ماجرای فیش‌های حقوقی پتروشیمی پردیس؛ واقعیت یا فضاسازی؟

خلیج فارس: در روزهای اخیر، پتروشیمی پردیس به‌دلیل انتشار برخی فیش‌های حقوقی، در مرکز توجه رسانه‌ها و برخی مسئولان کشور قرار گرفته است. این موضوع واکنش‌هایی را به دنبال داشته که بررسی دقیق آن از زوایای مختلف ضروری است.

۱. انتشار اطلاعات نادرست و بزرگ‌نمایی رسانه‌ای

بررسی‌ها نشان می‌دهد که برخی از فیش‌های منتشرشده جعلی بوده و با هدف ایجاد التهاب در فضای عمومی دستکاری شده‌اند. حتی در فیش‌های واقعی که در رسانه‌ها بازنشر شده، سقف حقوق مطابق با قوانین ابلاغی رعایت شده و مبالغی که فراتر از سقف تعیین‌شده بوده، از حقوق افراد کسر شده است.

۲. مقایسه با شرایط منطقه‌ای

پردیس در منطقه عسلویه فعالیت می‌کند؛ جایی که سطح دستمزدها به دلیل سختی کار، شرایط آب‌وهوایی و نوع فعالیت‌های صنعتی، بالاتر از میانگین کشور است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که در برخی از شرکت‌های مشابه، میزان پرداختی به کارکنان حتی بیش از پتروشیمی پردیس است. بنابراین، ارقام مطرح‌شده نه‌تنها غیرعادی نیست، بلکه در چارچوب استانداردهای منطقه‌ای کاملاً قابل توجیه است.

۳. نقش کارانه تولید در فیش‌های حقوقی

بخش عمده‌ای از مبالغ فیش‌های حقوقی مربوط به کارانه تولید است، نه صرفاً حقوق ثابت. پتروشیمی پردیس به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین پتروشیمی‌های ارزآور کشور، سهم قابل‌توجهی در تأمین منابع ارزی دارد و طبیعی است که بخشی از سود خود را به کارکنان و مدیران اختصاص دهد. این مدل پرداختی، در بسیاری از صنایع بزرگ رایج است و به‌عنوان یک مشوق برای افزایش بهره‌وری و تولید در نظر گرفته می‌شود.

۴. جایگاه سودآوری و شفافیت پردیس در بازار سرمایه

پتروشیمی پردیس یکی از شفاف‌ترین شرکت‌های فعال در بازار سرمایه است که تمامی گزارشات مالی خود را مطابق با الزامات سازمان بورس، در سامانه کدال منتشر می‌کند. این شرکت به دلیل سودآوری قابل‌توجه، همواره زیر ذره‌بین نخبگان بازار سرمایه و تحلیلگران قرار دارد.

اگر شرکتی پرداخت‌های غیرمتعارف و خارج از عرف داشته باشد، این موضوع از چشم سهامداران و تحلیلگران پنهان نمی‌ماند، چراکه تمامی هزینه‌های نیروی انسانی، پاداش‌ها و حقوق‌ها در صورت‌های مالی شرکت افشا می‌شود.

عملکرد مطلوب پردیس در بازار سرمایه، خود نشان‌دهنده مدیریت شفاف و ساختار مالی منسجم آن است. اگر پرداخت‌های خارج از چارچوبی وجود داشت که سودآوری شرکت را تحت تأثیر قرار دهد، بی‌شک در کارنامه مالی آن نمایان می‌شد و واکنش سرمایه‌گذاران را به دنبال داشت.

۵. سهم هزینه‌های نیروی انسانی در بودجه شرکت

هزینه‌های مربوط به نیروی انسانی در پتروشیمی پردیس تنها ۳.۷ درصد از کل هزینه‌های شرکت را تشکیل می‌دهد. این رقم در مقایسه با هزینه‌های کلان عملیاتی و تولیدی، ناچیز بوده و نمی‌تواند به‌عنوان عاملی برای فشار بر وضعیت مالی شرکت تلقی شود.

۶. ملاحظات شغلی و سلامت کارکنان

کار در محیطی مانند عسلویه، به دلیل آلودگی‌های زیست‌محیطی و شرایط خاص اقلیمی، فشار زیادی را به سلامت کارکنان تحمیل می‌کند. بسیاری از این افراد در معرض بیماری‌های شغلی و فرسودگی جسمی قرار دارند. بنابراین، پرداخت مبالغی متناسب با سختی کار، نه‌تنها غیرمنطقی نیست، بلکه یک اقدام ضروری برای جبران شرایط کاری سخت است.

۷. پیامدهای به حاشیه رفتن یک مرکز ارزآور

نکته قابل‌تأمل اینجاست که در شرایط سخت ارزی کشور، یکی از مهمترین مراکزی که تأمین ارز می‌کند، به حاشیه کشیده شده است. پتروشیمی پردیس نقشی کلیدی در اقتصاد کشور دارد و هرگونه اختلال در روند فعالیت‌های آن می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری به دنبال داشته باشد. این حواشی نه‌تنها تمرکز مدیریتی و عملیاتی شرکت را مختل می‌کند، بلکه به‌طور مستقیم تولید، بهره‌وری و ارزآوری را کاهش می‌دهد. در شرایطی که کشور به شدت به منابع ارزی پایدار نیاز دارد، چنین اقداماتی نتیجه‌ای جز تضعیف اقتصاد ملی نخواهد داشت.

جمع‌بندی

انتشار گزینشی و گاه جعلی برخی فیش‌های حقوقی، بیش از آنکه یک دغدغه نظارتی باشد، باعث به حاشیه رفتن یکی از بزرگ‌ترین مراکز تولید و ارزآوری کشور شده است. بررسی‌های دقیق صورت‌های مالی پردیس در سامانه کدال و عملکرد آن در بازار سرمایه نشان می‌دهد که این شرکت در چارچوب‌های قانونی فعالیت می‌کند و یکی از سودآورترین و شفاف‌ترین شرکت‌های پتروشیمی کشور است. در چنین شرایطی، ضروری است که نهادهای تصمیم‌گیر، با نگاهی تخصصی و واقع‌بینانه به این موضوع ورود کنند تا از آسیب به چرخه تولید و ارزآوری کشور جلوگیری شود.