سخنی برادرانه با مخالفان برگزاری فستیوال کوچه!

محسن قیصی‌زاده

این نوشته خطاب به همشهریان محترم و متدیّنی نوشته شده که از سر صدق و راستی و بنا به باور پاک خود، دغدغه‌ی دین دارند و نسبت به رعایت حدود شرع و عُرف جامعه احساس مسؤولیت می‌کنند. آنها که همچنان از نعمت انصاف و خیراندیشی بهره می‌برند.
لذا این قلم را با کسانی که با بی‌تقوایی و ناراستی، با دستاویز قرار دادن دین در راستای بر آوردن نیّات سخیف دنیوی و مسائل جناحی از انجام هر روش غیر اخلاقی برای کارشکنی و مانع آمدن از انجام یک اقدام فرهنگی ابا ندارند، کاری نیست.

به هر روی، پس از هفته‌ها بحث و جدل و بیم و امید، با تشخیص و تدبیر و مصلحت بزرگان بوشهر و کشور، مجوز فستیوال «کوچه» در این دیار مدارا صادر شد.

اکسیر شادی، یکی از نیازهای محوری مردم هر جامعه‌ی سالمی است، کما این که در احادیث و روایات، بزرگان دین بر این نکته بسیار تأکید کرده‌اند، از جمله این فرمایش حضرت علی(ع) که: «شادى، انبساط روح مى‌آورد و نشاط‌انگيز است. غم، گرفتگى روح مى‌آورد».
یا در سخنی دیگر که می‌فرماید: «كسى كه شادى‌اش كم باشد، آسايش او در مردن است».

با این اوصاف، انصاف نیست در زمانه‌ای که از زمین و زمان اخبار بد و تلخ فرو می‌بارد و مردم این شهر و کشور به خاطر وضعیت اقتصادی و معیشتی، به دشواری روزگار می‌گذرانند و افسرده و غم‌زده‌ی امروز و نگران فردای خود هستند، ما به سد و ابزاری برای مانع آمدن و محروم نمودن آنها از یک اتفاق فرح‌انگیز و شادی‌آور تبدیل شویم و اجازه ندهیم گل لبخند بر لبان همشهریان‌ و هموطنان‌مان بروید.

بوشهر، مفتخر و مزیّن به عنوان شهر مداراست و در طول تاریخ، مردم این دیار با هر عقیده و دین و مذهب با صلح و محبت متقابل، همزیستی و دوستی را در کنار هم تجربه کرده‌اند. گواه این مدعا را از وجود بناهای کلیسا و کنیسه و مساجد تشیع و تسنن در فاصله‌ای نزدیک و همسایگی هم در این بندر متمدن سراغ بگیرید.

لذا روا نیست با کنش نامطلوب و سلبی ما، چهره‌ای که هیچ ربطی به چنین پیشینه‌ تاریخی افتخارآمیزی از تساهل و تسامح در این شهر ندارد، در اذهان عموم مردم کشور و جهان شکل گیرد. لحظه‌ای با خود خلوت کنید و با کمی فاصله از جریانات روزمره، از دیده‌ی انصاف و بی‌طرفی به این امر بنگرید و خود قضاوت کنید؛ آیا تعطیلی یک حرکت فرهنگی و شادی‌آفرین به واسطه‌ی مخالفت ما، نگاه مثبت مردم به شرع و دین را در پی خواهد داشت یا نتیجه‌ی عکس خواهد داد و موجب روی‌گردانی آنها از مذهب خواهد شد؟
به خاطر همین نگاه‌های افراطی، یک‌جانبه و احترام نگذاشتن به دیگر عقاید و کارشکنی و‌ مانع آمدن در کار کنش‌گران فرهنگی و… چه بر سر اعتقادات جوانان آمده است؟

از منظری دیگر، اگر نگران هجمه‌ی همه‌جانبه‌ی بخشی از فرهنگ منحط غربی و تحت تأثیر قرار گرفتن جوانان‌ و نوجوانان‌مان هستیم، باید از فرهنگ فولکلوریک و بومی ایران‌زمین، سپر محکم و نفوذناپذیری‌ بسازیم که با معرفی و گسترش آن، هویت غرورانگیز ملّی و محلی خود را پاس داریم. اگر می‌خواهیم دهان نوجوانان‌مان به خواندن آهنگ‌های پوچ و ترانه‌های رکیک خوانندگان ضد فرهنگی همچون ساسی مانکن و… نجنبد و ذهن‌شان مسموم و آلوده‌ی این کنش‌ها نشود، چاره‌ای نداریم جز این‌که نسل نو و جست‌وجوگر این میهن را با ریشه‌های خود آشنا سازیم. بدیهی‌ست که این معرفی و هویت‌بخشی با برگزاری جشنواره‌هایی فرهنگی و مردمی همچون «کوچه» امکان‌پذیر می‌شود.

در پایان، از شما اهل عبادت و دیانت انتظار می‌رود بدون این‌که تحت تأثیر فضاسازی‌های نادرست عده‌ای افراطی و تندرو با مطامع سیاسی و جناحی قرار گیرید، حتی خود برای تزریق روحیه‌ی شادی به مردم این شهر پیش‌قدم شوید و حتی با تعامل با برگزار کنندگان این فستیوال، در این اقدام مهم فرهنگی مشارکت کنید؛ به عنوان مثال از رهگذر «کوچه» سنت‌های اصیل مذهبی بوشهری را به نسل جوان و گردشگران معرفی کنید یا با برگزاری بخش‌هایی همچون شب‌خاطره و… اهالی مقاومت و ایثار و شهادت این شهر را به همشهریان و آن دیگران بشناسانید.

بوشهر، شهر و خانه‌ همه‌ ماست. اگر به این شهر و خانه‌ عشق می‌ورزیم، باید اعتلا و بالندگی این اقلیم را سرلوحه‌ عمل و اندیشه‌ خود قرار دهیم. در ایامی که هموطنان بسیاری از دیگر استان‌های کشور میهمان ما هستند، آبروداری کنیم و ضمن به رُخ کشیدن فرهنگ غنی و کیمیای مدارای بوشهری، خاطره‌ و لحظاتی خوش از دیار عزیزمان در اذهان آنها و‌ همشهریان‌مان به یادگار بگذاریم.
منبع: نسیم جنوب