سپاس خدای بی همتای راکه برکات بیدریغ اش پهنه ی گیتی رافراگرفته وسفره ی نعمت های رنگارنگش برای ابنای بشرگسترانیده شده همچنان که باسپری شدن روزها وماه هایک باردیگر ماه مبارک رمضان را درک کردیم.
ماه صیام به چند دلیل برسایر ماههابرتری داردنخست آنکه روزه یکی از اصول پنچ گانه بوده وبرهر مسلمانی واجب است که درصورت سلامت جسم ومسافر نبودن یکماهه رمضان رابارعایت آداب آن واقعاصائم باشد
دومین ویژگی خاص این ماه که به روایتی برهزار ماه ارشدیت داردقرار گرفتن ایام ولیالی شهادت جانشین برحق نبی مکرم اسلام حضرت محمدمصطفی(ص) واولین پیشوای مسلمانان جهان امام علی ابن ابوطالب (ع)است که شهادت مظلومانه آن حضرت آنهم در محراب عبادت ودرحالی که سر بر آستان رب ودود سائیده بودتوسط نامردترین مخالفان آن حضرت در شب نوزدهم رمضان سال چهلم ه،ق،دراثر ضربت شمشیری که توسط ابن ملجم مرادی برفرق مبارک آن حضرت واردشدزخم برداشت،زخمی که درشب ۲۱ رمضان همان سال منجربه شهادت آن حضرت گردید شهادتی که باگذشت بیش از۱۴۰۰سال هنوز فراموش نشده ونخواهدشد.
واماسومین ویژگی ماه رمضان سال۱۴۴۶ه،ق تقارن شب های باعظمت قدر،شب هایی که درب های آسمان تاسحرگاه به روی ساکنان سیاره ی زمین باز است با عیدملی ایرانیان وتحویل وتحول سال کهنه باسال نو است که ازقضای روزگار وطبق محاسبات منجم های (گاه شمارساز)روزآخر اسفندماه سال۱۴۰۳ مصادف است باشروع شب های قدروایام سوگواری شهادت حضرت علی (ع)که اگرچه ظاهراباعث به حاشیه رفتن عیدملی ایرانیان خواهدشد اما سعادت قرب به جوار ملکوت ونعمت حضور در میهمانی رب جلیل ازمواردی است که درطول عمر انسان به ندرت پیش می آیدو مسلم است که درلیست مدعوین حضرت دوست بودن هزاران بارشرف داردبرعقب وجلوافتادن اعیادملی.
البته در توالی وتواتر سال های ایرانی ازاین نوع تقارن ها زیاد پیش آمده است کمااین که سال پیش هم اتفاق افتاد ونتیجه این که:
جهان چون زلف وخط وخال وابروست
که هرچیزی به جای خویش نیکوست