که بی ارتباط با سوابق قبلی اش در دستگاههای امنیتی نبود.

حسنوند پس از استانداری بوشهر مجددا دو دوره دیگر نماینده اندیمشک و رییس کمیسیون انرژی مجلس شد، اما در این دوره مجلس نتوانست اقبال همشهریانش را کسب کند. او اکنون مشاور رییس مجلس در امور انرژی می باشد.

با شروع دولت روحانی، مصطفی سالاری اهل گلدشت دشتستان به عنوان استاندار بوشهر منصوب شد. وی اولویت خود در بوشهر را بر روی پروژه هایی نظیر احداث زمین های چمن مصنوعی در روستاها گذاشت. سالاری هرچند پیش از استانداری، سابقه مدیر حقوقی و قائمی مقامی سازمان منطقه ویژه اقتصادی را در کارنامه خود داشت، اما ارتباط بیژن زنگنه وزیر نفت با وی سرد و توام با تعارض بود، شرایطی که استان از آن متضرر شد. شروع پرونده تاسیس منطقه آزاد بوشهر هم در این ایام رقم خورد؛ هرچند با وجود تصویب و ابلاغ آن طی سالیان اخیر، آورده و فایده ای برای استان نداشته و دفتر آن تعطیل شده است.

از نکات قابل توجه دوران استانداری سالاری می توان به استاندار شدن 3 معاون و یک فرماندار وی اشاره کرد. فتح الله حقیقی معاون سیاسی استانداری بوشهر به عنوان استاندار زنجان، عبدالکریم گراوند معاون سیاسی استانداری به سمت استاندار بوشهر و ارسلان زارع فرماندار دشتستان به عنوان استاندار گیلان و اکنون بوشهر تعیین گردیدند.

سالاری در دولت دوم روحانی، به عنوان استاندار گیلان و سپس مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی منصوب شد، مسئولیتی که در دولت پزشکیان هم مجددا به وی سپرده شد تا در میان بیست مدیرعامل این سازمان از بدو تاسیس، اولین مدیری باشد که توسط دولت‌های متفاوت به این سمت برگزیده می‌شود.

عبدالکریم گراوند دومین و آخرین استاندار بوشهر در دولت روحانی و اهل کوهدشت لرستان بود. وی پیش از آنکه معاون سیاسی استانداری بوشهر شود، سابقه فرمانداری ایوان، مدیرکل سیاسی استانداری ایلام و معاونت مدیرکل سیاسی وزارت کشور داشت.

بازداشت برخی مدیران استانداری، کارکنان شهرداری ها و اعضای شوراهای شهر در استان از حاشیه های دوران کم فروغ استانداری گراوند بود.

با شروع به کار دولت سیزدهم، احمد محمدی زاده از سرداران سپاه پاسداران به عنوان استاندار معرفی شد. او که متولد گناوه است، امروز 62 ساله است و مسن ترین استاندار ادوار بوشهر می باشد.

انتخابش هرچند باب طبع برخی اصولگرایان نزدیک به جبهه پایداری در بوشهر نبود و اقداماتی برای تغییرش صورت گرفت، ولی ارتباط نزدیک محمدی زاده با احمد وحیدی وزیر کشور دولت قبل، موقعیتش را تا پایان دولت سیزدهم تثبیت کرد.

گفته می شود در اواخر سال 1401 پیشنهاد استانداری تهران به وی داده شد، اما محمدی زاده تاکید کرد که فقط در استانداری بوشهر فعالیت می کند.

او در معارفه اش، اولویت های خود را شامل «آب»، «راه آهن و راه» و «بهداشت و درمان» اعلام کرد. بی انصافی است اگر در کارنامه خدمتی محمدی زاده به شروع پروژه بزرگترین آبشیرین کن استان با ظرفیت 70 متر مکعب توسط نیروگاه اتمی، فعال شدن کارگاه برخی قطعات راه آهن (با وجود اینکه مجموعا روند آن لاک پشتی است)، بهره برداری از برخی تجهیزات موردنیاز درمان استان و شروع احداث بیمارستان های کنگان و عسلویه اشاره نکنیم (هرچند پروژه های بیمارستانی قبلی در بوشهر و برازجان در کما است).

یکی از علامت سوال های دوران استانداری محمدی زاده، پیرامون اعتبارات صنایع پتروشیمی جنوب استان در زمینه مسئولیت های اجتماعی شان است که بارها ارقامی پیرامون آن اعلام شده (از جمله 1377 میلیارد تومان) اما کسی پاسخ نمی دهد نتیایج و دستاوردهای این اعداد روی زمین کجاست؟

محمدی زاده درحالی پنجشنبه 17 آبان در مراسم تودیع از استانداری حضور می یابد که باید گفت ضعف معاونان و مشاوران وی، پاشنه آشیل مهمی برایش بود، طوری که معاونان وی نتوانستند فقدان سابقه اجرایی استاندار را پوشش دهند و محمدی زاده باید جور معاونان خود را هم می کشید.

