حساس ترین انتخابات تاریخ آمریکا

خلیج فارس:دکتر لزلی وینجاموری مدیر برنامه ایالات متحده و قاره‌های آمریکا در اندیشکده چتم هاوس.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو، با نزدیک شدن به روز انتخابات ایالات متحده و تنها چند روز تا برگزاری آن، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که فاصله میان کامالا هریس و دونالد ترامپ در ایالت‌های کلیدی به‌شدت کاهش یافته است. رقابت میان دو کمپین به اوج خود رسیده و هر دو طرف با تمام توان در تلاش‌اند تا مشارکت حداکثری رأی‌دهندگان را جلب کنند. در چنین فضای رقابتی فشرده، میزان مشارکت رأی‌دهندگان می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در سرنوشت انتخابات داشته باشد. اما در انتخاباتی که بسیاری آن را سرنوشت‌ساز برای آینده کشور می‌دانند، پیروزی با اختلاف اندک ممکن است به تشدید تنش و اختلافات و بروز چالش‌های حقوقی منجر شود.

بخش قابل‌توجهی از آمریکایی‌ها به سلامت دموکراسی و اعتبار نتایج انتخابات تردید دارند. دو سوم از رأی‌دهندگان جمهوری‌خواه همچنان معتقدند که انتخابات ۲۰۲۰ از ترامپ دزدیده شده است و برای آنها، تحلیف بایدن نه نمایش قدرت دموکراسی، بلکه نشانه‌ای از ضعف آن بود. این وضعیت نگرانی‌ها را در مورد احتمال بروز یک انتخابات مورد مناقشه و تأخیر در اعلام نتایج افزایش داده است. در فضایی که قطب‌بندی سیاسی شدید و اطلاعات نادرست گسترده حکم‌فرماست، پیروزی با اختلاف اندک ممکن است به چالش‌های حقوقی و حتی خشونت سیاسی منجر شود. به همین دلیل، ۶ ژانویه – سالگرد حمله به کنگره و روز تأیید نتایج کالج انتخاباتی – به‌عنوان یک رویداد امنیت ملی ویژه در نظر گرفته شده است.

بحث درباره سرعت و دقت تأیید آرا به یکی از مسائل حساس انتخابات تبدیل شده است. در انتخابات میان‌دوره‌ای ۲۰۲۲، بیست و دو مقام محلی در ایالت‌های کلیدی خواستار تأخیر در تأیید نتایج شدند. اکنون دموکرات‌ها نگران‌اند که در انتخابات امسال، حدود هفتاد نفر از طرفداران تئوری‌های توطئه ترامپ در موقعیت‌های کلیدی نظارت بر نتایج ایالت‌های نوسانی قرار بگیرند و این امر ممکن است به چالش‌هایی جدی در روند تأیید نتایج منجر شود.

در سال ۲۰۱۶، با وجود نارضایتی دموکرات‌ها از پیروزی دونالد ترامپ، آنها نتایج انتخابات را پذیرفتند. حتی با وجود شایعات دخالت روسیه، دموکرات‌ها همچنان نتایج را تأیید کردند.

چهار سال بعد، کشور با اوج دوقطبی سیاسی و کاهش اعتماد عمومی به نهاد‌ها روبه‌رو بود؛ موضوعی که به‌وضوح در چالش‌های انتخاباتی سال ۲۰۲۰ نمود یافت. کمپین ترامپ بیش از ۶۰ شکایت در ۹ ایالت درباره فرآیند‌های انتخاباتی و نتایج مطرح کرد، اما دادگاه‌ها در تمامی موارد نتایج را تأیید کردند. پس از شورش ۶ ژانویه در کنگره، نمایندگان همان شب به کار خود بازگشتند و نتایج انتخابات را تصویب کردند.

اگر نگرانی‌ها درباره وقوع یک انتخابات مورد مناقشه دیگر به واقعیت بپیوندد، این سومین بار در تاریخ معاصر آمریکا خواهد بود که کشور با چالش‌هایی در تأیید نتایج انتخابات روبه‌رو می‌شود. در سال ۲۰۰۰، دیوان عالی آمریکا در اختلافات مربوط به بازشماری آرا در فلوریدا وارد عمل شد و در نهایت، پیروزی را به جورج دبلیو بوش واگذار کرد. این تجربه، همراه با شورش‌های ۶ ژانویه، بر نگرانی‌های کنونی درباره انتخابات پیش‌رو سایه انداخته است.

شرکای ایالات متحده و رقبای آن ممکن است برای مواجهه با یک انتخابات مورد مناقشه به‌طور کامل آماده نباشند. اگر دونالد ترامپ یا کامالا هریس، یا هر دو، پیش از اعلام رسمی نتایج ادعای پیروزی کنند، رهبران جهانی با چالشی مهم در نحوه واکنش روبه‌رو خواهند شد. پروتکل‌های دیپلماتیک معمولاً ایجاب می‌کنند که رهبران جهان تا تأیید نتایج توسط نهاد‌های قانونی آمریکا صبر کنند، اما نگرانی‌هایی وجود دارد که برخی کشور‌ها از این رویکرد پیروی نکنند.

برای مثال، برخی مقامات اروپایی ابراز نگرانی کرده‌اند که ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان ممکن است پیش از تأیید نهایی، پیروزی دونالد ترامپ را به رسمیت بشناسد. با توجه به اینکه مجارستان ریاست دوره‌ای شورای اتحادیه اروپا را بر عهده دارد، چنین اقدامی می‌تواند سردرگمی بین‌المللی ایجاد کند و حتی در داخل اتحادیه اروپا تنش‌هایی به وجود آورد، زیرا کشور‌های عضو ممکن است بین به رسمیت شناختن زودهنگام دونالد ترامپ یا حفظ انسجام اتحادیه دچار تردید شوند.

علاوه بر اروپا، رهبران در آمریکای لاتین و آسیا نیز ممکن است با تصمیم‌گیری‌های پیچیده‌ای روبه‌رو شوند؛ چراکه تأخیر در به رسمیت شناختن نتایج انتخابات می‌تواند به روابط آنها با رئیس‌جمهوری که وفاداری را ارج می‌نهد و بی‌تفاوتی را مجازات می‌کند، آسیب برساند. افزون بر این، هرگونه تأخیر در اعلام نتایج می‌تواند فرصتی برای بهره‌برداری سیاسی در این دوره حساس و نامطمئن ایجاد کند. اعتبار تعهدات بازدارنده آمریکا در برابر ایران و اسرائیل یا چین و تایوان هم‌اکنون زیر سؤال است و هرگونه تأخیر در انتقال قدرت می‌تواند این اعتبار را تا زمان استقرار کامل رئیس‌جمهور جدید تضعیف کند.