نهایتا اینکه ارسلان زارع از فرزندان استان بوشهر در جلسه 13 آبان 1403 هیات دولت، به عنوان بیستمین استاندار بوشهر تعیین شد.

زارع دارای سوابق پربار وزارت کشوری از معاونت فرمانداری تا استانداری می باشد و گزینه ستادهای انتخاباتی پزشکیان برای تصدی استانداری بوده است. امید می رود دوران استانداری وی با خبرهای خوشایند برای استان همراه باشد.

در این زمینه

• «ارسلان زارع» استاندار جدید بوشهر کیست+ اینفوگرافیک
• زارع: با همدلی در مسیر توسعه گام برمی داریم/ خدمت به مردم استان افتخار بزرگی است

خلیج فارس: با عبور از ایام ماه محرم و صفر و مساعد شدن هوا، طی هفته های اخیر حضور خوانندگان موسیقی برای اجراهای زنده در بوشهر بیشتر شده، اما نرخ بالای بلیت کنسرت ها، بسیاری از علاقمندان را در حسرت گذاشته است.

بلیت هایی در حوالی یک میلیون تومان

به گزارش خلیج فارس؛ هفته پیش بلیت فروشی اینترنتی کنسرت “بهنام بانی” در سالن لیان بوشهر انجام شد که نرخ های آن براساس نزدیکی صندلی ها به سن برنامه از 850 هزار تومان آغاز و در انتهای سالن 200 هزار تومان بود.

جدیدترین کنسرت پیش رو در بوشهر نیز مربوط به “اشوان” خواننده پاپ است که بلیط های آن از 680 هزار تومان تا 150 هزارتومان می باشد.

کنسرت فقط برای قشر مرفه

البته با وجود مشکلات اقتصادی، همچنان تقاضا برای حضور در کنسرت‌های پرطرفدار بالا است و بلیت ها روی دست مجریان برگزاری کنسرت نمی ماند؛ اما واقعیت این است که موسیقی زنده کالای لوکس شده و تنها قشر محدودی از جامعه توانایی پرداخت هزینه های آن را دارند.

این گرانی پی در پی باعث شده یک خانواده بوشهری برای حدود دو ساعت کنسرت، حتی در انتهای سالن لیان که جذابیت زیادی ندارد، یک میلیون تومان هزینه کند، شرایطی که از عهده همه برنمی آید و بسیاری از جوانان و علاقه مندان به موسقی، از کنسرت های زنده محرومند.

دولت به نشاط اجتماعی کمک کند

افزایش قیمت بلیت‌ های کنسرت تابع شرایط اقتصادی و افزایش هزینه اجرای چنین برنامه هایی است؛ از جمله اجاره سالن، تجهیزات صوتی و نوری، دستمزد هنرمندان و عوامل، اسکان و…

در این وضعیت، با توجه به نقش اجراهای زنده موسیقی و برنامه های جمعی در افزایش نشاط اجتماعی، انتظار می‌رود دولت و نهادهای فرهنگی در مسیر حمایت از هنر و فرهنگ کشور اقداماتی انجام دهند.

مثلا در در گذشته برخی از کنسرت‌ها با حمایت‌های دولتی یا یارانه‌های فرهنگی برگزار می‌شدند که به کاهش قیمت بلیت‌ها کمک می‌کرد.، اما با کاهش این حمایت‌ها، هزینه‌های کنسرت‌ها به صورت مستقیم به مصرف‌کننده منتقل شده است.

راهکار دیگر، برگزاری کنسرت‌های آنلاین با قیمت‌ های مناسب است تا به دسترسی بیشتر مردم کمک کند.

همچنین باید حمایت هایی از گروههای موسیقی مطرح محلی برای اجرا در بوشهر صورت بگیرد تا فرصت حضور علاقمندان بیشتری در چنین برنامه هایی فراهم شود.

وگرنه با این فرمان که نرخ بلیت کنسرت ها در پیش گرفته اند، موسیقی های زنده تحت تأثیر گرانی‌ از دسترس عموم خارج شده و تنها قشر مرفه جامعه از آن برخوردارند.

هر چند همگرایی منطقه ای بیشتر در حوزه سیاست کاربرد دارد، اما در باز تعریف آن می توان تعابیر و مصداق های فراوانی را در نقاط مشترک جغرافیایی و اجتماعی در آن یافت. با این دست فرمان، پیوندهای اجتماعی، انگیزه ها را دو چندان می نماید تا قرابت منطقه را با استحکام بیشتری نشان دهد. با این توصیف می توانیم پهنه زیادی را به عنوان منطقه راهبردی ایران معرفی نمائیم.

در همین راستا، فارس و بوشهر دارای نقش پذیری بیشمار در حوزه های گونانی هستند که در ترسیم این منطقه‌ی نوین به خصوص با محوریت و تقویت فرهنگ و اقتصاد، با اتکا به مشترکات ضرورتی انکار ناپذیر است تا تجدید بنای تمدن و حکمرانی استانی را حاکم کنند.

امروزه موتور محرکه در دو استان با پیشینه تاریخی سترگ و همگرائی دیر ساله می تواند بر اهداف منطقه ای تلاش کند. این میسر نخواهد بود مگر با دور اندیشی و فارغ از پان ها، ایسم ها، ایلات ها و لهجه ها باشد. همه ی این واژه ها نه تنها ایران را از دمکراسی دور می کند، بلکه بومی گرائی و بهره نبردن از نیروهای انسانی کارآمدِ منطقه، مردم دولت را به ورطه ی پیچابی فرو خورده می اندازد.

مزیت های نسبی و فاکتورهای فراوانی را می توان برای لزوم و تاکید بر همگرائی دو استان نام برد که در توسعه منطقه و باز تولید آن از جمله امنیت، اقتصاد، اقتصاد دریا محور، فرهنگ و هنر، صنایع نوزاد، قدرت چانه زنی در داخل کشور و ایجاد رقابت در فرا منطقه ای به ویژه افزایش سرمایه گذاری در حوزه کشورهای خلیج فارس نام برد.

«تمرکز زدایی تنها از طریق کالبد فعالیت صنعتی صورت نمی گیرد بلکه لازم است که در فعالیت های بخش های تجاری مالی و مدیریت اقتصادی نیز شاهد یک ساختار متوازن و متعادل در فضای سرزمینی باشیم که خود باعث رشد و توسعه شهری تمدنی و امکانات مرتبط در حوزه هایی کلیدی همچون جنوب کشور خواهد شد و جذابیت برای زندگی گروه های فعال جمعیتی را فراهم می کند – در ۲۵ ساله گذشته شاهد تحولات فضایی و تغییر چهره گسترده در سواحل شمالی خلیج فارس بوده ایم، منطقه پارس جنوبی، توسعه نیروگاه هسته ای، کشف و بهره برداری از حوزه های جدید منابع نفتی و گازی خصوصا در استان بوشهر همچون پارس شمالی یا آزادگان در شمال استان و محدوده های جنوب استان فارس منجر به ایجاد زیرساخت های گسترده ارتباطی، هوایی زمینی و دریایی و زیر ساخت های شهری برای تامین سرویس های شهری و انسانی گردیده است.

بهره گیری از فرصت ها با استقرار جمعیت فعال در این مناطق برای زندگی دائم با توسعه شهری امکانات محیطی و همچنین رشد تجارت و مبادلات مالی و بانکی خصوصا در ابعاد بین المللی با شرکای بزرگ اقتصادی کشور همچون چین و کشورهای جنوب خلیج فارس مثل قطر با وابستگی کمتر بوروکراتیک به مرکز کشور ممکن می شود.»

ایجاد اندیشکده‌های حکمرانی استانی

5/5/1401قالیباف: مشکل کشور پول نیست، نبود لیاقت و حکمرانی است. رئیس مجلس شورای اسلامی خاطر نشان کرد: این ارقام نشان می‌دهد بسیاری از سرمایه‌ها به دلیل ضعف در ساختار از بین می‌رود، لذا معتقدم مشکل کشور پول نیست، مشکل عرضه و حکمرانی صحیح است.

مجلس یازدهم، در راستای تحقق عملی و کارآمدِ رویکردهای تحولی، اصلاح نظام حکمرانی را مبتنی بر چهار اصل کارآمدسازی، شفاف‌سازی، هوشمندسازی و مردمی‌سازی اداره امور کشور پایه ریزی کرد. «به منظور استفاده حداکثری از ظرفیت نخبگان دانشگاهی و تجربه کلیه صاحبنظران، اندیشمندان و محققان کشور برای مسئله‌شناسی، معرفی و مدل سازی‌های عملیاتی و پیشران در فرآیندهای تصمیم‌سازی، قانونگذاری و نظارت مبتنی بر رعایت اولویت‌های حکمرانی نو و مردمی‌سازی امور مختلف، طرح ایجاد اندیشکده‌های حکمرانی در سطح استان ها و کلانشهرها تصویب و اقدام شده است.

بر همین اساس دستورالعمل حاضر با پیشبینی نیازها و تدوین رویکردهای لازم، سازوکار اجرایی راه اندازی شبکه اندیشکده‌های حکمرانی را فراهم می‌آورد. این شبکه متشکل از نخبگان، دانشگاهیان و خبرگان اجرایی واجد شرایط هر استان به عنوان بازوی مشورتی و کارشناسی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی بوده که با مدیریت غیر متمرکز و استقرار در مراکز استانی، بر اساس دستورالعمل ابلاغی، اهداف مدنظر را محقق می‌کنند.»

با توجه به خبر ایرنا استان بوشهر اندیشکده حکمرانی استانی را با حضور کاظمی معاون مرکز پژوهشهای مجلس را با اعطا احکامی به 11 نفر در دوم خرداد 1402 افتتاح کرد.

آن طور که از خبر بر می آید اعضا آن متشکل از دانشگاهیان است که تفاهمی نیز بین دانشگاه خلیج فارس و بنیاد نخبگان امضا شده است. هر چند علی باستین معاون اقتصادی استانداری ضرورت ها را ابراز کرده است، اما پس برگزاری اجلاسیه در دی ماه 1402در تهران اخباری از برآیند و خروجی آن تا کنون متصور نیست. در این گیر و دار بی اولویت بندی دولتین، راه آهن بوشهر شیراز با وجود ظرفیت های بیشمار در هاله ای از ابهامات و تناقض گویی های مسئولین و عدم تخصیص و جذب اعتبار مانده است.

در این زمینه

• راه آهن؛ مطالبه 150 ساله مردم بوشهر

خلیج فارس: روند تعیین استانداران دولت چهاردهم به کندی پیش می رود، طوری که تاکنون فقط 15 استاندار مشخص شده است.

به گزارش خلیج فارس؛ با گذشت 2.5 ماه از استقرار وزرای دولت جدید، همچنان نیمی از استان ها در انتظار مشخص شدن استانداران هستند که یکی از آنها بوشهر می باشد.

طولانی شدن روند تعیین استاندار، جدا از اینکه ساختار مدیریتی بوشهر را در بلاتکلیفی، بی تحرکی و در یک کلام تعلیق قرار داده، باعث مطرح شدن گزینه های عجیب و غریبی برای استانداری هم شده است.

گزینه هایی که سابقه روشن فکری نداشته و ردپایی از توانمندی و کارآمدی در کارنامه شان دیده نمی شود. شگفتی اینکه حتی در زادگاه خودشان هم برای استانداری شان اقبالی وجود ندارد؛ ولی برای ساختمان سرخ خیابان سنگی بوشهر زنبیل گذاشته اند و لابی های گسترده ای را پشت سر خود می بییند.

اتفاقا مروری بر 19 استاندار منصوب پس از انقلاب در بوشهر هم موید این مهم است که به جز یکی، دو استاندار غیر بومی، غالب آنها نه چهره توانمند اجرایی و نه صاحب نفوذ در مرکز برای پیشبرد پروژه های مهم استان بوده اند. شاید دقیق تر بتوان گفت عمده این استانداران، بوشهر را سکوی پرش خود کردند و آورده ای برای استان نداشتند.

درحالی که استانداران بومی – حتی ضعیف ترین آنها- مشکلات استان را فراتر از وظیفه و مأموریت اداری و سازمانی کوتاه مدت، یک دغدغه شخصی مادام‌العمر می داند و با دلسوزی و حساسیت بیشتری پیگیری می کند.

ضمن اینکه استاندار بومی به جهت آشنایی و شناخت کامل با افراد و مسائل منطقه، بسیار بهتر می‌توانند بدون اتلاف وقت مشکلات استان را دنبال نمایند.

از این رو، چالش های ریز و درشت استان بوشهر نیازمند انتخاب یک «بومی مقبول و توانمند» در جایگاه استانداری است، گزینه ای که در میان فرزندان کارآزموده و برومند این استان که دارای تجربه، کارنامه و پایبندی به گفتمان وفاق دولت چهاردهم باشند، قابل دسترس خواهد بود و می تواند سرمایه اجتماعی دولت و امید بوشهری ها را ارتقا ببخشد.

امید که دولت پزشکیان گوش شنوایی برای دغدغه بوشهری ها داشته باشد.

در این زمینه

• بوشهر در تعلیق، مدیران در برزخ

• «تنش نمایندگان مجلس» بر سر «انتصاب نماینده ارشد دولت» در بوشهر!